Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Zoeken op dit blog

Snelladen

Het klimaat voor een serieuze discussie over het milieu wordt er niet beter op.

 

Tegenover de 'ontkenners' staan de hysterici, gesteund door de profiteurs. De 'ontkenners', noch de hysterici, en de profiteurs, vormen duidelijk herkenbare groepen. Samengevoegd zijn ze wel herkenbaar als mensen die vooral naar zichzelf luisteren, en voortdurend op zoek zijn naar 'bewijs' dat de ander uit zijn/haar nek kletst. Daarbij zijn de profiteurs voortdurend op zoek naar wegen om hun eigen winst veilig te stellen, door in een onbewaakt ogenblik deze of gene rechter voor het karretje te spannen, die van toeten noch blazen weet, maar zich laat verleiden om voor 'bestuurder' te spelen, zonder mandaat van de kiezer.

 

Dat laatste valt voor de vluchtige toeschouwer van het spektakel misschien nog te billijken, omdat het 'overleg' niks oplevert. Maar een jurist kijkt niet naar nut of noodzaak, en weegt niet mee dat enige tekst waarin bepaalde doelen worden genoemd het product is van een politieke koehandel tussen partijen die daar juist eerder door de kiezer op werden afgerekend. 

 

Dan zijn er nog de 'deskundigen', die nagenoeg zonder uitzondering zijn vastgeklonken aan een 'subsidie-verstrekker' met bepaalde zakelijke, of bestuurlijke belangen, of een ideologisch gekleurde organisatie die niet zit te wachten op tegenspraak. De verwarring begint al bij de vraag of een bepaalde keuze nou het milieu dient, of het klimaat, wat niet altijd even duidelijk is. Maar daarnaast verzandt zelfs iedere serieuze dialoog binnen de kortste keren in een moeras van 'modellen' en hypotheses, omdat zelfs beperkte, lokale problemen, bijna oneindig complex zijn in hun effect.

 

Ook ik heb niet het verlossende woord. Ik ben in zoverre geen 'ontkenner', dat ik zonder voorbehoud onderschrijf dat de uitstoot van 'broeikasgassen' niet zonder betekenis is. Daarnaast erger ik mij ook aan de 'Na ons de Zondvloed'-houding van degenen die menen dat we eenvoudigweg het volste recht hebben op het verstoken van olie en gas tot het op is, en pech voor de generaties die na ons komen. En waar het niet over het klimaat gaat, maar over het milieu, is het ons aller plicht om niet meer afval te produceren dan nodig, en het op te ruimen. Bij voorkeur op een manier die de grondstoffen weer beschikbaar maakt voor hergebruik. 

 

Toch ben ik niet 'Groen', omdat ik grote bezwaren heb tegen een hele reeks aannames die in die kring op religieuze wijze tot dogma zijn verheven. Sterker nog, het woord religieus is hier volgens mij geen overdrijving, omdat soms aantoonbaar is dat een bepaalde keuze juist schadelijk is voor klimaat of milieu, maar men er tóch aan vasthoudt omdat anders hun hele geloof op een hoop stuikt. Daarbij wordt veel aan het zicht ontnomen door de verstorende werking van subsidie, waardoor de werkelijke kostprijs aan het oog onttrokken wordt. Waarbij kostprijs ook iets zegt over de belasting van het milieu waar zeldzame metalen, en complexe productiemethoden een 'footprint' hebben die in menige berekening buiten beschouwing wordt gelaten, om van het afvalprobleem aan het eind van de levensduur van het product nog maar te zwijgen.

 

Zo kwam ik ook het bericht tegen dat de observaties van de NASA juist wijzen op een daling van de temperatuur op aarde. 'Ontkenners' roepen dan dat het 'dus' allemaal wel meevalt, of dat we juist méér 'broeikasgas' moeten produceren. 'Groen' roept dan dat die metingen 'onnauwkeurig' zijn, en dat hun eigen 'modellen' beter zijn, omdat ze over een langere periode een scherpe stijging van de temperatuur laten zien. En dan is er onverwachte sneeuw op Corsica, en in Californië, en vroege sneeuw in Dunedin, Nieuw-Zeeland, terwijl de late start van het voorjaar in het 'Mid-Westen' van de Verenigde Staten de oogsten in gevaar brengt, en groeit de grootste gletsjer op Groenland weer, en wordt het een 'discussie' tussen 'doven'. 

 

We weten véél te weinig over alle aspecten van het klimaat om er klip-en-klaar uitspraken over te doen. Golfstromen kunnen hun loop verleggen. Vulkanen kunnen uitbarsten. De zon kan het op zijn heupen krijgen, en meer of minder 'sunspots' genereren. Een gekapt bos in Brazilië, creëert wellicht regen in de Sahara. We weten het niet. En dat is een verschrikkelijk goed argument om vooral erg voorzichtig te zijn! 

 

Nadenken over wat nou het beste is voor het milieu, en het klimaat, juich ik van harte toe. Maar ga nou niet zomaar iets roepen. Elektriciteit is niet 'schoon'. En waterstof evenmin. Het hangt ervan af hoe het wordt opgewekt/gefabriceerd, getransporteerd, opgeslagen, en wat de individuele 'footprint' is van elk van de gebruikers. De lobby tegen 'windmolens' timmert fanatiek aan de weg. Maar luister/lees eens wat ze te zeggen hebben. Kijk eens of ze wellicht een punt hebben, en bedenk dan een oplossing, of wat anders. Maar wat je ook doet, zeg niet dat de oplossing vanzelf wel komt, als we eerst die verandering maar hebben ingezet. Of dat die vanzelf komt bij 'schaalvergroting', terwijl het dan alleen maar erger wordt, en er zelfs risico's zijn voor de zekerheid van de levering van voldoende energie. 

 

Zon en wind zijn afhankelijk van zon, en van wind. En die zijn er niet altijd. Als je een betrouwbaar 'back-up'-systeem nodig hebt op de achterhand, dan is de 'footprint' van dát systeem een belasting voor zonne-energie en wind-energie, en moet je de belasting van dat 'back-up'-systeem optellen bij dat van zon en wind. Dito waar je gigantische accu's nodig zou hebben voor de nacht, de winter, en windstille periodes. Zelfs als we het 'Plan Lievens' weer afstoffen om dat te bereiken zonder de aarde te plunderen om voldoende lithium en andere schaarse metalen bijeen te sprokkelen. Of waar fenomenale transportverliezen van elektriciteit over langere afstand het rendement van een 'back-up'-systeem op grote afstand nadelig beïnvloedt. 

 

De populaire subsidieslurper 'Tesla Model S Long Range' heeft in de winter op de snelweg een (theoretisch) bereik van 355 kilometer, als hij gloednieuw is. Daarna moet je 7 uur aan het infuus, of 40 minuten 'snelladen', als je ergens een 'station' vindt dat daar geschikt voor is. Zelfs als we uit mogen gaan van exponentiële verbeteringen in de accutechnologie, onder druk van martkwerking, en een onwaarschijnlijke inspanning om heel Europa vol te plakken met 'laadpalen' die in 40 minuten je weer iets van 300 kilometer bereik geven, gaat het nog om een 'speeltje-voor-de-rijken', en geen serieus vervoermiddel. Nog los van het gegeven dat dergelijke voertuigen met een 'leeggewicht' van 2300 kilo voor meer slijtage van banden en wegen gaat zorgen, wat de totale 'footprint' ook negatief beïnvloedt. En dan mag je hopen dat ze snel een goede oplossing vinden voor het spontaan in de brand vliegen van die elektrische auto's, want dat is ook geen opsteker voor het milieu en het klimaat. En dat gebeurt nogal eens! (En niet alleen bij Tesla's, maar bij alle 'elektrische' en 'hybride' auto's).

 

Los van 'palen' moet echt het complete elektriciteitsnet volledig op de schop, welke 'investering' een geheel eigen 'carbon-footprint' heeft die niet te becijferen is, en waarvoor leidingen nodig zijn met een enorme capaciteit om de 'piekbelastingen' aan te kunnen, als we allemaal thuiskomen, onze Tesla, laptop en telefoon aan het infuus hangen, de verwarming een tandje hoger zetten in de winter, eten gaan koken op ons elektrische fornuis, de sfeerverlichting gezellig brand, en we Netflix gaan kijken, terwijl het windstil is, en pikdonker, op de straatverlichting en de verlichting in de 'kassen' van de tuinbouw na. 

 

Zelfs op de lange termijn zie ik niet hoe iemand vol kan houden dat die krankzinnig dure bouw/aanleg, gekoppeld aan grootschalige verwoesting van nog prima functionerende apparatuur en infrastructuur, 'onder de streep' een positief resultaat te zien gaat geven. Tenzij er een nu nog utopische doorbraak langskomt, zoals kernfusie. Dan nog blijven we zitten met kostbare doublures, als de auto feitelijk niet langer geschikt is voor een rit met een enkelvoudige afstand van meer dan 150 kilometer, of 300 kilometer met een onderbreking van minder dan een uur, mits er een laadpaal voor 'snelladen' op de plaats van bestemming is. 

 

Als de reistijd toeneemt, omdat mensen gedwongen worden om te zien naar vervoermiddelen met een 'bovenleiding', die nu al slechter zijn voor het milieu dan het vliegtuig, zal de productiviteit van de gemiddelde werknemer dalen, en zijn of haar 'kostprijs' voor de onderneming spectaculair toenemen als dat door landelijke, of Europese wetgeving wordt afgedwongen. Of als praktische frustratie van alternatieven, zoals een verbod om bepaalde steden binnen te rijden met een 'verbrandingsmotor', het verhogen van de brandstofprijs, het invoeren van een 'vliegtax', of het schaars maken van fossiele brandstoffen, particulieren, werknemers en ondernemers geen keus laten. 

 

Niets van dit alles betekent dat we keihard op de rem moeten gaan staan. Integendeel! Maar we moeten niet ons hoofd verliezen, en het kind met het badwater weggooien. Ik heb zelf de gemeente Zandvoort voorstellen gedaan om de logistieke nachtmerrie rond de komst van de 'Formule 1' het hoofd te bieden, met de aanleg van een 'kabelbaan' zoals in La Paz, met parkeergelegenheid op een lokatie waar het geen pijn doet, en/of een overdekte fietsverbinding met 'ingebouwde meewind' in beide richtingen op enige hoogte boven de grond. Innovatieve oplossingen die snel renderen, ook bruikbaar zijn voor het oplossen van reeds bestaande problemen op zomerse topdagen, zonder extra 'asfalt', of beslag op kostbare grond. Probleem? Ja, de Nederlandse wetgeving, waardoor zulke innovatieve ontwikkelingen aanzienlijk meer tijd kosten dan het nemen van de beslissing om drie gloednieuwe centrales te sluiten, en een paar miljard door het toilet te spoelen, ten bate van de 'Urgenda' lobby. Ik zie het als een mooie 'testcase', om te zien of het 'Den Haag' en 'de Groene Politiek' menens is, of dat ze alleen urgent geld willen overmaken aan hun opportunistische vrienden.

Mensenrechten

'Als de wereldwijde definitie van mensenrechten verandert, kan dat gevolgen hebben voor hoe anderen met onze rechten omgaan'.

 

Dat schrijft het kabinet in haar 'China-strategie', omdat China 'economische ontwikkeling' voorrang verleent boven 'individuele rechten', zoals de 'vrijheid van meningsuiting', 'persvrijheid' en 'privacy'. Het probleem is, dat er geen definitie is van mensenrechten. Er is slechts een 'Universele Verklaring', die dertig artikelen omvat, waarvan er verscheidene gaan over rechten die in ons deel van de wereld niet geborgd zijn, voor wie ze letterlijk neemt. Meer in het bijzonder de sociaal-economische paragrafen, maar ook 'gelijk voor de wet', waar op allerlei manieren inbreuk op plaatsvindt, via 'gedogen', 'positief' discrimineren, en prioriteiten bij de vervolging. 

 

Veel artikelen bijten elkaar, waar ze uitgaan van de goede wil van alle mensen. En hoe lastig het is om je buitenlandse politiek op te hangen aan 'naleving van de mensenrechten', dat is zonder al te veel problemen duidelijk te maken met verwijzing naar de lakse houding van ons land aangaande de pogingen van onze bondgenoten om Assange de mond te snoeren, de wijze waarop onze bondgenoten omgaan met 'klokkenluiders', en de bereidheid van ons land om mee te werken aan 'extraordinary rendition', en een oogje dicht te knijpen waar gevangenen geen (eerlijk) proces krijgen, en zelfs worden gemarteld. Terwijl ophef over respect voor de 'privacy' in deze 'sleepwet-tijden', en extra-judicaire heksenjacht op mensen die zekere fatsoensregels zouden hebben overtreden, ook nogal hypocriet overkomt.

 

Mensenrechtenorganisaties die in ons deel van de wereld actief zijn, maken veelal gebruik van een geselecteerd lijstje artikelen, die geen recht doen aan het geheel, of de context waarin ze werden opgesteld. En gelet op wat het kabinet ons voorspiegelt in haar 'China-strategie' geldt dat ook voor 'Den Haag'. In mijn beleving worden onze rechten niet bedreigd door China of Rusland. Ook niet als we terechte kritiek hebben op de interpretatie van die 'Universele Rechten' in die landen. Het hele concept van 'mensenrechten' wordt bedreigd door 'uitzonderingsbepalingen' in onze eigen wetgeving, door landen die hun afspraken niet nakomen, en landen die zich openlijk bemoeien met de interne aangelegenheden van andere landen. Ons eigen land heeft daarbij tonnen boter op het hoofd.

 

Je kunt erover twisten of je voorrang moet verlenen aan de individuele rechten, of aan de rechten die voortvloeien uit de economische paragrafen van de 'Universele Verklaring'. In China, en andere (voormalige) communistische landen, of landen met een 'socialistische' regering, omarmt men het idee dat de 'Wealth of Nations' gediend is bij een eerlijke verdeling van het bezit, en dat er zonder eerlijke verdeling van de welvaart geen sprake kan zijn van het 'gelijkheidsprincipe' dat de basis vormt van die 'Universele Verklaring'. Het is aangetoond dat in zijn meest extreme vorm, zoals geprobeerd in de Sovjet-Unie en Maoïstisch China, het niet leidt tot een levensvatbare maatschappij. En naar mijn idee staan wij in het 'westen' nu op het punt om te bewijzen dat het voorrang verlenen aan puur egoïsme ook geen opsteker is. 

 

Europa hoeft zich de les niet te laten lezen door China, of Rusland, op het gebied van 'mensenrechten', en waarom zouden we ons de kaas van het brood laten eten als we onze grenzen openstellen voor vrije handel met die landen? Wij zijn op beide punten zelf onze grootste vijand. Dat China geld steekt in de ontwikkeling van de eigen industrie, en logistieke ondersteuning, wereldwijd, waar wij dat geld besteden aan dingen die 'BOEM!' zeggen, en kostbare pogingen om onze 'invloedssfeer' te vergroten middels 'Regime-Change' interventies en hulp aan Jihadisten, mogen we ons best even achter de oren krabben. 

 

Ook op het gebied van de individuele mensenrechten zijn we wellicht toe aan een 'reset', want ook in ons deel van de wereld groeit de onvrede over 'positieve discriminatie', de focus op 'minderheden', en 'Lifestyle' als onderscheidende factor, compleet met 'Safe-Spaces' en strafbare 'Micro-aggression' die 'zwakke partijen' in de samenleving naar een 'niveau' tillen waar ze zich zonder hulp niet staande kunnen houden. Artikel 1 van de 'Universele Verklaring' geeft ons een indruk van de mensen voor wie die 'Verklaring' is geschreven:

 

'Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen.'

 

Gewetenloze terroristen, en hun opportunistische vrienden, of andere mensen zonder geweten, die zichzelf beschouwen als 'exceptioneel', of 'uitverkoren', die menen het volste recht te hebben om hun woord te breken als het even niet uitkomt, en mensen met een politiek incorrecte mening de mond te mogen snoeren, of met sancties dood te mogen hongeren, gedragen zich niet in de geest van broederschap, en schenden het concept van de 'Universele Verklaring'. 

 

Het is onvermijdelijk dat die dertig artikelen ruimte laten voor interpretatie, en dat er altijd discussie zal zijn over de vraag of die 'Universele Verklaring' het toestaat om bepaalde burgers het vuur na aan de schenen te leggen, omdat ze zichzelf buiten de bescherming van die 'Universele Verklaring' hebben geplaatst door hun handelwijze. Mag je Chelsea Manning gijzelen, en als dat niet helpt economisch dooddrukken met boetes omdat ze weigert te getuigen in een strafzaak tegen de journalist Julian Assange? Mag je een 'Oeigoer' die uit is op het vestigen van een Kalifaat in de door Moslims bewoonde provincies van China van zijn of haar bed lichten om hem of haar duidelijk te maken dat het strijdig is met het idee van 'broederschap'? Mag je de bevolking van Venezuela of Iran doodhongeren omdat ze hun olie niet af willen staan? 

 

HIER de Engelse tekst van de 'Universele Verklaring', en HIER de vertaling. Blader vooral door tot het eind, waar melding wordt gemaakt welke beperkingen er gelden, waar die beperkingen voor dienen, en hoe staten daarmee om dienen te gaan. Maar beter nog: Lees al die artikelen nog eens op uw gemak door, als het alweer enige tijd geleden is dat u ze onder ogen kreeg. Of als u wel wist van het bestaan, maar ze eigenlijk nooit echt gelezen hebt, of alleen de 'verkorte' versies van bepaalde lobbygroepen. Sla daarna de krant op, en verbaas u.

0 comments

Sneu

Voor wie moeten we op onze hoede zijn?

 

Minister Blok is op zijn hoede voor 'de Chinezen' en 'de Russen'. Op aangeven van 'de Amerikanen' giert het al enige tijd door de burelen van het Nederlandse veiligheidsapparaat dat 'Huawei' geen veilige keus is voor het '5G'-netwerk dat ons land op koers moet houden om mee te blijven doen in de wereld van de toekomst. En de volledig elektrische, 'slimme', 'Groene' wereld die men in 'Den Haag' op het netvlies heeft staan kan niet zonder '5G'.

 

Afgelopen week drie relevante berichten van dat front.

 

1. Huawei is bereid contractueel vast te leggen dat ze haar apparatuur niet zal gebruiken om te spioneren.

 

2. 'Intel-Chips' blijken zo lek als een mandje, waardoor tachtig procent van alle computerchips van die fabrikant onveilig zijn.

 

3. Een obscure Israëlische firma luistert via 'Whatsapp' wereldwijd 'mensenrechten-activisten' af ten bate van overheden die klant zijn bij die club.

 

Op de dag dat dat laatste nieuws 'viraal' ging, zij het dat veel kranten Israël erbuiten hielden in hun berichtgeving, zat ik met mijn vrouw in de auto over iets onbenulligs te kletsen, en nadat ik had gezegd dat ik niet echt 'tech-savvy' ben, kwam er op de 'Whatsapp-telefoon' van mijn vrouw een berichtje binnen: 'Dat dacht ik al!' Mijn vrouw was geschokt. Ik zelf niet echt. In eerdere bijdragen had ik er al aandacht aan besteed dat die software (sinds 2016) in omloop was, maar wie weet welke 'achterdeurtjes' er nog meer in die toestellen zitten?

 

Wie of wat dat berichtje genereerde, en met welk doel, weet ik niet, en het interesseert mij ook niet echt. Iedereen die een computer, GSM-telefoon, 'tablet', 'Smart-TV', of ander apparaat met een antenne in huis haalt moet in deze tijden beseffen dat die kan worden afgeluisterd, en dat camera's op afstand kunnen worden geactiveerd. Ik vind het vooral vreselijk sneu als iemand echt veroordeeld is om mij langs die weg in de gaten te houden, en dan kan ik mij voorstellen dat je je gaat vervelen, en er zo'n berichtje uitgooit. 

 

Ja, natuurlijk, ik heb een mening. En die mening is regelmatig 'contrair' aan wat 'Big Brother' graag hoort. Maar tegen de tijd dat dat strafbaar wordt, zullen ze half Nederland op moeten sluiten om orde op zaken te stellen, vrees ik. Of anders ga ik emigreren. Dus misschien was het wel een 'prankster', of kortsluiting bij 'Siri', die overigens 'uit' stond, die samen met 'Whatsapp' of een andere 'applicatie' de grenzen van wat 'Artificial Intelligence' op dit moment vermag probeerde te testen. Het blijft sneu. 

 

Bijna net zo sneu als die doorgeslagen paranoia voor 'de Chinezen' en 'de Russen', in een wereld waarin wij in 'het Westen' op rond de tachtig procent van alle bommen en granaten zitten die er in omloop zijn, terwijl die Chinezen en die Russen, en Iran, alleen maar hun producten, gas en olie aan ons willen verkopen. Nadat bekend werd dat de Amerikanen krankzinnig grote opslagplaatsen voor 'data' hebben aangelegd om al die afgeluisterde gesprekken en illegaal verkregen beelden op te slaan, waren er meteen al serieuze spionnen die ervoor waarschuwden dat je op enig moment door de bomen het bos niet meer zou zien. Zelfde ervaring hebben ze bij de Amerikaanse 'Tech-bedrijven', die worstelen met de criteria voor de censuur die ze willen/moeten doorvoeren ten bate van de bescherming van het 'gezonde volk'. Een beginnetje maken is niet zo moeilijk, maar waar houdt het op? In de Goelag, of de gaskamer. 

 

Dat 'mensenrechtenactivisten' het doelwit zijn van die Israëlische 'onderneming', waarvan wordt gefluisterd dat ze ook de telefoon van Khashoggi 'infecteerden' ten bate van het Saoedische regime, zou mij meer zorgen baren als ik Blok was, dan de mogelijkheid dat een Rus te weten komt welke obscure chicanes er bij het OPCW worden bedacht om uit beeld te houden dat die 'gifgasaanval' in Douma een 'Hoax' was. Sterker nog, als ik Blok was, zou ik mij er zorgen over maken dat dat nieuws over die 'Hoax' niet wereldkundig is gemaakt, waardoor de geloofwaardigheid van die organisatie nu defititief door het ijs is gezakt, juist in een tijd waarin we wel wat onafhankelijke wetenschappers kunnen gebruiken om het kaf van het koren te scheiden. 

 

Ga maar gewoon voor Huawei, met dat contract, Stef.

2 comments

Pentagon

In het boek 'The Complex' uit 2008 laat auteur Nick Turse gedetailleerd zien hoe de Amerikaanse samenleving is gemilitariseerd.

 

Het is voor Amerikanen zelf, en voor buitenstaanders, lastig te doorgronden hoe ingrijpend de samenleving in dat land is veranderd sinds Eisenhower's waarschuwende woorden. Het leidt tot vervreemding, en complot-theorieën om ontwikkelingen te 'verklaren'. Turse begint zijn verhaal met twee Amerikanen die tegen de oorlog in Irak zijn, om van daaruit te laten zien hoe zij die oorlog, zonder het te beseffen, steunen. 

 

De verwevenheid van het 'Pentagon' met elk aspect van de Amerikaanse samenleving is zo groot, dat je er niet aan kunt ontsnappen. Turse laat, aan de hand van openbare bronnen, zien dat een universiteit als het 'MIT' (Massachusetts Institute of Technology), samen met een direct aan het 'MIT' gelieerde 'MITRE' afdeling, elk jaar bijna $900 miljoen aan subsidie van het 'Pentagon' krijgt. Ook de andere grote universiteiten krijgen jaarlijks honderden miljoenen, en de 'kleintjes' worden ook niet vergeten. Toen Harvard, uit protest tegen het gebrek aan 'diversiteit' in het leger de 'recruiters' geen toegang wilde geven tot de campus, dreigden ze die universiteit met het verlies van de $300 miljoen subsidie, en zwichtte het bestuur.

 

Het 'Pentagon' heeft contracten met duizenden bedrijven in de Verenigde Staten, die langs die weg worden gesubsidieerd. Schroefjes die in de winkel een paar cent kosten, worden 'gedeclareerd' voor $75. Als ze vervolgens worden opgestuurd naar Afghanistan, komen de transportkosten in de boeken voor $400.000. Bedrijven worden betaald voor tienduizenden maaltijden die ze nooit hebben geleverd. Nieuwe spullen verdwijnen richting vuilnisbak nog voor ze het magazijn hebben bereikt. Lobbyisten van de grootste wapenfabrikanten worden minister of staatssecretaris, en keren daarna weer terug naar hun werkgever. De 'opgeblazen' contracten waaraan die bedrijven honderden miljoenen 'verdienen', worden vervolgens als 'contributie-aan-de-campagne' teruggegeven aan de politici uit de 'Warparty'. 

 

Conservatieve schattingen van het brandstofverbruik van het 'Pentagon' stellen dat het per dag even veel is als wat Zweden als heel land per dag gebruikt. Alle grote oliebedrijven, met inbegrip van onze 'eigen' Shell, leveren jaarlijks voor miljarden brandstof aan het militaire apparaat. Turse' conclusie is dan ook dat het 'Pentagon twee dingen nodig heeft: Oorlog en Olie. 

 

Ook op een ander niveau heeft die verwevenheid consequenties. Toen onlangs een tiener in Florida op zijn school een bloedbad aanrichtte, was hij gekleed in een T-shirt dat hij gekregen had bij de schietopleiding op school, die georganiseerd werd door 'Defensie'. Alle grote bedrijven, met inbegrip van Apple en Starbucks, hebben lucratieve contracten met het 'Pentagon' die ze niet kwijt willen. 

 

Het werpt ook een schril licht op het verwijt van Trump en de 'Atlantici' dat de 'NAVO-partners' niet genoeg bijdragen. Die grootschalige subsidie van wat doorgaat voor 'particulier bedrijfsleven', en 'opleidingsinstellingen' onderstreept nog eens hoe pervers dit 'roof-kapitalistische-systeem' is, en waarom het geen toekomst heeft. Het is de overtreffende trap van de ontwikkeling waar Eisenhower voor waarschuwde toen hij het Amerikaanse volk voorhield beducht te zijn voor het 'Militair Industrieel-Complex'. De oud-generaal, en vertrekkende president was ideaal gepositioneerd om die ontwikkeling waar te nemen, maar 'de politiek' heeft er niks mee gedaan. Integendeel!

 

Het gaat niet om 'missers' die er in elke organisatie wel zijn. Het gaat om een niet te ontwarren kluwen van 'enen' en 'nullen' die als 'grey goo' alle leven uit dat ooit zo formidabele land knijpen. In een verdediging van 'tarieven' om de Amerikaanse industrie te beschermen, houdt Patrick Buchanan ons voor dat het de 'tarieven' waren die Amerika 'Groot' hebben gemaakt. Waarom het nu anders is, dat is omdat het de Amerikaanse industrie niet beschermt, maar het de genadeslag geeft. Als het al niet uitdraait op oorlog omdat het 'Pentagon' niet zonder kan, en daarbij de controle wil houden over 'haar' olie, door de projectie van haar militaire macht middels haar vloot en luchtmacht. Dat een thalassocratie kwetsbaar is, is op zich geen nieuws. Maar mét een door en door verrot systeem dat de 'binnenlandse markt' zou moeten voeden, maar dat aan elkaar hangt van de 'gunsten', zie ik niet hoe ze dat winnend af kunnen ronden. Dat een Spaans fregat, dat met Amerikaanse eenheden onderweg was naar het Midden-Oosten rechtsomkeert heeft gemaakt, lijkt te bevestigen wat ik hier eerder schreef, dat 'Europa' eieren voor haar geld kiest. 

 

Zo'n mooi, veelbelovend land, met zulke mooie mogelijkheden……….

0 comments

Samenhang

Wat is de samenhang tussen de handelsoorlog met China, 'Russiagate' in de Verenigde Staten, de dreigende aanval op Iran, de couppoging in Venezuela, en Idlib in Syrië?

 

De Chinezen zijn niet kwistig met informatie over de vorderingen van de onderhandelingen met de regering van Trump. Rustig en beheerst communiceren ze middels persberichten, waarin ze standaard hun hoop uitspreken dat er snel een akkoord zal zijn. En even rustig kondigen ze eigen nieuwe tegenmaatregelen aan nadat Trump vrijdag uithaalde met hogere tarieven. Trump kondigt alweer een verdere escalatie aan, en belooft China dat ze zullen creperen. 

 

Trump laat Iran, Venezuela en Cuba ook creperen. En Rusland. En de EU. Ze kunnen allemaal de typhus krijgen! Trump zet geen streep door het imago van de Verenigde Staten als voorvechter van vrije handel, maar hij kleurt de hele wereldkaart zwart. Amerika-über-Alles. Maar het zou wel eens net zo af kunnen lopen als met Über. Want wat is Über? Een schil. Een concept. Eenvoudig na te bootsen, en kwetsbaar voor wetgeving in landen die de rechten van werknemers op fatsoenlijk werk tegen een redelijke beloning serieus nemen. En dat geldt ook voor veel Amerikaanse bedrijven, en in het bijzonder de 'Tech-Reuzen'. Een pakket 'rechten en patenten' en een hoofdkantoor. En waar er problemen opdoemen, verkopen ze snel de 'rechten', en draaien ze vervolgens de nieuwe Duitse eigenaar, en indirect de Duitse (EU) belastingbetaler, twee poten uit. 

 

Tarieven doen de importeurs pijn. Ze stuwen de consumentenprijzen op waar de importeurs die pijn doorberekenen, ook in halffabricaten die gebruikt worden door 'Tech-Reuzen'. Omschakelen op productie in de Verenigde Staten zelf lukt niet op stel-en-sprong. Maar nog belangrijker wellicht is dat er niet veel investeerders staan te springen om geld te steken in een onderneming die de deuren weer kan sluiten als er een akkoord wordt bereikt, omdat die Amerikaanse producent dan weer te duur zal zijn. 

 

Voor Trump wel lekker dat hij langs die weg van de tarieven nu belastinggeld binnenkrijgt, terwijl hij goede sier kan maken met zijn belastingverlaging. Wat hij met de ene hand weggeeft, neemt hij met de andere, mét rente, weer terug. En zijn achterban twee keer blij. Eerste keer door die belastingverlaging, en de tweede keer omdat hij China een poepje laat ruiken, en voor 'jobs' zorgt. Maar het is en blijft een sigaar-uit-eigen-doos natuurlijk. In het gunstigste geval.

 

Iran en Venezuela gaan om de olie. Maar dan in de betekenis van 'olie voor China' waar de VS de hand op wil leggen. De coup-poging in Venezuela is mislukt. Guaido zit als een goudvis in een kom te happen, en zwemt vrijelijk rond. En niemand legt hem een strobreed in de weg, omdat hij door iedereen in Venezuela wordt gezien als de landverrader die hij is. Ook waar men Maduro geen warm hart toedraagt, kotst men nog op Guaido. Wat niet betekent dat de VS Venezuela nu met rust zullen laten, maar voor het moment is de aandacht verschoven naar Iran, waar 'iemand' met een 'False Flag' operatie probeerde die bom tot ontploffing te brengen. 

 

Pompeo, die afgelopen week Merkel schoffeerde, en vervolgens 'Moskou', probeert in Brussel zieltjes te winnen voor oorlog tegen Iran. Bij een vorige 'False Flag'-operatie, met een 'gifgas-aanval' in Douma, was Europa nog niet wakker. Sommige landen, waaronder Nederland, snurken vermoedelijk lekker laf door. Maar er is wel een kentering zichtbaar in landen die beseffen dat de Verenigde Staten niets goeds in de zin heeft met de wereld. Maar de Nederlandse media zitten alweer op het spoor van 'vatbommen' op Idlib, waar hun vrienden van ISIS en Al Qaida zich verzameld hebben. Die leren het nooit.

 

Iran waarschuwde al voor zo'n 'False Flag' operatie, en houdt, net als Venezuela, China en Rusland serieus rekening met een provocatie die gevolgd wordt door een gewapend treffen. Ook als dat, in de beleving van Trump en de zijnen, een 'bescheiden vergeldingsactie' zal zijn, zoals eerder na die zogenaamde 'nep-gifgasaanval' op Douma, is de kans groot dat Iran niet op zijn handen blijft zitten. Meer in het bijzonder als 'Brussel' weer last krijgt van slappe knieën. En dan giert het gemakkelijk uit de klauw. Zelfs Carolien Roelants en Ko Colijn zien in NRC nu dat gevaar, en wijzen naar de Verenigde Staten als de agressor. Is dat het scenario waar ze in 'Washington' op hopen? Omdat ze weten dat ze 'gezien' zijn?

0 comments

Assholes

'An opinion is like an asshole: Everybody has one'.

 

Zo ook 'De Groene', die uitgebreid publiceert over de Twitter-activiteit van de 'Trollenfabriek' in St-Petersburg in het kader van de ramp met vlucht MH-17. Iemand op de redactie heeft negen miljoen (!) tweets die verzonden zouden zijn door het 'Internet Research Agency' uitgekamd, en vond 'minstens' 65.000 berichten die over die fatale vlucht gingen, nagenoeg allemaal verzonden in de twee dagen direct volgend op de ramp zelf, en het merendeel in het Russisch. 

 

Is dat veel? Het is, om te beginnen, minder dan 1% van negen miljoen. Maar om dat verkeer op waarde te kunnen schatten, zou je het af moeten zetten tegenover het volume dat uit Oekraïne en de NAVO-landen de wereld in werd geschoten. En dan meer in het bijzonder door de 'Trollenfabrieken' in ons deel van de wereld. 'De Groene' publiceert daar niet over, maar ik vrees ook dat ze niet eens een poging hebben gedaan om daar een schatting van te maken. Nog veel bezwaarlijker is dat ze bij 'De Groene' zo volkomen wereldvreemd zijn, dat ze blijkbaar geen begin van besef hebben wat zo'n 'Click-Bait'-fabriek doet, en hoe het 'verdienmodel' van dat soort firma's in elkaar steekt. 

 

Nog tragischer is het dat 'De Groene' dit soort vrij geventileerde instant-meningen schaart onder de noemer 'Nieuws'. In dit geval 'Nep-Nieuws', omdat hun eigen religieus beleden visie op de toedracht tot norm is verheven. Sterker nog, om die mening te schragen openen ze nog eens met 'bewijs' dat de 'Rebellen' de beschikking hadden over een lanceerinstallatie van het type 'Buk'. Probleem is evenwel dat helemaal niemand dat bestrijdt. De hoogste militaire commandant van de NAVO had die informatie al met de wereld gedeeld vér voor MH-17 uit de lucht werd geplukt. De Nederlandse ambassade was gebriefd over het gevaar voor hoog-vliegende vliegtuigen boven dat deel van Oekraïne. En 'De Groene' zelf komt met de onthulling dat een AP-fotograaf en cameraman op 17 juli een BUK-M1 voorbij zien rijden met een 'Witte Volvo' als vervoermiddel, terwijl ze koffie zitten te drinken, en zij bellen de redactie in Kiev. En de Nederlandse anti-Poetin journalist Hubert Smeets, oprichter van het door de belastingbetaler gesubsidieerde 'Raam-op-Rusland', verwees al naar een onderhandse toespeling op 29 juni, bijna drie weken voor de ramp, op een 'kacheltje' waarmee de 'Rebellen' de Oekraïense bommenwerpers te lijf konden in de oorlog die Porochenko had ontketend.

 

Eenmaal en andermaal roept dit alles de prangende vraag op: Wat deed dat vliegtuig daar, in een luchtruim dat onveilig was voor de burgerluchtvaart? 

 

Het probleem hier is echter ook dat met de constatering dat de 'Rebellen' de hand hadden weten te leggen op een Buk-lanceerinstallatie om zich die bommenwerpers van het lijf te houden, de vraag nog niet is beantwoord of dat ook de installatie was die vlucht MH-17 heeft neergehaald. Het is niet eens, op voorhand, zeker dat het een Buk was, als dat vliegtuig uit de lucht komt vallen. Dus elke mening, van wie dan ook, is een 'asshole'-mening. Een feitenvrije speculatie. En hoe dan ook geen 'Nieuws'. 

 

Oekraïne had in dat gebied meerdere Buk-installaties staan die actief speurden naar Russische straaljagers die jacht zouden maken op Oekraïense bommenwerpers. En daarnaast was het verhaal over die Buk van de 'Rebellen' dat ze die buit hadden gemaakt op het Oekraïense leger. Wat ook verklaart waarom dat ding vervoerd werd op een 'Witte Volvo' oplegger van een Oekraïense firma, en niet op een reguliere Russische 'combinatie'. Maar was het die installatie die het projectiel afschoot, waar 'Rebellen' eerder wel het bezit van die installaties hadden erkend, buitgemaakt op 29 juni op een Oekraïense basis, maar stelden dat die niet operationeel waren. 

 

Dit 'onthullende' verhaal van 'De Groene' onderstreept nog eens hoe ver we gezonken zijn in de Nederlandse 'journalistiek', dat je al naam voor je blaadje kunt maken door 'Tweets' te tellen. Over 'Nep-Nieuws' gesproken! 

 

Het simpele gegeven dat de medewerkers van die 'Trollenfabriek', voorzover we 'Twitter' als bron op hun eerlijkheid mogen vertrouwen, waar ik ook niets dierbaars onder zou verwedden, gelet op hun obscure reputatie en openlijke partijdigheid, vooral in het Russisch 'Tweets' verstuurden, maakt het verhaal dat het om propaganda van het 'Kremlin' zou gaan er niet geloofwaardiger op. Bovendien stelt 'De Groene' zelf dat er aanvankelijk geen 'lijn' zat in de berichten, en er pas na enige tijd een teneur viel te bespeuren waarin Oekraïne om 'opheldering' werd gevraagd. En ja: Waarom was dat luchtruim niet gesloten?!? Is dat zo'n gekke vraag, als (naar we nu weten) vrij algemeen bekend is dat er met Buk's wordt geschoten? Welke idioot bedenkt dat je daar op je gemak met burgervliegtuigen tussendoor kan crossen? Of was dat cynische calculatie?

 

Dat de 'Tweets' vrij abrupt ophouden na twee dagen onderstreept nog eens hoe dergelijke 'Click-Bait' firma's werken. Ze sluiten aan bij de actualiteit, als iedereen met een 'asshole'-opinie richting 'Twitter' wordt gezogen om elkaar de les te lezen, want daar verdienen ze aan. Propaganda-kanalen zoals 'De Groene' zijn meer van de 'lange adem'. Waarbij de bedenkers van de propaganda-strategie gedoseerd het publiek voeren, via wisselende kanalen, zodat het niet opvalt dat er regie achter zit. Serieuze onderzoekers van politieke propaganda turven over verscheidene jaren tendentieuze artikelen, en gaan op zoek naar verbanden met geheime diensten, zoals inmiddels aangetoond bij 'onderzoekscollectief' Bellingcat, en een hele waaier aan 'Think-Tanks', kranten en tijdschriften. Dat 'De Groene' verwijst naar de CIA-zender 'Radio Free Europe' geeft mij het gevoel dat nog wel meer zullen horen van 'De Groene' in de toekomst. 

 

Met die laatste kanttekening wil ik echter niet beweren dat het verhaal van 'Carlos' wel degelijk geloofwaardig is. Mijn stelling is, dat als de man een beroepsfantast is, die wegens zwendel al was veroordeeld in Spanje, zoals 'RFE' stelt, het niet kan worden weggeschreven onder 'Russische propaganda'. De tragiek is eerder dat dit hele dossier wemelt van de obscure omissies, halve waarheden, weglatingen, en ontbrekende informatie die er gewoon moet zijn, maar niet wordt getoond. Waarbij het bovendien een dwaalspoor is om te zoeken naar degene die de trekker heeft overgehaald, als niet kristalhelder is dat degene die vuurde doelbewust op dat passagiersvliegtuig schoot, in de volle wetenschap dat het een passagierstoestel was dat niet betrokken was bij de oorlog die Porochenko en zijn NAVO-vrienden voerden in dat deel van de wereld. 

 

Dat er 'Carlossen', 'Click-Bait'-firma's en 'Groene Amsterdammers' zijn die leuk verdienen aan dit soort waanzin door zich in de kijker te spelen van het 'Grote Publiek' en de adverteerders is gruwelijk.

0 comments

Primitief

Amerikaanse militairen die dienden in Vietnam beklaagden zich erover dat hun politieke leiders niet de wil hadden om die oorlog te winnen.

 

Op het allerhoogste niveau waren de politici en beleidsmakers slechts geïnteresseerd in statistieken. Eén dode Amerikaan tegen tien dode Vietnamezen betekende dat ze op winst stonden. Behalve als je die dode Amerikaan was, en stukje bij beetje groeide het verzet tegen de 'bodybags'. Familie en vrienden die geliefden verloren begonnen te twijfelen aan die statistische 'logica'. Het voelde niet als winst. Eerder als zinloos geweld. 

 

'Hollywood' produceerde na die oorlog de ene na de andere film om af te rekenen met dat trauma. Gevolgd door een tsunami aan films, en niet te vergeten video-spelletjes, waarin het 'huurlingen-bestaan' wordt opgehemeld. Beroepsmoordenaars, en 'passanten' die door omstandigheden 'geroepen' worden tot het gebruik van grof geweld om af te rekenen met enig onrecht, omdat de overheid verstek laat gaan.

 

Zeker sinds het begin van deze eeuw, maar eigenlijk al vanaf de tijd van Reagan, vinden we dergelijke 'killers' ook in de nabijheid van het 'Witte Huis'. Lieden die de 'laffe' en 'besluiteloze' politieke kliek niet zozeer dienen, maar voor zich uit schuiven. Grote groepen Amerikanen, maar ook Europeanen, bewonderen hen. Soms openlijk, maar meestal in bedekte termen. De John Bolton's, Elliott Abrams', Dick Cheney's, Victoria Nuland's, Hillary Clinton's, Condoleezza Rice's, en nog een hele wolk spraakmakende 'haviken' worden niet alleen gesteund door de wapen- en olie-industrie, en de banken en geselecteerde 'multinationals', maar vooral ook door een groeiende groep lafbekken, en calculerende cynici in de politiek en de pers. 

 

Het probleem van de 'bodybags' werd 'opgelost' door de dienstplicht af te schaffen, en terug te vallen op een leger dat slechts bestaat uit 'huurlingen'. Maar ook die 'beroeps-militairen' hebben familie en geliefden, en met een duidelijk herkenbare overheid als opdrachtgever blijft het lastig om er lekker op los te knallen. Dus verschoof de aandacht naar semi-particuliere 'bedrijven' die voor geld moorden op bestelling. Aangevuld met religieuze extremisten die stukken goedkoper zijn, maar lastig te 'managen'. Syrië is tot nu toe het meest duidelijke voorbeeld van dat concept, en hoe het zich tegen de opdrachtgevers kan keren. Het 'managen' gebeurde deels door wapens en 'training' te leveren aan lieden die plechtig beloofden het doel van de opdrachtgever in 'Washington' of 'Brussel' of 'Londen' of 'Parijs' of 'Tel Aviv' dichterbij te zullen brengen, en waar het uit de klauw liep er een hoop bommen op te gooien. 

 

De wapenfabrikanten blij, de 'huurlingen' blij, en de opdrachtgevers ook niet ontevreden, zolang ze maar 'successen' konden melden. En dat is een kwestie van perceptie. Laat je bijvoorbeeld een legertje terroristen toe op je eigen grondgebied, die vervolgens slachtingen aanrichten, dan is dat niet per definitie slecht voor die opdrachtgevers in hun ivoren torens. Ze kunnen immers goede sier maken met nieuwe inspanningen om het door hen zelf opgeroepen, en via omwegen bewapende gevaar het hoofd te bieden? Het is simpelweg een kwestie van 'Public Relations'. Je moet ervoor zorgen dat je de grip op 'Het Verhaal' niet kwijtraakt. Je kunt de meest baarlijke nonsense uitkramen, als je maar 'krachtig' overkomt, en ervoor zorgt dat de 'bodybags' gedoseerd 'Het Verhaal' ondersteunen. 

 

Er hangt echter een kentering in de lucht die, andermaal, al door 'Hollywood' en de 'Game-Industrie' werd aangekondigd: De introductie van de vechtende 'robot'. Binnenkort maakt het niet meer uit in welk land je wiegje stond, naar welke school je ging, of hoe rijk je ouders waren, hoeveel geld je op de bank hebt staan, en of je 'hetero' of 'homo', 'zwart' of 'blank' bent, en welke religie of ideologie je aanhangt. Je telt nog slechts mee als 'statistiek'. 

 

Het uithongeren van steeds meer landen, via 'sancties', wordt ons verkocht als een 'nobele daad' die oorlog moet voorkomen, terwijl je echt volkomen stekeblind moet zijn om niet te zien dat het alleen maar gaat om het bezit van de 'grondstoffen'. Bij de oorlog tegen Vietnam was dat nog niet het geval. En ook bij het eerste grote experiment met het inzetten van grote groepen religieuze fanatici in Afghanistan, om die seculiere communisten die daar de macht hadden in het zand te doen bijten, was het allemaal nog ideologisch geladen. Maar ook dat masker is nu af, al zien we her en der nog wel oprispingen uit het 'Public Relations'-kanaal komen die er vaag aan herinneren. Maar die zijn zo knullig en ongeloofwaardig, waarbij democratisch gekozen regeringen ons worden verkocht als 'dictaturen', en mensen die liederlijke ontsporingen van onze eigen regeringen onthullen worden weggezet als 'landverraders', dat alleen met een uiterste inspanning nog iets van geloof in de goede bedoelingen van de opdrachtgevers valt te maken.

 

Andermaal wil ik graag benadrukken dat ik niet het idee heb dat er een groot, wereldomspannend complot achter schuil gaat. Daarvoor is deze trend véél te omvangrijk. Ik herhaal: 'I've seen the enemy, and he is us.'  We doen het zelf. Collectieve waanzin. We kiezen er niet voor, maar we kunnen onszelf niet helpen. Onze rationele vermogens zijn niet opgewassen tegen onze primitieve driften. En dat is niet de schuld van bepaalde groepen, en het niveau van onze educatie maakt ook geen verschil. Gabor Maté, die ik gisteren opvoerde als getuige, maar met hem tal van andere mensen die de werking van ons brein hebben bestudeerd, en zich hebben verwonderd over de wreedheid van de 'homo-statisticus', hebben ons hiervoor gewaarschuwd. In de vorm van literaire meesterwerken, journalistieke openbaringen over het 'naakte' verlangen naar macht, en de gevolgen, en 'droge' wetenschappelijke studies over 'Massa en Macht'. Eeuwen geleden bedachten in de Verenigde Staten, notabene, de 'Founding Fathers' een 'Grondwet' om die ontwikkeling in de kiem te smoren. Wat bezield ons?

 

0 comments

Desillusie

Veel Nederlanders waren na het verlies van Ajax tegen Tottenham gedesillusioneerd.

 

Ze zagen Ajax, dat sprankelend voetbal had laten zien in voorgaande wedstrijden, de 'Cup met de Grote Oren' al winnen. Tegelijk was het eigenlijk ook een verrassing voor de meesten, die aan het begin van het seizoen het behaalde resultaat niet hadden durven voorspellen. Dus men schikte zich, gemiddeld genomen, vrij snel in het besef dat het sprookje afgelopen week ruw werd verstoord.

 

Hoe anders is dat in de Verenigde Staten, en daarbuiten, waar zoveel enthousiaste aanhangers van Hillary het met geen mogelijkheid kunnen verkroppen dat Trump haar de loef afstak. De Canadese arts Gabor Maté, die bekendheid geniet door zijn publicaties over de verwerking van trauma, liet zich interviewen door zijn zoon, de journalist Aaron Maté. In dat interview ging het over het fenomeen 'Russiagate', en waarom de getraumatiseerde Hillary-aanhang zelfs na 'Mueller' de feiten nog niet onder ogen kan komen. Dat fascinerende interview vindt u HIER. Het is zéér de moeite waard.

 

Vader en zoon Maté zijn beslist geen fans van Trump, noch van Hillary, of van Mueller. Dat helpt uiteraard om je een realistisch beeld te vormen. Zoals Gabor Maté terecht opmerkt, is het belangrijk dat je je 'eigenaar' maakt van de pijn die je voelt als gevolg van desillusie. En dat je vermijdt dat je op zoek gaat naar een zondebok. Alleen door correct te analyseren wat er mis ging, maak je kans op een levensvatbaar vervolg. Eerder schreef ik al over de weigering van velen in dat 'Hillary-kamp' om de realiteit onder ogen te komen. En hoe ze daarmee de kans vergroten op nog véél meer pijn. 

 

Er zijn in de Verenigde Staten nog steeds volop schermutselingen rond dat rapport van Mueller. De meest fanatieke tegenstanders van Trump proberen wanhopig om er nog een 'impeachment' uit te halen, of Trump tenminste zwaar te beschadigen in de aanloop naar de volgende verkiezingen. Maar eerlijk gezegd maken de critici van Mueller die zich opwinden over het feit dat Mueller zich er met een 'Jantje van Leijen' afgemaakt heeft, omdat hij niet gekeken heeft naar de 'Democraten' in dit hele 'beïnvloedingsverhaal', veel meer kans. Maar de tragiek is, dat het afleidt van véél belangrijker zaken.

 

Hoe het kan dat journalisten, met name, niet los kunnen komen van een illusie, is niet zo eenvoudig te verklaren. Voor een deel komt het door een minder goed functionerende redactie bij de diverse kranten en zenders. Het gaat niet altijd om bewuste keuzes. Zo af en toe schrijf ik nog wel eens naar een 'Mainstream' krant, om te wijzen op een feitelijke onjuistheid, die echter wel cruciaal is voor de 'sfeer' die wordt opgeroepen door het artikel. De ene keer krijg je een bedankje, en de belofte dat het snel zal worden gecorrigeerd. Maar vind je vervolgens dezelfde fout weer terug in een vervolgartikel. De andere keer krijg je een bedankje, met de mededeling dat de journalist het te druk heeft om op alle reacties te reageren, en dat het 'voor kennisgeving' is aangenomen. Terwijl men zich wel opwindt over 'nep-nieuws' en het liegen van deze op gene politicus die ze niet mogen. 

 

De keuze van het Amerikaanse volk voor Trump, en de verlamming van de journalistiek die er op volgde, met die religieus beleden illusie over 'Enge Russen' die daar de hand in hadden, heeft veel kapot gemaakt dat niet meer hersteld kan worden, blijkbaar. Terwijl er 'zwaar weer' op komst is, met de niet te stuiten 'handelsoorlog' tussen de Verenigde Staten en China, en de pogingen van de Amerikanen om de olie die Iran en Venezuela produceren in handen te krijgen. Hoogste tijd voor 'de journalistiek' om wakker te schrikken uit die comateuze zelf-deflatie, anders loopt dit niet goed af.

0 comments

Brusselmans

Het 'spotje' van de SP voor de Europese verkiezingen heeft de tongen losgemaakt.

 

Mocht u het nog niet gezien hebben, dan treft u het HIER. Ook al stelt een woordvoeder van de SP dat het toeval is dat 'Hans Brusselmans' als twee druppels water lijkt op Frans Timmermans, is dat uiteraard wel degelijk de bestuurder die model stond voor 'Hans'. 

 

Het is gewaagd van de SP, omdat kritiek van Orban op Timmermans hem zwaar werd aangerekend door alle gevestigde partijen. Daarbij is de kritiek op 'Brusselmans' zoals die doorklinkt in dat 'spotje' in grote lijnen wel vergelijkbaar met wat Orban Timmermans voor de voeten gooit. En Orban wordt versleten voor 'rechts'. 

 

Na de slechte resultaten bij de 'Statenverkiezingen' heeft men bij de SP het roer omgegooid. Weg van 'Nep-Links', en terug naar de 'klassieke' idealen. En dus, overduidelijk, ook weg van de 'dialoog' met de andere 'linkse' partijen, op zoek naar een 'vuist' tegenover 'rechts'. Veel van wat 'populistisch rechts', zoals het wordt genoemd, in het programma heeft staan was ooit het beeldmerk van de SP, en daarvoor ook van andere 'linkse' partijen. Sterker nog, waar het de Europese problematiek betrof vonden we de SP niet zelden in de 'Nationalistische' hoek. Solidariteit met Griekenland, en andere 'zuidelijke' landen die snoeihard werden getroffen door de 'Krediet-Crisis' en het daaropvolgende monetaire beleid van de ECB, onder druk van Duitsland en Nederland, met name, was voor de SP in die tijd een brug te ver. Een 'Europese Grondwet' was, en is de SP een gruwel. En ze streden tegen de komst van de Euro. En zo waren er wel meer 'dossiers' in Europa waar die partij onherkenbaar was als een 'linkse' partij met een 'Internationale' agenda en oog voor het lot van de 'werkers' in andere landen. 

 

Lilian Marijnissen oogde altijd al weinig op haar gemak met de koers van de partij, maar wil niet wegstappen van de 'speerpunten' van haar directe voorgangers, al proef je een zekere berusting, en is het nog maar de vraag of de SP daadwerkelijk terug zou willen naar de Gulden. In elk geval staat de SP nadrukkelijk niet te popelen om een 'Nexit' te forceren, zoals de PVV, maar zaagt de partij wel aan de poten van de grote multinationale ondernemingen en banken die nu de dienst uitmaken in 'Brussel', en dat is alleen maar positief.

 

Uiteraard zijn de fans van 'Hans Brusselmans' minder te spreken over de harde aanval op één van de belangrijkste coryfeeën in dat 'Europese Paleis', en reppen ze over een 'negatieve' campagne. Dat zie ik niet. Sterker nog, de SP verklaart zonder schroom juist vóór 'Europa' te zijn, maar dan een 'Europa' van de burger, die niet uit zijn 'warme nest' wordt weggerukt om voor 'Über' te gaan werken, en die moet concurreren met 'Oost-Europeanen' die hier meer kunnen verdienen dan in Polen, Hongarije, Bulgarije of Roemenië, terwijl die landen de 'nieuwe verschoppelingen' uit Oekraïne binnen krijgen, die voor nóg minder willen (moeten) werken, sinds we ze 'bevrijd' hebben. Ze heeft een punt. 

 

Na de 'Euro-presentaties' van Rutte en Hoekstra die ik eerder tegen het licht hield, begrijp ik de SP het beste, en is het een verademing om een politicus eens niet over 'Russische dreiging' en de noodzaak voor meer geld naar dingen die 'BOEM!' zeggen te horen praten. Toch is het geen klassiek 'Rood' geluid, en ontbreekt tevens het 'Groene Orkest' dat voor alle andere traditionele partijen de begeleiding verzorgt. Sterker nog, het klinkt in zijn samenhang nadrukkelijk als een klassiek liberaal geluid. 'Rechtvaardigheid', 'Vrijheid', 'Zorgzaamheid', 'Samenwerking', 'Keuze', en respect voor de verschillen tussen mensen en volkeren, en dus ook de noodzaak voor andere keuzes. En herstel van de 'Soevereiniteit' binnen een samenwerkingsverband dat landen niet verplicht om hun autonomie te begraven. 

 

Kortom, in de beleving van heel wat Nederlanders het eerste échte 'positieve' geluid over 'Europa'. Gelet op mijn plaats op de 'sociale ladder', als functie van inkomen en bezit, past een keuze voor de SP niet. Maar een keuze voor de alternatieven passen mij nog minder. Daarbij gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat als ik de keuze heb tussen meer betalen om een stel gloednieuwe centrales te slopen, vervolgens dure bruinkool-stroom uit het buitenland te kopen, en de eigenaren van die centrales de subsidie te geven die ze zouden krijgen voor het verbranden van 'houtsnippers' die ze dus niet meer verbranden, bij gelijktijdige subsidiëring van de Tesla van mijn buurman, of dat geld te geven aan 'extra handen aan het bed', een vast contract voor een 'nul-uren-slaaf', en een pensioen voor een nep-ZZP-er, ik liever zie dat mijn geld niet in 'Groene' rook opgaat. En ik wil ook niet dat we er nóg meer JSF's voor kopen, en in nóg meer landen rotzooi trappen. Of dat het wordt besteed aan 'hotelvergoedingen' voor politici die doen alsof ze ver weg wonen, terwijl ze in Brussel gewoon thuis in hun eigen bed liggen. Dat geld ben ik straks toch kwijt. Dus ik ga erover serieus nadenken.

 

PS: De 'link' naar de video functioneerde enige tijd niet, omdat de cartoonist Ruben L. Oppenheimer dreigde met een proces wegens het gebruik van een beeltenis die teveel leek op iets wat hij had getekend, begreep ik van 'Teletekst' en het 'AD'. De video, en daarmee de 'link' zijn aangepast. 

2 comments

Rund

Een jaar nadat de Verenigde Staten de overeenkomst met Iran verscheurde, neemt Iran stappen om haar Europese 'partners' te motiveren het verdrag weer tot leven te wekken, door tenminste van de Europese kant te leveren wat in het vooruitzicht was gesteld.

 

Wellicht herinnert u zich nog wel waar het allemaal om te doen was? Iran was druk met het ontwikkelen van kernenergie voor civiel gebruik, volgens eigen zeggen. De Amerikanen, maar vooral atoommacht Israël, dat ooit die technologie 'ontfutselde' aan de Amerikanen, wat in andere gevallen 'spionage' of 'landverraad' heet, zaten ermee in hun maag. Ze pleegden terreuraanslagen in Iran, en zetten een 'virus' in om te voorkomen dat Iran toegang zou krijgen tot atoomenergie. Andere landen in de wereld lieten zich overtuigen dat 'proliferatie' (van kernwapens) dreigde. Zelfs de CIA concludeerde dat Iran niet bezig was met kernwapens, maar het nam de angst niet weg.

 

Er was nog een knullig plan om Iran bouwtekeningen in handen te spelen van een gemankeerd ontwerp voor een kernwapen, om dat vervolgens als 'bewijs' te kunnen gebruiken dat Iran druk was met het ontwikkelen van een kernbom, maar ook dat plan liep op de keien. En uiteindelijk trof men elkaar aan de onderhandelingstafel. Daar beloofde Iran om, onder verscherpt toezicht, louter voor vreedzame doeleinden een beperkt atoomprogramma te zullen draaien, en 'zwaar water' en verrijkt uranium te zullen exporteren, zodat het maken van een bom niet eens mogelijk zou zijn.

 

Dat verdrag leefde Iran na, en in ruil daarvoor zouden de verlammende sancties, die tot doel hadden de Iraanse bevolking de hongerdood in te jagen tot ze een voor de Amerikanen en Israël 'vriendelijk' regime zouden 'kiezen', worden opgeheven. Het verdrag werkte niet écht, omdat de 'westerse' landen, onder regie van Israël, de boel bleven saboteren. En toen Trump aantrad was het bekeken. Die trok ook dat verdrag door de versnipperaar, en legde opnieuw sancties op om de bevolking uit te hongeren, in strijd met het oorlogsrecht. Zelfde strategie als met Venezuela, dat geen atoomenergie heeft, maar 'toevallig' ook een olieland is. 

 

Door de nieuwe Amerikaanse sancties worden primair bedrijven in andere landen bedreigd. Als ze handel drijven met Iran, trekt Amerika ze door de gehaktmolen. Dat geldt niet slechts de contractueel vastgelegde afname van 'zwaar water' en verrijkt uranium, bedoeld om te voorkomen dat Iran ooit een bom kan bouwen. Het geldt inmiddels ook olie en andere delfstoffen. Omdat Iran dat 'zware water' en dat verrijkte uranium niet meer weg kunnen zetten in het buitenland, blijven ze met het teveel geproduceerde zitten, en dat is dan weer in strijd met het verdrag. Langs die weg hoopt Amerika alsnog Europa over de streep te trekken, omdat Iran zich niet aan het verdrag zou houden. En helaas lijkt het erop dat het ruggengraatloze Europa zich andermaal als een dood paard achter die kar aan laat slepen, inplaats van voor die kar te gaan staan met een ferm 'Afspraak-is-Afspraak!'. 

 

Iran, noch Venezuela, zijn van plan te buigen. Europa lijkt erop te gokken dat de Verenigde Staten aan het langste eind zullen trekken, maar ik waag het te betwijfelen. In beide landen is wel een 'oppositie' die graag zou zien dat de regering andere besluiten zou nemen. Maar waar zich in die 'oppositie' ook pro-westerse krachten bevinden, kunnen die geen vuist maken. Dat heeft minder te maken met repressie, dan met het 'collectieve geheugen' van de bevolking. In Iran herinnert men zich nog 'Operation Ajax', waarbij de Amerikanen en Britten een eind maakten aan de democratie in Iran. In Nederland maken wij ons slechts druk over Ajax uit Amsterdam, en nemen we slechts in de kantlijn kennis van wat er op het wereldtoneel gebeurt, ergens tussen de geinige 'YouTube-filmpjes' en de frequente moordpartijen, en gerommel rond Trump in de Verenigde Staten in. 

 

Als het uit de hand loopt, en het mondt uit in een militair treffen tussen Iran en de VS, is de kans groot dat we zullen betreuren dat we de zaak op zijn beloop hebben gelaten, omdat 'Ajax uit Amsterdam', of 'Max in Zandvoort', kortom 'Brood-en-Spelen', met een cappuccino op het terras, en eindeloos herhaald beeldmateriaal van een afschuwelijk ongeluk waarbij een 'vrouw-met-rollator' betrokken was, ons het zicht ontnamen op die lui die druk waren met de poten onder onze stoel vandaan te zagen. 

 

Als het kalf verdronken is, dempt men de put. Daarbij zou het zomaar kunnen dat wij in Europa dan het kalf zijn. Stom rund.

0 comments

View older posts »