Pak de nootjes en de chips maar, en uw favoriete flesje fris, want het ziet er naar uit dat we het echt gezellig gaan maken.
Met elke nieuwe dag kondigen de Verenigde Staten nieuwe sancties aan tegen Rusland, en omdat de Chinezen zich ook het beleg niet van hun brood laten eten, komt er daar nu ook rook van de rem waar de Verenigde Staten op is gaan staan. En nu Duitsland oppert om de wereldhandel te organiseren buiten de Dollar om, staat de ‘Atlantische’ relatie tussen Europa en de Verenigde Staten stevig onder druk. Daarnaast speelt nog de Brexit, en rommelt het opnieuw/nog steeds binnen de EU.
De stortvloed aan oorlogen en ‘Regime Change’ interventies hebben de Verenigde Staten een arm en een been gekost, terwijl het geen ‘strategic depth’ heeft opgeleverd. Je kunt eindeloos kissebissen over de vraag hoe het was gelopen zonder ‘Afghanistan’, ‘Irak’, ‘Libië’, ‘Syrië’, ‘Yemen’ en ‘Oekraïne’, maar denk je eens in wat ze in de Verenigde Staten allemaal hadden kunnen realiseren met het geld dat daar in is gestoken! Honderden miljarden. ‘BOEM!’ Weg.
En ondertussen rolt de president van het militair machtigste land, op papier, over straat met concurrenten die het niet kunnen verkroppen dat hij ruzie mag maken met Rusland en China, waar ze zelf de teugels strak in de hand dachten te hebben, maar nu de eer aan Trump moeten laten. Want de culminatie van deze machtsstrijd komt niet uit de lucht vallen. De Verenigde Staten waande zich ‘On Top of the World’. En nog. Via de ‘NED’ en de NAVO schreven ze landen voor hoe ze hun regering vorm moesten geven, en wie er de leiding moest hebben, wilde men geen bezoek krijgen van ‘Groene Mannetjes’, of het Team van Victoria Nuland.
Of Trump toch een schaap in wolfskleren zal blijken te zijn, en hij het moeras alsnog drooglegt, zoals de optimisten hopen, dat is een boei waar ik mij niet aan vast zou willen houden, gelet op de ontwikkelingen. Maar het is zo’n potpourri, dat het net zo goed naïef kan zijn je er van af te keren.
Ogenschijnlijk geringe voorkeuren van zittende regeringen in landen die in het ‘kruisvuur’ liggen, kunnen uiteindelijk ver reikende gevolgen hebben. Zoals het omlaag brengen van de ‘Dividendbelasting’, wat in Nederland gecompenseerd wordt door de ‘verkoop’ van ‘Emissierechten’. Dat is een innovatieve extra belasting die uiteindelijk de burger treft, terwijl de buitenlandse aandeelhouder er met de ‘winst’ vandoor gaat. Die insteek, die er op gericht is het Verenigde Koninkrijk en de Amerikanen te vriend te houden, door de Europese burger indirect een poot uit te trekken, is heel erg ‘van gisteren’.
De suggestie dat Duitsland Rusland ‘herontdekt’ heeft, bezorgt menigeen in de ‘Atlantische’ wereld migraine, en een enorme behoefte om zichzelf te overschreeuwen. Hoewel een verstandige keuze, die beter eerder gemaakt had kunnen worden, toen Europese ministers met de gekozen Oekraïense president en de oppositie een ‘deal’ hadden, en ‘Team ‘Fuck the EU’ Nuland’ alsnog een coup pleegde, is het hier ‘beter laat, dan nooit’. En dan zeg ik dat met een vurig kloppend Europees hart! En niet namens Poetin. Alhoewel hij het mij niet kwalijk zal nemen, vermoed ik.
En nu?
Volgens ‘Welingelichte Kringen’, zoals dat dan heet, doen de spionnen van de CIA binnen het Kremlin er ineens het zwijgen toe. Zou dat de reden zijn dat Trump zich heeft laten overtuigen? Dat die spionnen zwijgen door ’Skripal’? En dat hij daarom die nieuwe sancties heeft goedgekeurd? Of waren die spionnen al langer onderdeel van de ‘desinformatiecampagne’ die ook het ‘vaccinatiedebat’ in de Verenigde Staten heeft doen ontsporen? Hoe diep zit de rot? Is zelfmoord de enige uitweg?