Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Zoeken op dit blog

Oliereserves

Het land met de grootste bewezen oliereserves, is tevens één van de allerarmsten.

 

Dat land is Venezuela. Dat het land niet welvarend is, of zelfs uitbundig rijk, is primair te wijten aan westerse ‘sancties’. Maar er zijn ook andere redenen, zoals de kwaliteit van de daar gevonden olie. En Venezuela is te laat begonnen met het omschakelen naar raffinage in eigen beheer. Op zich is het niet ongebruikelijk dat landen die olie winnen, het als ‘ruwe olie’ exporteren, en dat de raffinage elders plaatsvindt, zoals in Pernis bij Rotterdam. 

 

In Venezuela bevonden zich wel raffinaderijen, maar die waren van Amerikaanse oliebedrijven, die de stekker eruit trokken toen de regering van Venezuela besloot dat de eigen bevolking meer zou moeten profiteren van die olierijkdom. Chinese, Russische en Iraanse technologie vindt zijn weg nu naar het land, maar Rusland en Iran hebben zelf geen olie, of geraffineerde producten nodig, want ze hebben zelf meer dan genoeg. En China heeft wel behoefte aan olie, maar Venezuela ligt aan het andere eind van de wereld, logistiek gezien. Een pijpleiding naar de Stille Oceaan zou een uitkomst zijn, maar dat is niet te realiseren door de verschillende ‘Narco-States’ die onder de controle van het westen staan.

 

Het westen weigert zelf olie, of olieproducten uit Venezuela te kopen, maar het pleegt ook aanslagen (of regelt ze) op Chinees-Venezolaanse ‘joint ventures’, en de Verenigde Staten maken zich schuldig aan piraterij om de economische band tussen Iran en Venezuela te frustreren. Waar de Verenigde Staten onder Biden leek terug te zullen keren naar het akkoord met Iran over de beperkingen van het gebruik van nucleaire technologie, in ruil voor het opheffen van de sancties tegen dat land, speelt ongetwijfeld ook mee dat de Verenigde Staten langs die weg hoopten Iran zo gek te kunnen krijgen dat ze de band met Venezuela zouden laten schieten om die ‘deal’ niet in gevaar te brengen, maar dat gaat ‘m niet worden. Ook de 'Ryanair/Morales'-techniek waarmee de Verenigde Staten de zaakgelastigde van Venezuela Alex Saab buiten gevecht stelde zal het tij niet kunnen keren. 

 

Om Iraanse tankers, of tankers met Iraanse olie te beschermen tegen Amerikaanse piraterij, stuurt Iran inmiddels oorlogsschepen richting Atlantische Oceaan. Nou maak ik mij geen illusies over de slagkracht van die Iraanse oorlogsschepen, afgezet tegen wat de Amerikanen er tegenover kunnen zetten, maar hoe ver wil je gaan als Verenigde Staten om Venezuela op de knieën te dwingen? En wat nou als er Amerikaanse schepen en vliegtuigen worden getroffen als het tot een vuurgevecht komt? Hoe leg je dat uit tegenover een wereldbevolking die eerder steeds kritischer staat tegenover dat eigenmachtige optreden van de Verenigde Staten, en consequent met de macht in olielanden als inzet? 

 

Sancties, sabotage, terreur, piraterij, en het hele arsenaal aan oorlogszuchtige handelingen waarmee het westen probeert Venezuela in het gareel te schoppen, is uiteindelijk net zo kansloos als al die andere ‘Eindeloze Oorlogen’. Het incasseringsvermogen van de landen die door de Verenigde Staten en haar NAVO-partners wordt uitgedaagd om hen een reden te geven over te gaan tot een ‘Hete Oorlog’ is veel groter dan de strategen in ons deel van de wereld voor mogelijk hadden gehouden. En waar die landen onderling sterk verschillen op politiek-sociaal-cultureel vlak, is het onze vijandigheid die hen in elkaar’s armen drijft. Europa zou er goed aan doen eieren voor haar geld te kiezen, en de pen eruit te trekken, voor het te laat is. Dit ‘nestjes roven’ als strategie om de eigen suprematie met geweld tot wet te verheffen, is gedoemd. 

 

Ook in een ‘duurzame’ wereld is olie onmisbaar. De interesse van landen als China, Rusland en Iran in Venezuela is van geostrategische aard. Het gaat daarbij niet exclusief om het opbouwen en onderhouden van vriendschapsbanden met landen die door de Verenigde Staten en haat bondgenoten vertrapt dreigen te worden. China en Rusland, met een groeiend aantal landen in de wereld, werken stug en onverzettelijk toe naar het economisch verheffen van Afrika, Zuid-Amerika en landen in Azië. Ze doen dat niet belangeloos, maar om af te komen van een feodale structuur in de wereld, met de (rijke toplaag in de) Verenigde Staten als ‘Adelijke Types’ en de (administratieve zedenpredikers in de) EU als haar klerikale ondersteuning. Noem het ‘Marxistisch’, maar ik noem het ‘Adam Smith’ dat die vertrapte landen zich verenigen. Landen helpen om zichzelf te helpen, en als beloning een afzetgebied voor je producten wanneer de welvaart in Afrika en Zuid-Amerika daardoor gaat stijgen. De Venezolaanse olie is daarvoor nuttig en nodig, en interessant voor veel landen rond de Atlantische Oceaan die klaar zijn met westerse oliebedrijven die alleen aan zichzelf denken. 

 

Nu Shell door de Nederlandse rechter wordt verplicht om windmolens te gaan verkopen, wordt het tijd dat men in ‘Den Haag’ beseft dat de wind uit een andere hoek is gaan waaien. De gedwongen sluiting van de raffinaderij op Curaçao als ‘offer’ in de strijd tegen Chavez, Maduro en het Venezolaanse volk, was stupide en visieloos schaapachtig. Slecht voor Curaçao, slecht voor Shell, en slecht voor de wereld. Zonder enige twijfel zijn er Nederlanders beter van geworden, die met hun ‘Witte Voetje’ hun eigen carrière hebben bevordert, voor zo lang als het duurt, maar ze hebben de BV-Nederland schade berokkent, en de ‘Eindeloze Oorlogen’ van brandstof voorzien waar het klimaat en het milieu zwaar onder hebben geleden.

Overdreven

Overdrijven is een geaccepteerde vorm van liegen, zolang we bereid zijn om toe te geven dat we overdreven als men ons daar op aanspreekt.

 

We zien het als het ‘Leugentje om Bestwil’. We hebben de meest nobele bedoelingen, maar mensen luisteren niet. In generalisaties zit het praktisch ingebouwd, want als we elke nuance benoemen en wegen in onze argumenten, is iedereen al afgehaakt voordat we bij de conclusie zijn. Het overdrijven van een dreiging kan serieuze gevolgen hebben, maar het overdrijven van een gevoel van veiligheid eveneens. De discipline die ons netjes hield, was de wetenschap. Kille cijfers. Onweerlegbare bewijzen. Reproduceerbare uitkomsten. 

 

Dat alles is radicaal veranderd met de komst van de ‘wetenschap’. De consensus gedreven academische subsidiehonken waar bizar veel geld in omgaat. Dan moet je overdrijven om de consensus naar je toe te trekken. Binnen de ‘wetenschap’ is er zelfs onderzoek naar gedaan welke technieken het meest succesvol zijn, hoe je kunt voorkomen dat anderen je er op aanspreken, door hen te intimideren of om te kopen bijvoorbeeld. En hoe je cijfers kunt gebruiken om de illusie te geven dat je wetenschap bedrijft. 

 

‘Data gedreven’ beleid werd daardoor een hype, en zelfs de meest boterzachte academische disciplines gingen op zoek naar cijfers, grafieken en statische weergaven om de overdrijving te verbloemen. In eerdere bijdragen stond ik al stil bij enkele tenenkrommende voorbeelden van de goedgelovigheid binnen die sector van het academische leven, waar échte wetenschappers een loopje namen met hun vakbroeders binnen de ‘wetenschap’, om hen daar vervolgens belachelijk mee te maken. Inplaats van wakker te schrikken, groef men zich in. En vooral het afgelopen jaar regent het angstaanjagende voorbeelden.

 

In de wereld van de ‘bestuurskunde’ gelden andere regels, en moet je soms overdrijven om niet uit de bocht te vliegen. Niet anders dan de bestuurder van een auto, boot of vliegtuig op enig moment ‘overdreven’ stuurbewegingen moet maken om een dynamisch proces te kunnen controleren. De auto, de boot en het vliegtuig zijn producten van de wetenschap, maar de besturing ervan is dat niet. Wel is het zo dat het resultaat beter is als de bestuurder bekend is met de wetenschappelijke aspecten van het te besturen object, en oog heeft voor de beschikbare data over de condities op het nog af te leggen traject. Omkijken naar de ervaringen op het traject dat reeds werd afgelegd kan helpen, zeker als je je op een circuit bevindt en steeds hetzelfde rondje rijdt, maar je moet je er niet blind op staren. Zelfs de coureur in zijn of haar ‘bolide’ weet dat de omstandigheden bij het opnieuw passeren van hetzelfde punt op het circuit verrassend anders kunnen zijn. 

 

Hoewel overdrijven nodig kan zijn om de boel heel te houden, en je weg te kunnen vervolgen, hangt er een ‘prijskaartje’ aan, wat vooral zichtbaar is waar het besturen een competitief element bevat. En dan heb ik het niet slechts over een race, maar ook over concurrentie, of zelfs de uitdaging voor u als trotse bezitter van een gemotoriseerd voertuig om tegen de laagste kosten snel en comfortabel uw bestemming te bereiken. Als u één aspect van uw ‘management’ overdrijft, kan het de prestatie over het geheel genomen nadelig beïnvloeden. 

 

Het overgrote gedeelte van de bestuurders is zich er niet van bewust. En dat geldt zowel voor professionals, als voor amateurs. Geef iemand een ‘leaseauto’ en een ‘tankpas’, en elke ambitie om te optimaliseren verdwijnt met de noorderzon. Veel ‘zakelijke’ rijders stoppen om te tanken als de brandstof bijna op is. De auto die ze ‘leasen’ wordt gekozen op basis van ‘kostprijs’ zoals die berekend is door de bank die voor de financiering zorg draagt. Die weer niet stuurt op objectieve data, want subsidies en belastingen verstoren dat beeld. En bestuurders die de hoogte van subsidies en belastingen vastleggen kunnen naar hartelust overdrijven, waardoor er voor elke particuliere hobby wel ergens een potje is. Tot hogere belastingen niet meer werken, omdat er niks wordt verdiend, of degenen die produceren hun verdiensten elders parkeren, buiten bereik van de belastingdienst. Dan is er nog de geldpers, maar dat is een eindige propositie. En dat kun je beter niet overdrijven, want dan haal je de eindstreep niet. 

 

Hoe meer ‘onzuiverheden’ je introduceert die de ambitie van bestuurders en burgers om spaarzaam te zijn en te optimaliseren om zeep helpen, omdat je ‘Goede Bedoelingen’ hebt, hoe groter de ‘drag’ die je concurrentievermogen de das omdoet, maar uiteindelijk ook de bestuurbaarheid tot ’nul’ reduceert. Tegen die tijd kun je overdrijven tot de mechanische stop, maar is er geen houden meer aan. Eén van de belangrijkste problemen die zich daarbij voordoen, is dat degenen die niet beseffen dat je overdreef, of die je onder bedreiging of door omkoping het zwijgen hebt opgelegd, ‘passagiers’ zijn die niet meer kunnen corrigeren, al zouden ze dat willen. Neem het fenomeen van de ‘inflatie’. Dat is ‘geldontwaarding’. Een bruikbare ‘dataset’ voor elke bestuurder. Maar niet als je voortdurende de parameters wijzigt om te verhullen dat die inflatie torenhoog is. Je kan ‘Goede Bedoelingen’ hebben, maar als je overdrijft zal de schade onherstelbaar zijn. 

 

Eén van de anekdotes in dat artikel van Simon Black (‘Sovereign Man’) waar ik hierboven naar verwees, gaat over het ‘bijstellen’ van het aantal slachtoffers dat overleed door ‘Covid’. Black wijst er terecht op dat als je op enig moment de ‘cijfers’ opzettelijk overdrijft om geld binnen te slepen voor wat je allemaal van plan bent, en om mensen angst aan te jagen zodat ze meegaand worden, om daarna te ‘corrigeren’, om het succes van je initiatieven te kunnen presenteren, je niet alleen niet bijster integer bezig bent, maar dat de kostprijs wel eens schrikbarend hoog uit zou kunnen pakken. Dat was ook mijn reactie toen ik las dat de Britse NHS opdracht heeft gekregen haar ‘data’ te kuisen om een realistischer beeld te krijgen van de pandemie. Voortaan alleen die mensen tellen met serieuze verschijnselen, en niet iedereen die ‘positief’ is getest. Op zich heb ik daar zeker geen bezwaar tegen, maar door dat nu in te voeren verhul je dat die vaccins niet immuun maken, en de pandemie niet stoppen, als je zo kunstmatig de cijfers omlaag brengt. En daar hangt een schrikbarend hoog prijskaartje aan als het buiten beeld drukt dat vaccineren met een lekkend vaccin inderdaad potenter ‘varianten’ creëert. En dan kun je je wel voor je kop schieten als je namens je ‘Sociale Media Platform’ hebt meegewerkt aan die eerdere overdrijving, en de bijbehorende censuur. 

 

In de ‘regeltechniek’ wordt op wetenschappelijke wijze ‘demping’ aangebracht in een systeem om een onbeheersbare oscillatie te voorkomen. Hoe complexer het systeem, hoe lastiger dat wordt. Razendsnelle computers kunnen instabiele systemen beheersbaar houden, waar de mens de controle allang kwijt zou zijn. Maar als de stroom uitvalt, heb je een schietstoel en een parachute nodig. Als je steeds meer ‘clowns’ laat sturen, met een baksteen op het gaspedaal, dan is het een hopeloze opgave, ook voor razendsnelle computers. In die fase zitten we nu, met bestuurders die met triljarden smijten, terwijl we al verzuipen in de schulden. Op Teletekst stond dat het een ‘Infrastructuurproject’ had opgeleverd, als een tegenwicht voor het ‘Belt and Road’-initiatief waarmee China acht jaar geleden al een beslissende voorsprong heeft genomen. Het geld moet komen van de ‘private sector’ (Lees: Banken, die hun geld krijgen van de Centrale Banken, die het bijdrukken naar behoefte), waardoor u onteigend wordt, op weg naar de ‘Big Reset’, onder andere door nu ook ‘geïmporteerde goederen’ met een geringe waarde te belasten met 21%, plus ‘kosten’. Het omhoog schoppen van de inflatie, en kunstmatig alles duurder maken, door het geld minder waard te laten worden, dus. En wat gaan we daarmee bekostigen?

 

De ‘Klimaatagenda’, ‘Big Pharma’, ‘Big Tech’ en de ‘Gender-schiettent’, terwijl we ook China actief gaan tegenwerken, waarmee ‘minder ontwikkelde landen’ geholpen zouden zijn. En dat geloven ze zelf? Op zeker moment is er geen houden meer aan, en leef je in een leugen, tot de realiteit van de vangrail, de rotskust, of het aardoppervlak dat met grote snelheid nadert er een eind aan maakt. Ik las zelfs ergens dat Macron had voorgesteld om alle goud dat landen nog in voorraad hebben van de hand te doen om de ‘Ontwikkelingslanden’ te redden. Laten we hopen dat het een grapje was, of een onderhandse poging om de concurrentie uit hun verschoning te helpen, want hoe gaat het ons helpen als we dat goud verkopen aan de ‘surpluslanden’, zoals China en Rusland, en de opbrengsten overmaken op de bankrekeningen van handelaren in ‘Klimaat’, ‘Big Tech’, ‘Big Pharma’ en de ‘Gender-schiettent’?

0 comments

Apenrots

Uiteraard hoop ik dat Pieter Omtzigt, waar ik op gestemd heb, terugkeert in de Tweede Kamer.

 

Maar zijn gezondheid mag er niet onder lijden, dus ik hoop dat hij de rust neemt die nodig is alvorens de draad weer op te pakken. Voor mij persoonlijk geldt dat ik niet zozeer op het CDA heb gestemd, zoals ik in mijn bijdragen voor de verkiezingen heb toegelicht. En als Hugo de Jonge lijsttrekker was geweest, had ik het ook niet gedaan. Toch is er, zoals ik er tegenaan kijk, veel behoefte aan een ‘middenpartij’, die in het Nederlandse spectrum ontbreekt.

 

Geen gebrek aan partijen die zich afficheren als ‘middenpartij’, maar geen van allen voldoet. Voor mij is een ‘middenpartij’ een relatief ‘saaie’ partij van mensen die ‘dienstbaarheid’ van de overheid hoog in het vaandel hebben staan. U zult met mij eens zijn dat het CDA op dit moment allesbehalve een ‘saaie’ club is. En de uitgelekte ‘notitie’ van de hand van Omtzigt is een brisantbom. Niet door de inhoud, maar omdat iemand die ‘gelekt’ heeft, waardoor het zijn vertrouwelijke karakter verloor. 

 

In een volwassen partij moeten vertegenwoordigers elkaar in heldere bewoordingen de maat kunnen nemen, maar uiteraard passen het schelden, het gekonkel en de bedreigingen waarvan Omtzigt in zijn ‘notitie’ melding maakt daar niet in. Zolang de ‘notitie’ vertrouwelijk was, kon de commissie Spies er zijn voordeel mee doen, maar nu niet meer. Of degene die de ‘notitie’ gelekt heeft een medestander, of juist een tegenstander van Omtzigt binnen het CDA was, doet er nu niet meer toe. Hij of zij heeft het CDA gespiest achtergelaten. Dodelijk gewond. Ook al door de ‘mondkapjes-affaire’ waarbij een ‘veelbelovend CDA-lid’ in opspraak raakte, en daarnaast waren er nog wel enige ‘affaires’ in de ‘provincie’ die in de nationale pers breed werden uitgemeten. 

 

In Omtzigt heb ik nog steeds het volste vertrouwen, en er zullen zeker momenten zijn waarop ik het niet met hem eens ben, de komende vier jaar, maar zijn integriteit is een aanwinst voor die ‘Apenrots’. In hoeverre zijn stap, die onvermijdelijk werd na het lekken van die ‘notitie’, tot een scheuring in het CDA zelf zal leiden, moet nog worden afgewacht, maar ik kan mij voorstellen dat een deel van het CDA hem volgt, waaronder andere Kamerleden. 

 

Die term ‘Apenrots’ voor de Tweede Kamer zal mij niet in dank worden afgenomen, waar het sterk lijkt op het dédain waarmee Wilders en Baudet zich hebben uitgelaten over de ‘volksvertegenwoordiging’, maar dat is dan maar zo. Steeds meer Nederlanders ergeren zich kleurenblind aan hun ‘vertegenwoordigers’ die meer met zichzelf bezig zijn, en bedenken hoe ze lastige collega’s in een ‘Functie Elders’ kunnen parkeren, dan met urgente kwesties. Het uitbesteden van de beslissingen rond de pandemie aan de ‘consensus wetenschap’, die opzichtig onwetenschappelijk te werk gaat, om vervolgens toe te moeten geven dat het allemaal niet best was, leidde bij de afgelopen verkiezingen al tot een ‘Ruk naar Rechts’, maar als dit obscure machtsspel vervolgens op regeringsniveau leidt tot een ‘Ruk naar Links’, dan is de volgende partij die voor de bijl gaat de VVD. 

 

Omtzigt is nu bevrijd van het CDA-verkiezingsprogramma. Het is van belang dat hij, zonder te vervallen in de gebruikelijke wollige, ronkende teksten die geschreven worden door Machiavellisten, duidelijk maakt waar hij voor staat. Ongetwijfeld is dat, in zijn geval, een ‘Christelijk geïnspireerde’ maatschappijvisie, en er zijn al genoeg partijen die daar aanspraak op maken. Daarom is het van belang dat hij duidelijk maakt wat hij daar persoonlijk onder verstaat, om zo ook rechtschapen mensen die niet verbonden zijn aan een kerkgenootschap, zoals ondergetekende, te inspireren om hem op zijn lastige weg te steunen. 

 

Maatschappelijk is er al veel verzet tegen de ‘Cancelcultuur’, en daar kan hij zijn voordeel mee doen, omdat hij het aansprekende slachtoffer is van de horror die daarachter schuil gaat. Waarbij het belangrijk is die wijze van ‘politiek bedrijven’ niet te gebruiken om andere partijen in de hoek te zetten, maar individuele politici die via de media hun collega’s te drogen hangen. Alsmede de gretige media zelf, voorzover ze daarin meegaan. Tegelijk is het cruciaal dat Omtzigt zich niet door diezelfde media laat verleiden om te blijven hangen in deze hele ‘affaire’. Ook niet als gaandeweg duidelijk wordt hoe er gemanoeuvreerd is, en wie er daarbij een rol hebben gespeeld. Die types, en die media, zijn het niet waard dat je ze aandacht schenkt. Laat dat maar over aan de bloggers, twitteraars en forummers. Dat komt wel goed.

0 comments

Uitweijden

Het ‘Centrum voor Landbouw en Milieu’ wil dat de Nederlandse regering de ‘Oppositie’ in Belarus steunt.

 

Op het eerste gezicht denk je: ‘Wat hebben Landbouw en Milieu te maken met de vraag wie er de scepter zwaait in Belarus?’ Uiteraard is het land een belangrijke leverancier van Kalium, grondstof voor kunstmest, en door het sanctiebeleid van de Europese Unie zou het zomaar kunnen zijn dat Loekasjenko voortaan liever aan China levert. Dat wordt er niet beter op als we de ‘Oppositie’ steunen, waarmee de directeur van die op overheidsopdrachten (subsidie dus) drijvende ‘onafhankelijke’ stichting wel héél erg nadrukkelijk afstand neemt van dat keurmerk ‘onafhankelijk’. 

 

Maar Wouter van der Weijden, die ‘directeur’ is van die stichting, is ook een mens. En elk mens heeft recht op een mening, uiteraard. Maar teken dan niet met je functie. Nu hij dat wel doet, in een ‘ingezonden brief’ in NRC die (uiteraard) wél geplaatst wordt, meet hij zich een té grote broek aan. Als ideaal ziet hij voor zich dat zijn geliefkoosde ‘oppositie’, die hoogst waarschijnlijk achter die bommelding zat, zoals ik eerder uitlegde, op basis van de feiten, inplaats van de ‘spin’, de macht overneemt in Belarus, en vervolgens de Kalium op één hoop gooit met Canada, waardoor Poetin achter het net vist. Nou beschikt Rusland zelf ook over liefst 17% van de wereldvoorraad aan Kalium, en dat is ruim voldoende voor de eigen behoefte, schat ik zo in. 

 

Meneer van der Weijden laat daarmee wel héél erg in zijn kaarten kijken. Normaal gesproken verhullen die ‘Regime Change’-fanaten hun ware bedoelingen achter een kamerscherm vol ‘democratie’ en ‘mensenrechten’, maar hier gaat het gewoon over geld en macht, en geostrategische manoeuvres. Nou ga ik niet net doen alsof ik geschokt ben, want dat wisten we allemaal natuurlijk al lang. Zoals die ‘Regime Change’ operatie in Oekraïne ook niet ging over die arme Oekraïeners, die geen deel van leven hadden, maar om de controle over het Russische gas dat naar Europa vloeit. Daarom plaatste Biden zijn aan coke en het obscure leven verslaafde zoon Hunter ook bij Burisma. De 'slimste mens' die Joe Biden kent, dus geknipt voor die baan. En loopt Zelensky nu te tippen omdat Biden lijkt te capituleren voor ‘Nordstream II’, wat Oekraïne miljarden per jaar aan verloren tolheffingen kost. Maar Biden heeft geen opties.

 

Laten we daarbij nog even nauwlettend vaststellen dat die ‘Regime Change’-types altijd willen dat ‘Overzeese’ Angelsaksische landen de revenuen toegespeeld krijgen, en niet Europa. Het is een soort zelfvernietigende reflex. Ze kunnen er niks aan doen. Ze zijn zo geconditioneerd. Het is hun lot. En daarom missen ze ook zoveel cruciale informatie, zoals dat over de échte daders van die bommelding, als we de feiten op een rijtje zetten. 

 

In alle eerlijkheid krijg ik steeds meer medelijden met die types, omdat ze ook nog niet door hebben wat er allemaal stuk gegaan is door die geopolitieke manoeuvres, in Irak, Syrië, Libië en Oekraïne. En hoe dat voortschrijdende verval steeds dichterbij komt, via de dreiging van (hyper) inflatie, mede door een weelde aan ‘projecten’ waarvoor we de eerste Euro niet hebben. Zoals geld blijven pompen in het ‘Centrum voor Landbouw en Milieu’ om een politieke agenda een ‘onafhankelijke’ strik te bezorgen. 

 

Niet tegen meneer van der Weijden zeggen, maar zijn bazen beginnen het vertrouwen te verliezen. Dat zag je ook waar ‘Belingcat’ zich met een wanhoopsactie nóg onmogelijker maakte, door te claimen dat ook een schrijver/dichter in 2019 vergiftigd zou zijn met het dodelijkste gif ter wereld, en ook hij overleefde het dankzij Russische artsen, net als Navalny. En waar de Skripals ergens zijn, dat mag Joost weten, maar die worden angstvallig bij de pers vandaan gehouden, want de kans is groot dat er dan nóg meer gaten zichtbaar worden in het verhaal van de Britten, dat al een enorme gatenkaas is. (Engelstalige versie via de link).

 

Het gaat mij er niet om meneer van der Weijden de les te lezen. Bovendien, of hij daar nou toe oproept, of niet, de Nederlandse regering steunt iedere sanctie, en elke organisatie, tot en met de meest extremistische, als die maar tegen Poetin is. Dus had hij zich beter op de vlakte kunnen houden om dat ‘onafhankelijke’ imago geen geweld aan te doen. Ik weet niet hoe het gaat lopen in Belarus, en Rusland, maar ik zie die om subsidie-pegels van de westerse sponsoren en obscure oligarchen, en macht strijdende ‘oppositie’ nog niet aan de macht komen in die landen. En mocht dat wel het geval zijn, dan valt niet te verwachten dat de kunstmest daardoor betaalbaarder wordt, om het maar even eufemistisch uit te drukken. Stuur allemaal even een bedankbriefje naar meneer van der Weijden voor zijn pogingen om de Nederlandse landbouw duur, inplaats van duurzaam te maken. Want linksom of rechtsom is dat ‘netto’ de consequentie van het beleid dat hij bepleit. Maar ga niet uit je dak. Blijf vriendelijk en beleefd, want hij kan het ook niet helpen. Hij heeft de ‘Beste Bedoelingen’. 

 

Stuur hem anders DEZE tekst van Nils van der Vegte, die in de agrarische sector van post-communistische landen werkt, en in Leiden afstudeerde op ‘Rusland’. Zelfs mensen die echt ernstig 'aan boord' zijn van het verhaal over Rusland en China als landen die niet deugen, voelen nattigheid. Moet je dan als agrarische 'Thinktank' het voortouw nemen in die strijd en als een 'dansmarieke' (m/v) aan de zijlijn je nummertje opvoeren in de krant? 

0 comments

Rekensom

Wat gaat er om in het criminele brein?

 

Er zijn mensen binnen academische disciplines die daar, op kosten van de belastingbetaler, en/of ‘geïnteresseerde’ marktpartijen die het onderzoek steunen middels ‘sponsoring’, een antwoord op proberen te vinden. Dat laatste maakt al meteen duidelijk hoe kwetsbaar dergelijk onderzoek is. Een niet bijster rechtschapen ‘sponsor’ vormt direct al een terminale bedreiging voor de wetenschappelijke status. Maar ook waar het de belastingbetaler is die opdraait voor de kosten, is het uiteindelijk niet die belastingbetaler zelf die gezien wordt als de ‘opdrachtgever’, maar de overheidsfunctionaris die de geldbuidel in beheer heeft. In een bijdrage van vele jaren geleden wees ik daar al op toen de Nederlandse overheid in academische kring op zoek ging naar een ‘hoogleraar’ die bereid was om onze bemoeienis met de binnenlandse aangelegenheden van Syrië te legitimeren, wat uiteraard lukte, hoewel het openlijk een schending van het internationaal rechts was. 

 

Op het eerste gezicht lijkt het een scherp afgebakend onderzoeksterrein, totdat je je er in gaat verdiepen, en beseft dat een ‘Verzetsheld’ uit de Tweede Wereldoorlog in de ogen van de Duitse machthebbers, en de vele 'burgemeesters in oorlogstijd', een crimineel was. Vervolgens reageer je dan wellicht aangebrand, omdat ‘dictatoriaal’ geregeerde landen hoe dan ook geen recht van spreken hebben. Maar Hitler kwam via verkiezingen aan de macht. En we leven in een tijd waarin uiteenlopende rechts-extremisten en andere totalitair denkende lieden, waaronder hele zwermen Jihadisten, openlijk onze ‘vrienden’ zijn. In mijn bijdrage van gisteren somde ik, zonder mij erg in te hoeven spannen, een hele reeks criminele activiteiten op waar ons eigen mini-landje een belangrijke rol in speelde, van nucleair terrorisme, het meewerken aan ontvoering en marteling, tot het inbreken op computersystemen, en noem het allemaal maar op. En ik hoor u brommen dat dat helemaal niet crimineel was, omdat we immers ‘Goede Bedoelingen’ hadden? 

 

Dat brengt mij bij een ander actueel voorbeeld, waar we er allemaal getuige van zijn dat hele volksstammen met ‘Goede Bedoelingen’ druk zijn met wet- en regelgeving rond ‘Covid’. In eerdere bijdragen wees ik op onderzoek, én spectaculaire cijfers, die er op wezen dat ivermectine, een spotgoedkoop medicijn, dat 0,003 Eurocent per milligram kost, werkt als profylaxe in India, en inmiddels zijn daar ook andere landen bijgekomen. Nadat ik een YouTube-filmpje zag van een gecertificeerde arts die uitlegde wat onderzoek had aangetoond, en dat het onderzoeksinstituut academische gelegitimeerd was, waaruit hij de conclusie trok dat het minimaal even belangrijk was als die ‘vaccins’ waar nu mee wordt geleurd, terwijl hij beslist géén tegenstander van die ‘vaccins’ was, was ik er zeker van dat het geen ‘nep-nieuws’ was. Geen wilde ‘Trumpiaanse’ kretologie. 

 

Toch ondernam een hooggeplaatste Indiase arts en medewerkster van de WHO onmiddellijk actie, en kreeg ze bepaalde autoriteiten in India zover dat die het gebruik van Ivermectine verboden. Haar argument was simpelistisch, maar kennelijk doeltreffend: ‘Er was nog geen ‘Peer Reviewed’ onderzoek dat de werking van het middel onomstotelijk aantoonde’. Wat juist is, want ‘Peer Reviewed’ publicaties weigeren dat soort onderzoek te ‘Reviewen’, en anders worden ze van bovenaf afgeschoten, terwijl de ‘Top Dogs’ van de ‘Sociale Media’ het nieuws over die ontwikkelingen verbeten onderdrukken. Daarmee is het nog niet gedaan, want er zijn in India ook andere autoriteiten die dat verbod naast zich neerleggen. Michael Every, van de Rabobank, stelde de vraag of er wellicht lieden verslaafd waren aan ‘stimulus’? Hij, noch ondergetekende, zijn medisch gekwalificeerd, maar het stinkt. Wat is daar aan de hand?

 

De ‘complot denker’ ziet een criminele organisatie, en inmiddels zijn we zo ver heen dat er steeds luider wordt gesproken over oorlog met China. Want in ons deel van de wereld los je elk probleem op met oorlog. De ‘War on Poverty’, de ‘War on Drugs’, de ‘War on Crime’, de ‘War on Terror’, en de ‘War on Covid’. En steeds wordt een lastig probleem alleen maar erger. Hoe komt dat? 

 

Waar Michael Every denkt aan mensen die verslaafd zijn geraakt aan ‘gratis geld’, heb ik nog een andere verklaring in de aanbieding. In medische kring worden die revolutionaire mRNA ‘vaccins’ gezien als een Godsgeschenk. Ze zijn experimenteel, maar de belofte is dat de techniek gebruikt kan worden om een hele weelde aan ziektes te genezen. Het commerciële belang is onmenselijk groot, maar ook mensen met niets dan ‘Goede Bedoelingen’ zullen deze prachtige mooie mogelijkheid om het medicijn te testen, met dank aan ‘Covid’, niet graag uit handen geven. Het zou, in hun ogen, een catastrofe zijn als een pilletje dat praktisch gratis is ervoor zou zorgen dat de geldstromen voor mRNA nu opdrogen, en onderzoekers in China of Rusland daardoor een beslissende voorsprong zouden kunnen realiseren. En ja, er vallen dan meer doden nu door ‘Covid’, omdat die ‘vaccins’ nog niet overal beschikbaar zijn, en omdat de ‘bijwerkingen’ ook slachtoffers maken, maar denk je eens in hoeveel mensenlevens er in de toekomst gespaard zullen worden….!

 

Met zo’n muts op ben je niet crimineel bezig, maar een ware ‘Moeder Theresa’. Nog één stapje verder, en het ontketenen van een ‘pandemie’ rond een ‘Zware Griep’ is een zegenrijke interventie van mensen met niets dan ‘Goede Bedoelingen’. Zo kwamen we ook aan het ‘Stuxnet-virus’, de ‘Regime Change’ operaties in Libië, Syrië en Oekraïne, en de ‘Weapons of Mass Destruction’-leugen. Tony Blair zei het met zoveel woorden toen zonneklaar was gebleken dat hij had gelogen om de wereld de oorlog tegen Irak cadeau te doen. Toekomstige generaties zouden hem dankbaar zijn. Hij wist het zeker. Je moet een ei breken om een omelet te maken. 

 

Zelfde verhaal rond dat ‘Corona-Paspoort’. Het is niet zo dat die mensen die daar warm voor lopen criminelen zijn. Velen hebben niets dan ‘Goede Bedoelingen’. Ze overzien alleen de gevolgen niet. En daarbij zijn ze afhankelijk van informatie die niet deugt. Velen leven in de veronderstelling dat die ‘vaccins’ hen immuun maken voor ‘Covid’, maar dat is helemaal niet het geval. Ze kunnen besmet worden, er ziek van worden, en anderen besmetten. Zelfs de fabrikanten en artsen die wildenthousiast zijn over die ‘vaccins’ zeggen dat. Op dit moment weet niemand of de vrees van één van de topvirologen in de wereld, dat ‘vaccineren’ met een ‘lekkend vaccin’ leidt tot meer potente ‘varianten’ waar is, maar het lijkt er wel op. Dan biedt zo’n ‘Corona-Paspoort’ niet alleen ‘schijnveiligheid’, maar maakt dat paspoort het gevaar alleen maar groter. Dat is niet hun ‘Bedoeling’, noch staan ze te popelen van ongeduld om ‘Big Brother’ te helpen bij de ‘Big Reset’, het pakt alleen zo uit. 

 

In een wereld waarin bepaalde processen zich jarenlang voortslepen, tienduizenden pagina’s tekst en een stofwolk aan juristen nodig zijn om iemand te kunnen ‘framen’, waarbij volop gebruik wordt gemaakt van de media, is ‘criminaliteitsbestrijding’ een doodgeboren kindje. Als je ziet hoe onze meest elementaire principes over discriminatie, racisme en de vrijheid van meningsuiting, getordeerd zijn om ze uit te kunnen leggen als het tegendeel van wat er ooit onder werd verstaan, terwijl we de meest obscure laaienlichters, haatzaaiers en koppensnellers in andere landen op een voetstuk hijsen, dan weet je dat je in een crimineel land woont. Dat evolutionaire proces drijft op ‘Goede Bedoelingen’, en de ontkenning van de eigen beperkingen, door de wereld binnen onze academische ‘modellen’ te verwarren met de realiteit. In de modellenwereld is het een simpele rekensom. In de wereld van échte mensen is het crimineel.

0 comments

Hoodie

Veilig communiceren is een illusie.

 

De opsporingsdiensten van verschillende westerse landen arresteerden recent talloze criminelen die dachten een 'veilige telefoon' te hebben. Het bleek echter te gaan om een 'sting-operatie', waarbij de Amerikaanse overheidsdiensten zich hadden voorgedaan als een bedrijf dat gespecialiseerd was in de verkoop van 'veilige' toestellen die niet konden worden afgeluisterd, terwijl alle communicatie op de 'servers' van die diensten terecht kwam, en werd afgeluisterd. Ook die van mensen die slechts zo'n toestel hadden aangeschaft omdat ze veel waarde aan hun privacy hechten, niet crimineel zijn, maar wel kwetsbaar voor chantage.

 

Dus met inbegrip van communicatie die normaal gesproken beschermd zou zijn door bestaande 'privacy-wetgeving'. Overheden hebben daar in toenemende mate lak aan, en kom mij nou niet vertellen dat ze in die kringen wars zijn van 'druk uitoefenen' door te dreigen met het openbaar maken van 'weetjes', want dan leeft u in een andere wereld. En ook andere lieden met een agenda die menen 'ethisch' bezig te zijn vegen de vloer aan met respect voor de privacy. Alle verbolgen teksten die inmiddels wekelijks voorbij komen over Rusland of China die weer ergens een systeem 'gehackt' zouden hebben, zijn evenzovele afleidingsmanoeuvres om ons weg te houden van het 'Grote Verhaal', en dat is dat u 'opgejaagd wild' bent, en uw eigen overheid de jager is.

 

In de Verenigde Staten was er afgelopen week veel misbaar, omdat de FBI alle 'IP-adressen' had opgevraagd van mensen die 'on line' een artikel in USA-Today hadden gelezen over pedoseksuelen. Vele, zo niet alle aanbieders van 'VPN', en 'encrypted email', zijn 'gecompromitteerd'. 'Sleepnetten' en databases vol 'DNA' zouden op papier 'veilig' zijn, maar dat gelooft u toch zelf niet? Schending van de beveiliging heeft alleen consequenties als het een overheid betreft die we aangemerkt hebben als 'De Vijand', doorgaans overigens nadat we daar zelf alle aanleiding toe gaven. Niet u en ik, maar onze overheden. 

 

Nou heb ik er zelf niet vreselijk veel problemen mee als de overheid een crimineel in de val lokt, waardoor de samenleving verlost is van die plaag. Waar het fout gaat, is waar criminele overheden hun macht gebruiken om de concurrentie uit de weg te ruimen. Om ervoor te zorgen dat alleen drugsdealers, wapenhandelaren, terroristen, gifmengers, 'hackers', pedoseksuele 'aanbieders', en afpersers die bij hen onder contract staan overblijven. 

 

Dat overheden tot vér over hun oren in de criminele activiteiten zitten, dat weet iedereen die geen oogkleppen op heeft, omdat de bewijzen daarvoor torenhoog opgestapeld liggen. We weten alleen niet altijd hoe ver ze erin zitten. Tot aan de enkels? Of tot over hun nek? En of de linker hand nog wel weet wat de rechter doet? Een doodenkele keer breekt dat ei, als de ene 'dienst' op een operatie van de andere 'dienst' stuit, of als 'undercover' types ineens bij bosjes zelfmoord beginnen te plegen, vanwege een verderfelijk 'klimaat' binnen de afdeling. Je denkt druk te zijn met boeven vangen, en ineens blijkt dat jouw 'rol' iets héél anders is, en dat je werkgever een grotere boef is dan die criminelen waar je op jaagt. 

 

De problemen die we zien zijn slechts het topje van de ijsberg, zo vrees ik. Niet tot de enkels, maar tot de lippen, inmiddels. Bij maatschappelijke discussies in Nederland over de vraag of de politie met 'undercover' agenten moest gaan werken, kwam dat aspect al direct naar boven. En vervolgens werden de tegenstanders op hun wenken bediend door de 'IRT-affaire'. Maar zoals eigenlijk standaard draait men dan de klok niet terug, maar gooit men nog wat extra kolen op het vuur. 'Lessen geleerd', en gás! Her en der worden er mensen beter van door extra lagen die belast worden met 'toezicht', wat goed is voor de 'werkgelegenheid', en 'carrièremogelijkheden', maar helaas niet voor de betrouwbaarheid van het totale apparaat, dat alleen maar logger wordt, met meer administratie. Wat de 'operationele types' dan niet zint, dus die zetten hun eigen 'om-de-tuin-leid'-operatie op om de 'toezichthouder' tevreden te houden, terwijl ze hun intuïtie volgen.

 

Ga je vervolgens 'Internationaal Samenwerken', dan weet je helemaal niet meer waar je blijft. De Nederlandse betrokkenheid bij een weelde aan dubieuze 'zaakjes' is werkelijk ongelooflijk. Nederland dat meewerkte aan nucleair terrorisme door het 'Stuxnet'-virus te plaatsen, wat wereldwijd enorme economische schade teweeg bracht. De Nederlandse geheime diensten die met hun Amerikaanse collega's Europese bondgenoten bespioneerden. Nederlandse 'hackers' die inbraken op de systemen van een universiteit in Moskou, en zodoende betrokken raakten bij die geflopte poging om 'Russische Inmenging' bij de verkiezingen in Amerika te lanceren. Nederland dat het ontvoeren en martelen van gevangenen faciliteerde. 

 

Vervolgens vaak frustratie bij de 'undercovers' die hun leven wagen, als de rechtbank criminelen vrijspreekt omdat de torenhoog opgestapelde administratieve rompslomp niet klopt. Terwijl diezelfde rechters wel meegaan in politieke processen zoals die rond de MH-17 verdachten, met 65.000 processtukken om geloofwaardig te maken dat de verdachten op enig moment in hun leven iets te maken hadden met een Buk-raket die dat toestel boven Oekraïne neerhaalde. En daar dan vele jaren lang over procederen, met miljoenen aan kosten, en nog niet eens het begin van enig uitzicht op het enige antwoord dat er toe doet: 'Is dat toestel opzettelijk uit de lucht geschoten? Zo ja, door wie? En waarom vloog dat toestel boven een oorlogsgebied, terwijl de autoriteiten wisten dat daar met scherp geschoten werd op vliegtuigen op grote hoogte?' Dat 'undercover' en 'cover up' zo dicht bij elkaar liggen is geen toeval. 

 

Het is, om kort te gaan, niet zo dat ik extreem strak in mijn vel zit op dit vlak. In bepaalde gevallen heb ik bewondering voor 'diensten' die illegale dingen doen, zoals bij de ontvoering van Eichmann uit Argentinië. Met een huis vol apparatuur met microfoons en camera's, voor mijn comfort en gemak, maak ik mij geen illusie over mijn privacy. En als ik de deur uit ga, hul ik mij niet in een 'hoodie' om de vele camera's in de stad te misleiden. Maar ik vrees dat ik niet meer op dezelfde pagina zit als het landsbestuur, waar ik nog op die pagina zit waar de overheid zorg draagt voor mijn veiligheid, de waarheid op handen draagt, let op de kosten, en 'foute vrienden' mijdt. Dat boek heb ik nog steeds niet uit.

0 comments

Communikaper

Mijn 'Google-Feed' attendeerde mij op een artikel in het Algemeen Dagblad over de 'communikaper', en hoe je hem of haar het best de mond kunt snoeren.

 

Een 'communikaper' is, in de definitie van Thijs Launspach, psycholoog en 'stressexpert', iemand die het gesprek altijd naar zich toetrekt. Zijn advies is om te beginnen met een passieve methode. Achterover leunen, rustig blijven ademen, in de hoop dat de spreker je zal 'spiegelen'. 'Verveling uitstralen', dus. En als dat niet werkt, moet je 'metacommuniceren', en dat is een term die verwijst naar 'praten over praten'. Uit de hoogte spreek je iemand dan aan op zijn of haar gedrag met de volgende tekst: 'Mag ik je wat feedback geven? Wat me opvalt is dat je vaak in je enthousiasme het gesprek overneemt. Dat kan geen kwaad, maar het gaat ten koste van de spreektijd van anderen en vertraagt de vergadering. Mag ik je vragen daar op te letten?'

 

Dat wordt het volgende 'ding' op weg naar een geëgaliseerde maatschappij, waarin de verveling domineert. Geveinsd of gemeend. Waarbij niet de kwaliteit van de inbreng de doorslaggevende rol speelt, maar de 'spreektijd'. Dat ligt in het verlengde van de opvatting dat elke mening er één is, en dat meningen van gelijke waarde zijn, met de 'consensus' als vanzelfsprekende uitkomst aan het eind van het 'overleg'. Geen enkele 'wetenschapper' zal dat betwisten. Maar een wetenschapper weet wel beter. 

 

Interessant genoeg maakt het artikel in de aanhef melding van een 'podcast' waarin Maarten van Rossem te gast was bij Rutger Bregman en Jesse Frederik die de 'gastheren' waren. Van Rossem had het gesprek volledig naar zich toegetrokken, terwijl Bregman en Frederik toch ook 'begenadigde praters' waren, volgens Launspach. Maar dat is hier ook meteen het probleem, vrees ik. Van Rossem is helemaal geen 'prater', maar een 'spreker'. In veel programma's waarin hij te gast is zit hij enigszins nukkig, nors zelfs, naar alle onzin te luisteren die er in het 'praatprogramma' voorbij komt. En het is geen zeldzaamheid dat hij dat ook hardop zegt. Maar als hij zijn mond open trekt dan luistert iedereen, omdat het zinnig is wat hij te melden heeft, of je het nou met hem eens bent, of niet. Hij 'lult' niet zomaar wat. 

 

Nou ben ik een 'praatprogramma-barbaar', en erken ik eerlijk dat ik op moest zoeken wie die Rutger Bregman en Jesse Frederik waren, terwijl ik van Rossem wel kende. Een 'spreker' blijft je bij, maar een 'prater' gaat je ene oor in, en je andere weer uit. Het is 'behang'. En het interessante is, dat wanneer je een spontane ontmoeting tussen mensen die elkaar kennen zou opnemen, je niet zelden moet constateren dat het negentig procent van de tijd 'nergens' over gaat, met bepaalde mensen die niet ophouden met ratelen en elkaar de bal toespelen. En dan trekt iemand zijn mond open waardoor het gesprek een serieuze wending dreigt te nemen, en wordt hij of zij direct afgekapt omdat diegene 'altijd' aan het woord is. 

 

Rustig achterover gaan zitten en verveling uitstralen, of je mobiele telefoon pakken en gaan zitten 'Whatsappen', helpt beslist om diegene elke behoefte te ontnemen om deel te nemen aan het gesprek. Daarvoor hoef je niet te gaan 'metacommuniceren'. Beter van niet, want dan bestaat de kans dat je ze links en rechts om de oren krijgt als de 'spreker' het op zijn of haar heupen krijgt, en de kwaliteit van de inbreng centraal stelt. En dat wordt vaak behoorlijk pijnlijk. 

 

Sommige mensen weten over bepaalde onderwerpen nou eenmaal meer dan anderen. Als je Li Miao uitnodigt voor het diner, en het gesprek komt op mooie mogelijkheden om schoon elektriciteit op te wekken middels kernfusie, dan luister je, en stel je vragen, in mijn geval, want ik kan niet tippen aan dat kennisniveau van die wetenschapper op dat gebied. En dan hoop je dat Jesse Klaver even zijn mond houdt over windmolens en biocentrales. Verschuift het onderwerp naar mijn eigen vakgebied, en ik ben de enige in het gezelschap met kennis en ervaring, dan verwacht ik niet dat anderen er doorheen gaan zitten ratelen, omdat zij ook recht hebben op spreektijd. Maar kijk naar het gemiddelde 'praatprogramma', en je weet dat het in Nederland inmiddels niet meer zo werkt. 

 

Daar moet ik dan wel direct bij aantekenen dat er bepaalde onderwerpen zijn waar de kennis 'exact' is, of tenminste inhoudelijk verifieerbaar, terwijl het op het terrein van de 'consensus wetenschap' veel vaker draait om 'foefjes'. Manieren verzinnen om anderen de mond te snoeren, daar zijn mooie verhalen over te vertellen, en je hoeft geen psychologie gestudeerd te hebben om daarover mee te kunnen praten met praktijkvoorbeelden. Of kritiek, omdat dergelijke technieken de kwaliteit van de uitwisseling hinderen, en daarmee de besluitvorming niet ten goede komen. 

 

Mensen met een beroep dat door anderen gezien wordt als bijzonder, of 'spannend', moesten in het verleden vaak in gezelschap op de rem gaan staan, omdat iedereen aan zijn of haar lippen hing. Maar door de 'democratiseringsgolf' is dat tegenwoordig al veel minder dan vroeger. Sterker nog, conform aan wat je ziet op de televisie in de diverse 'praatprogramma's', en voor mij ook de reden om daar niet teveel tijd aan te besteden, is het eerder een wedstrijd om iemand met een bepaalde expertise, of zekere ervaringen, neer te sabelen. Het beruchte 'maaiveld' waar de 'spreektijd' het enige is wat nog telt. 

 

Toen ik die term 'communikaper' las, moest ik direct denken aan 'Comedy Capers', dat tijdloze vermaak uit de tijd van de stomme film. Treffende associatie, op de één of andere manier.

0 comments

Belazerd

Wat doen mensen als ze ontdekken dat ze belazerd zijn?

 

Het hangt er sterk vanaf wie hen heeft voorgelogen, met welk doel, en hoe groot de schade is voor degene die werd voorgelogen. Een typische reactie die ik zelf vaak tegenkom waar het grootse gebeurtenissen in de wereld betreft, waar 'iedereen' dacht dat het 'zus' in elkaar stak, maar achteraf blijkt het toch 'zo', is dat men met een wijds gebaar roept: 'Ik geloof niemand meer!' 

 

Op het eerste gezicht lijkt dat een overwinning voor iemand die al enige tijd volhield dat het 'zo' zat, en niet 'zus', maar dat is een ernstige misvatting. Met: 'Ik geloof niemand meer!' kapt men op voorhand de weg naar introspectie af, en meer in het bijzonder de dialoog met degene die het wél goed zag. Want als je vervolgens inhaakt op die revulsie door te wijzen op methoden om te achterhalen of iemand liegt, en met welk doel, dan blijkt dat men jou ook niet meer 'gelooft'. Gewoon niemand, wat ze ook zeggen. Dring je aan, dan is de reactie: 'Het zal allemaal wel….', en door naar het laatste nieuws over Memphis Depay, Max Verstappen, of de eigenaar van een karaokebar die nog altijd niet open mag. 

 

Niet dat zulk nieuws wél betrouwbaar is, maar het raakt ons niet als het gelogen is, of een halve waarheid. Het zet onze wereld niet op zijn kop. Het is veilig. Voor ons. Niet voor Depay, Verstappen of de eigenaar van die karaokebar. Maar dat is niet onze verantwoordelijkheid. Daarin zijn we slechts consument. Veilig op de bank met een biertje, een zak frutsels, feesttoeters en een oranje kudde-uniform om te bewijzen dat we erbij horen. Veel grover kun je je lezers in Nederland niet beledigen, ben ik bang. Toch is dat hier niet de opzet. Dus lees vooral door.

 

Zoveel zaken die ons direct raken bevinden zich op het beslissingsniveau ruimschoots buiten ons bereik. Maar we voelen ons ermee verbonden, en willen graag dat het beter gaat met de wereld, wat ons motiveert om naar de stembus te gaan, ons uit te spreken, na ons geïnformeerd te hebben via de krant of de televisie, in de veronderstelling dat daar allemaal rechtschapen mensen druk zijn met het ontrafelen van complexe materie, en het opsporen van onjuistheden, en knalharde leugens. We geloven hen. Terwijl we voorzichtig zouden moeten zijn. Zeker als we al eerder ons hoofd hebben gestoten. 

 

In de tijd dat er nog sprake was van een vrij scherpe ideologische scheiding, kon je er vanuit gaan dat een krant of zender ter 'linker' zijde enige leugen ter 'rechter' zijde fanatiek te lijf zou gaan, en omgekeerd. Tussen die extremen in bevond zich dan de 'kwaliteitskrant', of de 'kwaliteitsomroep'. Maar met het wegvallen van de zuiver ideologisch bevlogen tegenstellingen is de hele journalistieke ethos veranderd. Daar komt bij dat lieden met 'Grootse Plannen' de vleugels hebben uitgeslagen, en niet meer gebonden zijn aan bepaalde landen, waardoor het veel lastiger wordt een netwerk te ontrafelen. Neem het netwerk rond de inmiddels overleden multimiljardair Epstein, en de daarmee direct verbonden familie Maxwell. De vele vertakkingen en verbanden die Whitney Webb al heeft blootgelegd zijn nog steeds niet voldoende om goed in kaart te brengen waar we allemaal belazerd zijn, en met welk doel. 

 

In de tijd van de 'kwaliteitskranten' en 'kwaliteitszenders' had je journalisten en complete redacties die zich er in vastbeten, en het uitzochten. Maar die tijd ligt vér achter ons. Zelfs als er een lawine aan onthullingen loskomt, zoals bij de 'Panama-Papers', dan is de reflex om Poetin ermee in verband te brengen, ook al ontbreekt iedere denkbare aanwijzing in die richting, maar ondertussen verdwijnt dan het hele verhaal over de serieuze kwaadwillenden. Andere schandalen in die sfeer halen de voorpagina niet, maar worden weggemoffeld in een 'economisch katern'. En dat alles maakt het steeds lastiger om het kaf van het koren te scheiden, en bij de les te blijven. Ook omdat bepaalde details misschien wel 'smakelijk' zijn, maar niet echt iets toevoegen aan het ontrafelen van de structuur van verderf. 

 

Niemand heeft de waarheid in pacht. Iedereen kan zich op enig moment om de tuin laten leiden, ook gerenommeerde en volstrekt integere journalisten, en dat geldt ook zeker voor ondergetekende. Maar ik heb afgeleerd blij te zijn met die kreet: 'Ik geloof niemand meer!' Want ofschoon het afzweren van 'geloven' als basis niet ongezond is, wanneer het er toe leidt dat mensen zich voortaan beperken tot de feiten, is dat niet de praktijk. Want een halve tel later gaan ze gewoon verder met het verwijzen naar de inmiddels bewezen corrupte bron, met als legitimatie dat waar 'rook' is ook 'vuur' moet zijn. 

 

Natuurlijk, op enig moment val je terug op 'aanwijzingen'. Het simpele gegeven dat Robert Maxwell met alle égards ter aarde is besteld in Israël, waarbij een hele 'Who is Who' uit de wereld van de politieke en de geheime diensten hun opwachting maakte, is onvoldoende als spijkerhard bewijs voor de rol van andere leden van de familie, met inbegrip van de nu opgeborgen Ghislaine, algemeen geportretteerd als de 'Madam' van Epstein die voor vers jong grut zorgde voor zijn obscure handel. En het is legitiem om de vraag te stellen waarom wij in ons kleine kikkerlandje ons daar mee bezig zouden willen houden. Maar als je dan dat verhaal van Webb leest, dan begrijp je hoe ver die tentakels reiken op het internet, en dat het geen lokaal probleem is dat niet verder reikt dan een kleine club hoogwaardigheidsbekleders die 'het' met minderjarigen doen. 

 

Dat soort onthullingen, maar ook rond dat 'Gain-of-Function'-verhaal, legt uitgebreide netwerken bloot van mensen met macht, waar je nooit verwacht zou hebben dat die zoveel invloed uit konden oefenen op de gebeurtenissen in de wereld die ons wel degelijk rechtstreeks raken. In onze portemonnee, politieke en maatschappelijke structuren, de zorg voor onze gezondheid, en welke 'talking points' ons gevoerd worden ter afleiding. Dat komt dan dicht bij een 'Groot Complot' als je daar niet op voorbereid was, maar dan mis je de 'nuance' dat veel van die lieden een geheel eigen agenda hebben, en bij gelegenheid geen scrupules hebben als het nodig is één van hun 'partners' onder de bus te gooien. Met andere woorden, er is niet één overkoepelende visie die dit alles aanstuurt. Het zijn echter wel allemaal lieden die geleerd hebben van de keren dat ze zelf belazerd werden. Ook zij geloven helemaal niemand meer, maar ze weten exact hoe de hazen lopen, doordat ze de onderliggende patronen goed hebben bestudeerd. Ze doen geen zaken met u, of met mij, maar met 'mensen met belangen'. 

 

Sommige mensen, ook in de politiek, of het bedrijfsleven, zijn betrouwbaar. Ze leven bij de gratie van het besef dat 'eerlijk' het 'langst' duurt, ook al kan het op de korte termijn nadeel opleveren. Niet dat ze wars zijn van 'verkooppraatjes', die ook niet altijd het hele verhaal vertellen. Maar ze weigeren om hun ziel te verkopen voor zicht op een plekje in het centrum van de macht, als dat hen wordt voorgesteld. Anderen liegen niet, omdat het hen niks brengt. Maar teveel mensen zonder begin van enig geweten zijn omhoog gezogen in de decennia na het wegvallen van de ideologische tegenstellingen, mede omdat er niet meer op hen werd gelet zoals in de decennia daarvoor. We zijn collectief gemesmeriseerd door 'Succes'. Iemand met uitgebreide bezittingen, veel aanzien, een 'witte jas' of een ander uniform om mee te pronken, zal wel iets goed gedaan hebben. In sommige gevallen is dat onweerlegbaar het geval, en is cynisme misplaatst. In andere gevallen is het enige goede wat ze gedaan hebben, het vinden van wegen om uit de gevangenis te blijven door zich te verzekeren van protectie. 

 

Als de bijl valt, zul je onveranderlijk zien dat die corrupte types geen schoon schip maken, maar nog steeds hun best zullen doen om de schade af te wentelen op anderen. Met inbegrip van onnozele partijen die ergens hebben meegedaan aan de 'Wargames', of het onderzoek deden waar 'vraag' naar was, in ruil voor geld, in de veronderstelling dat hun 'Succesvolle' sponsoren met hun 'Liefdadige'-imago, of de steun van de regering, er goede dingen mee zouden doen. Daarom is het zaak om jezelf dan niet voorbij te lopen, om er vervolgens achter te komen dat je alsnog belazerd bent. De zakkenroller die niet gepakt wil worden, neemt een handlanger mee. Als degene die gerold werd onmiddellijk bemerkt dat zijn of haar portemonnee gestolen is, is het de taak van de handlanger om het slachtoffer een andere kant op te sturen, weg van zijn maat die zich met de portemonnee uit de voeten maakt. Dat is de taak van de 'Gevestigde Media', in toenemende mate. En dat is fnuikend. En voorzover integere journalisten al niet gewipt worden bij die organisaties als ze niet mee willen buigen, stappen ze zelf op en vind je ze terug op het internet, met hun eigen blog, zoals Whitney Webb, of als 'freelancers'. Je hoeft hen niet te geloven, maar als bron heb je er meer aan wanneer je niet met de kudde mee wilt liften, om vervolgens voor onaangename verrassingen te worden geplaatst, als ambitieuze types er met de agenda vandoor zijn gegaan.

0 comments

Appels

Een lans breken voor het belang van de 'kudde', zoals ik in mijn bijdrage van gisteren deed, is in ons deel van de wereld erger dan 'vloeken in de kerk'. 

 

'Kuddegedrag' staat in onze beleving tegenover 'zelfontplooiing' en 'vrijheid', en het heeft een slechte pers in de 'Gevestigde Media' waar men in felle bewoordingen afstand neemt van 'populisme'. Je zou dus zeggen dat we goed beschermd zijn tegen de gevaren die beslist ook verbonden zijn aan het gemakzuchtig volgen van de 'Kudde', maar het tegenovergestelde is het geval, in mijn optiek. 

 

Dat 'volgzaamheid' ernstige consequenties kan hebben hoef ik u niet uit te leggen. Ruim voldoende historische voorbeelden van de 'massa' die buitengewoon kwalijk gedrag vertoonde. Maar de intellectuele 'diaspora' die het gevolg is van een hang naar 'individualisme' is zo mogelijk nog een stuk gevaarlijker, door het ontbreken van verantwoordelijkheidsbesef. Zie alle 'Eindeloze Oorlogen' die we alleen al sinds het begin van deze nog jonge eeuw zijn begonnen. De narigheid is daarbij dat we ons betrokken voelen bij de 'Goede Bedoelingen' waarmee ze ons worden verkocht, maar we voelen ons niet verantwoordelijk voor de uitvoering. De 'Kudde' legitimeert, maar keert vervolgens terug naar 'Boer Zoekt Vrouw', of het 'EK', en we horen wel hoe het afloopt. 

 

Dan schep je ontstellend veel ruimte voor mensen die via 'Wargames' de 'Kudde' een kant op drijven die voor hen profijtelijk is. De link hiervoor is naar een artikel van Brandon Smith, waar ik zelden of nooit naar verwijs, omdat hij ernstig in de 'Conspiracy Hoek' zit, met als alles overstijgende fobie dat 'de Communisten', en meer in het bijzonder de 'Chinese Variant', op een kans loeren om ons hun 'globalistische ideaal' binnen te trekken, en dat zie ik niet. Sterker nog, zowel China als Rusland zijn de enige serieuze 'spelers' op het 'globalistische' niveau die niet 'aan boord' zijn als we het hebben over die 'Big Reset'-agenda van het 'World Economic Forum'. En ik begrijp eerlijk gezegd ook niet hoe je over het hoofd kunt zien dat er geen liefde verloren is tussen het 'WEF' en zijn westerse supportersschare, en die twee landen die aansturen op een restauratie van het respect voor soevereine staten. 

 

Wat er bij mij met name niet in wil, is dat 'Beijing' een bio-oorlog zou zijn gestart door de eigen bevolking te besmetten. Op een bepaald 'complot-niveau' zal het allemaal wel erg 'logisch' zijn, maar mij bent u dan kwijt, in het bijzonder als u 'vergeet' keiharde bewijzen erbij te leveren, en daar ineens genoegen neemt met de 'Heilige Consensus' onder 'experts'. Als het een 'man-made' virus is, en het bewijs daarvoor wordt onweerlegbaar geleverd, wil ik nog wel meegaan in de theorie van een 'ontsnapt' virus, ook al moet u dan nog wel even uitleggen hoe het komt dat er wereldwijd al ver vóór 'Wuhan' sporen van 'Covid' zijn aangetroffen in bloedmonsters en afvalwater. Als het is ingezet als een 'bio-wapen', is de kans véél groter dat lieden die China als de 'Fabriek van de Wereld' wilden decimeren erachter zitten, en dan kom je niet in Beijing uit. 

 

In landen met een stabiele regering, democratisch of anderszins, maar waar de bevolking weinig lust heeft om wat men heeft bereikt, en een toekomst die hen toelacht in het honderd te schoppen, is de 'Kudde' gevormd, en een veilige plek. De enigen die dat niet willen begrijpen, zijn de roofdieren en aasgieren, en de verwarde 'Kuddedieren' in ons deel van de wereld die menen in 'vrijheid' te leven, terwijl ze niks (meer) in te brengen hebben, en zoetgehouden worden het 'customizing' van de consumptie, en de illusie van een 'LifeStyle' als expressie van hun 'individualisme'. Terwijl 'LifeStyle' het toppunt is van 'Kuddegedrag', en het 'tweaken' van uiterlijk vertoon niet verwijst naar enig intellectueel proces, maar manipulatie op basis van 'smaak'.

 

In het begin van de 'Covid-pandemie' had men het over de noodzaak 'Groepsimmuniteit' te bereiken. Vanuit die gedachte werden de 'Maatregelen' doorgevoerd. Als het overgrote gedeelte van de bevolking immuun was, omdat men besmet was geweest, zonder er aan dood te gaan, terwijl we de kwetsbaren beschermden tegen het risico van besmetting, dan spaarde dat levens. Dat is een goed voorbeeld van hoe de 'Kudde' het individu kan beschermen. In de uitvoering werkte het zo niet, nadat de 'IC-capaciteit' op enig moment de bepalende factor werd, en alles en iedereen 'in Lockdown' ging, waardoor ook die mensen die voldoende weerstand hadden niet werden besmet, en dus geen immuniteit opbouwden. Vervolgens werd het verhaal dat we allemaal gevaccineerd moesten worden, maar de aangeboden vaccins beschermen niet tegen besmetting, en wie gevaccineerd is kan nog steeds anderen ziek maken, dus geen immuniteit. Maar inmiddels is het verhaal dat ook mensen die (statistisch gesproken) geen risico lopen om ernstig ziek te worden, of te overlijden, óók moeten worden ingeënt. Die zijn in praktische zin dus al immuun, als je volhoudt dat de bescherming van die vaccins (die niet meer zijn dan een profylaxe) verkocht kan worden als 'immuniteit', maar desondanks moeten ze zo'n inenting gaan halen? Leg uit……

 

In bepaalde gevallen kun je onderbouwen dat één oplossing voor de hele 'Kudde' beter is, omdat het anders te ingewikkeld wordt, en daardoor te kostbaar. Dat is bijvoorbeeld mijn argument om iedereen een 'Basis-Inkomen' te verstrekken, zodat je van die geldverslindende, ergerniswekkende 'overhead' af bent. Niet alleen op het niveau van de uitvoering, administratie en controle, maar ook op het niveau van de regelgeving en 'wetenschappelijke' aansturing. Maar in veel andere gevallen gaat die vlieger niet op, en dat is met name het geval in situaties waarin een miniem gedeelte van de bevolking protectie dient te krijgen, terwijl de kostprijs daarvoor de ontwrichting van de totale economie, én de sociale structuur is. Een discussie daarover is dan wel het minste. En als zo'n ingreep als onafwendbaar wordt gezien, nadat alles gezegd en gedaan is, dan kort en krachtig, en niet uitsmeren over een aantal jaren. 

 

Genoeg over 'Covid'. Want dat is niet het enige 'Kuddegedrag' dat ons in het westen lelijk opbreekt op dit moment. Het wemelt van de 'Agenda's' die via subversieve wegen worden doorgevoerd, nadat er eerst ergens een 'Wargame' aan gewijd is. 'Wargames' klinkt erg dreigend, waar het door de deelnemers niet beleefd wordt als iets dat verband houdt met 'Oorlog'. Het is op dat niveau een professioneel hulpmiddel om mensen op sleutelposities voor te bereiden op een situatie die ze niet uit de praktijk kennen, op basis van 'modellen' die door 'wetenschappers' zijn ontwikkeld. In het verleden stond ik al uitvoerig stil bij de 'Wargame' die Jim Rickards voor de Amerikaanse 'diensten' ontwikkelde, gebaseerd op ontwikkelingen in de financiële wereld. Anderzijds leren niet alleen de mensen die dan voor het front van de troepen zullen staan wat werkt, en wat niet, maar worden de lessen die geleerd worden door dat soort 'Wargames' te spelen ook weer gebruikt om de regie te houden, en te versterken. 

 

Dat alles onttrekt zich aan de waarneming van de burger, die moeite heeft om te begrijpen waarom de mensen op een bepaalde plek in de organisatie zekere keuzes maken, die contraproductief lijken. Recent schreef ik vrij uitvoerig over dat incident met dat toestel van Ryanair, en de consequenties, waarbij ik de mogelijkheid openhield dat 'activisten' die het voorzien hebben op 'Regime Change' in Belarus en Rusland autonoom besloten tot die 'grap' met die bommelding, en daarbij in één moeite door af waren van een lastige geestverwant. En dat dan zonder ruggespraak met hun 'Overlords' binnen de NAVO-organisatie. Wat verklaart waarom die 'Overlords' aanvankelijk meegingen in het scenario dat Loekasjenko er achter zat, omdat ze dachten te weten dat het 'zéker' niet uit hun eigen keuken kon komen. Dat, of anders is de NAVO écht uit op oorlog, en was het een gevalletje 'Gleiwitz', en dan zijn we écht ver van huis! Want dat het Loekasjenko en de KGB waren, dat is nu het minst waarschijnlijke scenario. Maar 'Wargames' zijn in die zin ook gevaarlijk, omdat ze er voor zorgen dat bepaalde reacties 'op rails' lopen. En als het station verlaten is, is er geen weg terug.

 

Voor eenieder die denkt in termen van een 'Groot Complot', en Brendan Smith is daar zonder meer een sprekend voorbeeld van, is er geen ruimte voor zulke toevalligheden, of 'complot-bedenkers' die zich aan de regie onttrekken. Hier op mijn blog heb ik er consequent op gewezen dat de organisatoren van 'Wargames' de allerbeste bedoelingen kunnen hebben. Veelal ook in volledige openheid communiceren over hun bedoelingen, en dat is ook zeker het geval bij het 'WEF', dat al geruime tijd publicaties uitbrengt, en lezingen organiseert over de komende 'Big Reset', en wat dat voor gevolgen heeft, als we hen hun gang laten gaan. Maar er hoeft maar één 'Rotte Appel' tussen te zitten die weet op welke 'knoppen' je moet drukken om een andere uitkomst te krijgen, en het hele orgel is vals. En als er niet één 'Rotte Appel' tussen zit, maar een fruitmand vol 'Rotte Appels', elk met een eigen agenda, weet je niet waar je blijft. 

 

Dan kom je uit bij situaties waarin tal van organisaties, en chefs, en diensten, en bedrijven, reageren zoals is afgesproken, conform de regels voor de 'Kudde' die ze zijn, zonder verder ergens nog over na te denken, en dat ze tot hun grote schrik bemerken dat ze onderdeel zijn van snode plannen. De narigheid is daarbij dat een samenleving die het nodig heeft om te veinzen dat respect voor het individu voorop staat, die aanpak met 'modellen' en 'Wargames' nodig heeft om de controle te houden. Een samenleving die steunt op de wil van het volk, met een 'Sterke Leider' (of 'Sterk Team') die het overzicht heeft, en de grenzen bewaakt, is veel minder kwetsbaar voor 'Intriganten-listen'. 

 

Als het culturele, sociale en economische fundament onder een samenleving solide is, is de cosmetische diversiteit van geen belang. De ambitie van de 'Globalisten' is het scheppen van een 'modelmatige' orde, aangestuurd door een 'management-klasse' die is geconditioneerd middels 'Wargames', wat in hun beleving de individuele vrijheid naar het optimale niveau brengt. Het tegenovergestelde is het geval. Het maakt ons tot slaven van onze meest basale impulsen, hersenloos achter 'trends' aansjokkend, deels uitgedacht door de 'management-klasse' om ons binnen de kaders van hun 'model' te houden. Waarbij de verschillende 'modellen' die er in omloop zijn niet op elkaar aansluiten, en kwetsbaar zijn voor misbruik door 'Rotte Appels', die inmiddels overal hun kans schoon zien om hun eigen agenda en 'Bottom Line' een handje te helpen door initiatieven die gegarandeerd een voorspelbare uitkomst hebben, wereldkundig gemaakt in de studies van al die 'Wargames'. Dat is al erg genoeg, maar het wordt nog een stuk erger als we vervolgens de verkeerde 'Appels' aanwijzen als de boosdoeners, omdat we in eigen kring louter de meest 'Nobele Mensen' hebben gerekruteerd. Handelaren in 'Liefdadigheid', 'Mensenrechten', en 'Bevrijdende Bommen, Granaten, Drones, Gifgassen en Cyberaanvallen'. Dan ben je goed gek. Wappie.

0 comments

Beslissingen

De kwaliteit van alle beslissingen die we nemen, staat of valt bij de kwaliteit van de informatie waar we die beslissing op baseren.

 

Nagenoeg iedereen in mijn omgeving laat zich vaccineren. Maar als je vraagt op grond van welke informatie ze tot die keuze zijn gekomen, dan krijg ik als antwoord: 'Omdat iedereen het doet', of: 'Omdat ik weer wil reizen/festivals bezoeken', of: 'Omdat ik dit 'gedoe' helemaal zat ben!', of: 'Omdat mijn werkgever het vereist', en woorden van gelijke strekking. Met andere woorden, men heeft niet eens enige moeite gedaan om zich te informeren. Men is gehoorzaam.

 

Niks mis met kuddegedrag als substituut voor eigen onderzoek, als de kudde de goede kant op gaat. Het geeft enorme tijdwinst, en bespaart op de kosten, in dat geval. Waarom zou je alles 'dubbel' doen? Daar zit ook de grote winst van 'klassikaal onderwijs' zoals dat voorheen de norm was. Goede informatie met zoveel mogelijk leerlingen delen, gevolgd door een 'toets' om te zien of ze zich de stof eigen hebben gemaakt. En dat is dan het vertrekpunt voor een leven gebaseerd op logische besluitvorming. Coherente keuzes en voorspelbare uitkomsten, cq gevolgen. 

 

Onderdeel van die structuur is een inspanning om 'eerlijk' te zijn, en geen informatie achter te houden, of 'hypes' te creëren en 'spin' toe te voegen om mensen een bepaalde kant op te duwen. Of om hen af te leiden terwijl jij de keuzes voor hen maakt. Daarin zijn we als mens kwetsbaar. Een veelgehoorde klacht is dat het allemaal zo complex is geworden. Tevéél informatie. Toch is dat niet zo. Onze snel toegenomen kennis van allerlei zaken die voorheen simpelweg onbekend waren, maakt kwalitatief betere beslissingen mogelijk, mits we ons niet af laten leiden door de rotzooi die 'experts', die geen experts zijn, over ons uitkieperen. 

 

Daarnaast is het zaak om je niet vast te bijten in details. Als iemand zegt dat 'Covid' een 'Griep' is, probeer dan te achterhalen wat hij of zij daarmee bedoelt. Is die persoon 'in denial'? Of heeft hij of zij er verstand van en informatie die waardevol kan zijn voor de kwaliteit van onze eigen besluitvorming? Veel fenomenen, waaronder 'ziektebeelden' en 'ziekteverloop' zijn niet in universele termen te vatten, omdat ze per individu anders zijn. De één merkt niet eens dat hij of zij geïnfecteerd is, en de ander gaat dood. Veel groter kan de onzekerheid niet zijn. Maar hoe voorkom je dat je dood gaat? Of zeer ernstig ziek wordt? En welke middelen om dat te voorkomen zijn ernstiger dan de kwaal?

 

Die zorgen zijn wel degelijk reëel, en verdienen het om er goed over na te denken. Blind vertrouwen op enige autoriteit of filantroop is niet raadzaam als die een 'standaardoplossing' bepleit die heel toevallig ook behoorlijk winstgevend is voor hem of haar. Winstgevend omdat die 'mensen met belangen' een product in de aanbieding hebben waar ze flinke winst mee maken. Of omdat het de kraan met subsidiegeld verder open zet, of geld voor 'onderzoek' vrijmaakt, en uitbreiding van de faculteit, de carrièremogelijkheden en de status van die autoriteit ten goede komt. Of waar een verborgen politieke agenda daardoor wordt bevorderd via een oneigenlijke weg. Dromen over een 'Groene' wereld, of 'Totalitaire Staatsmacht', of een combinatie. 

 

Anderen voor jou laten beslissen kan je duur komen te staan! Tegelijk zijn er veel gebieden waar zoveel kennis in omgaat, dat het gewoon niet mogelijk is om in korte tijd voldoende expertise op te doen (informatie te vergaren) om op degelijke gronden tot een keuze te komen. Dus moet je op enig moment wel een schifting aanbrengen in welke leveranciers van informatie je kunt vertrouwen, en welke niet. Als iemand met het verstrekken van bepaalde informatie de eigen glazen lijkt in te gooien, is dat niet per definitie een argument om diegene dan maar te vertrouwen, maar als dat een groep 'klokkenluiders' wordt, allen met een lange staat van dienst op het terrein waar het in essentie over gaat, dan laat ik mijn oor daar liever naar hangen dan naar een 'kwispelende expert' die de ene keer 'dit' zegt, en de andere keer 'dat', en beweert dat het allemaal wetenschappelijk verantwoord is, terwijl het bij nader onderzoek allemaal 'consensus gedreven' verkooppraatjes zijn. 

 

In DIT artikel veegt de auteur de vloer aan met 'politieke aasgieren' die nu ineens Dr. Fauci onder de bus gooien op jacht naar de 'bevestiging' van hun 'conspiracy theory' over 'Wuhan'. Ik kan mij helemaal vinden in wat hij schrijft. Als je iets niet wéét, dan is het bereiken van een consensus niet voldoende om vragen van leven en dood stellig te beantwoorden, ten strijde te trekken tegen een ander land, of via 'social shaming' iemand uit zijn verschoning te helpen. 

 

Mijn eigen kennis over deze hele materie is bescheiden, dus ook ik moet kiezen tussen aanbieders van informatie. DEZE bron is volgens mij van onschatbare waarde, omdat hij gedragen wordt door een weelde aan zéér serieuze artsen en wetenschappers, die echter zijn buitengesloten door de 'Gevestigde Media' door hun politiek incorrecte standpunt over de experimentele vaccins. De bezwaren snijden echter hout. En ze onderbouwen hun kritiek met data, onderzoek en valide argumenten. Wat mij is opgevallen het afgelopen jaar, is hoe fanatiek er vanuit de 'Gevestigde Hoek' gestreden wordt tegen het gebruik van uiteenlopende medicijnen. Goedkope medicijnen, die al veel langer in omloop zijn, zich bewezen hebben, en waarvan de bijwerkingen, ook op de langere termijn, bekend zijn. En als die medicijnen dan worden ingezet, en leiden tot een spectaculaire reductie van het aantal 'Covid'-gevallen, hoe kan iemand dan volhouden dat het onverantwoord is omdat de FDA of de EMA er nog niet 'naar gekeken heeft'? Maar ondertussen wel een peperduur experimenteel vaccin opdringen, dat ook nog eens geen immuniteit biedt. Dat stinkt. Het stinkt naar belangen, naar geld, naar macht, en naar verborgen agenda's. 

 

De creatie van meer rookgordijnen, zoals die zoektocht naar de 'herkomst', dient geen doel. Waarmee ik niet zeg dat het geen valide vraag is, of 'Covid' een 'man-made' virus is, als uitkomst van 'Gain of Function' onderzoek, en of dit soort onderzoek niet aan banden gelegd moet worden dan, en waarom dat niet eerder wereldwijd is besloten, of waarom Amerikaanse instellingen dergelijk onderzoek in China en elders lieten uitvoeren, en ervoor betaalden. Dat zijn valide punten, maar ze hebben geen betrekking op de keuzes die u nu moet maken. Ze dragen bij aan de 'overload' op informatiegebied die functioneert als een rookgordijn, en die ervoor zorgt dat u braaf de kudde volgt, zoals Andrew Anglin beschrijft. Zijn taxatie over de ernst van een 'Covid'-besmetting doet daar niets aan toe, of af. Die twee onderwerpen hebben geen relatie. 

 

Sterker nog, als je achterom kijkt, ziet dat bepaalde beslissingen niet zo verstandig waren, omdat je slecht, of in het geheel niet was geïnformeerd, en je je hoofd liet hangen naar 'mensen met belangen', om vervolgens nu daarover te speculeren en al je tijd in te investeren, terwijl je nu opnieuw niet oplet en je hoofd laat hangen naar 'mensen met belangen', dan verdien je het ook niet om gratis onderwijs te krijgen, want dat is paarlen voor de zwijnen als je er toch niks mee doet.

0 comments

View older posts »