In 'Den Haag' zijn ze eruit.
Direct na de verkiezingen stelde ik dat er snel een kabinet geformeerd zou kunnen worden van de vier partijen die nu een akkoord hebben gesloten. Opgevat als predictie was het een kardinale misser, want D66 wilde niet met de ChristenUnie, omdat die partij de 'Hobby-Agenda' van D66 geen warm hart toedroeg. Waardoor de kans werd gemist om een sterk 'No-Nonsense'-kabinet te presenteren, en het 'Midden' in de politiek weer glans te geven.
Er werd de afgelopen tijd al volop gelekt uit het overleg, over douceurtjes, en voorgenomen lastenverzwaringen, maar ook over afspraken rond de 'franje'. Een leger 'Pratende Hoofden' stort zich, samen met 'experts', op het 'doorrekenen' van de plannen. Ook zonder gedetailleerd 'Koopkrachtplaatje' zijn er al wel groepen aan te wijzen die 'geraakt' worden door een combinatie van belastingmaatregelen rond het bezit van een 'eigen huis', inmiddels de favoriete 'melkkoe' van 'Den Haag', én de Gemeenten, en de verhoging van het lage tarief van de BTW, die de 'Koopkracht' absorberen. Waar dan nog uiteenlopende 'Lastenverzwaringen' bij zullen komen die voortvloeien uit de diverse plannen.
Het geheel wordt ons verkocht onder de vlag van een land dat 'Uit de Crisis' is. Waarmee 'Den Haag' aangeeft dat het hele pakket zwaar leunt op de geprognosticeerde economische groei, waardoor de burgers er, ondanks de greep in uw portemonnee vanuit 'Den Haag', rekenkundig op vooruit zullen gaan. Als ze werk hebben. En dat terwijl nu zelfs Klaas Knot van de Nederlandse Bank waarschuwt voor het klappen van 'Bubbels'. Mij kunt u inmiddels negeren, want ik ben al veel te lang somber gestemd om nog geloofwaardig te zijn. Zo werkt dat, helaas. Maar nu steeds meer 'Grote Jongens' in de financiële wereld hun 'zorgen' naar buiten brengen, lijkt het mij verstandig om de 'Koopkrachtplaatjes' die ons de komende weken om de oren zullen vliegen maar even te laten voor wat ze zijn.
Als je consequent 'somber' bent over de economie, komt er altijd wel ergens een moment waarop je kunt claimen het gelijk aan je zijde te hebben. In die groep bevind ik mij ook, en dat is in zoverre tragisch, dat niemand luistert naar de argumenten van 'doemdenkers'. Ook niet als ze op enig moment gelijk krijgen, maar in de aanloop naar dat moment al het predikaat 'Doemdenker' opgeplakt kregen. Generaliserend gesproken zal het de meeste mensen een zorg zijn of het beleid op termijn tot een crisis, recessie, economische depressie, of oorlog zal leiden. Ze willen niet horen WAT er fout is, maar WANNEER die fout de bodem onder hun bestaan wegvaagt.
Wat mij intrigeert als ik naar voorgenomen beleid kijk, zoals dat er nu ligt in de vorm van een 'Regeerakkoord', is vooral met welke gedachte de adviseurs aan die plannen hebben gewerkt. Is dat met het idee dat de bomen deze keer daadwerkelijk tot in de Hemel zullen groeien? Of sorteert men vast voor op het klappen van 'Bubbels', om die groepen te kunnen 'scheren' die nog iets te verteren hebben, ten bate van het 'Grote Geld'. Het 'versneld afbouwen van de aftrek van hypotheekrente' is geen catastrofe bij lage rentes, maar een 'doodklap' als die rente gaat stijgen. Dito bij het verhogen van de BTW en inflatie. Dus zijn de adviseurs naïef? Of cynisch?
Naar de politici moet je in dit verband niet kijken, in onze maatschappij. Dat zijn in meerderheid 'marktkooplui' die lopen te leuren met het laatste 'hebbedingetje' om de 'maakbare samenleving' te vervolmaken. Die willen helemaal niet horen dat hun plannen onuitvoerbaar, of onbetaalbaar zijn. Ze zijn er stuk voor stuk van doordrongen dat ze moeten 'leveren', omdat ze anders 'geschiedenis' zijn. Gewipt door een ongeduldige achterban, en concurrenten voor hun zetel die best bereid zijn hun eigen moeder te verkopen als dat hun kansen op 'leiderschap' vergroot.
Waar ik na de verkiezingen pleitte voor een kabinet van de vier partijen die nu, met veel hangen en wurgen, tot een gedetailleerd akkoord zijn gekomen, was dat een 'Ander Beest' dan dit 'Feestvarken'. Zowel het 'traject' dat doorlopen moest worden om hier uit te komen, als het 'oog voor detail' dat uit de gelekte plannen spreekt, geven mij weinig hoop voor de toekomst. En zeker niet als Knot en Schäuble gelijk krijgen, en binnenkort zal blijken dat willens en wetens opgepompte 'Bubbels' klappen. Dan komt daar, wat mij betreft, nog het sombere perspectief bij over de geopolitieke situatie, en de consequenties voor ons als de 'PetroDollar' richting museum verhuist.
Voor een theoretische onderbouwing van mijn zorgen is dit blog geen geschikt medium. Maar mocht u daar interesse voor hebben, dan verwijs ik u graag naar 'The Automatic Earth', waar Raúl Ilargi Meijer u de grafieken en onderbouwing cadeau doet die horen bij mijn eigen zorgen.