Door een proces te isoleren krijg je zicht op ‘werking’ en ‘bijwerkingen’.
Als je niet je eigen voedsel verbouwt, moet je op enig moment keuzes maken om te zorgen voor voldoende voedsel, zodat je er niet dood bij neervalt. Op het individuele niveau zijn de calorieën die je verbrandt om dat voedsel te kopen, en terug te slepen naar je hol, een ‘bijwerking’. Die activiteit dwingt jou om méér voedsel te kopen dan zonder die activiteit, binnen dat geïsoleerde proces. Tot zover is dat geen ‘hogere wiskunde’. En ook niet iets waar we serieus over nadenken om tot een optimale keuze te komen. Sterker nog, er is een grote kans dat u kiest voor een ‘sub-optimale’ leverancier van dat voedsel, binnen het proces, omdat u de voorkeur geeft aan die ‘vertrouwde’ winkel, al is die verder weg, en verbrandt u daardoor nog meer extra calorieën.
Een proces, met andere woorden, is omgeven door duizenden andere processen, elk met zijn eigen optimale keuze. Dat bracht Adam Smith ertoe om voor te stellen de ‘markt’ het laatste woord te geven. Hij realiseerde zich onmiddellijk dat er één belangrijke stoorzender was, en dat was de ‘overheid’. Tegelijk besefte hij ook dat bepaalde activiteiten slechts door het collectief gerealiseerd konden worden. Een leverancier van voedsel kan hemelsbreed dichtbij zijn, waardoor je in theorie minder calorieën hoeft te verstoken om daar je voedsel te gaan halen, maar als je van die leverancier gescheiden bent door een diep ravijn, dan zul je eerst een brug moeten bouwen. Als jij dan de enige gebruiker van die brug bent, is het de verbrande extra energie niet waard. Los van bezwaren die voortkomen uit andere processen.
Een ‘overheid’ is niet persé nodig om complexe processen in goede banen te leiden. Smith noemde een aantal ‘functies’ waar een ‘overheid’, in zijn tijd, in zijn ogen, ‘meerwaarde’ had. Maar tegelijk waarschuwde hij voor de neiging van enige ‘overheid’ om vooral goed voor zichzelf te zorgen.
U zult wellicht teleurgesteld zijn door deze inleiding, als u dacht dat dit exclusief over ‘bijwerkingen’ van medicijnen zou gaan. Maar deze introductie is nodig om een brug te bouwen naar dat onderwerp. Bij medicijnen is het evident zo dat je ze alleen nodig hebt als je ziek bent, of als een ‘profylaxe’ om ziekte te voorkomen. Daar is nu een argument bij gekomen, waar de ‘overheid’ jou dwingt om je te laten ‘vaccineren’, ook al zou je die keuze nooit maken als het puur en alleen ging om je eigen gezondheid, en die van je medemens. Maar de ‘bijwerking’ van een boete, gevangenisstraf, sociale isolatie, en andere pesterijen van de ‘overheid’, met geweld afgedwongen, als je dat ‘medicijn’ weigert, vormt op enig moment autonoom een argumenten om ‘medicijnen’ te accepteren die je niet nodig hebt.
Maar ‘medicijnen’ die je niet nodig hebt, hebben altijd ook ‘bijwerkingen’. In het geval van ‘medicijnen’ ligt het anders dan in het voorbeeld van de noodzaak om calorieën te verbranden om voedsel te bemachtigen, waar méér voedsel dat probleem voor je oplost, en het dus niet veel meer is dan een ‘opslag’. Hogere kosten. En dat is het enige nadeel. Bij ‘medicijnen’ grijpen de ‘bijwerkingen’ doorgaans aan in andere processen, waardoor het een afweging wordt. Traditioneel iets waar alleen de betrokkene zelf toe kan besluiten, na consultatie van een arts die weet wat de gevolgen, of risico’s zullen zijn. Maar nu zijn we een heel nieuw universum binnengetreden, waar mensen die een ‘medicijn’ niet nodig hebben, en die de ‘bijwerkingen’ kunnen missen als kiespijn, zeker waard dat een nog veel ernstiger aandoening, zoals myocarditis en pericarditis is, terwijl ze ook anderen niet helpen als ze het accepteren, omdat ze minimaal net zo besmettelijk blijven voor hun omgeving, op bizarre gronden toch gedwongen worden dat medicijn te accepteren, door kunstmatig ‘toegevoegde’ ‘bijwerkingen’ die een creatie zijn van een ‘overheid’ die vooral goed voor zichzelf zorgt.
Alle ‘maatregelen’ die ze bedenken zijn vooral goed voor de ‘overheid’, die burgers geld af kunnen nemen, en ‘werk’ creëren voor agenten, cipiers, administrateurs, ‘prikkers’, artsen die bij het ‘prikken’ moeten zijn voor het geval iemand mast krijgt van ‘bijwerkingen’, ‘verkeersregelaars’ om de ‘priklustigen’ hun parkeerplaats aan te wijzen, en ‘bewakers’ in en rond de ‘lokatie’ die de stoelen in de ‘prikhal’ rechtzetten om de ‘anderhalvemeter’ te handhaven, de ‘vaccin-industrie’, journalisten die het spektakel publicitair begeleiden, en een stortvloed aan mensen die werkzaam zijn voor programma’s op de televisie, of bij de duizenden reclame-, communicatie- en adviesbureaus, of ‘adviesorganen’ met ‘experts’, zonder dat het iets oplevert. Het is verleidelijk om historische vergelijkingen te maken, bijvoorbeeld met de regeerperiode van Karel II van Spanje, de ‘Debiele Koning’ die aan het eind van de lijn van Habsburgse inteelt-monarchen stond. Ook omdat het probleem dat ik hier schets niet exclusief zichtbaar is in de ontwikkelingen rond ‘Covid’. Er is geen sector van de samenleving over waar de bemoeienissen van de ‘overheid’ niet tot ‘rot’ leiden, met ‘bijwerkingen’ die zelfs de illusoire ‘werking’ volledig in de schaduw zetten. Kijk naar de door de ‘overheden’ eigenhandig gecreëerde problemen in de energievoorziening, de voedselvoorziening, de woningbouw, de vluchtelingenstromen, de ‘gender-verwarring,’ en de imbeciele, contraproductieve jacht op ‘racisten’ en andere ‘Safe-Space-Offences’ die maken dat de échte criminelen subsidie en applaus krijgen, terwijl ‘overheden’ zich inspannen om burgers ‘boos’ te maken met onproductieve boetes, sancties, ‘two-minutes-of-hate’ en andere puur destructieve activiteiten, die zelfs niet meer door kunnen gaan voor ‘bezigheidstherapie’ in het kader van de creatie van ‘BullShit-Jobs’ zoals voorheen.
U heeft gelijk dat demonstreren futiel is, en gevaarlijk waar de ‘overheid’ geen gelegenheid onbenut zal laten om iets uit te lokken zodat men erop kan slaan. Of het geld dat ze van jou afpakken gebruiken om in Kazachstan rotzooi te trappen. Maar ga nou niet met een fakkel langs de deuren van de prominente ‘dienaren’ van die ‘overheid’, want die ‘bijwerking’ van hun beleid bevatten ze niet. Daar zijn ze te stom voor. Of te doortrapt crimineel. Maar het enige medicijn dat die ziekte geneest is het tegengif van de logica. Niet voor het eerst benadruk ik daarbij dat ‘stom’ niet verwijst naar het opleidingsniveau, of een gebrek aan erkenning binnen de ‘consensus-groep’ die de dienaren beschouwen als hun ‘thuis’. We hebben het over ‘Cipolla-stom’. ‘Achtereind van een varken’-stom. ‘Intellectuele Inteelt’-stom. Te stom om te begrijpen waar Adam Smith het over had. Waar Cipolla op was gestuit. Waar Freud mee worstelde. Wat Multatuli doorzag. Waar Spinoza over schreef. Waar Plato en Socrates al bij stilstonden. ‘Stom’ in die zin dat men altijd op zoek zal gaan om een eenvoudig probleem onmogelijk complex te maken, in de hoop dat de anderen binnen de ‘Peer-Group’ met ontzag naar hen opkijken.
De Nederlandse ‘Geuzen’ waren al klaar met de ‘Spaanse Overheersing’ tegen de tijd dat de ‘Behekste Vorst’ en zijn gevolg van uitvreters Spanje definitief uit de vergelijking haalden. Al moesten we nog wel even door onze eigen momenten van 'geestesziekte' heen. Nu zijn we laatbloeiers als gevolg van onze eigen ‘parasitaire’ status in Europa die ons de luxe verschafte om ‘nestjes’ te roven door belasting op ‘doorvoer’, het vestigen van een ‘belastingparadijs voor multinationals en multimiljardairs’ op Nederlandse bodem, en andere ‘dienstverlening’ die geld voor de ‘overheid’ genereerde dat via subsidies naar de horigen stroomde, die stopten met nadenken over de ‘bijwerkingen’, waardoor ons land nu zwaar ziek is ‘in het hoofd’. Tijd om die originele mentaliteit weer uit de mottenballen te halen, en de macht van de ‘markt’ en de rol van het individu daarin weer opnieuw ‘uit te vinden’. In theorie zou het deze ronde eenvoudiger moeten zijn, omdat het ons al een keer is voorgedaan. Het is een beetje als het ‘uitvinden van het zwarte garen’, nadat het witte al was uitgevonden. Maar vertrouw niet op ‘stom’ om dat te zien. Sommige ‘bijwerkingen’ zijn echt knap heftig, en zorgen voor hersenschade die permanent is. We zouden nu echter wel zo ver moeten zijn dat we dat niet wijten aan het werk van de ‘Duivel’, maar dat we begrijpen hoe die ‘Inteelt’ van ‘Davos’ verantwoordelijk is.