De Verenigde Naties zijn bang dat het oostelijke deel van Aleppo verandert in een 'massagraf', nu de 'rebellen' steeds meer terrein moeten prijsgeven.
Er zijn twee verschillende soorten 'Verenigde Naties'. De administratieve lobby, die vanuit New York de inspanningen van de NAVO ondersteunt. En de 'Veiligheidsraad', waar de belangrijkste 'spelers' het met elkaar eens moeten zien te worden over ingewikkelde kwesties. Daarnaast is er nog de 'Algemene Vergadering', die aan de lopende band besluiten neemt waar niemand ooit iets mee doet.
De opzet van de Verenigde Naties was niet bedoeld als de eerste aanzet tot een 'wereldregering', maar als een platform voor een permanente dialoog tussen de 'kernmachten', met de bedoeling een nucleair Armageddon te voorkomen. Vanaf het moment dat de Sovjet-Unie omviel, zag de NAVO haar kans schoon voor een coup, en werden de bakens verzet. Tot en met 'Libië' dicteerde de NAVO in feite het beleid van de Verenigde Naties.
Het zou al mooi zijn geweest als we hadden kunnen stellen dat dat met 'wisselend succes' gebeurde, maar het was, alles overziend, één grote puinhoop. Althans,voor diegenen die niet hun brood verdienen in de wapenindustrie, of daaraan verwante organisaties. Met inbegrip van de 'Rent-Seekers' die werkzaam zijn bij een enorme schare 'NGO's', die als paddestoelen uit de grond schoten.
Na de schandalige vertoning in Libië ging er een andere wind waaien toen de NAVO haar begerige ogen richtte op Syrië en Oekraïne. De Russen, Chinezen en Iran besloten de handen ineen te slaan, en een halt toe te roepen aan de creatie van de ene na de andere 'failed state', waar 'fundamentalisten' met een uitgesproken onmenselijke kijk op de samenleving bij in het zadel werden geholpen, ter meerdere eer en glorie van een zeer selecte groep belanghebbende partijen in de wereld van het 'Grote Geld', de wapen- en de olie industrie, en de handel in 'hulp'.
Voor wie wil weten hoe het zo gekomen is dat niet-productieve sectoren in de samenleving een gedaanteverandering ondergingen, waardoor ze als 'productief' werden gezien, en wat dat voor gevolgen had voor de economie, en de wereldvrede, verwijs ik met liefde naar DEZE discussie tussen twee door mij bewonderde economen. Die beiden de 'Krediet-crisis' zagen aankomen, maar tot op de dag van vandaag worden genegeerd door hun 'mainstream' collega's. Sterker nog, toen ik een econoom opmerkzaam maakte op het werk van die twee, en nog een handvol anderen, merkte hij op dat het geen 'collega's' waren. En dat verklaart veel. Zo niet alles.
Hulpgoederen bereikten Aleppo niet meer toen het Syrische leger aan de winnende hand bleek. De 'Verenigde Naties' werkten de evacuatie van burgers uit de belegerde gebieden tegen. En ze lieten zich meevoeren door de propaganda van leugenaars die handelen in 'False Flag'-operaties, met inbegrip van gifgasaanvallen. Terwijl wapens en munitie, bijeen gesprokkeld door NAVO-landen en hun Arabische bondgenoten, blijkbaar vrijwel ongehinderd de 'rebellen' bereikte. Daarbij bleken de 'rebellen', en de 'bondgenoten' met enige regelmaat behoorlijk ondankbaar.
Diezelfde 'Verenigde Naties' zijn tevens de belangrijkste producent van door 'experts' opgelegde 'Identity Politics', die in een wereld zonder grote ideologische verschillen de voedingsbodem moest worden voor een 'maakbare' wereld, onder regie van 'Team Soros', om het maar even simpel te houden. Geheel los van de opzichtige uitglijder in de Verenigde Staten bij de laatste presidentsverkiezingen, waar vrouwen weigerden om op Hillary te stemmen, omdat ze een 'vrouw' was, en 'Latino's' en mensen met een 'Black Life', of een 'LGBT'-achtergrond ook geen 'kat-in-het-bakkie' waren, blijkt dat hele concept van 'Identity Politics' eerder levensgevaarlijk.
Dan heb ik het nog niet eens over de stevige kater die ze in Duitsland bij de veiligheidsdiensten zullen hebben overgehouden aan de ontdekking van een extremist in eigen gelederen, die een veilige keuze leek omdat hij naast 'Moslim' ook 'Gay' was, en acteerde in Porno-films. Die op 'Identiteit' en vermeende groepscontrole opgebouwde schijnwereld ondergraaft de maatschappij, en frustreert de nuttige confrontatie met 'andersdenkenden' op een wijze die aan het licht kan brengen dat mensen bedoelingen hebben die haaks staan op de meest elementaire mensenrechten. Zoals het recht om in vrede en veiligheid te leven, en een menswaardig bestaan op te bouwen.
Het is de achilleshiel van onze westerse samenleving, dat we zijn gaan geloven dat iemand die deel uitmaakt van een 'minderheidsgroep' per definitie niet bij machte is anderen te onderdrukken, omdat hij of zij immers zelf slachtoffer is. Die strategie, van het versplinteren van de samenleving tot een verzameling van 'minderheden', waar recent de 'Boze Blanke Man' aan werd toegevoegd, om van daaruit respect voor andere 'minderheden' op te kweken, is een doodlopende weg. De mens is meer dan zijn 'lifestyle', sociale-, etnische- of seksuele kaste. En dat geldt niet alleen voor de regisseurs binnen die elite met hun blinde ambities, die hun moeder nog op 'Marktplaats' zetten als ze er beter van kunnen worden. Groeps-loyaliteit is een gif dat de parasieten voedt die slechte bedoelingen hebben, en die zich aan het eind van de rit niet bekommeren om het lot van de 'lege huls' die ze achterlaten.
In elke oorlog vallen burgerslachtoffers. Zo ook nu, in Aleppo, waar een kansloze groep extremisten blijkbaar 'tot de laatste man' wil vechten voor hun Kalifaat. De steun van de NAVO en haar Arabische partners brokkelt af nu in de Verenigde Staten Trump gekozen is, die in ISIS en Al Qaida een groter gevaar ziet dan in Rusland. Nadat eerder Erdogan al aan het twijfelen was gebracht door een coup tegen hem, waarbij zijn vrienden van de NAVO overduidelijk niet aan zijn kant stonden. Om niet te zeggen dat ze het plan hadden opgevat om hem een mes in zijn rug te steken. Het hypocriete gejank van de 'Verenigde Naties' (de administratieve lobby van goed betaalde 'experts'), is hun 'Laatste Kunstje'.
Punt is echter wel, dat het gevaar voor verdere escalatie niet geweken is met de val van Aleppo, en het slechten van dat laatste belangrijke bolwerk van Al Qaida in Syrië. Trump mag dan geen fan zijn van ISIS en Al Qaida, maar deelt de Israëlische paranoia over een groeiende invloed van Iran. Iets dat hij gemeen heeft met zijn nog te benoemen minister van oorlog, 'Mad Dog' Mattis. En de meerderheid van het Amerikaanse Congres, dat nog maar weer eens heeft opgeroepen tot het instellen van een 'No Fly Zone' boven Syrië, wat betekent dat de Russen met de staart tussen de benen af zullen moeten druipen, of ze houden voet bij stuk, en dan komt die oorlog tussen Rusland en de NAVO er alsnog. En dan hebben we het met recht over een massagraf! Met dank aan die duurbetaalde 'experts' bij de 'Verenigde Naties', die even vergeten waren te doen waarvoor ze ook alweer waren ingehuurd.