Uiteraard hoop ik dat Pieter Omtzigt, waar ik op gestemd heb, terugkeert in de Tweede Kamer.
Maar zijn gezondheid mag er niet onder lijden, dus ik hoop dat hij de rust neemt die nodig is alvorens de draad weer op te pakken. Voor mij persoonlijk geldt dat ik niet zozeer op het CDA heb gestemd, zoals ik in mijn bijdragen voor de verkiezingen heb toegelicht. En als Hugo de Jonge lijsttrekker was geweest, had ik het ook niet gedaan. Toch is er, zoals ik er tegenaan kijk, veel behoefte aan een ‘middenpartij’, die in het Nederlandse spectrum ontbreekt.
Geen gebrek aan partijen die zich afficheren als ‘middenpartij’, maar geen van allen voldoet. Voor mij is een ‘middenpartij’ een relatief ‘saaie’ partij van mensen die ‘dienstbaarheid’ van de overheid hoog in het vaandel hebben staan. U zult met mij eens zijn dat het CDA op dit moment allesbehalve een ‘saaie’ club is. En de uitgelekte ‘notitie’ van de hand van Omtzigt is een brisantbom. Niet door de inhoud, maar omdat iemand die ‘gelekt’ heeft, waardoor het zijn vertrouwelijke karakter verloor.
In een volwassen partij moeten vertegenwoordigers elkaar in heldere bewoordingen de maat kunnen nemen, maar uiteraard passen het schelden, het gekonkel en de bedreigingen waarvan Omtzigt in zijn ‘notitie’ melding maakt daar niet in. Zolang de ‘notitie’ vertrouwelijk was, kon de commissie Spies er zijn voordeel mee doen, maar nu niet meer. Of degene die de ‘notitie’ gelekt heeft een medestander, of juist een tegenstander van Omtzigt binnen het CDA was, doet er nu niet meer toe. Hij of zij heeft het CDA gespiest achtergelaten. Dodelijk gewond. Ook al door de ‘mondkapjes-affaire’ waarbij een ‘veelbelovend CDA-lid’ in opspraak raakte, en daarnaast waren er nog wel enige ‘affaires’ in de ‘provincie’ die in de nationale pers breed werden uitgemeten.
In Omtzigt heb ik nog steeds het volste vertrouwen, en er zullen zeker momenten zijn waarop ik het niet met hem eens ben, de komende vier jaar, maar zijn integriteit is een aanwinst voor die ‘Apenrots’. In hoeverre zijn stap, die onvermijdelijk werd na het lekken van die ‘notitie’, tot een scheuring in het CDA zelf zal leiden, moet nog worden afgewacht, maar ik kan mij voorstellen dat een deel van het CDA hem volgt, waaronder andere Kamerleden.
Die term ‘Apenrots’ voor de Tweede Kamer zal mij niet in dank worden afgenomen, waar het sterk lijkt op het dédain waarmee Wilders en Baudet zich hebben uitgelaten over de ‘volksvertegenwoordiging’, maar dat is dan maar zo. Steeds meer Nederlanders ergeren zich kleurenblind aan hun ‘vertegenwoordigers’ die meer met zichzelf bezig zijn, en bedenken hoe ze lastige collega’s in een ‘Functie Elders’ kunnen parkeren, dan met urgente kwesties. Het uitbesteden van de beslissingen rond de pandemie aan de ‘consensus wetenschap’, die opzichtig onwetenschappelijk te werk gaat, om vervolgens toe te moeten geven dat het allemaal niet best was, leidde bij de afgelopen verkiezingen al tot een ‘Ruk naar Rechts’, maar als dit obscure machtsspel vervolgens op regeringsniveau leidt tot een ‘Ruk naar Links’, dan is de volgende partij die voor de bijl gaat de VVD.
Omtzigt is nu bevrijd van het CDA-verkiezingsprogramma. Het is van belang dat hij, zonder te vervallen in de gebruikelijke wollige, ronkende teksten die geschreven worden door Machiavellisten, duidelijk maakt waar hij voor staat. Ongetwijfeld is dat, in zijn geval, een ‘Christelijk geïnspireerde’ maatschappijvisie, en er zijn al genoeg partijen die daar aanspraak op maken. Daarom is het van belang dat hij duidelijk maakt wat hij daar persoonlijk onder verstaat, om zo ook rechtschapen mensen die niet verbonden zijn aan een kerkgenootschap, zoals ondergetekende, te inspireren om hem op zijn lastige weg te steunen.
Maatschappelijk is er al veel verzet tegen de ‘Cancelcultuur’, en daar kan hij zijn voordeel mee doen, omdat hij het aansprekende slachtoffer is van de horror die daarachter schuil gaat. Waarbij het belangrijk is die wijze van ‘politiek bedrijven’ niet te gebruiken om andere partijen in de hoek te zetten, maar individuele politici die via de media hun collega’s te drogen hangen. Alsmede de gretige media zelf, voorzover ze daarin meegaan. Tegelijk is het cruciaal dat Omtzigt zich niet door diezelfde media laat verleiden om te blijven hangen in deze hele ‘affaire’. Ook niet als gaandeweg duidelijk wordt hoe er gemanoeuvreerd is, en wie er daarbij een rol hebben gespeeld. Die types, en die media, zijn het niet waard dat je ze aandacht schenkt. Laat dat maar over aan de bloggers, twitteraars en forummers. Dat komt wel goed.