NRC identificeert op de voorpagina van haar weekend-krant de ‘slappe vaders’ die zich geen raad weten met het ‘Covid-virus’.
Bij name genoemd zijn dat Trump, Poetin en Bolsanaro. Maar ook andere ‘onsympathieke’ mannelijke staatshoofden krijgen een veeg uit de pan. Het lastige is wel dat de ‘kille cijfers’ van Poetin eerder één van de meest succesvolle staatshoofden maakt, met slechts 84 doden per miljoen op het moment van schrijven, vier keer minder dan Nederland, en 169.000 tests per miljoen, vier keer méér dan Nederland.
Eigenlijk zijn de genoemde ‘vaders’ in geen enkel opzicht met elkaar te vergelijken, en voelt het erg ongemakkelijk dat NRC hier ineens op de proppen komt met dat concept van de ‘slappe vader’ waar ze hen overigens consequent typeren als uitgesproken autoritaire leiders. In het artikel, waarin een poging wordt gedaan het opgeroepen beeld te onderbouwen, stelt zelfs de econoom Paul Krugman, die als ‘getuige á charge’ wordt opgeroepen, dat het niet eerlijk is Trump uniek de verantwoordelijkheid in de schoenen te schuiven voor de chaos in de Verenigde Staten. En Krugman is zéker geen fan van Trump. Maar hoezo is hier ineens een econoom de ‘expert’?
Omdat de cijfers Poetin juist tot één van de meest succesvolle staatshoofden maakt, als je al zo bekrompen wilt zijn de resultaten per land toe te dichten aan één man of vrouw, de ‘vader’ of ‘moeder’ van dat land, die tot taak hebben de ‘kinderen’ te beschermen, heeft NRC een ‘complot-theorie’ nodig. Volgens hen zijn de cijfers voor Rusland zo gunstig omdat artsen onder druk worden gezet sterfgevallen als gevolg van ‘Covid-besmetting’ niet zo te benoemen. Zo kun je per land een geheel eigen beeld schetsen dat naadloos pas in je gekoesterde vooroordeel. Of het gevaar van ‘Covid’ opblazen tot monsterlijke proporties, danwel bagatelliseren naar keuze. En dat maakt dat ik mijn handen er vanaf heb getrokken, want je praat tegen ‘gelovigen’.
Maar wat had Poetin nou precies verkeerd gedaan dan? Hij had de ‘Lockdown’ opgeheven voor de, vanwege 'Covid' uitgestelde viering van de overwinning op Nazi-Duitsland, en voor een referendum over de nieuwe grondwet. En dat steekt blijkbaar ongunstig af als je het vergelijkt met wat de ‘voorbeeldige vaders’ (en ‘moeders’) in de rest van de wereld doen, waar de ‘Lockdowns’ praktisch overal worden opgeheven, of aangepast. Persoonlijk begrijp ik de viering van de overwinning op Nazi-Duitsland en een referendum over een grondwet beter als argument, dan een demonstratie op de Dam tegen racisme naar aanleiding van de dood van een zwarte man in Minneapolis. Of de wens om de ‘sportscholen’ weer te openen.
Wat mij fascineert aan dat artikel, is die verwijzing naar ‘slappe vaders’ die in elke andere context worden weggezet als uitgesproken ‘autoritaire’ leiders. Alsof de redactie hen uitdaagt om te beantwoorden aan het beeld dat ze van hen hebben, en dat nodig is om de weerstand tegen hen persoonlijk groter te maken. Met andere woorden, dat het helemaal niet om die ‘Covid’ gaat, maar om de wens ‘vaders’ te begraven. ‘Sterk’ of ‘Slap’, maakt niet uit. De feiten doen er ook niet toe. En al sterft de ganse populatie van de hele wereld, die ‘vaders’ moeten worden opgeruimd. ‘Covid’ als breekijzer in een strijd tegen ‘mannelijkheid’. Met andere woorden, als Trump, Poetin, Bolsanaro en de andere genoemde 'slappe vaders' vrouwen waren geweest, met het identieke, onderling toch sterk uiteenlopende beleid, en per land een andere realiteit, was het oordeel anders geweest. Curieus.