Hoe herstel je het vertrouwen nadat je gefaald hebt?
In Davos zijn onze leiders, verkozen en niet-verkozen, bijeen om te spreken over de beste methode om het vertrouwen dat de burger in die leiders zouden moeten hebben te herstellen, ‘Post Covid’. Eén van de ‘experts’ die aan het woord komt is onze ‘eigen’ Mark Rutte. Door de ene helft van Nederland met pek en veren op een platte kar door het land gevoerd als de meest banale, doortrapte, leugenachtige premier die ons land ooit heeft gehad, terwijl de andere helft nu al met weemoed terugdenkt aan die ‘prachtige tijd’, en zijn niet te evenaren joviale vaardigheid om per situatie als een kameleon van kleur te verschieten en zich aan te passen aan zijn omgeving, wat die mensen dan zien als kenmerkend voor een ‘Groot Leider’.
Eén van de favoriete ‘technieken’ om plooien glad te strijken nadat bestuurders er een grandioze puinhoop van hebben gemaakt, is de ‘Parlementaire Enquête’. Het lost niks op, de bestuurders leren er niks van, het leidt niet zelden tot nóg meer regelgeving op een reeds overladen bord, en het kost klauwen vol geld wat beter besteed had kunnen worden, maar het is goed voor de ‘werkgelegenheid’ in de ‘Bull-Shit’-sector. Daarnaast reikt het de ‘gevestigde media’ op een gouden lepel een mooie mogelijkheid aan om allerlei véél belangrijkere onderwerpen in de actualiteit simpelweg te veronachtzamen. Achter dat soort toneelspel zien we complete wolken ‘media-trainers’, en ‘loopbaan-coaches’, en in de ‘achterkamertjes’ is men druk met wie er de ‘Zwarte Piet’ zal krijgen. Een uitwisselbare functionaris die daarna met een ‘Functie Elders’, op de met overheidsgeld gesmeerde glijbaan naar een lucratieve functie in het ‘bedrijfsleven’ glijdt, of bij een prestigieuze ‘toezichthouder’ wordt geparkeerd, of ‘iets bij de Verenigde Naties’, verlost van de aansprakelijkheid, in een wereld die slechts ‘ministeriële aansprakelijkheid’ kent van de ‘Doos’ die er op dat moment toevallig zit.
Inzake de aangekondigde ‘Covid-Enquête’ struikelen de mensen die verbitterd zijn over het beleid nu al over elkaar om Roseanne Hertzberger, namens NSC in de Tweede Kamer, en aangewezen als lid van de ‘Enquête-Commissie’, de mantel uit te vegen als één van de meest frappante voorbeelden van alle mensen in de ‘gevestigde media’ die opriep om mensen die bedankten voor de ‘prik’ geheel buiten de samenleving te plaatsen. Op ‘X’ nam ik het voor haar op, maar niet omdat ik het haar op voorhand vergeef, maar waar zij zelf evident wel vooraan stond om die ‘prik’ te halen, die dus niet immuniseerde, en anderen niet beschermde tegen besmetting, zoals zij in haar slecht geïnformeerde onschuld kennelijk dacht, beschouw ik haar vooralsnog eerder als slachtoffer dan mijzelf. Ik hoop voor haar dat er bij haar, en de geliefden die zij als vermeende ‘expert’ adviseerde, geen ‘complicaties’ optreden, met de jaren, maar als ik zie wat onderzoekers in Japan en elders nu roepen over de effecten, ook op de langere termijn, dan dank ik mijn ‘Goede Gesternte’ dat ik niet naar ‘wetenschappers’ als mevrouw Hertzberger heb geluisterd. Wat uiteraard egocentrisch is, als ik niet onder ogen zie dat velen zich lieten overtuigen door de wolken ‘witte jassen’ die aan het volk werden gepresenteerd als ‘expert’, exact omdat ze zonder nadere studie de passie preekten voor het goedgelovige volk.
Natuurlijk is het begrijpelijk dat je ‘pislink’ bent als je terugkijkt op die periode, en nu Fauci en Gates hoort zeggen dat die ‘vaccins’ niet werkten, de afstand van anderhalve meter geen enkele wetenschappelijke onderbouwing kende, net zomin als de mondkapjes, en dat de ‘modellen’ waar men mee werkte compleet ‘brandhout’ waren. Zeker als je vrienden en familieleden hebt, zoals ik zelf, die wel zijn gezwicht voor de druk. En meer nog als je ook nog je baan kwijtraakte omdat je eigen collega’s je aanklaagden wegens onprofessioneel gedrag, of als je bedrijf failliet ging als gevolg van de ‘Lockdowns’. Het is niet aan mij om een oordeel te vellen over de mensen die nu met een ‘waas voor ogen’ verhaal willen halen omdat ze belogen, bedrogen en bestolen werden. Maar dan hoop ik dat u uit mijn eerdere bijdragen hebt opgepikt dat velen die compleet hysterisch over de schreef gingen, zélfs als ze met hun professionele achtergrond, of door hun studie, beter hadden moeten weten, niet de ‘architecten’ waren van het beleid, en dat hun ‘systeem 1’ reactie, waarbij het ‘denken’, de ratio, was kortgesloten door gierende angst als gevolg van doorlopende paniekberichten over overvolle ziekenhuizen, die we kort daarvoor nog ijverig sloten, uiteindelijk amper verwijtbaar is, zoals ik in mijn bijdrage van gisteren nog benadrukte, compleet met verwijzing naar een neuroloog die uitlegt waarom mensen zo zijn.
Eén van de mensen die het volste recht heeft om laaiend te zijn, wat mij betreft, is de neuroloog Jan Bonte, die vanwege zijn kritiek zijn werkkring verloor, en die op ‘X’ prominent aanwezig is als medisch geschoolde opponent van het ‘Gilde’ dat blind en doof achter de opgedrongen ‘consensus’ aanliep. HIER zijn bijdrage waarin hij reageert op de benoeming van Roseanne Hertzberger in de ‘Enquête Commissie’. In die ‘Commissie’ krijgt zij een goede kans om zich te revancheren voor alle ‘systeem 1’-onzin die ze verkondigde, voor wie het door mijn bril bekijkt. Maar garantie tot de deur dat dat ook gaat gebeuren, uiteraard, dat besef ik ook wel. Toegeven dat je compleet hysterisch was is nooit eenvoudig, zelfs niet als je het grotendeels kunt afwentelen op anderen, die destijds met idiote ‘prognoses’ kwamen, de werking van de ‘prik’ verkeerd voorspiegelden, en de toegang tot alternatieve behandelingen en inzichten blokkeerden die zeker kans van slagen hadden gehad, volgens kritische artsen, zoals de neuroloog Michael Nehls, en vele anderen die uit alle macht buiten beeld werden gehouden. Als iemand die in deze slechts ‘klant’ is, al loop ik rond met het gevoel dat ik er inmiddels meer van weet dan menige ‘witte jas’, heb ik mij consequent op de vlakte gehouden, en benadrukt dat ik niet gekwalificeerd was om mensen te adviseren, of keuzes af te dwingen rondom het beleid. Maar ik ben wel een ‘mondige klant’, en tracht zoveel mogelijk te laten zien wat mijn bronnen zijn, en waarom ik die bronnen vertrouw, en de ‘consensus’ niet. Al erken ik direct dat ik daarin een luxe-positie heb, omdat ik gepensioneerd ben, en er veel tijd in kan steken, waar de gemiddelde medelander niet aan toegekomen is. Die heeft ook geen tijd voor die ‘Enquête Commissie’, waardoor er een loodzware last rust op de schouders van degenen die er zitting in hebben om deze keer de tanden erin te zetten, en eens goed door te bijten.
Mijn bijdrage gisteren ging erover dat ‘polarisatie’, reageren op onrecht vanuit je passie en principes, het pad afsluit naar ‘rationele compassie’, ‘Win-Win’, en waarheidsvinding. Hoe tegennatuurlijk het ook klinkt, maar het is aan het ‘slachtoffer’ van onrecht om zich in te houden, omdat anders de deur in het slot valt, de ‘macht’ zich angstig en defensief verschanst, en de rijen sluit. Dan heb je wel gelijk, maar je krijgt het niet. En hopelijk hoef ik u de voorbeelden in de recente politieke realiteit niet puntsgewijs voor te zetten? ‘Stone-walling’ en ‘Diversion Tactics’ terwijl je als overheid de indruk probeert op te roepen dat je de onderste steen boven wilt halen, en streeft naar volledige transparantie, was Rutte’s specialiteit. Maar hij zeulde een heel circus met dat soort clowns achter zich aan. In verscheidene bijdragen hier heb ik aandacht gevraagd voor wat ik als het verschil zie tussen de ‘manager’, en de oprichter/eigenaar van een bedrijf, en Rutte is de vleesgeworden ‘manager’. Hij denkt ‘Groter’ dan ons land, zwerft over de hele aardbol op zoek naar kruiwagens voor zijn volgende ’stap’, en kent de ‘kneepjes’ van het ‘managementvak’, de communicatieve technieken, het plannen van de eigen loopbaan over de lijken van anderen, en het zetten van valstrikken voor concurrenten. Hij is de vleesgeworden ‘Young Global Leader’. De ‘Tovenaarsleerling’.
In een andere ‘Draad’ op ‘X’ schreef iemand dat het simpelweg ondenkbaar was dat het ‘WEF’ er nog in zou slagen het vertrouwen te herstellen. Waarop ik reageerde met de waarschuwing dat het een onderschatting was van die organisatie. De meeste tegenstanders van het ‘WEF’ zijn er tot in elke uithoek van hun brein van overtuigd dat Klaus Schwab zichzelf ziet als de nieuwe ‘Führer’, maar hier op mijn blog benader ik het meer als een diffuus ‘misdaad-syndicaat’, of een ‘Hydra’, een veelkoppig monster, waarin Schwab hooguit de ‘primus inter pares’ is. Dus schreef ik dat herstel van vertrouwen afhankelijk was van wie ze allemaal onder de bus zouden duwen om dat te bereiken. Zo denken ‘managers’, de goeden niet te na gesproken. Geen ziel. Geen ‘Skin in the Game’. En voorzover ze vrijelijk kunnen graaien in de schatkist, en geld bij kunnen drukken, of lenen van toekomstige generaties, kunnen ze zich die $25.000 voor een toegangsbewijs voor ‘Davos’, en de ‘Hotdogs’ van $43 ook wel veroorloven. Zijn ze eenmaal ‘Lid’ van het ‘WEF’, dan wordt die $25.000 hen ‘geschonken’, en zitten ze ‘In the Bag’. Maar als het ‘Syndicaat’ hen nodig heeft als offer om de eigen geloofwaardigheid te herstellen, dan gaan ze onherroepelijk voor de bijl. Aan ons om die ‘Bag’ open te wurmen, en ervoor te zorgen dat de complete inhoud op straat dondert, door te laten zien dat het ‘Consensus-Geloof’ geen ‘Safe-Space’ is. En mensen als Roseanne Hertzberger staan te dicht bij de deur om zich veilig te kunnen voelen, als ze zich al zien als begenadigde persoon die aanspraak maakt op bescherming van die incestueuze kliek, en dat geldt voor het complete ‘circus’ dat Rutte wist op te tuigen ten tijde van ‘Covid’, waarvan de Amerikaanse presidentskandidaat Robert F. Kennedy Jr in zijn laatste boek schrijft dat die ‘pandemie’ ver van tevoren gepland was, wat u verder niet van mij hoeft aan te nemen, maar lees zijn boek voordat u de ‘Complot-Denker’-kaart trekt, want hij heeft de ‘bonnetjes’, zoals dat dan heet.
Strijd voor wat u waard bent! Vooral tegen de voorgenomen censuur waar de ene na de andere ‘spreker’ in ‘Davos’ nu toe oproept, om het vertrouwen te herstellen, wat langs die weg zéker niet gaat lukken. Maar gebruik uw verstand, en wees galant. Bedenk dat ook de misleide ‘expert’ schade heeft ondervonden, of nog gaat ondervinden, en daarmee slachtoffer is. Zeker nu hebben we behoefte aan ‘massa’, om met onze tekstuele, verbale en creatieve ‘hooivorken’ op de sociale media, en in de kroeg, of de werkvloer, kwartier te maken voor het herstel van vertrouwen in de ‘Vrije Markt’ van ideeën.