Laten we het eens over wolven, gieren, en mensen met 'goede bedoelingen' hebben.
Een goede vriend van mij ligt in Amsterdam op de 'Intensive Care', na een ongeluk met zijn 'mountain bike' in het Amsterdamse Bos. Onbekenden hadden een forse boomstronk dwars over de 'track' gesleept, waardoor hij zwaar ten val kwam, en verscheidene wervels brak. Wie dat op zijn of haar geweten heeft is op dit moment (nog) onbekend. Was het een 'geintje' uit 'Corona-verveling'? Was het een 'vlogger' die op zoek was naar een spectaculair filmpje voor zijn populaire 'kanaal'? Of was het een 'activist' die meent dat die fietsers niks te zoeken hebben in 'zijn' of 'haar' bos, en dat al die onrust verhindert dat de wolven terugkeren naar het hart van de randstad?
Geen gebrek aan gekken in deze verwarrende tijden. Maar ze zien zichzelf niet als 'gestoord'. Ze hebben hun redenen. Dat wil zeggen, ze 'voelen' dat ze dat moeten doen, of het komt voort uit 'inspiratie'. Het heeft geen enkele zin om te vragen: 'Wat dacht je toon je die boomstronk over dat pad legde…….?' Of: 'Wat dacht je toen je met duizenden roepende en zingende mensen op de Dam stond, midden in een pandemie…….?' Of: 'Wat dacht je toen je riep dat je zwarte piet op zijn gezicht zal trappen……?' Denken is sluitpost. Of je belandt op een onnavolgbare zijweg die naar een 'visie' leidt waar alles voor moet wijken. En in steeds meer gevallen zullen ze ons verwijzen naar 'wetten' die hen in het gelijk stellen. Of liever, 'vonnissen' van rechters die, op onnavolgbare wijze, verwijzen naar 'wetten', waarbij voorbijgegaan wordt aan andere 'wetten'.
De Italiaanse president Prodi merkte ooit op dat een land niet langer dan één generatie én rijk, én achterlijk kan zijn. Het opbouwen van een beschaving vergt gedrevenheid, intelligentie en trots, het overwinnen van tegenslag, en het leren van je fouten. Dan nog moet het fundament zich ervoor lenen, en moeten opeenvolgende generaties er de schouders onder zetten. Het vernietigen van een beschaving is aanzienlijk minder tijdrovend, en vergt geen kennis, uithoudingsvermogen, of trots, maar het uitgummen van de geschiedenis, en het roven en plunderen van wat anderen hebben opgebouwd, ten bate van de onmiddellijke bevrediging van een 'gevoel'.
De fout die veel mensen maken als ze dat destructieve proces bestuderen, is dat ze menen dat het 'plebs' de drijvende kracht is die uit is op vernietiging van wat is bereikt. De jaloerse 'loonslaaf' die in opstand komt tegen de 'bezittende'-, 'bevoorrechte'-klasse. Maar dat is zelden het geval. Al eindigen die groepen wel in het afvoerputje van de 'revolutie' die uit hun naam wordt ontketend. De aanstichters zijn verwarde 'intellectuelen' en verveelde lieden in de 'gegoede burgerij', of zelfs de 'adellijke stand' die hun medemens het licht in de ogen niet gunnen, of die in slaap zijn gesukkeld en dromen van utopia. 'Been there, done that, got the T-shirt'. Weet u nog? Zestiger jaren? De studenten kwamen in opstand. En nu zijn ze 'groot', en zetten ze de puntjes op de 'I'.
In de tussenliggende jaren werden de 'werkenden' uitgeroeid. Niet letterlijk, maar hun broodwinning werd geëxporteerd naar andere landen. En iedereen kreeg 'recht' op een goed betaalde baan en een gesubsidieerde Tesla, mits men bereid was te janken over een waaier aan pijntjes, 'achterstand', 'inhaalslag', 'discriminatie', 'vliegtuiglawaai', 'gebrek aan groen', 'het inkomen van de buurman/vrouw', 'miskenning van de eigen identiteit'. en 'fietsers in het bos'. Een land vol wolven, gieren, en mensen met 'goede bedoelingen' die niets produceren wat bijdraagt aan de uitbouw van de beschaving die onze voorouders met vallen en opstaan, en bloed, zweet en tranen hebben opgebouwd. Sterker nog, elke gesubsidieerde inspanning is gericht op de vernietiging van wat is bereikt, en de herinnering aan degenen die het mogelijk maakten.
Ja, het is waar dat er 'draaiboeken' zijn waarin het proces beschreven staat, als een vorm van oorlogvoering. Maar voorzover die in de openbaarheid zijn gekomen zijn die nooit bedoeld voor het omverwerpen van de orde in onze eigen welvarende, beschaafde landen. Ze zijn gebruikt bij de vele 'Regime Change' operaties die 'westerse' landen initieerden in productieve landen, opdat wij zelf in weelde konden leven zonder er iets voor te hoeven doen. Ik begrijp het als de regisseurs van die film nu argwaan krijgen, en denken dat 'China', of 'Rusland', of enige andere concurrent voor de 'wereldheerschappij' verantwoordelijk zijn voor de chaos en zelfdestructie bij ons. Maar ik houd het op 'Vlam in de Pan'. Het vuur té hoog opgestookt, en nu verzwelgt het ons. Het onderste uit de kan willen hebben, en nu valt het deksel op onze neus. Zelf vind ik het wat overdreven om het in Bijbelse termen te vangen, als de 'Vier Ruiters van de Apocalyps', maar het artikel waar die link naar verwijst laat wel zien hoe de stukken op hun plaats vallen voor een afloop waar we geen van allen op zitten te wachten.
De jankende slachtoffer-massa is niet meer te stoppen. En waar we de poorten wagenwijd open hebben gezet voor mensen die vol verwachting zijn afgereisd naar het land van 'Pakjesavond', terwijl we ze niks meer te bieden hebben dan een plekje op de Dam waar ze hun kelen schor kunnen schreeuwen en ziek kunnen worden van de 'Corona', die we vergeten zijn uit te stampen, schuift die gesubsidieerde Tesla uit beeld, kunt u de vliegvakantie wel op uw buik schrijven, en betaalt de regering de boeren om op te houden met het produceren van voedsel, terwijl we de centrales voor de opwekking van de elektriciteit die die energiehongerige Tesla's nodig hebben gaan stoken met gesubsidieerde 'biomassa', wat slechter is voor het klimaat dan bruinkool. De rechter heeft gesproken.
Mocht iemand gezien hebben dat er in het Amsterdamse Bos een boomstronk over dat pad werd gelegd, waardoor het leven van mijn vriend nu aan een zijden draad hangt, dan verzoek ik u met klem om de politie te informeren. Ze hebben het druk, met evalueren wat er mis ging op de Dam, en al die schietpartijen, en trainingen om het eigen blazoen op te poetsen in 'contacten met de pers', maar wie weet vinden ze een gaatje in de drukke agenda om die onverlaat van zijn of haar bed te lichten voor een 'goed gesprek'. En met een beetje geluk vinden ze een rechter die niet bezig is met een van de vele 'processen van de eeuw', of het torpederen van de economie. Ga ik hier verder met het identificeren wie er boomstronken over de weg leggen die ons allemaal bedreigen.