Wat staat ons nog te wachten?
Van een afstandje lijkt het alsof impulsive keuzes de politieke wereld beheersen. Met als laatste ontwikkeling de ‘soap’ rond het vliegtuig van Ryanair dat na een bommelding uitweek naar Minsk. Alom werd in ons deel van de wereld de razendsnelle beslissing van ‘Europa’ geroemd. Eindelijk slagvaardig! Wat hebben we daar lang op moeten wachten.
Rutte had een ‘extra emotionele impuls’ gevoeld door MH-17, en verklaarde dat als je hier als politicus ‘niet opgewonden van raakt, je een ander vak moet kiezen’, zo stelde NRC bij monde van Stéphane Alonso en Tijn Sadée. De adrenaline won het van het verstand, zoveel was wel duidelijk. Glorie en Hosanna! Het ging ook om meer dan het lot van Pratasevitsj, waarvan HIER een korte beschrijving, compleet met stemmige foto's, van zijn staat van dienst. De premier van ons land wond zich terecht op over een valse bommelding, die nog altijd veel te vaak voorkomen. Maar vooralsnog is niet duidelijk wie de afzender van die valse melding was. Wie verzond die email, vanaf een ‘secure mailserver’ in Zwitserland die anonimiteit garandeert? ‘Getekend Hamas’ is opzichtig flauwekul, waar een ‘staakt het vuren’ dat daarin door Hamas wordt geëist op dat moment al bereikt was. Maar is de hele dreiging daarmee op voorhand iets wat je kunt negeren? En wat als dat negeren leidt tot een verschrikkelijke ramp? Hoe staat Belarus er dan op?
Zou de geheime dienst van Belarus zo’n fout maken, met zo'n knullige mail? Zoals eerder gesteld op dit blog vind ik het niet geheel en al ongeloofwaardig dat de KGB van Belarus, en dan met instemming van Loekasjenko, anders doen die niks, een plannetje hadden bekokstoofd dat enige gelijkenis vertoont met het ‘Geval Evo Morales/Snowden’, onder het mom van ‘wat jullie kunnen, kunnen wij ook!’. Aan de relatie met ‘Europa’, of ‘Washington’ viel al niks meer te redden. Dat ‘Europa’ zou reageren op basis van een ‘emotionele impuls’, zonder ergens over na te denken, moest dan ook zeker niet worden uitgesloten. Ook al constateerde Macron onlangs nog dat die sancties simpelweg niet werken. Dat is een ‘understatement’, want de schade voor ‘Europa’ is vele malen groter dan die voor de landen die door sancties worden getroffen, zoals ik hier al veel langer betoog.
Inmiddels ben ik zelf zo ver dat ik aanneem dat sommige pleitbezorgers van die vruchteloze, zelfdestructieve neiging, dat ook willen. De motivatie verschilt wellicht per pleitbezorger, maar ze zijn niet blind voor de gevolgen. Niet veel anders dan in dat andere geval, de vraag of ‘Covid’ een laboratoriumproduct is dat in Wuhan werd gekweekt, en ontsnapte, of zelfs moedwillig werd losgelaten op een wereld die er vervolgens niet mee om kon gaan, buiten China en nog een handjevol andere landen, waardoor onze complete economie aan gruzelementen ligt. Aanvankelijk radicaal buiten de orde geplaatst en actief bestreden als ‘nepnieuws’, maar nu helemaal ‘Hot!’. Biden, in het nauw gebracht, heeft de ‘Veiligheidsdiensten’ opdracht gegeven binnen negentig dagen een schuldige aan te wijzen, dus dat wordt nog interessant dan. Zet het in uw agenda. China? Of toch Rusland? Of het eigen ‘Fort Detrick’, zoals bij die anthrax-scare van 2001? En dat juist nu Biden’s ‘Asia Czar’ aangeeft dat de ‘Engagement’ met China historie is, en Biden zelf op het punt staat ‘Killer’ Poetin in Genève te ontmoeten.
Maar goed, ‘Europa’ heeft gekozen voor de confrontatie met Belarus, en dat heeft consequenties, omdat het land niet geheel geïsoleerd is. Vooralsnog ga ik er vanuit dat ‘Europa’ niet op haar schreden terugkomt, wat betekent dat men haar wonden likt, en nog eens op het achterhoofd krabt, met de vraag of men niet toch wat al te impulsief is gaan meppen, en de schade verder laat bestaan. Of dat men de rug recht en tegen het beeld in de spiegel zegt: ‘Right, or Wrong, My Country!’, de ‘Jingoistic Warcry’ bij uitstek.
In de hiervoor aangeboden link naar een tekst en analyse van de email ‘van Hamas’, die onmogelijk de afzender kan zijn, geeft Bernard van de ‘Moonofalabama’ website twee mogelijke afzenders. De KGB van Belarus, of de ‘vrienden’ van Pratasevitsj die hem (al dan niet met zijn medeweten) offerden om de als een nachtkaars dovende poging tot ‘Regime Change’ in dat land van verse zuurstof te voorzien. Die opties zie ik ook, maar er zijn daarnaast nog zoveel andere mogelijkheden. Ik begrijp de behoefte aan een veilige email server, maar dit zijn toch situaties waarin ik liever zou zien dat de privacy werd opgeheven. Bedenk ook dat die zogenaamde beveiliging zeker niet waterdicht is, zoals DIT verhaal onderstreept. Wie er achter een email zit, en wat de motivatie zou kunnen zijn, interesseert mij uiteraard ook. Zeker in dit verband.
Ondertussen schrijven de kranten en andere platforms de meest baarlijke onzin over het hele voorval, al dan niet met ondersteuning van ‘experts’. Ook als een ter zake kundige zinnige dingen zegt, wordt dat weggedrukt door speculatieve extensies en suggesties, of klinkklare leugens. Het is ondenkbaar dat de vrijgegeven transcriptie van de communicatie tussen de piloten en de verkeersleiding niet juist zou zijn, en het lijkt mij nuttig als mensen met verstand van zaken, en zonder ‘agenda’ eens goed naar deze hele kwestie kijken, en duidelijk maken dat de vliegers niet gedwongen werden om naar Minsk te vliegen. Termen als ‘Kaping’ zijn daarbij ronduit schofterig, en een slag in het gezicht van mensen die ooit een kaping meemaakten. Dat soort propaganda maakt dat de vergelijking met Nazi-praktijken inmiddels niet meer ophoudt bij wat Pratasevitsj aan gedachtengoed uitdraagt. Laten we het zakelijk houden!
Direct betrokkenen, en de piloten voorop, hebben alle recht van de wereld om boos te zijn, en zich misbruikt te voelen. Maar wie is het genie achter deze ontwikkeling, en in hoeverre is dit dan ‘Blowback’ van de eerdere ‘Evo Morales/Snowden’ zeperd? Bij wie moeten ze zijn om met hun vuist op tafel te slaan, omdat ze in de steek gelaten zijn door autoriteiten die dit soort praktijken horen te bestrijden, inplaats van te faciliteren?
Zoals ik eerder opmerkte zijn er altijd mensen die best ‘Hamas’ in het pak willen naaien. En als het de aandacht afleidt van ‘Gaza’, nóg mooier. Als het daarbij betekent dat ‘Europa’ en Rusland nog wat meer ruzie krijgen, gaat de vlag uit. In dat scenario zijn zowel ‘Europa’ als Belarus slachtoffer, en is Pratasevitsj nog minder interessant dan die journalisten in Gaza die op een haar na werden opgeblazen. Ook al omdat Pratasevitsj nou niet écht ‘fris’ oogt vanuit het wereldbeeld van dergelijke geostrategische denkers, als u begrijpt waar ik heen wil.
In elk geval is het zeker opvallend dat er melding wordt gemaakt van dat ‘Economische’ Congres in Athene waar Pratasevitsj aan had deelgenomen, alsof iemand daarmee de ontvanger van de email op het spoor van Pratasevitsj wilde zetten. Want wat doe je als je zo’n mail krijgt? De passagierslijst doorkijken op zoek naar aanwijzing, met in dit geval prioriteit voor de namen van de deelnemers aan dat congres, die blijkbaar het doelwit zijn. Alsof iemand wilde voorkomen dat ‘Minsk’ zou missen dat Pratasevitsj aan boord zat. Maar als het de KGB van Belarus was die het hele plan had uitgedokterd, zouden ze dat dus allang weten, en die bizarre verwijzing maakt die hele email eerder verdacht. Het hele plan kan daarom ook komen uit de koker van de ‘Rebellen’ in het oosten van Oekraïne, waar Pratasevitsj tegen vocht, als ‘strijder in vreemde dienst’, wat in elk land stafbaar is. Om maar wat te noemen. Maar dat is voor ‘Europa’ dan weer lastig om het zo te benoemen, want dat vestigt de aandacht op Pratasevitsj’ rechts-extremisme, wat ze liever buiten beeld houden, en diens toetreden tot een legermacht die vijandig staat tegenover Belarus, wat in elk ‘Europees’ land ook een reden zou zijn om iemand staande te houden, als de gelegenheid zich voordeed.
Zeker, ik speculeer er maar wat op los. Maar het enige wat ons kan redden van een stommiteit, is rust en kalmte bewaren, en je concentreren op de feiten zoals die er liggen. Helaas is dat nu een gepasseerd station, en dit lijkt mij de zoveelste ‘WMD’-stommiteit waar de afgelopen twintig jaar van uitpuilt. Weten? Wat wil je weten? Je moet geloven! Opgewonden raken! Of anders uit de keuken blijven. Zelf kijk ik uit naar een professionelere kok, die wéét wat hij of zij doet.