Het is allemaal de schuld van Eva.
Met haar partner Adam had zij het Paradijs cadeau gekregen van de Schepper (m/v/t), met maar één verbod, en dat was dat het tweetal niet de vruchten mochten eten van de ‘Boom van de Wijsheid’, maar Eva werd verleid door de slang, en de rest is geschiedenis. ‘Wijsheid’ daar als bekend zijn met het verschil tussen ‘Goed’ en ‘Kwaad’. Wat verderop in het verhaal zien we een toornige man een berg beklimmen, en terugkeren met de ‘Tien Geboden’. En inmiddels verzuipen we in de wetten, bij voorkeur zo geformuleerd dat het een vrijbrief is voor de toevallige machthebbers om de wereld in te richten naar hun eigen individuele voorkeur, en te kunnen vervolgen wie aanspraak maakt op de gunst van het volk om die machthebbers te vervangen, met alle consequenties van dien voor de zekerheid die de burger nodig heeft om zich te kunnen ontplooien.
Nou ben ik niet opgegroeid met de Bijbel, en het bovenstaande biedt ruime gelegenheid om kritiek uit te oefenen op mijn ‘Grote Stappen, Snel Thuis’ benadering, maar dat is ook meteen het hele punt. De EU heeft een nieuwe wet geïntroduceerd die erop gericht is te voorkomen dat mensen onjuiste informatie krijgen aangereikt. Die wet beslaat niet minder dan zevenenzestig pagina’s. En dat is dan één wet. Niet alleen dat, maar de woorden in die tekst maken het glashelder dat het de opzet is u en mij geen enkele zekerheid te bieden over wat daar nou onder verstaan moet worden. Persoonlijk neem ik die verhalen over Adam en Eva, en Mozes die op een berg tien redelijk vanzelfsprekende leefregels kreeg aangereikt, gelet op de behoefte aan fysieke en geestelijke hygiëne in die primitieve tijd, niet letterlijk. Maar op grond van die wollige teksten van de EU die beogen de fysieke en geestelijke hygiëne in deze moderne tijd te bewaken, is het heel wel mogelijk dat een geselecteerde groep ‘Wijsneuzen’ uit het ‘Consensus-milieu’, dat voor wetenschap door moet gaan, menen dat ik daarmee beschermde groepen beledig, en ik dus in overtreding ben.
Een wet die geen enkele zekerheid biedt, is goed voor de werkgelegenheid van bemoeizieke types en dwingelanden in een Kafkaiaanse schijnwerkelijkheid, en een uitnodiging tot rebellie en strijd. Is dat de bedoeling? Hier op dit blog heb ik het recht verdedigd van ‘platforms’, forums, en individuele websites om bepaalde ‘content’ te weren. Iedereen heeft recht op zijn eigen ‘Zuil’. Je stapt niet een Moskee binnen om daar een Katholieke dienst op te dringen aan de mensen die gekomen zijn om de Imam te horen preken. Je breekt niet in op de ‘Klassieke Zender’, of in een kerkgebouw, om je favoriete Punk-band onder de aandacht te brengen. Recent opende ik een ‘Twitter-account’, waar Elon Musk een lans brak voor de vrijheid van meningsuiting op dat ‘Platform’, waarmee het een ‘service’ wordt die eigenlijk zou moeten worden aangeboden door de overheid. Een overheid die op afstand staat van het publieke debat, omdat dat debat haar legitimeert, en niet andersom. Althans, in een volwaardige democratie zoals die werd beschreven als ideaal in de tijd van de ‘Verlichting’. De meeste mensen kennen wel die kenmerkende uitspraak die wordt toegeschreven aan Voltaire: ‘Ik verafschuw wat u zegt, maar zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen’. Vergeet even het ‘Wellse/Nietes’ over de vraag of Voltaire dat gezegd heeft. Ik was er niet bij, net zomin als de wijsneuzen die daar een punt van maken. Het gaat om het idee.
Ieder van ons heeft een eigen lijstje met ideeën die de fysieke en mentale hygiëne bedreigen. Op uw lijstje staan andere onderwerpen dan op mijn lijstje. Recent schreef ik nog dat het in tijden van een verklaarde oorlog begrijpelijk is dat van burgers wordt gevraagd niet ‘loslippig’ te zijn over troepenbewegingen en transporten, in de geest van ‘Loose Lips Sink Ships’. Een oorlog is, als het goed is, een uitzonderlijke situatie. Helaas geldt dat niet voor de NAVO-landen, die al sinds het begin van deze eeuw permanent in oorlog zijn, met fluctuaties in de intensiteit, maar vrede heeft de jongste generatie volwassenen nog niet gekend. Ook als het land waar ze in woonden niet meedeed, waren er wel andere ‘EU-leden’ betrokken bij de strijd, en kijk dan even naar wat die nieuwe wet stipuleert over uw en mijn recht om luidkeels te protesteren tegen dat geweld. Optimisten zullen mij trachten te kalmeren, omdat de soep niet zo heet gegeten zal worden als hij wordt opgediend, maar ik ben een realist, en geen gebrek aan voorbeelden die bij mij de vrees doet groeien dat de soep nog op een hoog vuur staat, en alleen maar heter zal worden.
Recent werd er in Duitsland een Amerikaanse blogger en toneelschrijver, die al vele jaren in Duitsland woont en werkt, veroordeeld omdat hij op de omslag van een boek, waarin hij zijn vrees uitspreekt dat het land terugkeert naar Nazi-praktijken, een hakenkruis op een masker had afgebeeld. U kunt dat onjuist vinden, of onsmakelijk effectbejag, maar de veroordeling vond plaats op grond van de aanname dat de auteur de Nazi-ideologie verspreidde. Hoe dan? Zelfde verhaal waar Roger Waters aanschopt tegen totalitaire en racistische praktijken, en hij wordt weggezet als iemand met een voorliefde voor totalitaire regimes en als anti-semiet. Hoe heet wil je je soep hebben?
Het is onvermijdelijk, gelet op onze gebrekkige kennis, waardoor we veel meer níet weten dan wel, en zelfs dat wat we denken te weten soms onjuist blijkt te zijn, zoals de discussie over de vraag wie nou precies heeft gezegd, of geschreven: ‘Ik verafschuw wat u zegt, maar zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen’, al aangeeft. Toen ik op de Openbare Lagere School, tijdens een facultatieve ‘Bijbelles’, die verhalen over de Zondeval, en Mozes met zijn stenen tafels hoorde, nam ik dat geen seconde letterlijk, maar wel mooie verhalen om over na te denken, en op je in te laten werken. Wat zouden degenen die die verhalen bedachten voor bedoelingen hebben gehad? Pakte dat goed uit? Of zaten er scherpe kantjes aan? Eerder had ik dat al met andere sprookjes, waar mijn ouders die ze mij voorlazen er altijd al bij vertelden dat het ontsproten was aan de fantasie van de schrijver. Maar dat de moralistische boodschap die er in verborgen lag waardevol was om de samenleving te behoeden voor verval. Ik was een kleuter, en begreep het concept, maar het duurde nog wel enige tijd voor ik doorhad dat ’Sinterklaas’ uit datzelfde fantasierijke hout gesneden was. Hoe kan het dan dat we nu te maken hebben met ‘Bovenmeesters’ die menen dat ze ons als kleuters moeten behandelen? Maar waar het ook nog ‘Bovenmeesters’ betreft die zelf in de sprookjes geloven die ze ons door de strot proberen te wringen, zitten we serieus op het verkeerde spoor. Het oordeel over ons zal onbarmhartig zijn als we ons laten ringeloren door een stel ‘Consensus-Verkopers’ die de hele evolutie ongedaan willen maken, en denken ons terug te kunnen voeren naar het Paradijs door Eva dat stukje appel uit te laten spugen.
Niets uit het bovenstaande is bedoeld om mijn medemens te beledigen, ook al realiseer ik mij dat bepaalde groepen ergens aanstoot aan zouden kunnen nemen, zoals aan de toevoeging ‘m/v/t’ achter Schepper, waar anderen door het lint gaan omdat ik Schepper met een hoofdletter schrijf, en zo zijn er altijd wel gekneusde medemensen die blijven hangen aan haakjes in teksten die ze niet begrijpen. Dat is geen argument om die teksten te verbieden, maar om iets te doen aan het onderwijs. Terug naar onderwijs waarin je kritisch leerde denken, scherp leerde definiëren, en hoe je een debat tot een goed einde kon brengen, waardoor je zelf ook nog wat leerde van de argumenten en feiten die anderen aandroegen. Petje af voor Eva! Een meid met pit.