De ‘munten’ van tal van ‘opkomende’ landen verliezen in hoog tempo hun waarde als gevolg van de economische en monetaire oorlogsvoering van de Verenigde Staten.
Niet alleen landen die het doelwit zijn van die vijandige handelingen zijn het slachtoffer, maar ook tal van landen in de ‘periferie’. Deels omdat de wapens die worden ingezet ‘bot’ zijn, en daardoor volop ‘collateral damage’ veroorzaken. De inspiratie voor deze bijdrage vond ik in een groot artikel op de voorpagina van NRC over de val de Turkse Lira, waarin gesteld werd dat het allemaal de schuld was van Erdogan, en dat de Amerikanen geen blaam treft. Want Erdogan had de economie ‘aangejaagd’ met goedkoop geld, en de staatsschuld op laten lopen tot zeventig procent van het GDP.
Een staatsschuld van zeventig procent van het GDP is in het ‘westen’ laag. De Verenigde Staten zitten ruim boven de honderd procent, zeker als je bedenkt dat ze in dat land, en in de meeste EU-landen, dat GDP op allerlei manieren ‘gepimpt’ hebben door de ‘waarde’ van een keur aan criminele activiteiten te schatten, en op te tellen bij het GDP, alsof die niet eerder een ‘last’ zijn, dan een ‘lust’. Daarbij is GDP een extreem dubieuze grootheid om de ‘waarde’ van de nationale economie aan op te hangen, zoals HIER nog eens wordt uitgelegd. En laat u niet afschrikken door het ‘doomsday’-karakter met ‘End of Times’-thema’s, maar volg de argumenten en de logica, en laten we voorkomen dat we met open ogen de duisternis in marcheren, met onze rug in de rijrichting, helemaal hyper-de-pieper van ‘economische records’ die werden gekocht met 'economic stimulus'.
In die getroffen landen is de koopkracht van goud (en andere edelmetalen) echter redelijk op peil gebleven. Wat ‘Goldbugs’ sterkt in hun idee dat je ‘goud’ moet bezitten om niet te worden begraven als de crisis mondiale proporties aanneemt. De unieke kwaliteit van dat edelmetaal is dat het (relatief) schaars is. En dat je het, anders dan een ‘Bitcoin’, vast kan houden en op kan bergen. Niet omdat het zo mooi glimt. De waarde wordt kunstmatig laag gehouden door het in omloop brengen van ‘papiergoud’, waarover hieronder meer. Daarnaast zijn zelfs de overheden die ‘gouden munten’ in omloop brengen blijkbaar niet te vertrouwen. Dus lees dit niet onverkort als een verkooppraatje.
Voor burgers in de Verenigde Staten en Europa is dat effect nog niet écht goed zichtbaar, en wellicht kunnen we het nog een tijdje volhouden, al stijgen de prijzen en lasten al wel onrustbarend, afgezet tegen de moeizame stijging van de lonen. Dat laatste is opmerkelijk, als je leest dat er steeds meer vacatures open blijven staan. De prijs van ‘goud’ is (nog) redelijk stabiel afgezet tegen de Dollar en de Euro, wat het vertrouwen in die ‘munten’ op dit moment geen schade berokkent. Maar er is geen formele koppeling tussen ‘goud’ en de Dollar, of de Euro. En de prijs van ‘goud’ zoals dat in het ‘westen’ wordt gepubliceerd wordt sterk beïnvloed door de handel in ‘papiergoud’. Dat wil zeggen, ‘beleggingen’ in ‘goud’ waar geen fysiek ‘goud’ aan te pas komt. Een bank of beleggingsfonds belooft dat de prijs van een ‘aandeel’, of het bedrag dat op een ‘rekening’ staat, de koers van ‘goud’ zal volgen.
Hoe groot de omvang is van de handel in ‘papiergoud’ weet geen mens. Maar dat ‘volume’ is wel zo groot, dat als de economie ‘klapt’, en ‘goud’ net zo waardevol wordt als nu in Venezuela of Turkije, afgezet tegen wat het een jaar geleden waard was in die landen, al die ‘fondsen’ en banken die verplichtingen hebben in ‘papiergoud’ finaal door het ijs zakken. Dat wil zeggen dat ze hun betalingsverplichtingen dan niet zullen nakomen, en de ‘belegger’ met legen handen achterblijft. De met gigantische schulden behangen overheden en ‘Centrale Banken’ kunnen dan ook geen verlichting meer brengen door rekeninghouders schadeloos te stellen. Sterker nog, de kans is groot dat het particuliere bezit van fysiek ‘goud’ dan opnieuw strafbaar wordt gesteld, zoals in de Verenigde Staten tot 1974 het geval was.
In 1933 verbood de Amerikaanse overheid het privé-bezit van ‘goud’ om de economische crisis het hoofd te bieden. Het is lastig voorstelbaar dat het bezit van goud op enig moment net zo strafbaar is als het handelen in opium, maar in de ogen van beleidsmakers vormen beide ‘producten’ een rem op de economische ontwikkeling. Net als een goed renderende ‘oudedagsvoorziening’ die mensen doet besluiten te gaan ‘rentenieren’. Die pensioenen werden daarom na de bankencrisis van 2008 moedwillig gesloopt door de rente te manipuleren, hogere eisen te stellen aan de ‘dekkingsgraad’, en de belastingvrije ‘inleg’ te reduceren. Door langer door te werken, en het geld dat u voorheen in uw pensioenfonds stopte uit te geven aan meer ‘café-lattes’, helpt u Rutte en consorten aan meer geld voor dingen die ‘BOEM!’ zeggen, en dat is goed voor de economie………?
In mijn beleving werkt een vrije markt niet zo.