Wat is nou een 'Overheidstaak', en waar moet de 'Overheid' zich nadrukkelijk niet mee bemoeien?
Uit allerlei hoeken en gaten komen nu de 'adviseurs' en 'commentatoren' gekropen die Caroline van der Plas en 'haar' BBB gratis suggesties aan de hand doen die moeten voorkomen dat het uitdraait op een teleurstelling. Onveranderlijk betreft het mensen die gepokt en gemazeld zijn in de 'Haagse' en 'Brusselse' machtspolitiek, en mijn gratis advies is: 'Niet naar luisteren!'
Er is geen kant-en-klaar recept voor wat de 'Overheid' weg moet halen bij het privé-initiatief, zoals ik in mijn bijdrage van gisteren nog eens probeerde te benadrukken. In een debat in de Tweede Kamer botsten Sigrid Kaag en Caroline van der Plas, waar de laatste de vraag stelde of de forse uitgaven voor 'Consultants' niet kon worden teruggedrongen, nu de donkere wolken zich samenpakken boven het paradijselijke Nederland? Waarop Kaag afwijzend reageerde, en er op wees dat de regering 'Ambities' had, en te weinig ambtenaren om die waar te maken, dus 'Inhuur' van peperdure 'Consultants' was onvermijdelijk.
Die twee bevinden zich ieder in een eigen universum, en het is uitgesloten dat ze elkaar 'vinden', omdat bij Kaag de 'Ambities' voor alles gaan, terwijl van der Plas meer is van de 'Prioriteiten' die verwijzen naar de basis. De mensen moeten te eten hebben, de beschikking hebben over schoon drinkwater, een dak boven hun hoofd dat meer is dan een haastig opgezette tent in een 'Vluchtelingenpark', of een kartonnen doos, en dat onderdak moet behaaglijk warm zijn in de winter, en de burgers moeten zich kunnen verplaatsen om voedsel te kopen, familie te bezoeken en te verzorgen waar nodig, om naar hun studie of werk te gaan, en om producten naar de afnemer te kunnen brengen, en grondstoffen op te halen.
'Ambities' als de oorlogen in Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Yemen, en nu weer Oekraïne, of het van de weg rijden van concurrenten uit landen die zich niet storen aan de dictaten van het 'World Economic Forum', zijn niet eens fatsoenlijk, dus laat staan dat ze voorrang zouden moeten krijgen boven het onderhoud aan de elementaire behoeften. Dat geldt overigens voor een heel breed scala aan 'Overheidstaken', waar 'Den Haag' en 'Brussel' zich hebben opgeworpen als de partij die de kar moet trekken. Al geruime tijd wordt dat de 'Maakbare Samenleving' genoemd, die met elke nieuwe dag groter en nóg groter, en duurder en nóg duurder wordt, terwijl de resultaten niet om over naar huis te schrijven zijn. Van een 'Law-Based' samenleving migreerden we naar een 'Rules Based' samenleving, waarin de 'Overheid' de 'Ambitie' heeft om alles voor iedereen te willen zijn, wat volledig spaak is gelopen, en ook niet meer vlotgetrokken kan worden.
Enerzijds was die 'Ambitie' al onrealistisch, omdat het leidt tot 'Micromanagement', wat onveranderlijk leidt tot het verlies van het overzicht, maar het kost handen vol geld, schept verwachtingen die niet waargemaakt kunnen worden, en als de financiële middelen op zijn, de schulden niet meer afbetaald kunnen worden, dan gaat het volk op zoek naar een 'Barbertje' die moet 'Hangen'. Westerse landen hebben al geen stabiele regeringen meer. De onvrede klotst over de plinten. En de verantwoordelijken raken in paniek, óf ze hadden dit voorzien, en hopen die onvrede om te buigen in steun voor hun oorlog tegen Rusland en China. Die kant moeten we niet op.