Eén van de belangrijkste artikelen in een liberale grondwet, is het recht op de vrijheid om je mening te uiten.
Degenen die te hoop lopen tegen partijen die in hun ogen 'fascistisch' zijn, omdat ze met voorstellen rondlopen die tegen de bestaande grondwet ingaan, hebben tonnen boter op het hoofd. In het bijzonder waar ze bijna zonder uitzondering pleiten voor censuur. Maar ook omdat ze zelf veelal net zo goed voorstellen hebben die niet zijn in te passen in de bestaande grondwet, zoals afschaffing van de monarchie.
De grondwet wordt al vele jaren 'stilzwijgend' overtreden door allerlei teksten 'anders uit te leggen', waardoor je tegenwoordig wel mag discrimineren, en daar zelfs toe gedwongen kunt worden, als het maar 'positief' is in de ogen van degene die daarover gaat. En censuur mag tegenwoordig ook, en moet binnenkort zelfs, omdat een niet-verkozen 'Eurocommissaris' dat eist, op basis van wetgeving die op gespannen voet staat met onze grondwet, en nooit had mogen worden aangenomen.
Elk land kent uitzonderingsregels, behoudens de Verenigde Staten, waar toetsing achteraf echter wel mogelijk is. Dat land is echter de bakermat van een heroverweging die op achterbakse wijze censuur tracht door te drukken door 'platforms' dat op te leggen. Een voorbeeld dat nu door de EU-landen wordt nagevolgd. De feitelijke censor is de overheid, maar het moet lijken op privé-initiatief. Veel hypocrieter wordt het niet.
Hier op mijn blog heb ik steeds benadrukt dat, hoewel ik nadrukkelijk vóór de vrijheid van meningsuiting ben, zelf ook 'modereer'. Niet om onwelgevallige meningen buiten de deur te houden, maar om te voorkomen dat de dialoog mijn fatsoensgrenzen schendt, of reclame en overduidelijke propaganda via deze pagina's worden doorgegeven, op mijn kosten. Dan blijf ik, normaal gesproken, binnen de wet, omdat mijn fatsoensnormen strikter zijn dan wat de wet voorschrijft. Voor een 'platform' ligt dat anders. Ook daar wil ik zelf geen kinderporno aantreffen, of oproepen om tegenstanders het hoofd af te hakken, of af te schieten. Maar voor het overige ben ik klassiek liberaal.
Voor een land in oorlog gelden andere regels. Dat begrijpt eenieder. Behalve Derk Sauer van de 'Moscow Times', uitgegeven in Nederland, die het onbegrijpelijk vond dat een boek van een Georgiër, die in Londen woont, en Oekraïne steunt, niet mag worden uitgegeven in Rusland. Maar hij kan zijn pijlen beter richten op zijn vrienden in Kiev, waarvoor hij hand en spandiensten verricht, die publicaties in het Russisch, met inbegrip van klassieke auteurs, hebben verboden.
De EC gaat nu achter 'X' aan, omdat op dat 'platform' bijdragen staan die, in de ogen van 'Brussel', misinformatie is. Nou wil ik zelf ook niet worden voorgelogen, maar daar gaat dat niet over. Het gaat er de autoriteiten in 'Brussel' om te voorkomen dat iemand hun leugens en halve waarheden aan het licht brengt, of 'contraire' informatie publiceert die de 'consensus' onderuit haalt. U weet wel, van die uitspraken dat je geen andere keus hebt dan je 'prik' gaan halen, of sterven. Of dat je met een 'prik' het virus niet meer door kunt geven, zodat je opa en oma beschermt. En ga het hele rijtje 'consensus'-standpunten maar langs die onwaar bleken te zijn, voorzover men dat al niet wist.
Zelfde verhaal inzake de uiteenlopende oorlogen waar 'Brussel' fungeert als 'sponsor'. Leugens, leugens, leugens. En nee, we zijn niet formeel in oorlog. Sterker nog, 'Brussel' stelt zelf dat ze graag zou zien dat de oorlogen die men 'sponsort' vreedzaam zouden worden beëindigd. Hallo, Pinocchio! De leugens gaan daarbij niet exclusief over de situatie aan het front, en hoe belabberd het er voorstaat voor 'ons', maar vooral over de aanleiding, en wat 'Brussel' had kunnen, en ook had moeten doen om een gewapend treffen te voorkomen. 'Berlijn' en 'Parijs' waren mede-ondertekenaars van het 'Minsk-Akkoord' dat werd bekrachtigd in de Veiligheidsraad van de VN, en daarmee bindend was voor Oekraïne, én de 'rebellen' in het oosten van het land, die zich met hand en tand verzetten tegen de machtsovername door 'Team Nuland' in Kiev begin 2014.
U en ik, we maken soms allemaal onopzettelijke fouten als we onze mening geven. Of we kunnen niet voorkomen dat anderen ons verkeerd begrijpen. We hebben allemaal wel dat spelletje gespeeld, waarbij je in de kring een niet alledaags woord in het oor van de persoon naast je moest fluisteren, die zonder te vragen om een herhaling, of uitleg, dat woord door moest geven aan degene naast hem of haar. En lachen als je dan hoort wat de laatste meent te hebben gehoord. Nou is een woord als 'fascisme' niet direct een woord dat je zelden hoort, en zeker niet als je vandaag een 'account' hebt op 'X', want iedereen heeft de mond vol over dreigend 'fascisme' in ons land. Maar steeds weer blijken mensen in verwarring over wat het woord nou concreet inhoudt, en hoe dat gedachtengoed is ontstaan, vanuit het denken van de heer Karl Marx, zoals HIER tamelijk helder wordt uitgelegd.
Dat betekent natuurlijk allerminst dat iedereen die dweept met het gedachtengoed van Marx bij associatie een 'fascist' genoemd mag worden. 'Bij associatie' is hoe dan ook iets waar je erg voorzichtig mee moet zijn. En dat geldt uiteraard zeker waar een partij zich bereid toont om met een andere partij in een coalitie te gaan zitten om het land te besturen. Elke partij heeft zijn eigen verantwoordelijkheid, en is niet met de andere partijen in de coalitie getrouwd. Wat tevens betekent dat elke partij afzonderlijk ervan doordrongen moet zijn dat het onbestaanbaar is dat de coalitie een loopje neemt met wat in de grondwet is vastgelegd, zoals de afgelopen jaren veelvuldig is gebeurd, zeker waar men zich beijverde voor censuur rond het beleid dat betrekking had op de uiteenlopende psychoses waar ons land door werd ingevangen.
De grondwet kan worden veranderd, en partijen hebben het volste recht om voorstellen daartoe luid en duidelijk in hun programma te zetten. In bepaalde, in de wet genoemde uitzonderingssituaties, kunnen vrijheden die in de grondwet zijn vastgelegd worden opgeschort. Onder geen beding kan dat onderhands worden doorgedrukt, of via semantische woordspelletjes 'Orwelliaans' worden opgelost, of via de achterdeur van druk op 'platforms' worden geëffectueerd. Toch?