Vandaag mag u weer naar de stembus.
Deze keer geen concreet stemadvies van mij, in de vorm van het etaleren van mijn eigen voorkeur, ook omdat de betere keuze per provincie anders zal zijn. De partijen zelf wekken immer de indruk dat het in feite landelijke verkiezingen zijn voor de Senaat, en Rutte was dinsdagochtend bij de 'Dames' van 'GoedeMorgenNederland', na de avond daarvoor al tijd ingeruimd te hebben voor de 'Mannen' van 'Inside', en zijn boodschap was dat het in feite een 'race' was tussen zijn partij, met de 'coalitiegenoten' in zijn regering, en het 'Blok' van 'GroenLinks' en de 'PvdA'. En wilde je lagere belastingen, dan moest je op de VVD stemmen, wilde je juist dat ze omhoog zouden gaan, dan zat je goed bij de 'Linkse Wolk'. Was het maar zo simpel.
Op deze website heb ik bij de vorige landelijke verkiezingen aangegeven dat we dringend behoefte hadden aan integere politici. Politici die zeggen wat ze doen, en doen wat ze zeggen. De belangrijkste steen des aanstoots van de meeste mensen die ik spreek, is dat de overheid een volslagen onbetrouwbare partner is. Geen gebrek aan landelijke voorbeelden, van 'Groningen', via 'Corona' naar 'Toeslagen', en alle oorlogen, maar ook lokaal en regionaal scoort de overheid hoog als het er om gaat een instantie, of bedrijf aan te wijzen waar mensen geen begin van vertrouwen meer in hebben. En dat komt niet omdat er compromissen gesloten moeten worden.
Een duidelijk, werkbaar compromis, dat verkoopt zichzelf. Wanneer gaat het mis? Als het wel een compromis is, in die zin dat het wet- of regelgeving betreft die tekstueel de reflectie is van wat er uit het 'overleg' (de Koehandel) is gekomen, maar niemand die tekst begrijpt, en het daarmee onwerkbaar is geworden. Waarna de rechter mag beslissen hoe je moet interpreteren wat de wetgever heeft opgeschreven. Dat de overheid met ruime voorsprong de minst betrouwbare partner is waar burgers niet omheen kunnen, is een fout in de uitvoering, en niet in het ontwerp. Het heeft niets te maken met democratie, of niet. Het is niet 'logisch' dat het een Janboel is omdat we in een democratie leven.
Politici houden ons voor dat wij allen samen de overheid zijn. En dat die overheid derhalve complex en ondoorgrondelijk is, omdat de samenleving zoveel 'smaken', 'kleuren' en meningen bevat. Dat is lariekoek. De overheid is een 'Dienstbaar Bestuurlijk Lichaam'. De overheid, politici en ambtenaren, zijn er voor ons, de burger, en niet andersom. Althans, dat is het idee. Maar dat gaat schuiven op het moment dat je de overheid organisch laat groeien totdat feitelijk iedereen in dienst is van de overheid. Als de overheid verreweg de grootste werkgever in het land wordt, met daarnaast nog een waaier aan subsidies, contracten met die overheid als opdrachtgever, waarbij de politici en ambtenaren die over het geld gaan geen 'Skin in the Game' hebben.
Als u of ik genaaid wordt door de belastingdienst, om maar even een deel van de overheid eruit te lichten die frequent de voorpagina's haalt, dan hebben we formeel de mogelijkheid om de rechter in te schakelen. Ik worstel daar op dit moment zelf ook mee, omdat een regeling uit de jaren negentig, contractueel vastgelegd, en toen voor mij volkomen helder, tussentijds eenzijdig enkele maken werd 'aangepast' door de overheid, en niemand bij de belastingdienst, of daarbuiten, mij kan vertellen in welke 'regeling' mijn situatie nu thuishoort. Degene die namens de belastingdienst pleit tegen onze eigen lezing van de wet, om langs die weg zoveel mogelijk te kunnen 'innen' voor het Oekraïne-project van Sigrid Kaag, heeft geen 'Skin in the Game'. Of hij of zij wint of verliest is hem of haar om het even. En dat geldt voor het gros van de politici ook. Het zal ze worst zijn. Terwijl je als burger eigenlijk mag verwachten dat de wet- en regelgeving zo kraakhelder, en niet voor meer dan één uitleg vatbaar is, dat verwarring uitgesloten is. Je kunt die belasting te hoog vinden, maar dat is geen conflict dat je in de rechtbank uitvecht. In laatste instantie zijn niet die ambtenaren verantwoordelijk voor die chaos, maar de politici die de wetten goedkeuren, en tussentijds het contract met de burger eenzijdig verscheuren, om een nieuwe realiteit op te dringen, die ver strekkende gevolgen kan hebben voor de kansloze burger, die zich voelt als een bal in het zwembad van een dolfinarium, blootgesteld aan grappen en grollen van niet geheel serieuze bestuurders. Een casino. Een 'Rules Based' samenleving, waar die burger baat heeft bij een 'Law Based' samenleving, met heldere contracten met de overheid waar niet aan te tornen valt.
Recent toonde ik u enkele fragmenten van debatten in de Tweede Kamer, waarbij ik er op wees dat de enige die in die fragmenten wist waar het over ging, Pieter Omtzigt was. En hoe de minister van financiën stond te grabbelen, terwijl ook andere 'specialisten' maar een beetje ordinair stonden te blaten om punten te scoren. Nou is Omtzigt uiteraard als econometrist in het voordeel als het gaat om complexe financiële kwesties, maar ook in andere discussies hamert hij op het fundament onder de rechtsstaat als waarborg, en dat je niet moet verdwalen in pogingen een 'consensus' te bereiken door de democratische principes ondergeschikt te maken aan jouw 'wensenlijstje'.
De overheid dient u en mij te ontlasten, door kraakhelder, ondubbelzinnig, voor iedereen begrijpelijke, en voor elke burger gelijke wetten door te voeren die een onwankelbaar fundament onder de samenleving leggen. Iedere aanvechting om de overheid in te richten als een supermarkt, met voor alle klanten een passend product, moet krachtig worden onderdrukt, want dat leidt tot bestuurlijke chaos en gierende onvrede, terwijl het de samenleving als geheel kwetsbaar maakt voor populistische ontsporingen. Dat is het principe van een 'Kleine Overheid'. Dat heeft niets te maken met de getalsmatige omvang van die overheid. Ik pleit er hier tevens voor om talloze diensten die we in deze tijd beschouwen als cruciaal, onder de verantwoordelijkheid van de overheid te brengen. Ik heb geen bezwaar tegen een overheid die het elektriciteitsnet, en de productie van elektra in eigen beheer neemt. Integendeel! En hetzelfde geldt voor het 'Openbaar Vervoer', dat van mij ook kostenloos mag zijn, maar dan wel voor iedereen. Dat moet de burger ontlasten, in die zin dat die burger er van op aan kan dat als hij de stekker in het stopcontact steekt, het apparaat stroom krijgt, van goede, stabiele kwaliteit. En als zij gebruik wil maken van enige collectieve voorziening, ze niet eerst een fraudegevoelig formulier in hoeft te vullen, of enige 'toets' moet passeren, waarbij een kwartje meer inkomen maakt dat een dienst voor haar ineens niet meer kostenloos is, maar haar meteen op grote achterstand zet vergeleken met de buurman, die een kwartje minder inkomen heeft. Onderwijs, gezondheidszorg dito. En werk dan niet met centraal vastgestelde 'loonschalen', voor de mensen die daar werken, maar borg de kwaliteit door fatsoenlijk te betalen.
Het is nodig om belasting te heffen om die overheid in staat te stellen haar werk naar behoren te doen. Maar schaf die tombola van belastingen, heffingen, tarieven, accijnzen, premies en kosten af, en houd het simpel, en haal dat pakhuis vol uitkeringen, subsidies, tegemoetkomingen, toeslagen en dergelijke leeg, en vervang dat door één, voor alle burgers (vanaf een bepaalde leeftijd) identiek 'Basisloon', waarbij elk minuut 'contractwerk' daar bovenop komt en dus ook loont. Rutte roept dat we het rijkste land van Europa zijn, maar het is ook het duurste. En dat is dan nog los van de hele discussie over de vraag of het 'GDP' wel maatgevend is voor landelijke rijkdom. Een bedrijf als Phillips is nog niet armlastig, door de revenuen van alle 'rechten', maar als producent is het allang over en uit. Ze doen vooralsnog leuk mee bij het opkrikken van het 'GDP', maar als werkgever heb je er niks meer aan. En waar Rutte recent ook ASML een doodsteek verkocht, mogen we best zeggen dat hij een ander 'rijk' op het netvlies heeft staan dan u en ik.
De 'EU' blijkt ook niet meer bij machte om wapensystemen en bijbehorende munitie te produceren, wat pijnlijk duidelijk is geworden in Oekraïne. Hier heb ik al vele jaren terug een lans gebroken voor een Europese wapenindustrie, ontkoppeld van die van de Verenigde Staten en het Verenigde Koninkrijk, bij gelijktijdige onderdrukking van de neiging om je als 'EU', als bijwagen van de NAVO, wereldwijd overal mee te bemoeien. De 'EU' moet ook snel véél 'Kleiner' gaan denken. Hou toch op met al die pogingen om grote vierkante blokken door kleine ronde gaatjes te rammen. Houd op met die corrumperende geldstromen in de geest van 'gedragsbeïnvloeding' om modelmensen te scheppen die niet veel meer kunnen dan opzitten en pootjes geven. Zorg voor vrede! Ga praten! Onderhoud en verbeter de infrastructuur! Sloop de tariefmuren en sancties! Houd op met dromen over expansie! En stop met liegen en bedriegen, en het tekenen van 'Akkoorden' als je niet van plan bent om ze na te komen.
Veel 'Kiesplezier'! Maar ik vrees persoonlijk dat het eerst nog een stuk slechter moet worden, voor het kwartje valt dat we het kind met het badwater hebben weggegooid.