Deze bijdrage gaat over ‘de homo als wapen’.
In zijn column in NRC die op 8 april verscheen, schreef Bas Heijne over ‘Homohypocrisie’. Daarin zegt hij verstandige dingen over mensen die met hun solidariteit te koop lopen. Dat alles naar aanleiding van het incident in Arnhem, waar twee volwassen mannen slaags raakten met een groepje tieners. Omdat de volwassenen homo’s waren, wemelde het in Nederland ineens van de mensen die meenden er goed aan te doen hun solidariteit te betuigen met die volwassenen. En in het voorbijgaan hun eigen politieke agenda te voeden.
Blijkbaar hield niemand er rekening mee dat het verhaal van die twee mannen strijdig kon zijn met de waarheid. Dat de aanleiding anders kon zijn. En dat zij niet waren aangevallen, maar zelf als eersten fysiek geweld gebruikten. Terwijl de geclaimde ‘betonschaar’ vooralsnog niet in beeld is, voorzover mij bekend. Inplaats daarvan werd als dader een tiener aangehouden die de afdruk van de tanden van één van die mannen in zijn vuist had staan. Maar over die twijfels ging dat stuk van Heijne niet.
Het standpunt dat ik hier uitdraag, is dat homo’s en lesbiennes gewone mensen zijn. Mensen die het verdienen om met respect te worden behandeld, zolang ze zich houden aan de wetten en regels die wij in ons land stellen aan gedrag in het openbaar. Hetzelfde geldt voor mensen met een andere huidkleur, een andere religie, of welk ander onderscheid u ook maar kunt verzinnen. We zijn allemaal mensen. Met onze eigenaardigheden, eigen voorkeuren, historie en idealen.
Dat betekent dat ook homo’s zware criminelen, pathetische leugenaars, overspelige, op porno terende, alcohol en drugs misbruikende types kunnen zijn, die niet terugschrikken voor kindermisbruik, verkrachting en geweld. Op geen enkele manier is dat een rechtvaardiging om alle homo’s onder een vergrootglas te leggen, of andere weerzinwekkende suggesties te bepleiten die een eind moeten maken aan die ‘dreiging’.
De mens is een complex wezen, dat vreemd kan reageren als men op enig moment ‘het licht’ ziet. In ons deel van de wereld valt nog een hoop te doen om homofobie van het menu te krijgen. Maar in mijn optiek zijn bekeerde homo-haters een groter gevaar voor de emancipatie van die groep, dan de openlijk homofobe Neanderthalers waar zij zich van hebben afgesplitst. Je ziet dat ook met mensen die zijn ‘gestopt met roken’, en ineens fanatiek willen bewijzen dat hun nieuwe ‘gospel’ de enig juiste is. Politieke bekeerlingen, die overstappen van ‘links’ naar ‘rechts’, of andersom, hebben dat ook. Evenals lieden die overstappen van de ene religie naar de andere. Of van ‘ongelovige’ ineens religieus worden. Om te bewijzen dat ze oprecht zijn voelen ze ineens de onbedwingbare behoefte tot ‘broedermoord’.
Die idiotie gaat zover, dat die ‘bevrijde’ Neanderthalers voorop gaan in de strijd om wereldwijd homo’s te ‘bevrijden’. Nou wemelt het in de wereld van de achtergebleven gebieden, waar je niet alleen als homo niet te benijden bent, maar ook allerlei andere ‘kwalificaties’ gezien worden als een legaal argument om iemand te discrimineren, of te vervolgen. Vrouwen, Christenen, Joden, Moslims, ‘Ongelovigen’, en mensen uit ‘Groningen’ of ‘Limburg’ hebben er last van. De lijst met ‘argumenten’ die mensen aan kunnen voeren om iemand te discrimineren is eindeloos. Op geen enkel vlak zijn we zo creatief als het bedenken van universeel geldende ‘redenen’ om groepen anders te behandelen dan de ‘doorsnee mensch’. Het is pathetisch!
Maar dat geldt net zo goed voor ‘positieve’ discriminatie, als voor ‘negatieve’. Doe maar gewoon!
Eenmaal doorgeslagen van homofoob naar homo-knuffelaar, bereid tot het aanbinden van de strijd met alle denkbare landen in de wereld waar nog niet ‘positief’ wordt gediscrimineerd, keert men weer terug naar het Neanderthal-stadium, waaruit men eigenlijk nooit is ontsnapt. Blind, doof, en geladen met ‘bias’, ontwikkelt men zich tot loyale slaaf in de ‘emancipatiestrijd’. Waar het ronduit tenenkrommend wordt, is waar die ‘verlichte geesten’ in één moeite door ook ‘vrijheidsstrijders’ in de armen sluiten die op gezette tijden homo’s van het dak gooien, onthoofden, of op andere wijze onaangenaam aan hun eind laten komen. Terwijl ook Christenen, Joden en vrouwen het niet best hebben in hun ‘enclaves’.
Als ik homo zou zijn, zou ik niet blij zijn met de steun van die Neanderthalers, die ons naast de ‘bevrijding’ van Libië, en het slachthuis Syrië, ook ‘Afghanistan’ brachten, waar moedwillig de ‘Mujahedin’ aan de modernste wapens, en oneindige ‘fondsen’ werden geholpen om dat land, en daarna Joegoslavië te ‘bevrijden’ van de ‘ongelovigen’. En die, na een eerdere poging om Tsjetsjenië over te dragen aan de Salafisten, nu opnieuw een poging wagen door aandacht te vragen voor de problemen die homo’s daar hebben als ze uitkomen voor hun geaardheid.
Dat Kadyrov en de zijnen weinig op hebben met homo’s, dat is een open deur. Maar waar zijn de bewijzen van het bestaan van 'concentratiekampen'? Door NRC 'ge-fact-checkt' als 'Grotendeels Waar', door te verwijzen naar de ruime definitie van 'concentratiekampen' op Wikileaks. Is dat 'bewijs'? En zolang Tsjetsjenië nog niet ‘bevrijd’ is door 'onze' Salafisten, waar ze in NRC helemaal lyrisch over rapporteren, en het land deel uitmaakt van de Russische Federatie, kun je tenminste nog een veilig heenkomen zoeken in andere delen van de Republiek, met een wat milder klimaat. Of emigreren naar het ('positief') discriminerende Nederland, als je zelf graag legaal wilt discrimineren als 'kwetsbare minderheid'.
Waar politici en ’NGO’s’ homo’s opvoeren als wapen in dat soort gebieden, is het van twee slechte opties één: Of het zijn doortrapte machtswellustelingen, die in het geheim nog altijd een diepe aversie koesteren tegen homo’s, die ze als kanonnenvoer inzetten voor hun geopolitieke agenda. Of het zijn Neanderthalers die niet tot ‘tien’ kunnen tellen, en niet eens zien wat voor spoor van vernieling ze door de wereld trekken.