Een rechtsstaat is een staat waarin de grondslag van statelijk gezag in het recht wordt gelegd, en waarin de uitoefening van dit gezag, in al zijn verschijningsvormen, onder de heerschappij van het recht wordt geplaatst.
Zo opent Wikipedia de beschrijving van het lemma 'Rechtsstaat'. Gevolgd door een uitvoerige beschrijving van wat dit in de praktijk inhoudt. Belangrijk in dit verband is dat een 'Rechtsstaat' niet per definitie een 'Democratie' is. Dat is belangrijk in dit verband, omdat het omgekeerde ook onjuist is. Een 'Democratie' is niet automatisch ook een 'Rechtsstaat'. Dat het volk op gezette tijden naar de stembus mag, zegt niks over de bestuurlijke integriteit op het hoogste niveau. Uiteenlopende critici van het 'systeem' stellen dat als stemmen enig verschil zou maken, 'ze' het zouden verbieden. Op tal van websites toegeschreven aan Mark Twain, maar het is niet helemaal zeker dat hij dat ook gezegd zou hebben.
Zelf hecht ik wel aan het 'stemrecht', omdat het politieke leiders verplicht zich uit te spreken over wat zij voor visie hebben over de toekomst van de gemeente, de provincie, het waterschap, het land, of (in ons geval) de 'Europese Unie'. Maar ik onderken dat het voorstelbaar is dat een 'Verlicht Despoot', waar Eduard Douwes Dekker (Max Havelaar) impliciet voor pleitte als een bestuurlijk alternatief voor het koloniale bewind van Nederland in Indonesië, een beter alternatief kan zijn. Ik geef daar ook de voorkeur aan in landen die anders als twee druppels water op Saoedi Arabië zouden gaan lijken, zij het dat ik begrijp dat zo'n 'Verlicht Despoot' in zo'n vileine omgeving niet de armslag heeft om een 'moderne' staat uit de grond te stampen naar 'westers' model, en er bedacht op moet zijn dat hij of zij op elk moment een mes in de rug kan krijgen. Van de 'Jihadisten', en/of de voorvechters van 'Democratie'.
Hier op deze website heb ik al meerdere keren geschreven dat het geniale van de 'Founding Fathers' in de Verenigde Staten was dat ze het land een 'Constitution' gaven, expliciet bedoeld om de Statelijke macht aan banden te leggen, en de burger zekere vrijheden te garanderen. Een model dat in de meeste Europese landen werd nagevolgd, en de weg vrijmaakte voor welvaartsgroei. In die vorm is de 'Constitution' de 'Verlichte Despoot'. De onaantastbare 'Olifant-in-de-Kamer'.
Wat we in deze tijd zien, dat is dat respect voor de 'Constitution' niet langer vanzelfsprekend is. Presidenten, regeringen en geheime diensten, afgedekt door de 'Volksvertegenwoordiging', zonder specifiek mandaat van de bevolking, lappen dat stuk centrale wetgeving aan hun laars, of zoeken naar wegen om er onderuit te komen. Deels bereiken zij dat door een ondoorzichtig web van conflicterende 'reguliere' wetten die de 'Constitution' aan het oog onttrekt. En ineens mag je niet discrimineren, tenzij het 'positief' is. En ben je die 'Verlichte Despoot' kwijt, omdat 'positief' naar eigen inzicht kan worden ingevuld, terwijl je nog steeds goede sier kunt maken met de fictie dat er in jouw land niet wordt gediscrimineerd. Dito met 'gedogen'. En met 'richtlijnen' die aangeven welke 'prioriteiten' de opsporingsautoriteiten moeten respecteren. Wat slechts duidt op een teveel aan wet- en regelgeving, waardoor een Kafkaiaanse realiteit ontstaat die volledig haaks staat op het uitgangspunt van een 'Rechtsstaat'.
Een moderne extensie die de 'Constitution' verder ondergraaft, is de 'privatisering' van taken en activiteiten die in zijn oorspronkelijke vorm uniek toebehoorden aan de 'Staat'. Politietaken, leger en functies van geheime diensten zijn overgeheveld naar semi-autonome instellingen die slechts in naam, en daarmee voor de wet, 'privé' zijn, waardoor ze onttrokken worden aan parlementaire supervisie, wat hen meer armslag geeft. Het initiatief gaat echter veelal uit van presidenten, regeringen of ambtelijke 'beleidsmakers', die in wetten en regels de ruimte scheppen.
Een auteur die zich verdiept in het lot van vlucht MH-17 suggereert dat we de daders moeten zoeken in die kringen, en niet in Oekraïne of Rusland. Ook ik ben zeer geïnteresseerd in de feitelijke toedracht van die tragedie, en wat er aan gedaan had kunnen worden die fatale afloop te voorkomen. Na lezing van dat artikel ben ik niet overtuigd van zijn gelijk. Sterker nog, ik mis de 'Smoking Gun', al onderschrijf ik de kritiek op wat het 'JIT' ons heeft voorgetoverd, en vind ik het onverteerbaar dat er niet meer onderzoek is gedaan naar de vraag waarom dat luchtruim niet gesloten was, en waarom ons land niks deed met de informatie dat ook vliegtuigen op grotere hoogte gevaar liepen boven dat oorlogsgebied. Het artikel is echter wel meer dan de moeite waard, omdat het een van de beste artikelen is over die 'schaduwzijde' van de wijze waarop 'westerse' regeringen de burger, het parlement, en zichzelf belazeren, met alle gevaren van dien. Daarom HIER toch een link naar dat artikel.
Het is bij lange na geen uitputtende lijst van organisaties die ons op sleeptouw nemen, en druk in de weer zijn met de creatie van een 'Alternatieve Werkelijkheid', die ook zo goed zichtbaar is nu dat hele 'Russiagate' in de Verenigde Staten één grote 'Fantasmagorie' blijkt te zijn, voorzover u dat al niet meteen door had. Ook daar een keur aan semi-private, grotendeels Britse en Amerikaanse firma's die u op een dwaalspoor probeerden te brengen, ondersteund door de 'Mainstream Media' die hun hele journalistieke mores met de vuilnisman hebben meegegeven. Wat het grote gevaar is, is dat op enig moment alles 'waar' of 'onwaar' is, al naar gelang je voorkeur. Zoals er nu nog altijd mensen zijn die onverbiddelijk vasthouden aan het idee dat Trump en zijn 'team' in loondienst zijn bij Poetin. Maakt niet uit dat er geen bewijzen voor zijn. Als het antwoord is dat elk enigszins geloofwaardig alternatief complot de 'verklaring' is voor het opzichtig ontkennen van de realiteit aan gene zijde, gaat alles schuiven en bewegen.
Geduld is een schone zaak. Maar met het opruimen van de Augiasstal die we van de 'Rechtsstaat' hebben gemaakt moeten we niet te lang meer wachten.