Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Processen

De westerse samenleving is tot op het bot verdeeld.

 

Hysterische taferelen rond de benoeming van een 'Opperrechter' in de Verenigde Staten domineerden wekenlang het nieuws tot ver buiten de landsgrenzen. Uiteindelijk werd de man die door Trump werd voorgedragen voor de vacante functie benoemd, waarna hij beloofde 'onpartijdig' te zullen blijven in zijn functie als hoogste rechter. Ik weet niet of hij het meende, maar het komt mij voor dat je toch anders aankijkt tegen iemand die blij is dat ze je leven heeft verwoest, dan tegen iemand die zich op het standpunt stelde dat er zonder bewijs geen veroordeling kan volgen.

 

Nadat een meerderheid van de volksvertegenwoordigers meende dat de ingebrachte bezwaren tegen Kavanaugh niet hard gemaakt konden worden, of onvoldoende zwaarwegend waren om zijn aanstelling in de weg te staan, concludeerden 'commentatoren' dat de Republikeinen feest vierden, omdat deze benoeming mogelijk was gemaakt door de zege van Trump bij de verkiezingen van 2016. Die 'commentatoren' zijn niet de enigen die de hoogste macht in de Verenigde Staten neerleggen bij het college van opperrechters, en niet bij de gekozen president, of de leden van het Congres. En waar een lid van de directie van Google volledig uit zijn dak gaat op een openbaar deel van de 'sociale media' tegen degenen die Kavanaugh het voordeel van de twijfel gaven, onderstreept dat mijn zorgen over de kwaliteit van mensen die in de Verenigde Staten geselecteerd worden voor leidinggevende functies van machtige multinationals, en andere instituten. 

 

Dat juristen, in hun capaciteit van rechter, aanklager, advocaat, of adviseur van de regering die de wetten schrijft, de samenleving in een wurggreep houden, is ongezond. Onmiddellijk na de uitslag van de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten togen juristen aan het werk om die uitslag ongedaan te maken. Ondersteund door 'Veiligheidsdiensten' in 'bevriende naties'. Dat hele proces is nog niet ten einde, en zoals ik hier eerder stelde, komt het mij voor dat veel van wat daaruit is voortgekomen louter 'show'. Een 'Bipartisan' mist die geen ander doel dient dan de opdeling van de samenleving in kampen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen, wat goed is voor de 'wapenindustrie' en andere 'contractors' die spullen leveren voor de massa-surveillance, controle en repressie die een 'Grote Overheid' legitimeren.

 

Het is geen ingenieus plan, of complot. Het is onze 'evolutionaire bestemming', en het bewijs van onze onmacht die te veranderen. Een zelfdestructieve tendens die keer op keer de kop opsteekt als we denken het lek boven water te hebben, en dat ons bootje veilig is. 

 

Niks mis met een verschil van mening. En als er iets gebeurt in de wereld wat de harmonie verstoort, is het logisch dat we onze vermoedens hebben over wie daar achter zou kunnen zitten. In Syrië krabbelen ze net een beetje op, en dan verspreid er iemand een vals gerucht, en dreigt het karretje weer van de rails te lopen. Ik begrijp dat degenen die het zien gebeuren naar Soros wijzen, die de hand heeft gehad in zoveel ellende in landen die door zijn organisaties werden bezocht, teneinde de mensen te 'bevrijden'. Anderzijds heb ik ook zoiets van: Als je nou opnieuw in die val trapt, dan is er ook geen hoop meer dat het ooit goed zal komen. Iets met een 'Ezel' en een 'Steen'. Waarmee ik niet zeg dat we die Soros maar gewoon zijn gang moeten laten gaan. Hoogste tijd dat we leren van onze fouten, en zijn plannetjes onderscheppen voor ze schade aan kunnen richten. 

 

We moeten helemaal wég van die 'bipolaire stoornis' die eist dat je vóór of tégen 'Kavanaugh' bent. Ik ken hem niet, en na alle hysterische berichtgeving, voor en tegen, ken ik hem nog steeds niet. En ik had hem ook niet beter leren kennen als ik alle 'nieuws' over die man tot mij had genomen. Wat we nu echt met voorrang moeten leren, voor het te laat is, dat is dat we moeten zorgen voor een gezond bestuurlijk systeem, dat gezonde processen voortbrengt. 

 

Laat er geen misverstand over bestaan dat ik mij terdege realiseer dat er veel mensen rondlopen met onverwerkte trauma's uit hun jonge jaren als gevolg van 'ongewenste intimiteiten', en/of hun eigen omissie om aangifte te doen. In het geval van mevrouw Ford speelde vermoedelijk mee dat deze dame een expert is in het onder hypnose 'terugbrengen' van herinneringen. Een techniek die in een kwade reuk kwam te staan toen werd aangetoond dat het in een aantal gevallen betekende dat de therapeut (onbedoeld) een 'valse herinnering' implanteerde, die vervolgens voor de patiënt wel degelijk gaat leven alsof het een echte gebeurtenis betreft. In verscheidene spectaculaire missers leidde het tot aanklachten tegen mensen die volkomen onschuldig waren. Patiënten met een 'False Memory Syndrome' liegen niet als ze hun verhaal vertellen, in die zin dat ze denken de waarheid te vertellen. Alleen is die waarheid niet waar.

 

We kunnen niet weten wie de waarheid sprak, en wie er loog. Terecht stellen de meest uitgesproken supporters in beide partijen dat ze de één, of de ander 'geloven'. Maar geloven, dat doe je in de kerk. Geen bewijs, geen zaak.

Go Back

Comment