Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Uitbreiding

Added an 'In English' page to this website. Articles in that section are not a direct translation of what is posted on the Dutch language blog. They are 'stand alone' contributions, borrowing from the main Dutch language blog. Contributions will be irregular, and cover various topics. Read the introduction on that page to learn more. 

Zoeken op dit blog

Voorbij het rempunt

Een crisis is een situatie waarin betrokkene geen uitweg meer ziet.

 

In acute gevallen is de nood zo hoog, dat er sprake is van blinde paniek, of 'bevriezen'. In die gevallen waarin iemand in paniek is, is de impulsieve reactie vechten of vluchten. 'Bevriezen' kan inhouden dat de hogere hersenfuncties letterlijk worden ontkoppeld, en het organisme nog slechts die functies overeind houdt die nodig zijn om te overleven, of zelfs dat niet. Het kan echter ook betekenen dat men kiest voor 'onderhandelen'. Dat laatste werd naar voren gebracht door onderzoekers die zagen dat vrouwen met hun kinderen in een acute noodsituatie niet vluchten, en niet vechten, maar 'onderhandelen', omdat ze hun kinderen niet willen verlaten, terwijl vechten geen optie is. 

 

Het is raadzaam om weg te blijven van een crisissituatie. De kans op fouten, een dodelijke afloop, of onherstelbare schade, welke keuze men ook maakt, is onaanvaardbaar groot. Zelfs een 'narrow escape' is als regel traumatisch, en daarmee voor de rest van het leven een last. Aan de andere kant is een beetje 'spanning' wel de slagroom op de taart. Maar elk individu heeft eigen limieten, die tot overmaat van ramp door 'aandoeningen' of ervaringen ook nog geleidelijk, of tamelijk abrupt kunnen veranderen. Dat maakt onder andere dat tal van beroepen 'beperkt toegankelijk' zijn, en regelmatige tests en keuringen geen overbodige luxe. Het gegeven dat je al jaren veilig rijdt, betekent niet dat je morgen mee kunt doen aan de kwalificatie voor de F-1 race in Azerbeidzjan. Wat niet louter is terug te voeren op een gebrek aan ervaring met dat specifieke type auto's, maar ook met het gegeven dat je bij de eerste bocht al in paniek boven op je rem zou gaan staan, of een wilde stuurbeweging zou maken en in de bandenstapel, of tegen de muur zou eindigen, als je de 'stress' niet aankunt. 'Above your Pay Grade'. 

 

De selectie van de teams in die wereld van de 'Formule 1' is een complex geheel, waar ze uiteraard allemaal het liefst die ene, unieke 'Koele Kikker' willen die de sterren van de Hemel rijdt, en die het publiek en de sponsors in vervoering brengt, maar die is duur. Dus speuren ze de circuits af naar veelbelovende 'rookies', waarvan velen vervolgens bij 'Via-Play', of iets soortgelijks belanden in een 'commentaar-positie', omdat ze toch 'te licht' werden bevonden. Wat die teams in elk geval onder geen beding ooit zouden overwegen, is het publiek laten kiezen uit een stel 'rookies' na een 'televisiedebat'. Ik hoop dat u begrijpt waarom. En het is ook prettig dat u de bemanning van uw vliegtuig, taxi of boot niet zelf hoeft te kiezen uit een 'Line-Up' kort voor vertrek, en dat de garage de monteur uitzoekt voor het onderhoud aan uw auto. 

 

Wat voor de individuele capaciteiten opgaat, gaat ook op voor het collectief. Het is geen goed idee om een warrige, ad hoc samengestelde groep mensen te laten beslissen over oorlog en vrede, of om te luisteren naar wat het 'publiek' wil. Poetin stelt, zonder zijn woorden te wegen, en zonder zijn stem te verheffen, dat als de NAVO-landen Oekraïne toestemming geven om lange-afstandsraketten in te zetten om doelen in Rusland mee te beschieten, het betekent dat de NAVO in oorlog is met Rusland. Wat dat concreet inhoudt, dat laat hij in het midden, maar als ik ons was dan zou ik stoppen met escaleren, want dat gaat niet goed aflopen. Ook al staat het publiek op de banken, en scandeert het 'Meer! Meer! Meer!', zou ik nu toch niet nog even wat meer gas geven om er een ongeëvenaard rondje uit te persen. We zijn al véél te ver gegaan, en bevinden ons in een 'Cul de Sac', een doodlopende steeg. 

 

Probleem is hier vooral dat er bijna geen beleidsterrein is waar we níet de controle al kwijt zijn, en op goed geluk maar wat doen. 'Op goed geluk' houdt hier in dat we handelen op basis van het 'Gezonde Volksgevoel', danwel de 'consensus'. We wéten niet of de keuzes die we maken de juiste zijn, maar we spreken elkaar moed in, en doen aan 'Team-Building' terwijl de stukken van de wagen vliegen. Problemen met exploderende 'eerwraak', huisvesting, kosten, groepen die hun oorlog 'daar' bij ons voortzetten, gerechtelijke procedures die langer dan een mensenleven duren, organisaties die elkaar voor de voeten lopen, en bittere verwijten maken. Bestuurders die 'oplossingen' propageren die niks oplossen, maar het probleem verleggen. 

 

Noem mij één beleidsterrein in ons eigen land waar alles op rolletjes gaat, en waar je niemand over hoort. Het is een levensbedreigende schiettent, waarin iedereen op een onbewaakt moment nietsvermoedend door een dodelijke 'MeToo'-kogel getroffen kan worden als het sentiment onverwacht omslaat. Als iemand die werkzaam was in een beroep waar veiligheid 'Nummer 1' was, en voor ging op *alles*, weet ik hoe snel het verschrikkelijk uit de hand kan lopen als mensen een grote broek aantrekken, en menen dat ze dat 'varkentje' wel even zullen wassen. Danwel een taak delegeren aan 'Beun de Haas'. Of die een kijkje komen nemen terwijl je aan het werk bent, en dan uitroepen: 'Jullie doen ook niks!', om er dan als 'manager' nog enige taken aan toe te voegen. Ik realiseer mij dat ik op gezette tijden over kom als iemand die een lage dunk heeft van mensen in bepaalde beroepen, maar dat is niet gestoeld op minachting, of het idee dat ik het zelf beter kan. Ik vind daar gewoon dat we het *niet* moeten doen wat zij doen, omdat het leidt tot bestuurlijke overbelasting. Houd het simpel.

 

Dat laatste, die overbelasting, is praktisch gegarandeerd als je je bestuurders 'kiest' na een 'Song-Festival'-achtige competitie, op basis van de meest bizarre criteria, waarbij de vraag of iemand ook kan zingen amper nog een rol speelt. En als de 'ambtenarij' die geacht wordt de bestuurder te ondersteunen er voornamelijk voor zichzelf zit, en ook geen overzicht heeft, maar strijd levert met andere 'ministeries', andere 'provincies', andere 'gemeenten', én 'Brussel', dan kán het niet goed gaan. Robert Kennedy, als onafhankelijke kandidaat voor het presidentschap van de weg gereden door 'zijn' Democratische partij, merkte op dat de klassieke liberale democratie in zekere zin in het nadeel is vergeleken met een dictatuur, waar de besluitvorming minder 'stroperig' is. Een terechte observatie, maar geen argument om dan tóch maar te opteren voor een dictatuur, en méér 'Big Brother', zou ik zeggen. En dat was ook zijn conclusie. Toch is dat ons lot in het hier en nu, omdat we druk zijn met het oplossen van problemen die we grotendeels zelf hebben geschapen, of uit de klauw hebben laten gieren, waardoor we niet eens meer door hebben dat we in een race-auto zitten, die met dodelijke snelheid een haakse bocht nadert. Remmen! 

 

De komende week ga ik er op uit met mijn vrouw, en concentreer ik mij op veilig rijden, en genieten van wat Europa ons nog voor moois, en leerzaams te bieden heeft. Daarbij hoop ik dat de aangekondigde grenscontroles, omdat het bewaken van de buitengrenzen jarenlang verwaarloosd is, ons bespaard blijven. Volgende week weer terug op deze plaats, zo is de planning. Geniet van het leven, en van elkaar. En kijk nog eens goed naar die steeds groter wordende olifant in de kamer, die zinloze oorlog in Oekraïne, en vraag u af of dat huisdier niet teveel plek inneemt. 

Zeg maar nee, dan krijg je er twee

Dit kabinet is, tot nu toe, een exercitie in 'Omgaan met Teleurstellingen'.

 

Niet alleen voor de hysterische 'Oppositie', maar ook voor de mensen die gestemd hebben op de partijen die er, na lang soebatten, uit zijn gekomen en een regering steunen die geen klassieke 'coalitie' genoemd mag worden. In grote lijnen een vergelijkbaar beeld als na de verkiezing van Trump als president in 2016. Hillary ging het met twee vingers in de neus winnen, zoals Kamala nu, zo voorspelden de 'polls' en de media-analisten, maar het werd Trump. Die vervolgens zorgvuldig werd 'ingepakt' door vertegenwoordigers van de 'Deep State/Warparty', en daarna geen tweede termijn kreeg. 

 

De stem op Trump in 2016 was primair een 'proteststem'. Geen stem vóór Trump, de 'Oranje Showman' met zijn tenenkrommende privé-leven en 'maniertjes', maar een stem tégen de 'Deep State/Warparty', die al sinds de moord op de Kennedy's en Martin Luther King de dienst uitmaakt in de Verenigde Staten. Dus tégen Hillary. Terwijl Trump geen principieel tegenstander was van oorlog. Verre van! Maar hij liet zijn oor hangen naar wat Netanyahu van de Verenigde Staten verwachtte, en hij wilde China te lijf. Dat laatste land had, in zijn wereldvisie, de 'Blue Collar Jobs' gestolen, en hij ging ze terughalen. En China wereldwijd de voet dwars zetten. Een strategie die vergelijkbaar is met die van de Verenigde Staten in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog, waar de Amerikanen wereldwijd de Japanners afknepen, wat tenslotte leidde tot 'Pearl Harbor', en de deelname van de Verenigde Staten aan de Tweede Wereldoorlog, ook in Europa. 

 

Maar de 'Warparty' zat er volkomen anders in dan Trump. Ook al omdat ze dondersgoed wisten dat China die 'Blue Collar Jobs' niet had gestolen, maar dat de 'Warparty' er beleid op had ingezet om die banen te exporteren naar die 'Lage Lonen Landen', met China voorop. Niet dat ze China niet zagen als een bedreiging voor de macht van 'Koning Dollar', of dat ze de relatie met Netanyahu's Israël op ijs wilden zetten, maar in de visie van de 'Warparty' zijn de 'grondstoffen' de sleutel, en moest, kostte wat kost, voorkomen worden dat Rusland, strategisch gelegen tussen de 'Productiecentra' China en Europa, een goede relatie zou smeden met die twee 'blokken', waardoor de Verenigde Staten geïsoleerd zouden komen te staan. Over Europa maakten ze zich in 'Washington', en bij de NAVO, geen zorgen. Zeker na de transformatie van de EEG van een op handel en vrij verkeer gerichte Unie naar een politieke Unie met benoemde leiders, waar de kiezer verder niks over te zeggen had, was dat 'Kat in het Bakje'. Die EU zou ritueel Hara Kiri plegen als de 'Warparty' er om vroeg.

 

De lakmoesproef was de coup in Oekraïne in 2014. Het ging niet volledig van een leien dakje, onder andere door een negatieve uitslag van een referendum in Nederland over een 'Associatieverdrag' met het door Victoria Nuland en haar team ingerichte deel van Oekraïne, dat na de staatsgreep en daaropvolgende afscheiding van de Krim, en burgeroorlog, overbleef, maar die plooien werden zonder erg veel problemen gladgestreken. 

 

Oekraïne 'inpikken' was om twee redenen belangrijk. Ten eerste om Rusland op de kast te jagen. In de hoop dat Rusland de eigen burgers tekort zou doen door de productiecapaciteit van de nog altijd niet volledig herstelde economie, na de ineenstorting van de Sovjet Unie, om te buigen naar militaire uitgaven, analoog aan wat de Sovjet Unie de kop had gekost. Destijds door Al Qaida en de Taliban in Afghanistan te bewapenen, waardoor het door de Sovjets gesteunde seculiere bewind uiteindelijk viel, en de Sovjet Unie in een diep zwart gat keken van 'weggegooid geld', en verspeelde 'goodwill' bij de eigen bevolking. Die tactiek wordt 'Overextending' genoemd in het plan van de 'Rand Corporation' uit 2019. Wat hier opnieuw zou moeten zorgen voor ontevreden Russen, politieke instabiliteit, en de val van Poetin. Een militair conflict met Oekraïne uitlokken door onophoudelijk de 'Donbas' te blijven beschieten, met 14.000 doden in acht jaar, en het in 2015 gesloten akkoord in Minsk met voeten te treden, bij gelijktijdige bewapening van Oekraïne, dat de eerste cent niet had om daarvoor te betalen, aangevuld met 'Sancties uit de Hel' als dat conflict een feit was, moest ervoor zorgen dat Rusland hen in de schoot werd geworpen, voor een 'vriendenprijsje'. Want Oekraïne was daarnaast ook belangrijk vanwege de grondstoffen die het zélf bezit. 

 

Als het de 'Warparty' zou lukken zich meester te maken van de grondstoffen, in het Midden-Oosten, Oekraïne en Rusland, door na de val van Poetin dat land op te knippen, en middels het vertrouwde 'Verdeel en Heers' iedereen tegen elkaar uit te spelen, en er met de poet vandoor te gaan, dan was China 'het haasje'. En Europa, Japan en India ook. Volledig afhankelijk van wat de 'eigenaren' van de grondstoffen in 'Washington' hen aan 'kruimels' gunden. En dan was het helemaal niet nodig om 'Blue Collar' werk weer naar de VS te halen, en zelfs uitgesproken contra-productief. Onder dat gesternte, als die opzet lukte, was het kinderspel om het ideaal van het 'WEF', ook een 'PlayThing' van de 'Warparty', om iedereen middels 'Verdeel en Heers' te onteigenen, en de 'slaven' alles te laten huren van hun 'Eigenaren', in ruil voor gehoorzaamheid. Het 'Globalistische', 'Uniparty/Warparty' ideaal van een 'Nieuw Feodale' werkelijkheid. 

 

In dat geweld is al het gekakel in Nederland over 'niks' uiteindelijk tenenkrommend. 'Ballenbak'. In het bijzonder nu we moeten constateren dat het niet uitmaakt of je op de partijen die de regering steunen hebt gestemd, of op een 'Oppositiepartij', want ze steunen vooralsnog allemaal de 'Warparty'. En de enige partij die dat niet doet, 'Forum', heeft zichzelf gemarginaliseerd, en is door de rest 'te drogen gehangen' als 'landverraders' nog voor de verkiezingen. 

 

De 'Warparty' moet u niet zien als een strak geleide partij, maar als een 'collectief' met een gelijkluidend ideaal: Alle ballen op 'Big Brother', die voor u en mij, en iedereen op aarde, gaat zorgen. 'Universal Bliss'. En iedereen en alles die nog flirt met het idee dat een Vrije Markt, en multipolariteit de motor van de vooruitgang zijn, is de vijand. Zelfs toegeven aan de verleiding om met dergelijke 'Wappies' in discussie te gaan is dodelijk. Die race is gelopen. Althans, in ons deel van de wereld. Maar exact omdat Rusland een véél hardere noot blijkt om te kraken dan gedacht, China begrijpt hoe het haar soevereiniteit en autonomie kwijt gaat raken als de grondstoffen in bezit komen van de 'Warparty', en dat meer en meer landen in de 'Global South' dat zien, dreigt het hele bouwwerk van 'WEF'-plannen weg te spoelen richting het afvoerputje van de mislukte pogingen om een wereldmacht te installeren. 

 

Wat wij in Nederland besluiten rondom de 'Mest', de 'Fatbike', 'Michael', en noem het allemaal maar op, zal iedereen in de 'Warparty' totaal 'worst' zijn. Er is maar één ding belangrijk, en dat is dat die oorlog met Rusland doorgaat, en de oorlogen met China en Iran die nog op het programma staan als Rusland niet omvalt niet worden geblokkeerd, zónder dat de Verenigde Staten zelf 'geraakt' worden. Onder géén beding mag Europa, of mogen individuele Europese landen toetreden tot de 'BRICS', waarin de landen die hechten aan een multipolaire wereld, een Vrije Markt, en verschillen tussen culturen die ertoe doen, zich hebben verenigd. In Nederland gaat dat ook niet gebeuren. Daar zorgen de gekozen politici wel voor. Die hebben de handen vol aan 'Mest', de 'Fatbike', 'Michael', de accijns op 'peuken', en overspannen politici. Vrede, veiligheid en welvaart, dat is boven hun 'Pay Grade'. 

Het vetgemeste varken

Kan niet ligt op het kerkhof, en wil niet ligt ernaast.

 

Met die aansporing groeiden de meesten uit mijn na-oorlogse generatie op. 'Waar een wil is, is een weg'. 'Dan máák je maar zin!' Schouders eronder, en gáán. Toch kan iets heel vaak ook écht niet. Of het is 'technisch' gesproken wel mogelijk, maar de prijs is véél te hoog. Het echte leven is geen 'Expeditie Robinson'. Geen 'Eurovisie Songfestival'. Geen voetbalcompetitie. Geen 'Sponsorloop'. 

 

In veel gevallen is het een kwestie van prioriteiten. Je doet of 'dit', of 'dat'. Je zet je schouders onder die studie, óf je investeert maximaal in je sportcarrière, óf loopbaan als 'DJ'. Niet 'half/half', en daardoor beide niks. Waar ik pleit voor een Vrije Markt berust de eindverantwoordelijkheid bij het individu. Je doet het wél, met alle risico's vandien, of je doet het níet, met de kans dat je achteraf spijt hebt. Jouw keuze, jouw toekomst.

 

De overheid is afgevuld met mensen die langs allerlei wegen anderen verplichten om dingen te doen, die helemaal niet kunnen. Die niet kunnen omdat ze véél teveel kosten, en daardoor elders schade veroorzaken, of omdat het voor de burger die ermee wordt opgezadeld geen enkele prioriteit heeft, terwijl het maatschappelijke nut berust op iets dat niet 'hard' kan worden gemaakt, maar rondzweeft in de wereld van het 'gevoel'. Iemand heeft een goedlopend bedrijf, dat bruikbare producten voortbrengt, producten met 'meerwaarde', waardoor de welvaart in het land stijgt, en daarmee de belastingopbrengsten. Die productie gebruikt gas als brandstof en/of grondstof. Opeens krijgt een politicus een 'brainfart', mogelijk aangereikt door een 'academicus', en die voert een wet in die zegt dat alles 'elektrisch' moet. 'Kan niet!', zegt die ondernemer. 

 

Wat hij daarmee zegt is niet dat het 'technisch' niet kan, maar dat de prijs te hoog is, en dat er geen 'nut' is of 'noodzaak' is. Dat als hij of zij gedwongen wordt, ergens kapitaal zal moeten zien te lenen, waarna het product niet meer concurrerend op de markt te brengen is. Met andere woorden, die opdracht is een doodvonnis voor zijn of haar bedrijf. Politici en academici hebben er de 'ballen' verstand van, ze kunnen helemaal niks, behalve bedenken wat anderen *moeten*. Je kunt niet aan hen vragen: 'Okay, doe het even voor dan……'. En mochten ze wel zekere vaardigheden hebben, dan zitten ze in de zak van de concurrent in een ander land die niks te maken heeft met die onzin, en is het de vooropgezette bedoeling dat bedrijf uit de vergelijking te halen, in ruil voor een 'premie' voor de politicus zelf. Geld, cadeaus, een trouwring, een belofte om bezoekjes aan Jeffrey Epstein's 'preteiland' niet in de openbaarheid te brengen, of een goed betaalde 'functie' als de hoerige periode als politicus erop zit.

 

Hier op mijn blog spreek ik mij daarom consequent uit tegen politici, en academici uit de 'consensus hoek', die uit zijn op reguleren. De overheid moet faciliteren. En de wetenschap moet bedrijven in staat stellen om te innoveren. Op die manier 'verleiden' ze bedrijven zonder hen, en de 'toezichthouder, te begraven in kosten die de winstgevendheid en de concurrentiepositie van dat bedrijf, en het land zelf, schade toebrengen. Let wel! Het opwerpen van tariefmuren, en het verstrekken van subsidie, of het aanreiken van utopische toekomstbeelden heeft niets van doen met faciliteren, of innoveren. 

 

Een bestuurder die geconfronteerd wordt met een boze ondernemer, omdat de door die 'Zweefmolen' doorgedrukte regelgeving zijn of haar levenswerk naar de verdommenis helpt, en dan begint over 'subsidie' en 'hulp' voor die ondernemer, spant het paard achter de wagen, en onderstreept dat het allemaal vooral heel erg ondoordacht was. Of dat men er op uit is om van die ondernemer de 'slaaf' van zijn 'weldoeners' bij de overheid te maken. Die corrupte symbiose is in ons deel van de wereld nu de norm. En het heeft een verwoestende uitwerking op de kwaliteit van de ondernemingen die op die manier 'aan de tiet' van de belastingbetaler hangen. Het schept op bedrijfsniveau een mentaliteit die volkomen haaks staat op wat de gezonde, energieke, positief ingestelde burger daar hoopt aan te treffen. 

 

Een 'manager' die zijn 'Rolodex' heeft gevuld met zijn 'mannetjes' en 'vrouwtjes' binnen de overheid die hij of zij kan bellen om toegang te krijgen tot 'regelingen', en 'hoernalisten' om, waar nodig, die 'mannetjes' en 'vrouwtjes' binnen de overheid onder druk te kunnen zetten, maakt hen lui en 'vet'. Het maakt dat bedrijven op zoek gaan naar 'managers' met 'goede contacten', en goed betaalde 'woordvoerders' uit de wereld van de gevestigde media, gepokt en gemazeld in 'slijmen' en 'fêteren', die de 'ballen' verstand hebben van het product, dat met elke nieuwe lading 'kerstballen' die op voorspraak van 'de politiek', en advies van 'de academici', worden binnengehaald zwaarder en onrendabeler wordt. En op zekere dag zitten de laatst overgebleven werknemers die zich nog herinneren wat het échte product was op 'gendercursus' (of iets anders in die geest) uit het raam te staren, vol bange voorgevoelens, omdat zij beseffen dat dit niet goed kán gaan. 

De tegenvallers

Tegenvallers voor de schatkist.

 

Op weg naar dit kabinet is er veel gesteggeld over de 'financiële paragrafen', nadat de formerende partijen erachter kwamen dat de economie en de overheids-financiën er vele malen slechter voorstonden dan men zich had gerealiseerd. En nu de eerste begroting moet worden aangeboden, pakken de donkere wolken zich samen boven ons door uitbundige regenval en op onze kosten gesloopte dammen verzopen stukje Europa. De tabaksaccijns valt tegen. De private investeerders voelen niks voor kernenergie. Oekraïne is een bodemloze put. 

 

Oplossingen van knellende problemen die snel veel geld op zouden kunnen leveren zijn niet mogelijk, want Nederland gaat daar niet over. Dat is weggegeven aan 'Brussel'. Hoe nijpend de situatie is, dat kan ik u ook niet vertellen. Maar eigenlijk sta ik daarin niet alleen, want ik denk dat helemaal níemand dat weet. Zo obscuur is die boekhouding en administratie. Ik zag afgelopen week een bericht langskomen op 'X' over economische groei van 7.6%. Afzender Peter Hein van Mulligen, hoofdeconoom van het CBS. Dat is het 'GDP', dat daar wordt gebruikt voor dat bericht, dat al vele decennia geen enkele relevantie meer heeft, omdat het niets zegt over de ervaringen van de burger. Dat heb ik in talloze bijdragen al ter sprake gebracht, en van meerdere kanten belicht.

 

Huizenprijzen die door het dak gaan, de drugsproductie en -handel die welig tiert, evenals de prostitutie en andere criminele activiteiten, waarvoor slechts een schatting hoeft te worden ingevoerd, maken dat soort 'misinformatie' tenenkrommend. Binnen de bubbel van Mulligen is het geen 'misinformatie', maar voor alle productieve Nederlanders die criminele activiteiten juist zien als een last, wel. In theorie is een vergelijking van jaar op jaar op basis van 'Purchasing Power Parity' al beter. Maar zelfs dat is bedrieglijk. In dat staatje in de link fietst Nederland overigens al stevig achteruit.

 

Caroline van der Plas schreef op 'X' over die tegenvallende tabaksaccijns, die in haar ogen het gevolg is van de hogere belasting op rookwaar, en de 'BBB' had er al voor gewaarschuwd dat de opbrengsten wel eens vies tegen konden vallen, maar de vorige regering had het volledige bedrag 'ingeboekt' om de begroting sluitend te krijgen, en de regeringspartijen dachten: Wie dan leeft, die dan zorgt! Dat in ons land belastingen worden gebruikt om gedrag te beïnvloeden dat niet bij wet verboden is, daar kun je al een flinke boom over opzetten. Maar bedenk dat het 'rokertje' waarschijnlijk hoe dan ook één van de eerste dingen is die men schrapt als men geld tekort komt aan het eind van de maand. En dat is de praktijk in steeds meer gezinnen, waarin één op de acht elke maand geld tekort komt. En dan heb ik het er nog maar niet over dat steeds minder jonge mensen sparen voor hun oude dag. Zelfs de groeiende groep thuiswonende volwassen 'Oudere Jongeren' komen klem te zitten. De gierende inflatie hakt er snoeihard in. Hogere prijzen, kleinere verpakkingen, inferieure producten.

 

Iedereen die ik spreek verdenkt de 'rekenmeesters' die de inflatie vaststellen van het 'schuiven' met de producten die ze 'meenemen', om de perceptie te beïnvloeden. Dat is boerenbedrog als dat gebeurt. Je hoort keurig, maand na maand, hetzelfde 'mandje' met producten te vergelijken. Zelfde merk, zelfde inhoud van de verpakking, prijs per liter en kilowatt-uur van dezelfde brandstof, met dezelfde calorische waarde, en stroom zonder foefjes. 

 

Met de tijd mag je weloverwogen, goed onderbouwde wijzigingen aanbrengen. Als Chinese of Koreaanse auto's een stuk goedkoper zijn voor de consument, en minimaal net zo goed als een Volkswagen of een Renault, bijvoorbeeld. Ook qua service en garantie. Groente en fruit 'in het seizoen', en geen vage 'mix'. 

 

Veruit de grootste tegenvaller is de oorlog tegen Rusland op het grondgebied van Oekraïne, en nu ook in Rusland zelf, die wij hebben uitgelokt en sponsoren. Dat heeft ons al een Godsvermogen gekost, maar Oekraïne wordt opgerold 'as we speak', en het weigert te onderhandelen, omdat wij plechtig hebben belooft dat we ritueel zelfmoord zullen plegen om dat land te 'redden'. Noem je dit 'redden'? De komende maanden wordt een nieuwe stroom vluchtelingen uit Oekraïne verwacht, die hier zekere priviléges hebben die geen enkele andere vluchteling heeft, en die andere vluchtelingen zijn ook al niet goedkoop. 

 

In de 'moderne' economie werken economen met 'modellen' die haaks staan op hoe uw en mijn 'huishoudboekje' werken. Wij kunnen een Euro maar één keer uitgeven, maar die 'moderne' economen kunnen toveren. Ze kunnen geld 'bijdrukken' of lenen van toekomstige generaties, of belastingvorderingen uitstellen, waardoor ze 'in de boeken staan' als een 'vordering', ook al weten ze allang dat dat geld nooit van zijn lang-zal-ze-leven terugkomt. Van die laatste truc hebben Kaag en Rutte volop gebruik gemaakt tijdens de 'pandemie', en nu blijkt dat het geld niet terugkomt, en dus moet worden afgeboekt, zit dit kabinet ermee. Cadeautje van Mark en Sigrid! 

 

Overal ziet u nu pleidooien voor het aanpakken van de (hoge) erfenissen, die veelal samenhangen met de hoge huizenprijzen, met Arjen Lubach die er in zijn 'komische' programma op wees dat dat 'onverdiend geld' is. Daar valt het één en ander op af te dingen, omdat het ooit door noeste arbeid werd vergaard, en na de afdracht van belastingen in eerste instantie eigenlijk verder bevrijd zou moeten zijn van 'graaien' door de overheid. Zo kun je het ook bekijken. Waarom zou een overheid nógmaals een greep in de kas mogen doen bij overlijden? Je kunt het systeem ook omkeren, en alleen het bezit dat wordt opgebouwd belasten, en de inkomsten bevrijden van belastingdruk. Zoals bij al die mensen die hun geld krijgen van de overheid als 'loon', 'uitkering', of als subsidie. Weliswaar betaalt een overheidsfunctionaris, uitkeringsgerechtigde en sommige subsidieslurpers 'op papier' belasting, maar dat komt uit dezelfde pot, dus waarom geen 'netto' bedrag? Scheelt geld omdat je dan die hele mallemolen die dat 'vestzak-broekzak' moet regelen kunt schrappen. En zeg niet dat het niet kan, want als ik juist geïnformeerd ben hebben Rutte en Kaag nu allebei zo'n baan. 'Vrijgesteld van belastingafdracht'. 

 

Het 'argument' van mensen als Lubach is dat die erfenissen de prijzen van woningen opdrijven. Deels klopt dat. Zelf heb ik nooit een cent gekregen uit nalatenschap, maar vrienden en kennissen deden er hun voordeel mee. Blij voor hen. Hoezo zou het 'eerlijker' zijn geweest als dat geld hen was afgenomen, en ik ook wat had gekregen? Want dat is impliciet wat die mensen beloven te doen. Goede kans dat ze écht zo naïef zijn, om niet te zeggen 'Stupid', in de betekenis die Carlo Cipolla er aan gaf: Keuzes maken die slecht zijn voor jezelf, én voor de samenleving als geheel, maar dat geld gaat uiteraard op aan méér oorlog, en hogere beloningen voor 'Belangrijke' mensen met van belasting vrijgestelde banen. Dat is geen cynisme. Dat is de realiteit. En als je daar de ogen voor sluit, of zelfs dat uitgavenpatroon toejuicht, uit bewondering voor die 'Gladjanussen' die zo heerlijk 'verbindend' het geld weg kunnen sluizen naar het Militair Financieel Media Complex, dan doet u niet alleen uzelf tekort, maar ook alle generaties na u. Onder de streep bent u dan de tegenvaller, maar niet voor de schatkist.

Loyale mensen zijn niet te vertrouwen

De woordvoerder van het Nederlandse ministerie van defensie, een zekere Klaas Meijer, meldt dat Beatrice de Graaf is vertrokken van 'Twitter'. 

 

Volgens hem is ze 'weggejaagd', en blijkbaar kan hij ook niet wennen aan 'X' als nieuwe naam voor het 'platform' waar mensen juist niet langer worden weggejaagd. Ze is dan ook niet 'weggejaagd', maar vertrokken. Dat is een wezenlijk verschil. Hij, en velen binnen de 'Consensus-Kerk', zijn warm voorstander van wegjagen. De man zelf blijft nog even, zo te zien, maar 'blokkeert' zich suf. Mag ik nog zeggen dat ik dat onwenselijk vind van iemand die woordvoerder is, en van alle productieve Nederlanders geld krijgt om uit te leggen waarom we miljarden dumpen in oorlogen die we niet kunnen, en veelal ook niet willen winnen? Of om ons uit te leggen waarom dat ministerie zoveel misinformatie verspreidt? 

 

Het bericht over Beatrice, die we kennen uit de media als iemand die Jihadi's en NeoNazi's verdedigt, indien ze bereid zijn het vuile werk voor de NAVO op te knappen in landen ver van onze grenzen, stond op het persoonlijke 'account' van de heer Meijer. Het mag niet 'begrepen' worden als een officiële reactie van het ministerie, maar ik twijfel er geen milliseconde aan dat de naar oorlog met Rusland snakkende minister als eindverantwoordelijke er voor duizend procent achter staat. Die is echt helemáál 'van God los' als het gaat over critici van het beleid. 

 

Er zijn van die passende 'wijsheden', over 'Hoge Bomen' die 'Veel Wind' vangen, en 'If You can't stand the Heat, get out of the Kitchen', die hier van toepassing zijn. Wat op geen enkele manier een rechtvaardiging is voor de soms platvloerse, grove, ongefundeerde aanvallen en verdachtmakingen die elke fatsoensnorm overschrijden. Laat dat volkomen helder zijn. En dan heeft de één last van wat hij of zij voor het gemak maar 'rechts-extremisten' noemt, in totale verwarring, en stoor ik mij aan de eindeloze stroom 'NAFO-fans' en 'Klimaat-zeloten' die zich te buiten gaan aan misinformatie en ad hominem richting hun (vermeende) tegenstanders. 

 

Gedurende mijn professionele loopbaan ben ik verschillende malen onder druk gezet door mensen die meenden dat ik 'loyaal' moest zijn. Aan het standpunt van de bedrijfsleiding, aan het standpunt van de vakbond, of in die zin dat ik mijn vrienden de hand boven het hoofd moest houden, en hen moest helpen, ook als ze faalden. Menigeen reageerde ronduit geschokt als ik niet slechts weigerde, maar verklaarde daar juist een principieel tegenstander van te zijn. Niks mis met instemmen met keuzes waar je kritiek op hebt, omdat dat het hoogst haalbare is, maar niet ingegeven door loyaliteit. En als een vriend niet functioneert, help je hem of haar het best door dat te zeggen, en niet door het met de mantel der liefde te bedekken, en hem of haar in bescherming te nemen tegen terechte kritiek. 

 

In vorige bijdragen schreef ik dat de Nederlandse samenleving waarin ik opgroeide 'werkte' door een overheid 'op afstand', met een bescheiden aantal, voor de hand liggende, gedeelde normen en waarden, en 'zuilen' die hun eigen interne structuur hadden die restrictiever was dan wat de overheid verwachtte, of minimaal conform. De olifant in de kamer was dat binnen die 'zuilen' ijverig werd gewerkt met loyaliteit. Als regel een 'geloof' dat je niet hoefde te begrijpen, zolang je je maar schikte. In mijn eigen seculiere, liberale omgeving lag dat beduidend anders. Daar leunde men niet op loyaliteit als argument, maar op de noodzaak je rug recht te houden, je goed te informeren, en te streven naar volwassenheid. Jouw keuze, jouw verantwoordelijkheid, en rekenschap afleggen als de fouten ernstig en verwijtbaar waren. 

 

Dus als iemand accepteert dat men wordt opgevoerd als 'expert', en men pleit voor steun aan Jihadi's en NeoNazi's, en propageert een bepaalde strategie om Rusland een toontje lager te laten zingen, waarbij je onwaarheden de wereld in slingert, willens en wetens, of omdat je er zelf goedgelovig in bent gestonken, en alles explodeert in je lieftallige gezicht, verschuil je dan niet achter je vrome academische consensus geloofsgemeenschap, maar accepteer dat je op dat falen wordt aangesproken. Dan zal er vast wel her en der een 'schril geluid' klinken van iemand die zich niet in kan houden, hoe dan ook gemotiveerd, maar pik zelf de reacties eruit van critici die je eerder al waarschuwden, en ga die discussie aan. Trek geen 'Cordon Sanitaire' op, stop geen proppen in je oren, zet het volume van je 'oortjes' niet op 'Tien', verschuil je niet achter 'Big Brother'. 

 

Als er één organisatie is in een land waar loyaliteit verboden dient te zijn, en met wortel en tak dient te worden uitgeroeid, dan is dat wel de Universiteit, direct gevolgd door de overheid. Families, geloofsgemeenschappen, bedrijven, sportclubs en criminele organisaties mogen erin grossieren, en een leger in oorlog kan er niet buiten, maar onderken dat het puur gif is in een gemeenschap die zich op een gezonde manier hoopt te ontwikkelen. Die Vrijheid van Meningsuiting is geen luxe, geen feestslinger, en geen stuk gereedschap in de kist met propaganda-middelen dat je als een uithangbord aan de gevel kunt hangen, maar het geraamte en de spieren in die zak vol bloed, organen en oneigenlijke sentimenten die van ons een 'mens' maakt.

 

De kermisattractie

'Links' is 'Rechts', en 'Onder' is 'Boven'. 

 

In de Verenigde Staten staat de hele politiek op zijn kop. Kamala krijgt steun van alle prominenten in de 'Warparty', waaronder Mike Pence, Mike Pompeo, Mitt Romney, de Cheney-clan, de Bush-clan, en nog een héle waslijst liefhebbers van oorlog in de 'Republikeinse' partij. Zijzelf is uitgesproken vóór censuur, evenals de mensen die ik hiervoor noemde. Ze flirtte in het verleden met 'Defund the Police', maar daar hoor je haar niet meer over, terwijl ze ook haar 'Groene Klimaat-Pet' aan de wilgen heeft gehangen, en het boren naar schaliegas en -olie juist ziet als een mooie mogelijkheid om 'America' weer 'Great!' te maken, door het gegijzelde Europa te dwingen uitsluitend nog 'Amerikaanse Waar' te kopen. Ook op wapengebied, uiteraard, ten bate van de 'Derde Wereldoorlog' die op het Europese continent moet worden uitgevochten door 'containment', die tot doel heeft Rusland uit te putten en te destabiliseren door eerst Oekraïne, en nu heel Europa onder de bus te gooien, terwijl men gelijktijdig nauwlettend de échte 'Rode Lijnen' van de Russen in de gaten houdt, zodat de oorlog hen verder niet direct raakt. 

 

Trump heeft zich verzekerd van de steun van de 'Klassieke Democraat' Robert F. Kennedy, die door de partij van Kamala van de weg werd gedrukt middels processen waarin de 'Democraten' hem het recht betwistten om mee te doen als 'Onafhankelijke Kandidaat', en de voormalige 'Democratische' presidentskandidate en beroepsmilitair Tulsi Gabbard. Alsmede de coryfee van het 'Elektrische Rijden', en wereldomspannende internetbereik via 'Starlink', Elon Musk. Kernthema's voor Trump's campagne, nadat de 'Democraten' de niet-verkozen Kamala naar voren schoven, zijn de zorgen over de gezondheid van de Amerikaanse bevolking, met de slogan 'Make America Healthy Again'. Amerikanen zijn meer en meer de slaaf van 'Big Pharma'-producten, en ze worden volgestouwd met 'Hyper-processed food', beide segmenten beheerd door Bill Gates en de 'Fondsen' die in laatste instantie, namens het 'WEF' als informele organisatiestructuur, langs die weg controle willen krijgen over de hele wereldbevolking, en dat moet veranderen, vinden Trump en de zijnen. Daarnaast staan daar de verdediging van het 'Vrije Woord', steun voor militairen, politie, brandweer en 'traditioneel' onderwijs (lezen, schrijven, rekenen), en vrede inplaats van oorlog, hoog op de agenda. 

 

Die hele kermis is echter losgezongen van de inhoud door een intense focus op de vorm. Die 'stijl' past wel bij Trump, én bij Kamala, maar niet bij Kennedy, Gabbard en Musk. Vooralsnog wreekt dat zich waar het volk geconditioneerd is door decennialang politiek 'entertainment'. U mag terugbladeren, maar mijn kritiek op Trump was daar op terug te voeren. In het 'moddergevecht' met Hillary won hij met beide handen op de rug gebonden, tot grote schrik van de 'Warparty', die hem echter 'inpakte' door hem te omringen met de grootste oorlogshitsers binnen de partij, waardoor Trump's 'track-record' uiteindelijk werd ondergesneeuwd. Wat mij het gevoel gaf dat Trump zelf ook nooit rekening had gehouden met winst, want waarom was hij niet wat beter bij de les gebleven? Dat Hillary hem aan die kandidatuur had geholpen brak haar op. 

 

Het 'frame' waarin de 'Democraten' Trump plaatsten is als zodanig niet veranderd. Zijn 'macho' zedenloosheid en 'Botte Boer'-imago hinderde de 'Traditionele Republikeinen' niet, maar nu hij in de beeldvorming is opgeschoven naar 'Centrum-Links' wordt het meer een probleem. Ook al is dat eigenlijk vreemd, als je bedenkt dat dat hele 'Sodom en Gomorra' van de 'showbizz-wereld' traditioneel gezien wordt als 'Links', als 'Vrij', als 'Liever Langharig, dan Kortzichtig'. Die 'Nieuwe Preutsheid', de fanatieke pleidooien voor de beperking van de vrijheid van meningsuiting, en vóór een 'Ministry of Truth', herinnert aan verwijten die twintig, dertig jaar geleden wel klonken op forums, waar gesproken werd over de 'Linkse Kerk'. Je kunt niet zeggen dat die nu tot volle wasdom is gekomen, en vanaf haar nederige 'Grassroots' begin toe is gekomen aan de uitbreiding via door 'Links' voor dat doel ingerichte 'Instituten'. Het is andersom. De 'Instituten' hebben bezit genomen van 'Links', en haar wijsgemaakt dat opzichtige 'Rechtse' thema's 'Links' zijn. Tot en met het steunen van Neonazi's en Moslim- en Christen-fundi's aan toe. 

 

Het was ter 'Linker' zijde in de Europese politiek Rudi Dutschke die zich, samen met anderen uit de 'protestbeweging', afzette tegen de 'Rote Armee Fraction' en andere terroristische revolutionairen die geen geduld hadden, en pleitte voor een 'Lange Mars door de Instituten'. Wat bij 'Traditioneel Linkse Partijen' voor een omwenteling zorgde, toen 'Theoretici' met een 'Academische' achtergrond zich meester maakten van die partijapparaten, en de 'arbeider' met lege handen achterbleef. Daar heb ik al eerder over geschreven, meer in het bijzonder met betrekking tot de 'Partij van de Arbeid'. En destijds waarschuwde ik van mijn kant voor die ontwikkeling, ook al was ik zelf geen lid van die partij, en stemde ik er niet op. Exact omdat die revolutie, van 'uitgangspunten' naar 'machtsdenken', mij met weerzin vervulde.

 

Hier op dit blog formuleer ik eenvoudig te begrijpen normen en waarden, en maak ik mij hard voor het borgen daarvan in een voor iedereen in gelijke mate geldende 'Constitutie'. Daarna praten we verder. Als u ergens ooit vertrouwd bent gemaakt met 'procestechniek', dan zult u weten dat er sprake is van een stabiel systeem als je de uitkomst vastlegt (de normen en waarden), waarbij de 'regelkring' een functie wordt van die uitkomst waar je op stuurt. Je kunt het ook omkeren. Je kunt de methoden vastleggen in wetten en regels, waarna je maar moet afwachten wat de uitkomst is. Vanaf die revolutie in het 'denken' binnen 'Links' stortte men zich vol overgave op het beheersen van de methoden, die aan allerlei in de wet vastegelegde regels dienden te voldoen, en wat er voor normen en waarden uitkwam, dat was 'goed', want 'logisch'. Met andere woorden, men stuurde niet meer op het bereiken van een 'punt op de horizon', waarbij de methoden passend dienden te zijn, maar men onderwierp de methoden aan normeringen en nam de uitkomst voor lief. 

 

Vandaar dat je sluizen mag blokkeren, jezelf aan het wegdek mag lijmen, musea mag blokkeren, schilderijen mag besmeuren, dammen mag slopen, en Jihadisten en Neonazi's mag bewapenen, de wolf introduceren, CO2-normen opleggen, en wie weet wat nog meer voor kolder, zonder acht te slaan op de gevolgen. Dat bevalt de 'Warparty' prima! Niet zoiets 'abstracts' als sturen op gezonde mensen, gezond voedsel, gezonde leefomgeving door te kijken naar de heel diverse, complexe individuele behoeften, of diplomatie teneinde de vrede te bewaken, en onderscheid te maken tussen de daad, en het woord. Als je de criminaliteit, of verloedering in de maatschappij wilt bestrijden, moet je kijken naar wat werkt op het individuele niveau, waarbij je de normen en waarden die de uitkomst moeten zijn 'vastlast'. Niet de methoden, en maar zien wat er gebeurt. En als het dan tegenvalt op zoek gaan naar manieren om het doen van aangifte te ontmoedigen, of de schade af te wentelen op het collectief, en 'filteren' in de statistieken tot het 'beeld' binnen een verkoopbare bandbreedte valt. 

 

Deze achtbaan waar we nu in zijn beland is niet leuk meer. Maar de 'media', met inbegrip van commerciële bloggers en vloggers, smullen en vreten ervan via de onvoorspelbare chaos die het product is, wat de gemoederen verhit, en veel strijd en oorlog oplevert, wat goed is voor de 'Likes' en 'Kijkcijfers', en opdrachten voor 'Thinktanks' en 'Consensus-Kerk-prelaten' om nader te bepalen welke beperkingen we morgen op kunnen leggen aan de methoden, en dan maar afwachten welke bagger er uitkomt. Dat Kamala altijd lacht en opgewekt is, overal handen schudt, lekker kan dansen, en meer van die onzin, zou niemand ook maar ene zier moeten interesseren. Ik kijk uit naar het debat tussen Kamala en Trump, waar die laatste punten kan scoren als hij zichzelf bij zijn nekvel grijpt en de verleiding onderdrukt om er een 'show' van te maken. Hij moet een manier zien te vinden om volstrekt helder te maken waar Kamala voor staat, en dat dat niet het belang van 'Joe Sixpack' en zijn vrouw en kinderen is, waarbij het geen kwaad kan nog eens te benadrukken dat 'minderheden' in de Verenigde Staten vooral goed scoren op de lijsten met namen van mensen die in 'BodyBags' terugkomen van de oorlogen waar de 'Warparty' zo verzot op is. Veel zal afhangen van de vraagstelling, en daarover zijn in het kamp van Trump nu wel zorgen, want de 'zendgemachtigde' die het enige debat tussen de kandidaten organiseert staat niet bekend als neutraal. Maar dat kan uiteindelijk ook een voordeel zijn, als Trump zijn kaarten goed speelt. Elke seconde spreektijd telt voor hem, terwijl Kamala zal bidden dat het snel afgelopen is, want zo'n debat is niet echt haar 'forte', en dat het een 'thuiswedstrijd' is wil nog niet zeggen dat ze ook zal weten te scoren, anders dan voor 'eigen klapvee', waaronder nu dus ook vele 'Republikeinen'. Houd dat in gedachten.

Hoe zit het met de geloofwaardigheid?

Het is ongelooflijk, maar waar.

 

De aarde is niet plat, maar ellipsvormig, en de zon draait niet om de aarde, maar de aarde, en de andere planeten in ons 'stelsel', draaien om de zon. Sommige planeten hebben daarbij één of meer manen. Ons 'stelsel' heeft nog steeds verrassingen voor ons in petto. Het maakt deel uit van de 'Melkweg', en het heelal waar die 'Melkweg' zich in bevindt is 'onmetelijk' groot. Wat wil zeggen: 'Gaat ons bevattingsvermogen te boven'. Waar de 'Schepper', indien die zou bestaan, zich bevindt, binnen of buiten dat heelal, daar discuzeuren zekere 'experts' al vele eeuwen over. Een discussie die niet verstomde toen de Christenen bakzeil moesten halen, omdat hun aannames omtrent een platte aarde, in het centrum van het heelal, misinformatie bleken te zijn. Sommige mensen kennen het woordje 'nederigheid' niet, anders dan in de betekenis van de opdracht anderen nederig het hoofd te laten buigen voor hun eigen 'expertise'. 

 

Realiseer u dat in die tijd waarin de 'kennis' over een platte aarde, in het centrum van het universum, verplichte kost was, er wel degelijk volkeren waren die allang wisten dat het lariekoek was. Maar dat waren 'primitieven'. Wij, in de 'beschaafde' wereld wisten het beter. Nu niet glimlachen over zoveel onbenul, destijds, want we zijn dat niveau amper ontstegen. We blíjven de grootst mogelijke onzin verkopen als 'bewezen juist'. En kop eraf als je tegensputtert. Sterker nog, in veel opzichten is het eerder erger dan in de 'Middeleeuwen', en de schets die ik gisteren met u deelde over een hang naar het feodalisme, waarin u en ik niets meer bezitten, maar bezit zullen zijn, past naadloos bij onze deplorabele mentale staat. 

 

In mijn optiek is dat een expressie van decadentie, van degeneratie, maar ik word meer en meer een roepende in de woestijn, die het gevolg is van 'natuurherstel-operaties' en andere 'consensus-gedreven' ontsporingen. En nu ga ik iets contra-intuïtiefs zeggen: Ondanks alle perfide dogma's die samenhingen met de 'Christelijke Leer', bloeiden de landen die erdoor bevangen waren op. Economisch, sociaal en wetenschappelijk ging het die landen, verhoudingsgewijs, voor de wind. De reden was dat die verstikkende deken met onzinnige bagger en lachwekkende sprookjes fungeerde als een 'Filter'. De massa werd erdoor 'gedisciplineerd', en bewoog zich als een kudde, maar échte wetenschappers en begaafde kunstenaars lieten zich geen knollen voor citroenen verkopen, en zochten naar wegen om in contact te komen met 'lotgenoten'. 

 

Op het hoogtepunt van de religieuze repressie wemelde het van de 'Geheime Genootschappen' waar de mensen die écht iets te melden hadden elkaar troffen. Ze formeerden zich niet exclusief buiten de kerkelijke organisaties om, maar ook binnen de kerk zelf, in kloosters bijvoorbeeld, waar velen die gepassioneerd in dienst van 'kennis vergaren' dat opgelegde celibaat geen serieuze straf vonden, omdat het hen veel tijd gaf om zich te wijden aan de échte wetenschap, waar ze mee 'getrouwd' waren, terwijl de religieuze autoriteiten met ambitie het domein van de 'consensus wetenschap' vormgaven. 

 

Een heikel punt voor wie mijn bijdragen hier al wat langer volgt, is dat ik sceptisch sta tegenover het idee dat 'Geheime Genootschappen' ook in deze tijd volop actief zijn, en 'eigenlijk' de touwtjes in handen hebben. Dat soort 'denken' hoort thuis in de wereld van de Kerk, van de 'consensus wetenschap', waar 'paleisintriges' en de strijd om de macht het bloed rijkelijk doet vloeien. Het vloekt met de mens die de exacte wetenschap, en de Kunst een warm hart toedraagt, waar die voortdurend op zoek is naar kennis-vergaren die hem of haar vooruit helpt, wars van dogma. Men ontmoet elkaar in 'Geheime Genootschappen' om niet op de brandstapel te eindigen, maar niet om samen te spannen tegen ambitieuze types die de macht naar zich toe proberen te trekken om de Kerk, de 'consensus', de ene of de andere kant op te bewegen. Dergelijke 'Geheime Genootschappen' zijn niet offensief, maar defensief. 

 

Vandaar mijn stelling dat er wel volop 'complotten' worden gesmeed, maar dat die niet uniek te herleiden zijn tot enig 'Genootschap'. En dat bekende 'Genootschappen' die als 'verdacht' worden aangemerkt vooral druk zijn met zichzelf, en het uitschakelen van de interne concurrenten. Terwijl veel van wat het 'vee' ontgaan is, om het te ontdekken als het al te laat is om er nog iets aan te doen, helemaal nooit een geheim was. Dat het 'WEF' streefde naar een globalistisch systeem waarin niemand nog iets bezit, maar een centraal orgaan dat zij 'managen' het 'vruchtgebruik' toewijst, zoals ik gisteren schetste, is nooit geheim gehouden. De media schreven er niet over, brachten het niet in het 'Wolken-Nieuws', of de informatie was onvolledig. Of u dacht dat het uw tijd wel zou duren, of dat 'de politiek' ons zou beschermen als puntje bij paaltje kwam. Dat het 'Westen' Rusland als vijand wilde houden, na de omwenteling begin jaren negentig, om niet het argument kwijt te raken dat we een 'NAVO' nodig hadden, en dat dit culmineerde in oorlog, kwam niet uit de lucht vallen. Er werd over geschreven, en voor gewaarschuwd. 

 

De mensen die 'Realist' zijn, ergeren zich eraan dat het binnen de 'Consensus Kerk' zo'n puinhoop is, en vrezen een 'Gotham-ontsporing' als elke sekte zijn of haar eigen dogma met meer en meer geweld bij anderen door de strot begint te duwen, zich aan sluizen vastketent, of aan het wegdek of de toegang van een museum vastlijmt, juridische ontwrichting faciliteert, en onderscheid op basis van ras, of 'minderheidsstatus' verheft tot een argument om degenen die niet tot die groepen behoren uit hun verschoning te helpen. 

 

Kortom, de 'Realist' beseft dat er behoefte is aan een 'Rechtvaardige Dictator' in de vorm van een 'Constitutie' die het volk, en in het bijzonder de mensen die voor zichzelf denken, en hun eigen weg gaan, te beschermen tegen een tirannie van de 'Consensus'. Dus liever niet in de vorm van een mens van vlees en bloed die als een 'Verlichte Despoot' het zoekende volk helpt, omdat die niet het eeuwige leven heeft en een 'Constitutie' beter te beschermen is tegen erosie, zolang het volk haar morele kompas maar blijft calibereren. En ook zéker geen 'Verdeel-en Heers' ChatGPT, of daaraan verwant 'logaritme' dat is afgericht door 'Consensus Denkers' die menen dat wat 'waar' is, en wat niet, van ondergeschikt belang is, zolang iedereen maar bevredigd wordt. 

Beetje ziek wel

Het bezit van de zaak, is het eind van het vermaak.

 

Met heel je hart wil je 'regeringsmacht', en dan heb je het uiteindelijk, en dan kun je er niks mee. De voltallige 'opposite', waaronder leden van partijen die in de regering zitten, maar intern ijverig aan de poten van de ministers en kopstukken in de partij zagen, vermaken zich kostelijk met het neersabelen van de PVV, de BBB, in iets mindere mate de NSC, en de 'fractie Yeşilgöz' in de VVD, alsmede de 'verraders' uit de PvdA die het zittende kabinet mogelijk hebben gemaakt, omdat ze het 'Systeem' door de jaren zo hebben ingekleed dat zij de dienst uitmaken, via de EU, de rechterlijke macht, en de NAVO, en niet de 'gekwalificeerde meerderheid' van het electoraat. 

 

Dat 'Systeem' is gebaseerd op 'instant gratificatie', door iedereen voor te houden dat daar waar een 'wil' is, er ook een 'weg' is. Maar niet in de klassieke, 'kapitalistische' betekenis. Adam Smith en zijn liberale tijdgenoten bedachten een 'Systeem' dat in hun optiek eerlijker was dan het toen bestaande feodale principe dat de één geboren werd als 'slaaf', en de ander in een gespreid bedje belandde. Hard werken, jezelf dingen ontzeggen, creativiteit, en oog hebben voor wat de 'Vrije Markt' verlangt, moest de weg ontsluiten naar grotere welvaart. Voor wie dat wilde. En ja, de factor 'geluk' viel niet uit te gummen. Maar als het de eerste keer niet lukte, moest men niet bij de pakken neer gaan zitten, maar uithoudingsvermogen tonen. 

 

Dat 'Systeem' hebben we opgeblazen. De 'Vrije Markt' was nooit echt helemaal vrij, zeker niet op mondiale schaal, en zekere restricties waren ook gewoon 'common sense'. Iemand met de ambitie om slavenhandelaar te worden, of pooier, of drugshandelaar, of huurmoordenaar, of 'meesterinbreker', of 'computer-hacker', of 'meesteroplichter' moest je ontmoedigen. Niet ontplooiingskansen bieden in een baan bij de overheid. Dus wat ging er mis?

 

Ergens in de tweede helft van de vorige eeuw ruilden we ons moreel kompas in voor de gedachte dat de mens een hedonistische trekpop was, 24/7 op jacht naar bevrediging. De 'wetenschappelijke' expressie was dat wat we kennen als 'behaviorisme', dat de notie voortbracht dat je mensen niet moest straffen, maar verwennen om hen te manipuleren in een richting die politiek opportuun was. Belonen was beter dan straffen, geheel los van het gegeven dat iemand die stroop smeert er zelf ook wel bij vaart, en als hij of zij de stroop af kan pakken van een ander, via het heffen van belasting, of 'wet en regelgeving', wordt het wel héél verleidelijk om die weg te bewandelen. 

 

Langs die weg werd de maatschappij heringericht, wat leidt tot institutionele corruptie, vriendjespolitiek, en geld uitgeven dat er niet is, bijgedrukt, of geleend van toekomstige generaties, ten bate van bestedingen zonder maatschappelijk nut. 

 

Hebben we dan te maken met een 'complot'? Of gemakzucht? Voor de meeste verslaafden aan 'publiek geld', met inbegrip van degenen die de 'Regenboog Piet' uit mogen hangen en strooien met die pepernoten namens Sinterklaas, zit er hoegenaamd geen gedachte achter. Ze maken gebruik van de mogelijkheden, zonder er bij na te denken. Anders dan bij de klassieke 'Zwarte Piet', die meer een schelm was, solidair met de kinderen, is de 'Regenboog Piet' in dit geval een kortzichtige slaaf van het aasgier-kapitaal, ingehuurd door een 'evenementenbureau', dat via allerlei 'cut-outs' eigendom is van George Soros of Blackrock, en geld krijgt van de belastingbetaler. (Zie hierna voor de toelichting). 'Above their Pay Grade'. Degenen die het 'Systeem' bestudeerd hebben zijn óf gealarmeerd, óf ze zien mooie mogelijkheden om ervan te profiteren. Zelf behoor ik tot die eerste categorie, maar ik ga niet voor een aanstormende trein staan om een 'punt' te maken. Met andere woorden, als de 'Massa' akkoord is, niet ziet dat het suïcidaal is waar we mee bezig zijn, en dat het leidt tot een herstel van de feodale/fascistoïde staat waar Adam Smith en de zijnen de mens van hoopten te bevrijden, dan helpt er, voorbij een zeker punt, geen 'Lieve Moedertje' meer aan. Kwestie van 'Zwaartekracht', zeg maar. Domme Massa. Dood Gewicht. 'Communicerende Vaten'. 

 

Het is in laatste instantie geen verwijt aan degenen die zich in laten palmen, en mee laten voeren richting het afvalputje, maar wel aan de cynici die mooie mogelijkheden zien om als 'Zonnekoning' te eindigen. Daarnaast vind ik het onverstandig van politici om dingen te beloven die ze niet waar kunnen maken, tenzij ze kans zien het complete 'Systeem' grondig te verbouwen. Zolang een Nederlandse regering gehoorzaamt aan 'Brussel', de niet-verkozen EU-commissarissen, én de niet-verkozen Mark Rutte als Secretaris van de NAVO, én zich gek laat maken door 'Consensus Wetenschappers' in 'adviesraden' en andere strooppotten-beheerders, die belastingbetalers uit de steeds kleiner wordende productieve sector uitwringen, is elke poging om de nationale soevereiniteit en autonomie te herstellen gedoemd om te mislukken. 

 

Dat is geen 'anti-Europa' standpunt, noch is het een 'pro-Poetin'-standpunt. Het is in laatste instantie zelfs niet eens een 'anti-NAVO'-standpunt, maar wel een standpunt tégen een 'Europese Staat', en een standpunt tégen een expansionistische NAVO die zich tot doel stelt de 'politiemacht' van de nieuwe 'Zonnekoning' te willen worden, tegen de tijd dat die halve gare elke grens heeft uitgegumd, en elke wereldburger aan zich heeft verplicht via een systeem van 'instant gratificatie' waarvoor je niets hoeft te doen, behalve de voeten van de 'Zonnekoning' kussen, als zijn nederige slaaf. 

 

Dat systeem van 'instant gratificatie' werpt de mens terug op barbaarse, primitieve 'prikkels' in het hier en nu, geheel losgezongen van enige ambitie, of visie op de maatschappij. 'Ik wil niet zoveel huur betalen!' Mooi. Regelen we voor je. De 'kostprijs' is dat je woning verkrot, omdat de eigenaar geen geld meer heeft voor het onderhoud, omdat ook zijn kosten stijgen. En uiteindelijk moet hij wellicht zijn gedeprecieerde woningbestand, door de te lage huuropbrengst, en het achterstallige onderhoud, verkopen aan George Soros, Blackrock, of één van de andere globalisten die niks te maken hebben met ons belastingstelsel, en in een ander deel van het universum verblijven, waar ze het ene 'bezit' gebruiken om geld te scheppen voor de aanschaf van het andere 'bezit', of via hun banken het geld gewoon bijdrukken, zonder de samenleving ooit te verblijden met hun winsten. Want zo werkt dat 'Systeem'. Via via betalen zij geen belasting, maar betalen wij hen. Alle subsidies, uitkeringen, toelagen, tegemoetkomingen en door de overheden uitgegeven salarissen en vergoedingen voor opdrachten belanden via via op hun bankrekening. Zij zijn geen 'Koning' of 'President', maar degenen die 'Koningen' en 'Presidenten' op de loonlijst hebben staan. 'They Own Them!'

 

Zij zijn de 'Eersten onder hun Gelijken' in die zin dat ze niks verdienen, waarover ze belasting zouden moeten betalen, maar alles krijgen via de 'bedrijven' waar zij de eigenaar van zijn, waarbij dat eigendom, anders dan uw en mijn huis, of bedrijf, niet belast kan worden als eigendom, via de constructies die de politici die zij in hun zak hebben voor hen hebben doorgevoerd. 'Nee, dan moet u bij 'Europa' zijn'. 'Nee, dat staat 'ingeschreven' op de Antillen, een klein privé-eiland'. En natuurlijk roepen ze om het hardst dat de 'rijken' meer belasting moeten betalen, want dat zijn zij niet. Ze bezitten niks. Hun bedrijven zijn de eigenaren van alles, maar die staan niet in ons land ingeschreven. Of deels juist wel, waar Nederland met dat soort 'Grote Spelers', waaronder Bono en andere 'Goede Doelen'-sjacheraars, aparte 'regelingen' treft. Wat zij bedoelen met 'rijken', dat zijn de sukkels die door hard te werken bezit hebben dat fiscaal kan worden geroofd, tot ook zij net zo armlastig zijn als de rest van het gepeupel. 

 

En waar is al dat geld dan naartoe gegaan, tegen de tijd dat niemand nog meer heeft dan een 'Universal Basic Income'? Naar de bevrediging van burgers die graag de wolf terug willen in Nederland, de natuur willen herstellen door dammen en duinen door te breken, en bomen te rooien, of die een vogeleiland aan willen leggen in het ondergelopen land. Mensen die zich pas veilig voelen als er weer tanks over de Veluwe razen die 20 op 1 lopen, met JSF-vliegtuigen die laag over de Waddenzee gieren, wapensystemen die allebei niets toevoegen aan de militaire capaciteit voor wie aan 'defensie' denkt, omdat het aanvalswapens zijn met een beperkt bereik, en de kans dat België of Duitsland ons aanvallen voorlopig zo goed als nihil is. Of om nog wat fregatten te kopen, om de routes naar havens te verdedigen, waar schepen die mensen, goederen, of brandstoffen vervoeren niet meer welkom zijn. Alleen nog fregatten en privé-jachten van 'toegestane' roofkapitalisten. En er is natuurlijk geld nodig voor Oekraïne, Gaza en ander vermaak dat niet verveelt, nu we uitgekeken zijn op 'Hollywoodproducties' en 'Games'. Beetje ziek wel. 

 

Beetje!?!

Wat nou als de bestuurder uit is op een crash?

De kade gaat het schip keren.

 

Als iemand die professioneel instructie heeft gegeven, inspecties heeft uitgevoerd, en talloze veiligheidsrapporten en studies heeft doorgeworsteld, ontwikkel je een soort 'zintuig' voor het moment waarop er geen houden meer aan is. Het moment waarop de mogelijkheden om het schip te redden zijn uitgeput. Waarbij 'schip' staat voor een bestuurbaar object dat men wil behouden. 

 

Met schepen, vliegtuigen, en landen ziet het er op open water met mooi weer, hoog in de lucht, en in een periode met hoogconjunctuur allemaal razend simpel uit. Kind kan de was doen. Maar het aanleggen, het landen, en een land door tijden van krimp loodsen, dat vergt kwaliteiten die tamelijk uniek zijn. En dan zijn er nog havens, en vliegvelden, weersomstandigheden en technische storingen, en crisissituaties waar er nog wel wat meer wordt gevraagd van degene die de touwtjes in handen heeft dan vereist bij 'ordinair' aanleggen, landen, en wat bezuinigen. Nauwe doorvaarten met verraderlijke stromingen, ijsbergen, hoge bergen, zware turbulentie, laaghangende bewolking, striemende regen, hagel, sneeuwvlagen en gebrekkige hulpmiddelen, oorlogen, volksopstanden, overstromingen, droogten en tekorten. 

 

Improviseren, pionieren, 'multi-tasking', anticiperen, en haast maken als je tijd hebt, om tijd te hebben als je haast hebt, om overbelasting (stress) te voorkomen, alsmede degelijke systeemkennis, de beschikking hebben over een uitgelezen team van vakbekwame mensen die je niet hoeft uit te leggen wat er van hen wordt verwacht, en die de leidinggevende blind vertrouwen, verwijst naar aanleg, training, toewijding, selectie en mensenkennis. De keten is zo sterk als haar zwakste schakel. 

 

Beter derhalve om crisissituaties te vermijden. 

 

Onervaren, ongekwalificeerde bestuurders en bewezen brokkenpiloten, of bestuurders die hun prioriteiten door elkaar halen, geen systeemkennis hebben, en een véél te groot ego, met bijpassende ambitie, duiken op in alle studies van catastrofale ongelukken als degenen die steken lieten vallen, chaos en verwarring stichtten, en zelf in paniek raakten. 

 

Dus als de samenleving ertoe neigt om 'anderen ook een kans te geven', en prijzen uit te reiken voor het 'meedoen', dan is het maar te hopen dat je niet hoeft aan te leggen, dat een landing nog ver weg is, dat het windstil is, strakblauw, en alle systemen het blijven doen. De amateurs die dan enige tijd hebben mogen sturen via de autopilot komen thuis met grote verhalen, maar het stelde allemaal geen ruk voor. En iedere vakman of vakvrouw herkent die grootspraak. Iedereen kan wel een ei bakken, maar in je eentje een complete kerstmaaltijd met zes gangen en 'amuzes' voor twaalf verwende gasten op tafel zetten, zonder de noodzaak om in de uitvoering nog in een kookboek te kijken en kostbare tijd te verliezen, terwijl je geen gebruik maakt van enige 'catering' of 'kant-en-klaar' producten, dat kunnen er maar weinig. Mijn eigen vrouw is zo'n 'ace', en haal het niet in je hoofd om aan te bieden haar te helpen!

 

Leiderschapskwaliteiten kun je wel bijvijlen, maar als de aanleg en passie ontbreekt, wordt het nooit wat zonder sleepboten, boogschroef, hekschroef, hulpmotor, loods, verkeersleiding of autopiloot. Ironisch genoeg zie je in veel operationele beroepen dat 'omhooggevallen' medewerkers veel vaker ziek zijn, zelfs ordinaire risico's mijden, of dan buitensporig veel tijd nodig hebben, en vluchten in een 'managementfunctie', iets in de 'personeelsvertegenwoordiging', of de politiek. De 'wise guy' uithangen vanachter een bureau of in een opleidingsinstituut. Of ze lopen om de hete brij heen, en worden 'journalist', of 'onderzoeker', of 'aanklager', of 'rechter'. 

 

Als passagier, klant of burger hoef je het niet beter te kunnen dan de aangestelde of gekozen professional, maar ga nou geen stoelen rechtzetten op het dek van de Titanic na de aanvaring met een ijsberg. Durf te twijfelen als je iets opmerkt dat volgens jou 'niet kan', en neem geen genoegen met een verklaring die kant noch wal raakt. Gun de professional de tijd om het op te lossen, maar als het met elke nieuwe bestuurlijke ingreep alleen maar erger wordt, zeg dan het vertrouwen op. Laat je geen knollen voor citroenen verkopen. 

 

Wij kiezen niet onze bestuurders, maar de 'praatjesmakers' die de bestuurders instrueren. Niet zoveel anders dan de directie en het 'management' van een scheepvaartmaatschappij, of een luchtvaartmaatschappij. Die directies kunnen plannen maken, maar als de kapitein of de piloot zegt: 'Kan niet', dan kan het niet. In uitzonderlijke gevallen zal er wel ergens een kapitein of piloot zijn die mogelijkheden ziet om het wél zo te doen zoals de directie het gepland heeft, en het nog tot een goed einde brengt ook, maar dat is geen product dat je kunt verkopen buiten een 'niche-market'. Daar kun je geen stabiel systeem op bouwen. 

 

Dit systeem, dat wij hadden in het Westen, dat ons welvarend heeft gemaakt, overleeft de politieke klasse die we hebben aangesteld om in onze Westerse landen de lijnen uit te zetten niet. Een 'narrow escape' via een geitenpaadje dat ik niet zie, of niet langer realistisch vind, met een 'ace' van een kapitein of piloot die onder normale omstandigheden mijn oude schoenen nog niet meekrijgt als hij of zij dat soort waaghalzerij voor de gewoonte houdt, zou theoretisch gezien kunnen. Maar ik vrees dat dat niet langer de opzet is. De 'praatjesmakers' zijn óf incompetente 'melkmuilen' die geen idee hebben waar alle 'knopjes' voor dienen, óf ze zijn uit op een 'systeemcrash'. 

 

In de gekozen beeldspraak: Ze willen deze boot, dit vliegtuig, dit land helemaal niet veilig laten aanmeren, landen, of door de crisis loodsen. Ze willen een andere boot, een ander vliegtuig, een ander land. Of, nog iets waarschijnlijker: Helemaal geen boten, vliegtuigen of landen meer. Val dood allemaal! De 'Big Reset' en een 'Unipolaire Wereld'. 

 

Aan de 'andere kant' van de 'systeemcrash' heeft u geen boot, geen vliegtuig, geen land, geen huis, geen auto, geen kinderen, geen, geen geld en geen bezit meer nodig. Er is, in hun denkraam, geen geleidelijke weg om die 'andere kant' te bereiken. Er is 'schoktherapie' voor nodig. Hun 'avant-garde' wijst de weg, maar de weerstand is te groot, los nog van het gegeven dat de meeste 'avant-gardisten' zelf geen flauw benul hebben van wat hen te wachten staat. Of denkt u dat die hypocrieten oprecht zijn als ze hun 'vliegschaamte' afkopen, en de voeten kussen van elke nieuwkomer, waardoor de reeds onbetaalbare huren in een land dat 'vergat' te bouwen helemáál door het dak gaan? Dat zijn de medelanders die je met een natte vinger kunt lijmen voor elke oorlog door hen te strelen omdat ze evident zulke 'Goede Bedoelingen' hebben. In tegenstelling tot die 'racisten', 'fascisten', 'extremisten', 'wappies' en 'Poetin-knuffelaars'. Voor de 'avant-gardisten' heeft 'Big Brother/Big Sister' een plekje gereserveerd in de laatste bus naar het front. 

Verenigd zijn we onoverwinnelijk

Elke mens is anders, en niemand is volmaakt.

 

In mijn jaren als adolescent kluste ik enige tijd aan een plezierbootje, samen met een potentiële schoonvader, zelfs nadat de relatie met zijn dochter op de klippen was gelopen, simpelweg omdat ik hem inspirerend vond op het intellectuele, en praktische niveau. De relatie werd uiteindelijk verbroken op voorspraak van zijn dochter, die het ongemakkelijk vond dat hij nog contact met mij had, terwijl ze inmiddels met een ander was, en hem sommeerde mij te bedanken, en de relatie te verbreken. Mij hinderde het niet dat zij een ander had, alhoewel zij de relatie had verbroken, en niet ik. Ook omdat we elkaar op de sportvereniging waar we alledrie lid van waren, zij, ik, en haar nieuwe vriend, die bovendien op dezelfde school zat als ik, regelmatig tegenkwamen, zonder dat het wrijving gaf. Je kunt mensen lastig dwingen om van je te houden. Of om je te haten.

 

Tot op de dag van vandaag zijn er geen mensen die ik ontloop, omdat ik hen haat, of vanuit mijn tenen minacht. Twee mensen die inmiddels al jaren dood zijn stonden wel op dat extreem korte lijstje, omdat ze er een hobby van hadden gemaakt te proberen mijn leven te verwoesten, op gronden die geen enkel raakvlak hadden met wat ik hen had aangedaan, maar simpelweg om wie ik was, uit onverwerkte jaloezie en frustratie waar ik slaagde, en zij gefaald hadden. Iets wat ik van leeftijdsgenoten nog wel een plek kan geven, maar niet van iemand die macht heeft over jou, en/of mensen die je liefhebt, die vervolgens gebruikt worden voor dat destructieve doel.

 

Die potentiële schoonvader met zijn hobbybootje, een zeer 'belezen' man, met een boekenkast vol filosofische werken, en directeur van een miljoenenbedrijf, hield mij op enig moment voor dat wie als 'jongere' niet 'progressief' is, geen 'hart' heeft, en wie op leeftijd niet 'conservatief' is, geen 'hersens' heeft. Ik ben opgevoed met 'Tegeltjeswijsheden' zoals die vingerwijzing, die mij in korte, bondige taal hielpen om te begrijpen wat er in anderen omging, maar tevens aan het denken zette. Kon je, omgekeerd, ook zeggen dat elke ondoordachte hartekreet van iemand onder een bepaalde leeftijdsgrens dús aangemerkt moest worden als 'progressief'? En kon een verstandige opmerking, of een solide, doordacht plan van iemand op leeftijd niet tevens 'progressief' zijn? 

 

Kortom, zelfs op die leeftijd was ik al 'knap lastig' en 'recalcitrant', een 'scepticus'. En ik constateerde dat het allemaal niet zo eenvoudig was, en dat we er niet kwamen met 'kretologie'. Zonder dat het bij mij leidde tot superioriteitswaan, maar wel tot hardnekkige vasthoudendheid totdat een beter idee, een betere analyse langskwam. Jong of oud, 'progressief' of 'conservatief' zei mij toen al niks. Werkte het? Had het kans van slagen? Loste het zekere problemen op, of maakte het die problemen alleen maar groter, en voegde het nog anderen toe? En waarom zou iemand dat willen?

 

Dat laatste was niet zo lastig te beantwoorden: Als iemand lekker kon verdienen, of de eigen status en carrièrekansen een 'boost' kon geven door de zaak in het honderd te laten lopen, dan was er een grote kans dat betrokkene die kans met beide handen aan zou grijpen, en anderen, maar ook zichzelf wijs zou maken dat het puur 'goed' was. Niet efficiënt, pure verkwisting van kostbare grondstoffen en arbeid, maar……..

 

De mens is onwaarschijnlijk creatief in het bedenken van 'redenen' waarom inefficiënte, verspillende, ergerniswekkende keuzes tóch de beste zijn. In onze huidige samenleving is er sprake van een ware orgie van destructieve keuzes. 'Nee, dat moet je niet doen, want dan kun je geen huizen meer bouwen'. Tóch doen. 'Nee, niet zoveel mensen binnenlaten, want daar heb je geen huizen voor'. Tóch doen. 'Nee, dat moet je niet doen, want dan kun je niet meer met je kind of de hond vrij en blij door het natuurgebied lopen'. Tóch doen. 'Nee, dat moet je niet doen, want dan vreet de inflatie je welvaart op'. Tóch doen. 'Nee, dat moet je niet doen, want daar komt oorlog van'. Tóch doen. 'Nee, geen dammen weghalen, want dan krijgen we natte voeten, en last van droogte en bosbranden in de zomer'. Tóch doen. 'Nee, geen censuur doorvoeren, want dan mis je waardevolle informatie'. Tóch doen. 

 

Eén gat in de dijk dichthouden met je vinger tot er hulp komt lukt nog wel. Maar als die dijk een gatenkaas wordt, en de hulp blijft uit, moet je uiteindelijk rennen om het vege lijf te redden. En nee, wéér een 'studie' is niet hetzelfde als hulp. Zeker niet als die 'studie' bij nadere bestudering volkomen ondeugdelijk blijkt te zijn. Er liggen nu twee 'studies' over de vraag of vaccinatie ten tijde van de pandemie hielp, of juist voor veel extra doden zorgde. Beide 'studies' stellen dat ze 'wetenschappelijk' zijn, en ze komen tot diametraal tegenovergestelde conclusies. De 'studie' die stelt dat vaccinatie leidde tot 'oversterfte' wordt niet in de media met ons gedeeld, maar een 'Readers Digest' versie van de 'compliant' organisatie die stelt dat vaccinatie veel levens heeft gered wordt breed uitgemeten. Dus welke 'studie' is nu misinformatie? 

 

Eén in het oog springend verschil, is dat de studie van het 'Nivel' stelt dat iemand pas is gevaccineerd als hij of zij de 'booster' heeft gehad. Valt hij of zij na de eerste prik dood neer op de drempel, dan sterft hij of zij als 'ongevaccineerd'. Okay, Pinocchio, ga maar een mud aardappelen halen in je petje. Er zijn veel meer punten van kritiek, zeker voor wie geïnteresseerd is in schade op de langere termijn, en laat ik volkomen helder zijn: Een correlatie is niet zonder meer het onomstotelijke bewijs van een direct verband. Maar als je de 'aanwijzing' al wegmoffelt, zul je hoe dan ook nooit iets weten. Een scepticus als ik komt dan uit bij de vraag of de 'onderzoekers' wel beter weten, maar menen er goed aan te doen geen slapende honden wakker te maken? Of dat ze gewoon incompetent zijn? Of een combinatie? 

 

En in het verlengde daarvan dan de vraag wat iemand die zich uitgeeft voor 'journalist' beweegt om, zonder zich ergens in te verdiepen, te pleiten voor censuur, zodat het 'non-compliant' rapport verboden wordt? Niet alleen op dat punt maken 'journalisten' uit de 'gevestigde' hoek zich sterk voor censuur. Ook een boek dat nét uit is, en ze beslist niet gelezen hebben, maar wat andere conclusies trekt uit de (grotendeels indirecte, 'hearsay', en door een betrokken geheime dienst aangeleverde) bewijslast inzake de gruwelijke ramp met 'Vlucht MH-17', willen ze uit de handel laten nemen. Ik heb het snel nog even besteld bij Bol.com, en houd mijn oordeel voor mij tot ik het gelezen heb, wat mij de normale gang van zaken lijkt. Ik ben dol op 'verboden boeken', en 'geheim gehouden stukken' over de moord op JFK, MLK, '9/11' en 'Laptops' van de drugs- en seksverslaafde zoon en 'katvanger' van de president, die zelfs achtergehouden worden hoewel de wet voorschrijft dat ze vrijgegeven hadden moeten worden, omdat ze mij meer vertellen dan het glimmend gepoetste verhaal. 

 

Veel informatie is 'rafelig', en lastig te plaatsen. Soms denk je aan een 'plan', maar heb je te maken met opportunisten, die helemaal nergens over nadenken, behalve hun eigen 'bottom line', hun eigen electorale winst, en hoe een keuze hen gaat helpen om Secretaris Generaal te worden, of Hoogste Commissaris, of gevierde 'Expert' op de Treurbuis, op de bank bij de 'Dames' van WNL, of enig ander verkooppunt van de 'Heilige Consensus'. Ze verkopen de grootst mogelijke lariekoek, dompelen zonder ergens over na te denken een land, of heel Europa onder in oorlog, economisch of moreel verval, en niemand die iets merkt, totdat het te laat is. Althans, er zijn wel mensen die al meteen zeggen: 'Dat kan niet!', je kunt niet het land op slot gooien, en middels uitstel van belastingbetaling en leningen de pijn doorschuiven naar een volgend kabinet, en zelf 'mooi weer' blijven spelen met een frauduleuze boekhouding, om vervolgens, voor de bijl omlaag komt, door te schuiven naar een 'Tax Free' baan in 'Brussel' of 'New York' bij de VN, terwijl een bevriende 'programmamaker' nog snel even een hagiografie van je maakt, voordat je de deur achter je in het slot gooit. 

 

'United we stand, Divided we fall', maar de kwaliteit van datgene waar we op verenigd zijn is beslist niet van ondergeschikt belang. Je paleis bouwen op drijfzand valt niet aan te bevelen. En of je nou jong bent, of alweer wat ouder, de bijdragen die het verschil maken getuigen van een goed evenwicht tussen je 'hart' en je 'hersenen', en een gezond wantrouwen tegen eenieder die zich erop beroept 'progressief', of 'conservatief' te zijn, omdat het van hem of haar wordt verwacht. Maar van 'United' is hoe dan ook al geen sprake meer. De realist in mij ziet het met lede ogen aan. Waarom? 

View older posts »