De kruik gaat te water tot hij barst.
Economen noemen dat de 'Boom/Bust-cycle'. Het bedrijf floreert, er komen problemen die vragen om aanpassingen. Dat stuit op weerstand terwijl de problemen alleen maar groter worden. En dan is daar de 'Man met de Hamer', en dan gaat het bedrijf failliet. Als het bedrijf groot genoeg is, komt er een 'crisis manager', die keihard saneert, waarbij iedereen die bij dat bedrijf werkt graag bereid is om offers te brengen om tenminste die baan te behouden, terwijl de écht waardevolle mensen vertrekken, waardoor het zeer de vraag is of het uiteindelijk geen 'sterfhuis' wordt.
Dat is klassiek 'Kapitalisme' ten voeten uit, waarbij 'marktwerking' de scheidsrechter is. Het systeem springt onverantwoord om met de schaarse grondstoffen, en het beschikbare 'menselijke kapitaal'. Er kwamen twee ideologieën op die meenden dat het beter kon, efficiënter. De communisten zeiden: Maak er een collectieve verantwoordelijkheid van, zet er 'planning' op, en dan zul je zien dat het een superieure maatschappij oplevert vol tevreden mensen. De fascisten zeiden: Het volk moet je erbuiten laten, dat is te dom om te begrijpen wat nodig is. Geef hen een visionaire leider, of klein collectief, daaronder de succesvolle industriëlen en bankiers, daar weer onder de vertegenwoordigers van de clerus en sociale vertegenwoordigers, en onderaan die piramide het gepeupel.
Het communisme en het fascisme legden het af tegen het (industrieel) kapitalisme, maar vooral door de introductie van het besef dat een ondernemer 'verantwoordelijk' diende te ondernemen, onder toezicht van de overheid, in economische termen ook wel het 'Rheinland-Model' genoemd, politiek vooral gedragen door de naoorlogse 'sociaal-democratie'. Voordat 'Roofkapitalisten' de industrie exporteerden en uitverkoop hielden, waarbij ook de 'sociaal-democraten', van Kok tot Blair, zich bekeerden tot het 'Thatcherisme', en in een roze 'Woke'-wolk wegdreven van het aardoppervlak als 'kenniswerkers'.
Het 'Roofkapitalisme' is parasitair, en het dood bij ongebreidelde groei uiteindelijk het 'organisme' dat wordt verzwakt en leeggezogen, waarbij ook de parasiet het loodje legt. Dat besef daalde her en der in, alsmede het schuldgevoel waar we ons realiseerden hoe krankzinnig onverantwoordelijk we al doende omsprongen met schaarse grondstoffen, en hoe erbarmelijk de leefomstandigheden van onze 'slaven' waren, die in 'Sweatshops' onze 'gadgets' en kleding maakten. Zo konden we niet doorgaan. Uiteenlopende bewegingen dachten na over wat ons te doen stond in ons 'Globalistische' systeem. Elk met andere antwoorden. Voor deze bijdrage heeft het geen zin ze stuk voor stuk langs te lopen, en te becommentariëren. Waar ik heen wil, is dat de 'Roofkapitalisten' dondersgoed zagen dat het zou eindigen in tranen, maar ze wilden hun 'Globalistische' ambitie voor geen goud afstaan, en zelf ook niks inleveren, maar hoe krijg je het gepeupel zo ver dat ze zich schikken in hun lot als 'horigen'?
Simpel. 'Boom/Bust' vertelde hen dat de burger hun schoenzolen zou likken in een crisis, dus moest er een manier gevonden worden om de crisis permanent te maken. De permanente oorlog. De permapandemie. En de klimaatverandering. Vooral die laatste was briljant, want het klimaat verandert altijd. De permanente oorlog, en de permapandemie waren echter nodig om grootschalige surveillance door de overheid erdoor te kunnen drukken, en een niet aflatende stroom van vaccinaties bood een weelde aan unieke mogelijkheden om het gepeupel een 'Digitale-ID' door de strot te drukken om hun 'vaccinatie-status', en andere persoonskenmerken in op te slaan, uiteindelijk voorbij de 'APP' op je telefoon. Bij voorkeur in een 'chip' onder de huid, of via een nog veel geavanceerder methode die neerkomt op een onzichtbare 'tatoeage' middels microscopische naaldjes in de huid, of met het 'vaccin' meegegeven programmeerbare nanodeeltjes, of een combinatie. Geen 'complot-theorie', zoals de links laten zien, maar concrete voorstellen die door wetenschappers werden, en worden ontwikkeld. De sleutel was dat mensen permanent in de stress moeten worden gehouden om hen meegaand te houden. Waarbij onze leiders ons geruststellen, en tegen ons zeggen: 'Geef mij je hand…..'.
Technofascisme, dus.
Voor uw en mijn bestwil. Uiteraard. En eenieder die de permanente oorlog wegzet als 'doorgestoken kaart', er op wijst dat de permapandemie tot stand kwam via 'Gain of Function'-onderzoek, en hoogstwaarschijnlijk opzettelijk werd uitgezet, gelet op het gegeven dat zoveel autoriteiten er vooraf al mee bezig waren, en oefenden op wat ze moesten doen om de bevolking de stuipen op het lijf te jagen, terwijl scepsis over de klimaathysterie voor die groep eigenlijk niet eens vraagt om een toelichting, is een 'rechts-extremist', een 'complot-denker', een 'wappie', een 'terrorist', en een regelrechte bedreiging voor de 'Orde'.
Nou kunt u uit het voorgaande al wel afleiden dat ik mij terdege bewust ben van het gegeven dat we een manier moesten zien te vinden om te genezen van dat 'Boom/Bust'-verschijnsel als iets goeds, maar dan vanuit het idee dat we wegen moesten zien te vinden om meer 'Boom' voor iedereen te kunnen realiseren, zonder 'Bust', en zonder dictatoriale graaiers nog veel rijker en machtiger te maken, en onze arm aan te bieden voor de vloeistoffen die ons gelukkig gaan maken met niks, en dankbaar voor het einde, en hen nóg rijker en machtiger. Omdat het in die vorm niet mijn verantwoordelijkheid is, maar onze collectieve verantwoordelijkheid, waarbij we ons in elk geval moesten ontdoen van de leugenaars, de bedriegers, de oorlogshitsers en fascisten, terwijl ik niet het begin van enig vertrouwen heb in het klassiek communistische alternatief, lag, en ligt het niet op mijn weg om u voor te gaan. Uit mijn mond geen: 'Geef mij je hand……..'. Maar eerder de vermaning: 'Grow Up!'
U moet het mij maar vergeven, maar ik ben inmiddels niet meer zo hoopvol gestemd. Ik denk dat ik teveel vertrouwen heb gehad in de geëvolueerde mens, democratische instituten en de échte wetenschap. Toen ik begon met het volgen van de voorstellen die openlijk werden besproken in 'Davos', dacht ik bij mijzelf dat die lui ze zagen vliegen als ze oprecht meenden dat we daarmee akkoord zouden gaan. Nu kijk ik om mij heen, en zie ik hoe iedereen wegduikt uit de realiteit, en blijmoedig naar het schermpje kijkt, geprogrammeerd voor 'porno' (prikkel-beelden en -teksten), temidden van een mensenmassa, en al het moois dat de wereld te bieden heeft, en vrees ik dat ik mij vergist heb. Maar ik laat mij graag verrassen.