Jammerjoh

Een 'Klokkenluider' weet waar de klepel hangt.

Hij of zij luidt de noodklok, ondanks het evidente gegeven dat dat niet in zijn of haar onmiddellijke eigenbelang is. Iemand die in NRC 'lekt' dat de 'Veiligheidsdiensten' jaren geleden al waarschuwden voor de gevaren van een pandemie, en een gebrek aan 'IC'-capaciteit, is geen klokkenluider, maar iemand die zijn of haar stoepje probeert schoon te vegen. Veel 'klokkenluiders' zijn ook geen 'Klokkenluiders', omdat ze op voorhand al Dollar- of Eurotekens in de ogen hebben, waar een mooi contract met een uitgever of televisienetwerk lonkt, en het gevaar voor hem of haar eerder minder wordt, omdat men al doende de handen in onschuld kan wassen, terwijl diegene wel degelijk bloed aan de handen heeft kleven. Of het contract met de concurrent ligt al klaar. Of het 'lek' heeft tot doel een politieke of bedrijfsmatige tegenstander een oor aan te naaien en van het speelveld te halen.

De 'Klokkenluider' loopt een groot risico, al bestaat er altijd een kans dat hij of zij op enig moment heldenstatus krijgt toebedeeld nadat de storm is gaan liggen. Degene die getroffen wordt door een 'Klokkenluider' heeft twee mogelijkheden, naast toegeven dat men een scheve schaats reed en de verantwoordelijkheid pakken. In het verleden zochten degenen die beschuldigd werden bij voorkeur naar mogelijkheden om de 'Klokkenluider' aan te merken als een 'Complot-Denker'. De term werd ooit door de CIA met kracht onder de aandacht gebracht met dat doel voor ogen, al bestaat het als term uiteraard al veel langer. De 'Klokkenluider' hangt een mooi verhaal op, maar heeft geen bewijs. Ook als die 'Klokkenluider' een geschreven tekst, of een opname presenteert, kun je die met een beetje goede wil wel anders 'Framen'. Tenzij er een grootschalig onderzoek wordt gestart, zoals in de jaren zeventig gebeurde, waardoor allerlei smerige zaakjes aan het licht kwamen rondom de 'Veiligheidsdiensten'. Moorden, de handel in drugs, plannen om een vliegtuig vol passagiers neer te schieten om een excuus te hebben Cuba binnen te vallen, en experimenten met menselijke robot-moordenaars via de programmering van het menselijke brein. In sommige kringen nog steeds afgedaan als 'Complot-Theorieën', maar klip en klaar bewezen door de 'Commissie Church' en andere spraakmakende onderzoeken in die tijd.

Het maakte geen eind aan de ambities van bepaalde mensen en organisaties, zoals we weten. De 'Iran-Contra' affaire, en de 'Weapons of Mass Destruction' leugen zijn spraakmakende voorbeelden. 

Als de 'Complot-Denker' beschuldiging niet mogelijk is, en in deze tijd waarin een minuscule 'data-drager' honderdduizenden pagina's tekst kan bevatten is dat al snel het geval, rest nog slechts de mogelijkheid om weliswaar impliciet toe te geven dat men handelde in strijd met de wet, en de meest elementaire morele uitgangspunten, maar men deed het in het 'landsbelang', of omdat er geen 'logisch' alternatief was, en de 'Klokkenluider' is een verrader. Iemand die heult met de vijand. 

Waar ik recent stilstond bij bepaalde mensen die andere volkeren, en andere landen 'Framen' als de vijand, zijn zij het niet zelf die iets te verbergen hebben. Zij zijn gewoon vooringenomen lastdieren die plichtmatig aan de haal gaan met roddel, achterklap, geruchten, verzinsels en andere vormen van 'nep-nieuws' zonder agenda. Ook wel de 'Useful Idiots' genoemd in kringen van mensen die er wél een bedoeling mee hebben. En bij de eerste verhalen over het 'Covid-19' virus als een product van laboratoria die bacteriologische wapens ontwikkelen, of proberen er iets tegen te ontwikkelen, al dan niet als een slordig lek, of opzettelijk verspreid, stond ik hier op mijn blog vrij rigoreus op de rem, omdat het voorkomen van de verdere verspreiding van dat eigenlijke virus onze top-prioriteit diende te zijn als het meer was dan een 'zware griep'. 

Wat nu wel duidelijk is, dat is dat het inderdaad veel meer is dan een 'zware griep', en dat de lakse reactie van overheden in bepaalde landen voor aanzienlijk grotere schade zorgt dan nodig zou zijn geweest. De tragiek is dat ons denken over andere landen als onze vijand daar debet aan is. In landen als Taiwan, Zuid-Korea, Vietnam en Singapore, geen vrienden van 'Beijing', maar op het 'zakelijke' niveau wel partners, lijkt men succesvoller te zijn bij de bestrijding van het virus door intensief te testen, en overal waar een besmetting werd vastgesteld rigoreuze maatregelen te nemen. 

In de Nederlandse media stelt men ondertussen dat ze in China het gevaar te laat hebben onderkend, met alle gevolgen van dien voor ons. Dat is in ons deel van de wereld inmiddels religieus dogma, maar daarmee nog geen wetenschappelijk feit. Wel staat vast dat er een Chinese arts was die argwaan had, zijn bevindingen via een informeel semi-publiek netwerk deelde, daarom bezoek kreeg van de 'autoriteiten', omdat men hem ervan verdacht paniek te zaaien zonder grondige reden, waar hij nu herkend wordt als een 'Klokkenluider', ook in China zelf. De Chinezen hadden na de Sars-epidemie een centraal geleid scenario klaar liggen om dergelijke virale infecties het hoofd te kunnen bieden. Maar ze waren afhankelijk van lokale autoriteiten die aan de bel zouden trekken als er signalen binnen kwamen dat er iets dreigde. En de ketting is zo sterk als de zwakste schakel, dus daar ging het aanvankelijk mis. Maar ze startten met hun 'Lockdown' na dertig doden, waar veel westerse landen veel later die kant op gingen, of nog niet zover zijn terwijl ze al wereldkampioen zijn waar het de aantallen besmettingen betreft.

Maar waar in het westen nog altijd gespeeld wordt met de 'Complot-Theorie' over een 'Biolab' in Wuhan, hebben ze in China een andere theorie. Tijdens 'Military Games' die in oktober in Wuhan werden georganiseerd, en waaraan ook Amerikaanse militairen deelnamen, zouden verscheidene Amerikanen geveld zijn door koorts. En volgens de verantwoordelijke Chinese minister was het hotel waar zij verbleven het episch centrum van de uitbraak. Dus had die minister enkele vragen aan Pompeo, wat in de Verenigde Staten niet in goede aarde viel. Omdat die Amerikaanse militairen die participeerden aan die 'Spelen' getraind hadden in 'Fort Dettrick', waar de Amerikanen hun 'Biolab' voor militaire doeleinden hebben, en de Amerikaanse autoriteiten dat laboratorium vorig jaar zonder gedtailleerde uitleg vrij plotseling sloten, klinkt het als een plausibel verhaal. Ook omdat men elders besmettingen tegenkomt die niet te herleiden zouden zijn tot China. 

Let wel! Zonder een 'Klokkenluider' die de bewijzen doorspeelt aan enige instantie die ze wereldkundig maakt, of een serieuze 'Onderzoeks Commissie' zoals die van Frank Church, zal het altijd een 'Complot-Theorie' blijven. Maar bedenk dan wel dat we het slechts een 'Complot-Theorie' noemen omdat er geen klip en klaar bewijs voor is, en we China als een vijand zijn gaan zien, al bieden ze alle hulp aan. Het hoeft geen écht 'Complot' te zijn in de geest van wat mensen zeggen en schrijven die menen dat er opzet in het spel is. Gelet op de verwoestende uitwerking die dit virus naar alle waarschijnlijkheid heeft op de Amerikaanse samenleving, en de westerse economie, kom je toch wel uit bij een héél erg verknipte figuur als dat scenario van die Chinezen wel degelijk verwijst naar de juiste lokatie van de 'Klepel', en het géén bedrijfsongeval is. 

Is het voorstelbaar dat de Chinese verwijzing naar die Amerikaanse militairen een afleidingsmanoeure is, om de aandacht weg te trekken van het scenario dat bij ons populair is over een Chinees laboratorium? Ja, dat zou kunnen. Maar als ik Trump was zou ik exact willen weten of er een kern van waarheid in dat verhaal schuilt, want dan heeft iemand de stekker uit zijn kansen op herverkiezing getrokken door het te verzwijgen. Hoewel? En dan heb ik het nog maar niet over wat er met de westerse economie dreigt te gebeuren, waardoor nu hele volksstammen in een peilloos diep gat kijken. Ik kan mij er helemaal niks bij voorstellen dat Trump zou hebben afgetekend op zo'n epidemie om China een loer te draaien. 

Ondertussen is er in Frankrijk ook een uitslaande brand waar een viroloog en hoogleraar 'bepaalde kringen' in de regering ervan beschuldigd de voorraad medicijnen, waarvan hij zegt dat ze werken tegen 'Covid-19', achterover hebben gedrukt. Het betreft hier hetzelfde middel waarvan Trump op de televisie zei dat het werkte. De hoogleraar wordt door anderen verketterd, omdat een persoonlijke ruzie ten grondslag zou liggen aan die beschuldiging, en omdat die wordt gekoppeld aan de beschuldiging dat 'Big Pharma' niet wil dat de verspreiding tot staan wordt gebracht. Dat laatste is mij ook te gortig, maar je kunt je voorstellen dat een overheid die beseft met de rug tegen de muur te staan de beschikbare voorraden veiligstelt voor 'essentiële werkers'. In die context is het dan een variant op het verhaal dat NRC en andere media brachten, over de 'rijken' die voor zichzelf een plekje vooraan in de rij kopen. Zoals ik het begrijp werkt het alleen als je veel test, en bij de eerste verschijnselen het middel toedient. Als dat juist is, dan zijn we dat stadium in veel gevallen al voorbij in vele Europese landen en in de Verenigde Staten. Het reserveren van zo'n middel voor mensen die onmisbaar zijn, zoals gezondheidswerkers en mensen hoog op de ladder binnen de regering, en mensen die de orde en regelmaat moeten bewaken, ligt dan voor de hand, tot het moment dat er voldoende kan worden geproduceerd. Dat een producent van dat middel in Zeewolde in de krant vertelde veel 'rare snuiters' op bezoek te hebben gehad die interesse hadden in dat medicijn, betekent niet dat het niet werkt. Als dat zo was, had het RIVM het niet op de lijst met voorgeschreven behandelingen gezet. 

Is het immoreel om zo'n medicijn te reserveren voor bepaalde groepen, terwijl je de rest dwingt om thuis te blijven? Niet als je twijfelt aan het effect, als je onvoldoende testcapaciteit hebt om iedereen te testen, en het middel niet in voldoende mate beschikbaar is om iedereen die het virus heeft uit de wind te houden. In een tijd waarin ze in New York koelwagens bij de ziekenhuizen plaatsen om de lijken te kunnen opbergen, en patiënten op de 'IC' een ventilator moeten delen met een andere patiënt, heb je het niet meer in eigen hand, en moet je onmogelijke keuzes maken. Een 'Klokkenluider' kan dan weten waar de 'Klepel' hangt, maar behoorlijk in de weg lopen, al is dat niet zijn of haar bedoeling. Zelf voorkomen dat je ziek wordt is dan wel degelijk de betere optie als je wil bereiken dat we deze uitbraak zo snel mogelijk de baas worden. En ik voel mee met de mensen die vanuit hun 'Frame' roepen dat we ook in tijden van crisis de controlerende werking van de volksvertegenwoordiging niet bij het grof vuil mogen zetten, maar er is dan wel een gevaar dat ieder met zijn eigen lijstje aan komt zetten van mensen die recht hebben op dat schaarse medicijn. En voor je het weet staan we elkaar voor de apotheek de hersens in te beuken. De één wil zijn oma redden, en de ander de scholiere die een trauma dreigt op te lopen als ze nu geen 'centraal schriftelijk examen' kan doen.

Nederland telt inmiddels zeventien miljoen corona-experts.

In een eindeloos defilé trekken ze voorbij in het nog altijd uitdijende universum van de 'praatprogramma's', commentaren, ingezonden brieven, blogs en artikelen in kranten en tijdschriften. Prominent aanwezig, zoals al vele jaren, zijn de professionele 'attention seekers' uit de 'Bekende Nederlander'-stal, lijders aan het 'Personavirus', die inmiddels echter moeite hebben zich staande te houden. De gastheer of gastvrouw, of het gastteam, veronderstellen nog steeds dat iemand die op de koffie komt om zijn of haar nieuwe CD te promoten, ook expert is op het gebied van virussen en de economie, en zelden of nooit worden ze teleurgesteld. Iedereen blaat er lustig op los om niet 'dom' te lijken. Op de nationale televisie zeggen: 'Dat moet je mij niet vragen', is in ons land, waar ook iedereen voetbalcoach is, en klimaatdeskundige, zó dom. 

Nou betreft het complexe kwesties, met eindeloos veel variabelen, en verschillende manieren om een uitkomst te definiëren als een 'succes'. De bestuurder van een degradatiekandidaat kan degradatie zien als een succes, omdat het hem in staat stelt de falende coach en de overbetaalde spelers te ontslaan, en in de Jupiler-league een frisse start te maken met gretige jongelingen en een coach die meer verstand heeft van voetbal dan van 'Public Relations', waarbij de strijd om promotie meer bezoekers trekt dan weer een jaar onderaan bungelen in de 'Hoogste Klasse'. Zonder die degradatie krijgt hij dat niet voor elkaar. Mijn eigen betoog van de afgelopen jaren, dat de westerse landen economisch niet gezond zijn, viel niet in vruchtbare aarde bij degenen die zich vasthouden aan de statistieken van het CBS, en de scenario's van het CPB, en die het wel en wee van de 'financiële markten' verwarren met de échte economie, zoals ik dat hier ben gaan noemen, om te trachten dat misverstand uit de wereld te helpen voor het noodlot toe zou slaan. Maar dat kwartje moet nog steeds vallen, als het al valt.

Ondanks de blinde paniek die zich nu meester heeft gemaakt van de hele wereld als gevolg van de pandemie waardoor steeds meer mensen besmet raken met 'Covid-19', blijven er mensen die het met een 'griepje' vergelijken. Hebben zij ongelijk? Ja, en nee. Het kan zijn dat straks blijkt dat 'Covid' minder dodelijke slachtoffers heeft gemaakt dan de reguliere griep, die jaar in, jaar uit, mensen op leeftijd, en mensen met reeds aanwezige serieuze gezondheidsproblemen het leven kost. Degenen die volhouden dat het een 'griepje' is kunnen dan triomfantelijk schrijven of zeggen dat het een 'hoax' was. Dat we te maken hebben met een vilein plan om politieke en economische veranderingen door te voeren die zich nu aftekenen. Een 'Groot Complot'. En met de cijfers in de hand kunnen ze hun gelijk dan aantonen. 

Om te beginnen moet je je dan realiseren dat de ongekende quarantaine-maatregelen die nu worden genomen vermoedelijk velen hebben gespaard die zonder maatregelen dood zouden zijn gegaan. De cijfers alleen zeggen dan niks. In sommige landen lijkt men sterk geneigd maatregelen om het virus het hoofd te bieden in te perken, of ontbreken de mogelijkheden om adequate zorg aan te bieden, zoals in het door sanctie getroffen Iran, of Noord-Korea. De cijfers uit die landen, maar ook Brazilië en de Verenigde Staten, als Bolsanaro en Trump hun zin krijgen, zijn dan veelzeggender dan die uit China, Europa of India. 

Anderzijds kan een bovenmatige focus op 'Covid-19' er ook toe leiden dat velen overlijden door andere oorzaken, meer in het bijzonder in landen die simpelweg te laat waren met een 'Lockdown'. In Nederland zien we dat bejaarde mensen die veertien keer per week 'thuiszorg' kregen, nu nog maar drie keer per week iemand op bezoek krijgen, waarbij die hulpverlener ook nog eens aan een recent ingevoerde weelde aan beperkende maatregelen is onderworpen, waardoor de feitelijke hulp niet veel meer voorstelt. 'Covid-19' krijgt hen niet te pakken, maar ze gaan wel eerder dood dan normaal het geval zou zijn geweest. In NRC zag ik al verscheidene oproepen aan bejaarden voorbij komen om te accepteren dat hun tijd er op zit, en geen aanspraak meer te maken op zorg waar de beschikbare capaciteit nodig is om 'essentiële werkers' uit de wind te houden. Het is een legitiem standpunt in een maatschappelijke discussie die al veel langer die kant op neigt. Maar het is even legitiem om het leven zelf niet los te willen laten als je bestaan je nog altijd volop vreugde biedt. En waar de klimaat-activisten van 'Extinction Rebellion' ons voorhouden dat 'Covid-19' niet een ziekte is, maar het geneesmiddel, weet ik dan wel mensen te noemen die beter hun biezen kunnen pakken omdat er voor hen toch geen lol meer aan is. 

Los van die kille cijfers, is er de kwestie van wat het voor de patiënt betekent. In geciviliseerde landen is het streven er op gericht het leven van individuele burgers niet alleen te verlengen, maar ook de kwaliteit van dat leven te bewaken. We verdragen het niet als mensen creperen voor onze ogen, en ondraaglijke pijn lijden, terwijl ze tientallen jaren eerder dood gaan dan nodig zou zijn als de zorg op een afdoende niveau zou zijn geweest. Ook ik ben van mening dat een samenleving een inspanningsverplichting heeft om levens te redden, en de kwaliteit van dat leven op een behoorlijk niveau te houden als dat niet tot een onredelijke inspanning leidt. Wat altijd een punt van discussie zal blijven, omdat wat de één redelijk vindt, voor de ander alle perken te buiten gaat. Maar dat je mensen niet laat stikken terwijl hun longen geïnfecteerd raken, vind ik zelf logisch, als er zicht is op genezing door de toediening van zuurstof en gangbare medicijnen.

Door de uitgeklede zorg, op 'vredestijd' berekende capaciteit van 'IC's' en ziekenhuizen, en met 'rekenmodellen' werkende adviseurs, in een land waarin iedereen beslissingsbevoegdheid heeft en een veto kan uitspreken om het eigen deelgebied te behoeden tegen claims, die mogelijk worden gemaakt door extreem complexe wet- en regelgeving, is een land als Nederland niet bij machte om slagvaardig op te treden. In mijn bijdrage van gisteren stond ik stil bij mensen die dat juist de charme van ons land vinden. Zeventien miljoen roergangers die om beurten aan het stuurwiel mogen draaien, en gas mogen geven, of op de rem mogen gaan staan. In 'vredestijd' leidt dat al tot krankzinnig veel verspilling, zoals ik in tal van bijdragen in het verleden heb getracht hard te maken. Uitstoot, bergen geld, trage besluitvorming, hele legers van mensen die het gevoel hebben zinloos bezig te zijn, en anderen die van het kastje naar de muur worden gestuurd op momenten waarop ze liever nuttig werk deden, zichzelf zouden vermaken, of 'quality time' zouden hebben met hun partner, kinderen en vrienden. 

In eerdere bijdragen stelde ik dat de kans érg groot is dat de schade aan de economie, de échte economie, uiteindelijk meer slachtoffers maakt dan 'Covid-19', en ik zie nog geen reden om dat standpunt te verlaten. Ik zeg niet dat die schade noodzakelijk is. In die eerdere bijdragen wees ik er ook op dat een fabriek die je enige tijd stil zet, ook weer kan worden opgestart als de crisis voorbij is. Maar voor de 'Gig'-economie van feesten, festivals, overlegorganen, actiegroepen, en opleidingen van 'experts' die niks kunnen, behalve praten en presenteren, ligt dat anders. De reflex om de 'financiële markten' te redden om die 'Gig'-economie op de been te houden is levensgevaarlijk. Geheel los van de vraag of je niet juist ontzettend blij moet zijn met die verminderde uitstoot, en bijbehorende besparingen, om het milieu en het klimaat te redden, zonder de noodzaak gloednieuwe centrales af te breken, de voedselproductie de nek om te draaien, en iedereen een Tesla cadeau te doen om naar het 'werk' te gaan. 

Om die doorstart en het stroomlijnen van onze échte economie te kunnen realiseren zouden we nu al besluitvaardige roergangers moeten zien aantreden die knopen doorhakken en pijnlijke keuzes durven te maken. De wildgroei aan 'praatprogramma's' vol 'nep-nieuws' en 'nep-experts' zou in de kiem gesmoord moeten zijn. Eén keer per dag een 'bulletin', een focus op zakelijke oplossingen, geen hatelijke commentaren die uitgestoken Chinese of Russische handen wegslaan, en de hele zaak in het honderd laten lopen omdat ze een 'punt' maken van dingen die geen 'punt' zijn. En achteraf rekenschap afleggen. 

You cannot have your cake, and eat it'. Ook niet als je miljarden bijdrukt.

Hoed u voor namaak.

Soms doet namaak niet onder voor het originele product. Als het in China is gefabriceerd is de kans zelfs groot dat het volkomen identiek is, en uit dezelfde fabriek komt. Namaak kan zelfs beter zijn dan het origineel, in bepaalde gevallen. Maar we kennen allemaal de voorbeelden van 'nep' waarbij het exact leek op wat we begeerden, maar het bleek een waardeloos prul, of het was zelfs levensgevaarlijk. Zoals het 'Weapons of Mass Destruction'-verhaal waarmee de eindeloze oorlogen het groene licht kregen, en nog zoveel andere verhalen die er betrouwbaar uitzagen, maar één grote cynische leugen bleken te zijn. 

In NRC en bij Jinek, en elders, is er nu veel aandacht voor 'nepnieuws', en hoe belangrijk het is om het kaf van het koren te scheiden, om mensen in deze explosieve situatie niet op het verkeerde been te zetten. Hoewel ik mij daar onvoorwaardelijk bij aansluit, vrees ik dat degenen die zichzelf beschouwen als legitieme en betrouwbare bronnen in de praktijk juist grossieren in 'nep'. Eva Jinek was zo eerlijk om daar zelf ook een voorbeeld van aan te halen, waar ze net iets te snel met de kijkers in het land had gedeeld dat de situatie in Italië de voorbode is van wat ons nog te wachten staat, gelet op grafieken die breed werden gedeeld, uitgaande van het aantal doden. Andere media doen niet aan zelfkritiek, of pas vele jaren later, als het er niet meer toe doet. 

Veel berichtgeving is overduidelijk 'nep', in die zin dat het niet serieus bedoeld kan zijn. Als iemand schrijft dat de corona-paniek een bedenksel is van de zeep-producenten, omdat je je handen moet wassen, dan is dat geen bedenkelijke complot-theorie, maar een schelmen-streek. Er zullen altijd mensen zijn die een bericht dat op een satirische website stond, of op de facebook-pagina van een zich vervelende tiener ook echt geloven, maar die mensen zijn niet te helpen. Vele malen gevaarlijker is nep-nieuws dat moedwillig het maatschappelijke debat in wordt geschoven om bepaalde sentimenten aan te wakkeren, of te dempen, ten bate van een extreem vilein plan. Het verhaal van de babies die in Koeweit uit hun couveuses werden getrokken door barbaarse Iraakse militairen is een puntgaaf voorbeeld. Gedeeld door praktisch alle 'betrouwbare' zenders en kranten, met gevolgen die nu nog voelbaar zijn.

NRC, dat in een artikel stelt blij te zijn met censuur door zoekmachines en 'sociale mediabedrijven' in de strijd tegen 'nepnieuws', grossiert dag in, dag uit, in complot-theorieën en niet te verifiëren verhalen die overduidelijk bedoeld zijn om te beïnvloeden. Zo had Floris van Straaten een artikel over de 'rijken' die zich beter kunnen beschermen tegen corona dan de arme sloebers. Als zodanig nauwelijks nieuwswaardig, in die zin dat het nooit echt anders geweest is in de wereld. In de Verenigde Staten is er voor de rijken 'Concierge Medicine', en RT, de Russische 'progandazender' volgens NRC, maakt ons deelgenoot van de optie van de rijksten om op hun privéjacht in quarantaine te gaan, wat toch anders is dan in een krap bemeten flatje, drie hoog achter, in een wijk die al enige jaren op de nominatie staat om te worden gesloopt. Een van de genoemde miljardairs is de Russisch/Israëlische Roman Abramovich. Maar van Straaten hangt zijn verhaal op aan 'Russische oligarchen' die in hun buitenhuis complete 'Intensive Care Units' hebben laten installeren voor privé-gebruik. Zijn bron? De 'Moscow Times'. 

Op een moment dat elders in het nieuws is dat de Russen, net als de Chinezen en de Cubanen, Italië hulp bieden, is zo'n artikel opvallend. Is het waar? Geen idee. De 'Moscow Times' is een Engelstalige website die 'kritisch' schrijft over Poetin, voor negentien procent eigendom is van de voormalige Trotskist Derk Sauer, die de publicatie ooit als krant opzette, en met zijn media-imperium multimiljonair werd, waardoor hij op zeker moment ook NRC kon kopen, waaraan hij nog altijd verbonden is door een aandelenpakket van negen procent. Sauer is geen vriend van Poetin, en hij claimt dat hij nu zelf ook miljardair geweest had kunnen zijn als die vlerk er niet geweest was. Het artikel dat van Straaten gebruikt als bron is geschreven door zijn zoon Pjotr Sauer, en noemt geen namen. Alleen een enkele anonieme familie met huizen in Londen en Zuid-Frankrijk waar de bijna-miljardairs van de familie Sauer kennelijk kind aan huis zijn? In de genoemde wijk heeft ook Abramovich een huis, maar volgens andere bronnen gaat het niet best met de wijk. 

De 'Moscow Times' heeft onlangs ook een Russische versie gelanceerd, wat wel eens verband zou kunnen houden met de behoefte van onze eigen regering om de Russen onze versie van het 'MH-17' verhaal te kunnen voorschotelen. Want de 'Moscow Times' wordt aangestuurd door de Nederlandse 'Stichting 2 oktober' met als 'partner' het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken. We hebben hier dus te maken met een 'Feedback Loop'. En ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat we die 'Moscow Times' nog wel vaker als 'pseudo bron' tegen zullen komen, zonder de vermelding dat u kijkt naar een roeptoeter van ons eigen Ministerie van Buitenlandse Zaken, die van ons belastinggeld deze echokamer heeft opgezet om de publieke opinie in Rusland, en hier, te beïnvloeden. 

Hier op mijn blog probeer ik mogelijkheden te zien voor een doorstart 'na corona' die heilzaam zou kunnen uitpakken. Maar waar Lofti El Hamidi in zijn 'verslaggeverscolumn' in datzelfde NRC ons belooft dat de wereld ook na corona een 'nare plek' blijft, erken ik dat een té groot optimisme in deze situatie eigenlijk 'nepnieuws' is, als het suggereert dat we daar verder niks voor hoeven te doen. Als we niet kritischer en veeleisender worden, en ons bij de teugel laten nemen door de gecensureerde (gefilterde) berichten die de zoekmachines en 'sociale media-multinationals', eigendom van selecte miljardairs, nog wél doorlaten, dan bewijzen we onszelf geen dienst. 

Graag wel enige voorzichtigheid betrachten met het bedenken van complotten, en het verdenken van journalisten en 'pratende hoofden', want velen van hen realiseren zich helemaal niet dat ze zelf ook staan ingespannen in een karretje met bederfelijke waar. Over veel zaken is eigenlijk niets bekend op de plekken waar je die kennis zou verwachten. Claims over medicijnen en voedingssupplementen die zouden werken zijn in die zin niet per definitie 'nep-nieuws', omdat de kennis ontbreekt om die werking te kunnen ontkennen. Nu bijvoorbeeld schamper doen over suggesties dat medicatie die ooit werd ontwikkeld in de strijd tegen malaria zou kunnen helpen tegen corona, is onverstandig. Zeg gewoon eerlijk dat je het niet weet. Gedenk het 'Weapons of Mass Destruction'-verhaal, en zoveel andere desinformatie waarbij twijfel aan het officiële verhaal, of pertinente ontkenning werd afgeserveerd als 'nep-nieuws' en 'complot-denken'. Gebruik je verstand.

Het heeft er toch alle schijn van dat 'Covid-19' in ons deel van de wereld is onderschat.

Op het moment dat de Chinezen radicaal ingrepen om de verspreiding van het virus te beteugelen, waren er al wel medische deskundigen en virologen die daar bewondering voor hadden, en de hoop uitspraken dat het die Chinezen zou lukken verdere verspreiding in de kiem te smoren. Maar er waren ook volop geluiden van sceptici die meenden dat het een overtrokken reactie was, ingegeven door een verlangen om de macht van de staat verder uit te breiden, ter meerdere eer en glorie van de politieke top en de communistische partij.

Daar ergens tussenin zaten zekere deskundigen met een enigszins laconieke houding die meenden dat radicaal isoleren van geïnfecteerde burgers een overdreven reactie was. 'Thuisquarantaine', of 'bel maar als je symptomen hebt' voor mensen die vanuit China naar Europa en de Verenigde Staten reisden, op de vlucht voor 'Covid-19', paste naadloos bij onze 'Open Society', maar garandeerde verspreiding. Zoals we Rutte hebben horen zeggen was dit een weloverwogen keuze die moet resulteren in 'groepsimmuniteit', waarbij de capaciteit van de zorg, meer in het bijzonder de 'Intensive Care' afdelingen van de ziekenhuizen, leidend is. 

De aanvankelijke geruststellende woorden van menige deskundige die op de televisie en in de krant commentaar gaf, dat bij elke griepgolf mensen overlijden, en dat het aantal doden als gevolg van 'Covid-19' statistisch gesproken niet buitensporig was, hebben ze inmiddels ingeslikt. Voor een deel werden ze vervangen door nieuwe 'pratende hoofden', of ze draaiden om hun as en deden alsof ze altijd al verontrust waren, ook al hebben we ze allemaal iets anders horen zeggen. 

In sommige landen gaan bestuurlijk verantwoordelijken zelfs zo ver dat ze China aansprakelijk willen stellen voor hun eigen 'bias'. Weer anderen die 'Covid-19' afdeden als een 'typisch Chinees probleem' dumpten hun aandelen toen ze vertrouwelijk te horen kregen dat het toch ook een Amerikaans probleem was, en wellicht zelfs al zo groot dat de 'Chinese optie' niet eens meer haalbaar was. Dat 'de Russen' dat nieuws zonder schroom brengen, door de oproep van de geboycotte kandidate voor het presidentschap Tulsi Gabbard om dat soort lui te vervolgen aandacht te geven, zal in onze media wel weer worden gepresenteerd als 'Russische Disinformatie', maar het is gewoon nieuws. Dat u bij ons alleen niet snel langs ziet komen omdat het managen van het 'sentiment' hier belangrijker is dan de feiten.

Ook nu nog is er volop kritiek op de Chinese keuze voor een 'Lock Down'. Al is half Europa inmiddels ook al zo ver, en hebben ze in China inmiddels artsen en verpleegkundigen over om andere landen te helpen. Bij de aankomst van een Chinees vliegtuig met 400.000 maskers en 17 ton hulpgoederen in Milaan, werd een 'banner' ontrold waarop stond:

'We’re waves from the same sea, leaves from the same tree, flowers from the same garden.' 

Een 'quote' van Seneca, en ja, dat is propaganda. Maar dan wel propaganda bedoeld om bruggen te bouwen, en niet om ze af te breken of op te blazen. De boodschap, zoals Pepe Escobar, schrijvend voor de 'Asia Times' HIER beter uitlegt dan ik kan doen, is ook 'anti-hysterie', maar met een geheel andere lading dan 'gaat u maar rustig slapen, de experts waken over u'. Die stoïcijnse benadering bevalt mij beter, erken ik zonder schroom. Maar dat zal u niet verrassen als u hier al wat langer leest wat ik te melden heb. En de bijdragen waarin ik aandacht vraag voor de economische gevolgen van deze epidemie, terwijl iedereen druk is met het 'kleine nieuws', is daar het bewijs van. 

De vraag of een zangeres, die niet met een lijnvlucht vanuit Marokko naar Nederland durft te vliegen, en daarom zit 'weg te kwijnen' in een extravagant luxe-hotel van één van de 'Zadelhofjes', wel of niet een privé-jet aangeboden zal krijgen van John de Mol, omdat ze nodig is als 'jurylid' bij 'The Voice', is zó tenenkrommend vulgair in mijn ogen, dat ik hierbij een gepassioneerde oproep doe aan al mijn landgenoten om vooral bij de les te blijven. Jankende 'Bekende Nederlanders' die in deze tijd klagen over het feit dat ze geen toegang meer hebben tot de 'show' van Eva Jinek om hun nieuwe CD te promoten, en 'pratende hoofden' die vanuit hun Franse optrekje de show proberen te stelen met stemmingmakerij, terwijl ze uit de achterkant van hun hoofd pleiten voor de vrijheid van meningsuiting, zetten ons op het verkeerde been, en houden ons weg van de inhoudelijke discussie. Ik zeg niet dat ze dat opzettelijk doen. Ook die 'pratende hoofden' niet. Het is zoals ze geconditioneerd zijn. Verwend, hedonistisch afgericht, of permanent op zoek naar mogelijkheden om de vijand van de weg te rijden. Seneca is voor hen een dode letter. 

De stoïcijnse solidariteit gaat het winnen van de cynische blijken van compassie uitgedacht door reclamebureaus, organisatoren van evenementen, en 'Think Tanks'. Want in gelul kun je niet wonen, en je kunt het niet eten.