Om je ‘recht’ te kunnen halen, moeten de ‘opsporingsautoriteiten’ en de ‘rechtbank’ meewerken.
Al eerder maakte ik melding van een persoonlijke ervaring, waarbij ik het er op aan had laten komen, nadat ik een ‘schikkingsvoorstel’ had gehad voor een ‘parkeerovertreding’, omdat een voertuig met een kenteken dat op mijn naam stond de geldende wet had overtreden. Maar dat voertuig had ik achtergelaten in de garage, en op die datum zat ik met mijn gezin op Gran Canaria. Het interesseerde de dienstdoende rechter geen ruk. Ik moest ‘gewoon’ betalen, want ik kon het mij veroorloven. Je staat in je ‘recht’, maar de rechter veegt er zijn achterste mee af, en dan sta je machteloos.
Dat was een ‘eeuwigheid’ geleden, en de meeste mensen kijken mij meewarig aan als ik het oprakel, waarbij ik nog meer van dat soort anekdotes heb in die geest. Waarom zou je daarin blijven ‘hangen’? Het was geen kapitaal. Ik leef nog. Heb er geen boterham minder om hoeven eten. ‘Get a life!’ Maar mijn punt is, dat het leidt tot grootschalige misstanden, waarbij de ‘rechters’ boven de wetten uitstijgen, en op geheel eigen wijze elke wet gaan interpreteren, of negeren, en dan kun je niet meer spreken van een ‘rechtsstaat’. Zelfde probleem waar ‘opsporingsautoriteiten’ simpelweg geen aangifte willen opnemen, of die na het opmaken van een ‘verbaal’ in het ‘ronde archief’ laten verdwijnen, de prullenbak.
Artsen, opsporingsautoriteiten en rechters zijn extreem belangrijke mensen in een gezonde samenleving, als ze exact doen waar ze door hun ‘eed’ aan gehouden zijn. Het redden van levens, en het bestrijden van de misdaad door, zonder voorbehoud of onderscheid, het bewijs te volgen. Geen bewijs, geen veroordeling. De rest is politiek. De politiek houdt zich ook bezig met het redden van mensenlevens, en het beëindigen daarvan, of het verwoesten van je leven, of het bevoorrechten van zekere groepen, maar daarbij zijn ze niet gehouden aan enige ‘eed’, en hebben ze geen boodschap aan bewijs. Geloof, overtuiging, ‘spin’, liegen en bedriegen zijn niet alleen toegestaan, maar het is de essentie. Verlengstukken zoals ‘geheime diensten’, het militaire apparaat, en de ambtenarij, alsmede de media, en tegenwoordig ook het hele vlechtwerk van ‘actiegroepen’ en de ‘wetenschap’ (anders dan de wetenschap), is door en door politiek. Artsen, politieagenten en rechters zijn ‘privé’ ook politieke dieren, net als u en ik, maar wat hen ooit boven dat strijdgewoel verhief, was hun vermogen om dat gedeelte van hun persona uit te schakelen als ze in functie waren. Die tijd hebben we gehad. En die kans om de samenleving op die basis vorm te geven hebben we verspeeld.
Als consequentie betekent het ook dat iedereen in onze huidige maatschappij lak heeft aan de wet, omdat ze weten dat het een tombola is. Als iemand met macht het op jou heeft voorzien, dan ben je aan de beurt. Zie de beschamende machtsspelletjes rondom Assange. Maar ook de tenenkrommende vertoning rond de verkiezingen in de Verenigde Staten, of de wijze waarop wordt omgesprongen met bewijzen aangaande corruptie, of hoe het ‘MH-17-proces’ is ingekleed. En waar artsen nu drukker zijn met euthanasie en de vraag wie ze het beste dood kunnen laten gaan als de politiek er niet in slaagt een pandemie onder controle te brengen, onderstreept dat ook dat we die ‘mechanische’, zekere fundatie onder de maatschappij hebben gesloopt, en nu wegzakken in het moeras van ‘grillen en grollen’, waarin je nergens meer aanspraak op kunt maken, en je leven het bezit is van degenen die de machtigste kliek weten te mobiliseren en organiseren.
Dat ‘Nieuwe Feodalisme’ zie ik niet als een opwaardering van wat we ‘Democratie’ noemen, maar een ruime meerderheid van de bevolking is dat niet met mij eens. Niet dat ze blij zijn met de ‘Waan van Vandaag’, maar het leidt niet tot systeemkritiek. Slechts de vraag hoe het mogelijk is dat degenen die de macht hebben veroverd daartoe in staat waren, en hoe ‘we’ het beste die macht terug kunnen krijgen. Dat een strijd van ‘Allen Tegen Allen’, zonder zicht op het collectief, ons alles zal kosten wat we waardevol vinden, en nog wel een onsje meer dan dat, kunnen de meeste mensen niet bevatten. We zijn toch mensen met een ‘Gezond Verstand’?
Dit is het aloude argument, op dit blog, dat we niet zonder het fundament van een ‘Grondwet’ kunnen, als een ‘Benevolent Dictator’, met mensen die een ‘eed’ hebben afgelegd die in functie boven zichzelf uitstijgen door te doen waartoe die ‘eed’ hen verplicht. Boeven vangen en mensenlevens redden. De invasie van dat voorheen gepantserde afweersysteem door de politiek zien allen die hun hele vermogen op ‘Identiteitspolitiek’ hebben gezet als pure winst. Eindelijk een ‘menselijke’ arts, een ‘menselijke’ politieagent, een ‘menselijke’ rechter. Het hele spectrum van disfunctionaliteit en storingen in de persoonlijkheid hebben we dat bastion binnen gesleept, en nu zitten we met de gebakken peren. Temeer daar die voorheen door hun ‘eed’ ingevangen functies een magneet zijn voor mensen met zekere persoonlijkheidskenmerken die je juist uit dat bastion wil houden, als de rechtsstaat je na aan het hart gaat.
Ook ik zag de tekortkoming van dat ‘oude regime’, waar boeven waarvan ‘iedereen’ wist dat ze schuldig waren onaantastbaar leken, omdat er nooit voldoende bewijs was. Waar artsen soms een mens ondragelijk lieten lijden, omdat ze nog een onmogelijk klein gaatje zagen om dat leven nog iets te verlengen. Maar het was een kleiner kwaad dan terugkeren naar het ‘Feodalisme’ waarin de oligarch met zijn macht de door hem of haar zelf geselecteerde, en daardoor aan hem of haar schatplichtige ambitieuze machtswellustelingen naar de top van de voedselketen leidde, opdat zijn of haar ‘Gezonde Verstand’ aan het langste eind zou trekken, en degenen waarvan hij of zij wist dat ze schuldig waren ook zonder bewijs opgehangen of opgeborgen konden worden.
Zeker onder fervente tegenstanders van de ‘Vierde Technologische Revolutie’ is er grote weerstand tegen zo’n ‘mechanische’ kijk op het recht, en de zorg, waar men ziet dat die insteek optimaal is voor een omgeving waar ‘Kunstmatige Intelligentie’ goed tot zijn recht komt. Tegelijkertijd is het zaaien van maximale verwarring en het ophemelen van onze ‘Identiteit’ als het hoogst haalbare voor elke mens ook nadrukkelijk het gereedschap dat de oligarch nodig heeft om zich het vruchtgebruik van al die prachtige nieuwe technieken toe te eigenen. Vandaar dat ogenschijnlijke tegenpolen binnen het politieke spectrum zoals zich dat nu heeft ontwikkeld elkaar versterken en aanvullen, ook al oogt het alsof ze elkaar bestrijden, maar met een voorspelbare uitkomst die niet gunstig is voor het ‘plebs’. Voor u en mij, en allen die ons dierbaar zijn. Onze redding ligt in het omarmen van een terugkeer naar die ‘steriele’ omgeving in het hart van de samenleving. Alleen langs die weg zal de oligarch, de machtswellusteling, de psychopaat, de ‘Wappie’ tandenknarsend achter het net vissen, en zal het collectief van de mensheid weer een toekomst hebben.
Wat ooit, met dank aan de ‘Founding Fathers’, en de denkers waar zij schatplichtig aan waren, een brede snelweg was naar welvaart en geluk, is nu in het ‘westen’ een doodeng, smal geitenpaadje geworden met peilloos diepe afgronden ‘Links’ en ‘Rechts’, maar een doel dat het waard is om te worden nagestreefd recht vooruit. Laten we niet terugkeren op onze schreden en het ‘Nieuwe Feodalisme’ en het 'Gezonde Volksgevoel' omarmen als het toppunt van individuele geluksbeleving en ‘vrijheid’, maar doorzetten op die oorspronkelijke weg, om te kunnen genieten van de technologie die ons zal bevrijden van de arbeid, het gebrek, en de beperkingen op onze vrijheid onder het mom van ‘zorg’, voor onze gezondheid, voor het klimaat, of omdat het niet pluis zou zijn in landen die het collectieve belang voorop stellen, of die worden geteisterd door ‘gematigde rebellen’ die wij van wapens voorzien.