Het gearrangeerde huwelijk is terug van weggeweest.
Maandenlang zat Nederland aan de buis geplakt om te weten met welke 'kandidaat' een BN-er uiteindelijk gedwongen zou worden te trouwen. Nou moet ik erg voorzichtig zijn met wat ik erover schrijf, want behalve de overvloedige reclame voor het televisieprogramma, en het 'nepnieuws' eromheen, heb ik er niet veel van meegekregen. Het verbaast mij niets dat het programma vele kijkers trok. Dergelijke 'grensverleggende' televisie is echt iets dat helemaal past bij deze tijd.
Verwacht geen litanie van verwensingen aan het adres van mensen die ademloos toekeken, en voor wie het een belangrijk thema was in de gesprekken die ze voerden met vrienden en familie. Ik laat hier met opzet 'geliefden' weg, want dat is nu definitief een omstreden term. Eeuwenlang waren huwelijken van 'aanzienlijken' nagenoeg altijd gearrangeerd. Het was een manier om bezit en macht te bestendigen, en oorlogen te vermijden. Wat in de praktijk niet altijd even goed lukte. Eenmaal getrouwd zorgde het paar voor 'nageslacht', maar niet zelden ook buiten het huwelijk om. Tegen de tijd dat de Christelijke kerk begon te hameren op 'huwelijkse trouw', loste Henry de Achtste dat op door de vrouwen waar hij op uitgekeken was te onthoofden. En zijn dochter, 'Bloody Mary', projecteerde die bereidheid om obstakels uit de weg te ruimen op ambitieuze types met een andere religie. Elders in Europa trokken zonen tegen de legers van hun moeders op, en verdwenen familieleden die problemen veroorzaakten in het cachot, of het klooster.
In de lagere kringen was iets meer ruimte voor de liefde als motivatie voor een huwelijk. Maar wel met restricties, want als de partner die de voorkeur had een andere religie had, of van hetzelfde geslacht was, of uit een andere 'laag' van de bevolking kwam, ging het feest niet door. Die barrières werden geleidelijk aan overwonnen, maar de sloop was nog niet compleet, of het hele idee van 'huwelijkse trouw' verdween door het putje. Wie nu aan komt zetten met liefde die 'voor altijd' is, plaatst zich buiten de realiteit. Het is handel, en meer niet.
We trouwen en scheiden aan de lopende band. Het is goed voor de economie, maar niet zo goed voor de kinderen. Dus besluiten steeds meer jong volwassenen om het krijgen van kinderen uit te stellen, tot de 'hormonen' wat tot bedaren zijn gekomen. Of ze zien er helemaal vanaf. We hebben een premier die getrouwd is met zijn werk, en het houdt bij 'relaties'. 'Wisselende contacten' was enige tijd terug een bedreiging voor de volksgezondheid, maar als je ziek wordt als consequentie, ga je niet meer zo snel dood, want daar hebben we (peperdure) medicijnen voor, waar de gemeenschap via een collectieve verzekering voor opdraait.
Het probleem dat ik er mee heb is beslist niet van moralistische aard. Ik ben van mening dat volwassenen het volste recht horen te hebben om hun eigen keuzes te maken, en hun eigen glazen in te gooien. Laat 'Darwin' maar beslissen wie er aan het langste eind trekt. En als er mensen warm lopen voor de herintroductie van gearrangeerde huwelijken, en 'trouwen' als middel om geld en aandacht binnen te harken, en de 'macht van de kijkcijfers' te exploiteren, wie ben ik dan om te zeggen dat dat niet mag? De lichte irritatie die ik op voel wellen als ik zelfs in het 'nieuws' wordt geconfronteerd met de uitkomst van die 'Miss-verkiezing', en programma's die geacht worden actualiteiten als thema te hebben er volop reclame voor maken, is mijn probleem. Er zit een knop op die tv. En er zijn andere nieuwsbronnen.
Ook dat een vooraanstaande politica van het 'Christen Democratisch Appèl' zich had verlekkerd aan het programma verbaast mij niets. Net zoals 'links' tegenwoordig vooral 'rechtse' standpunten verdedigt, en andersom, mogen Christenen zich ook bedenken over hun dogmatisch beleden pleidooien voor 'huwelijkse trouw'. Daarbij was ze niet te gast bij WNL om daarover haar 'deskundige' mening te geven, maar over een golf van 'incidenten' waarin tieners een prominente rol spelen, als dader. Moorden en verkrachtingen met name. Wat moeten we ermee?
WNL had het vraaggesprek voorbereid door een andere 'deskundige' te vragen naar de oorzaken. En die hoestte plichtmatig op dat het kwam door al die programma's met geweld op de televisie. Wat de andere gast aan tafel gisterochtend in het verkeerde keelgat schoot. Want die was 'mediadeskundige' en vond het te gemakkelijk om 'steeds weer' de media de schuld te geven, zonder begin van bewijs. Maar dat is anathema voor vertegenwoordigers van de 'zachte wetenschappen', want daar draait het om consensus. En de lobby om meer gemeenschapsgeld los te wrikken voor 'onderzoek', waarna we een gelikt 'rapport' voor onze neus krijgt dat vol arbitrair opgekrikte cijfers staat die 'bevestigen' wat 'deskundigen' al dachten. In enkele spraakmakende gevallen werden de cijfers niet 'opgekrikt', maar gewoon verzonnen.
De politica, voorheen directeur van een gevangenis, pleitte voor langer straffen, om de daders beter te kunnen helpen. Ehhhhh, ja……… Maar zou het thema niet moeten zijn dat je potentiële slachtoffers helpt door de dreiging weg te nemen? Het is maar een idee………. En inderdaad niet door geweld op de televisie te verbieden, en de censor met de stofkam het internet na te laten pluizen, maar dichter bij huis te beginnen. Hoe voeden wij onze kinderen op in een decadente samenleving waar ook zij meer en meer beschouwd worden als 'handelswaar'? Bron van inkomsten voor 'professionals', en opportunistische handelaren in 'snoepgoed', met inbegrip van politieke idealen in de utopische sfeer, om 'Regime Change' te kunnen effectueren op afroep?
Twee Amerikaanse economen die de 'Nobelprijs' wonnen schreven een boek, 'Phishing for Phools. The Economics of Manipulation and Deception' dat ik in de Nederlandse vertaling cadeau kreeg van Sinterklaas. Dan heet het 'De Economie van List en Bedrog'. George Akerlof en Robert Schiller richten zich in die publicatie op de verstorende factoren die de 'Vrije Markt' als ideaal binnen de 'Mainstream' economische theorie ontwrichten, waar in die theorie wordt aangenomen dat de mens een rationeel handelend wezen is. Ik ben Sinterklaas dankbaar voor dat cadeau, omdat het thema zo breed toepasbaar is, in een wereld waarin alles een 'markt' is geworden. En bedrog zo vanzelfsprekend, dat het ons angst inboezemt als iemand nog 'Truth to Power' spreekt, en 'Bullshit!' zegt, of hamert op bewijs. De losse flodders uit uw 'Kijkcijferkanon' kunnen mij gestolen worden. Maar ik heb het gevoel dat 'Darwin' niet meer zo lang op zich laat wachten……