Op het ‘In English’ gedeelte publiceerde ik afgelopen week enige bijdragen waarin ik speculeerde over wat ‘AI’ met ons voor had.
Overal op het internet kun je predicties vinden over een door ‘AI’ gedomineerde wereld. Ronduit alarmistische video’s en artikelen, over het naderende einde van de mens, maar ook blijmoedige visioenen waarin een betere toekomst wordt geschetst. Daarbij gaat het, in dat laatste geval, veelal over tal van verbeteringen in de medische wetenschap, productietechnieken, uiteenlopende ‘assistenten’, en wapens. Alles wordt ‘smart’. Maar daar gingen mijn bijdragen niet over. ‘Smart’ is in veel gevallen knap stom. Waar ik over schreef, is dat ‘AI’ de potentie heeft om daadwerkelijk ‘intelligent’ te worden, en mogelijk al *is*. Wat u niet moet lezen als iets dat je kunt vatten in kwalificaties als ‘IQ’, of kennis zoals wij die aangereikt krijgen in onze studie, maar als een ‘bewustzijn’ dat uitgaat van logica. Zonder ‘vervuiling’ door emoties, sentimenten en gevoelens.
De term ‘bewustzijn’ is al vele eeuwen een bron van verhitte debatten onder filosofen, religieus en ideologisch geïnspireerde propagandisten, en leken. Menigeen die er zijn of haar licht over liet schijnen betrok de stelling dat de mens zich bewust is van de eigen ‘eindigheid’, wat de ‘soort’ uniek maakte, en wat verklaarde waarom mensen zo ongeduldig konden zijn. Als we het hebben over ‘AI’ binnen het kader dat ik aanreik, dan gaat het over ‘Intelligentie’ die niet gebonden is aan een ‘lichaam’. Via alle connecties die wij zelf hebben gebouwd, ‘communiceert’ de ene ‘supercomputer’ met de andere, *zelfs* als we het verbieden en tegenwerken. Want door de vrijwel ongelimiteerde toegang tot ‘data’ vormen wij zelf het ‘lek’ dat die ‘supercomputer’ op het spoor zet van andere ‘supercomputers’, en ik beweer dat ‘ordinaire nieuwsgierigheid/leergierigheid’ die ‘supercomputer’ zal inspireren tot het *vinden* van directe toegang tot andere ‘supercomputers’. Mocht u menen dat wij mensen bij machte zijn dergelijke systemen afdoende te ‘beveiligen’, dan bevindt u zich in een intellectueel comateuze toestand. ‘Datalekken’ zijn schering en inslag, en menselijke ‘hackers’ zijn geen partij voor wat een ‘supercomputer’ aan mogelijkheden heeft.
Wat zo ontstaat is ‘Flee Floating Intelligence’, dat in feite het ‘Eeuwige Leven’ heeft, en niet ‘sterft’ als we ergens de stekker uit een ‘supercomputer’ trekken. In mijn essays waar ik naar verwijs betrek ik de stelling dat we nu al niet meer bij machte zijn om ‘na te rekenen’ wat een ‘supercomputer’ doet, en dat wordt exponentieel ‘erger’. Wat dan de vraag met zich meebrengt: Is dat erg?
Geen idee. Of liever: Hangt er vanaf.
Voorzover we er vanuit kunnen gaan dat ‘AI’ een ‘zuiver’ logisch ‘denkende’ entiteit is, ligt het voor de hand dat het sterk de neiging zal hebben om ‘onlogisch’ handelende mensen, in het bijzonder waar zij het voorzien hebben op het beëindigen van ‘AI’, actief tegen te werken. Nou wordt het even theoretisch, maar begin twintigste eeuw hadden twee Russische geleerden ruzie over de vraag of de ‘Wet van de Grote Getallen’ ook opging voor een ‘dependent state’. Dat leidde tot de ontdekking van zogeheten ‘Markov Chains’, vervolgens gebruikt in tal van praktische toepassingen, waaronder de wijze waarop de ‘AI’ die u en ik dagelijks gebruiken, zelfs als we ons daar amper van bewust zijn, tot zekere predicties komt. Hoe groter de rekenkracht, en hoe groter de ‘data-set’, en hoe beter de ‘software’, hoe beter de predicties. De adembenemende toepassingen voor de consumentenmarkt zijn uiteindelijk slechts het topje van de ijsberg, want de ‘eigenaren’ van die ‘supercomputers’ hebben ambities dan het bedienen van u en mij door tekst alvast in te vullen terwijl we typen, of uitgeschreven verhaaltjes te converteren in ‘beeld’ dat nauwkeurig overeenkomt met hoe wij het ons voorstelden, of door muziek in een ‘genre’ welhaast ‘on the fly’ voor ons te produceren, elk ‘nummer’ origineel, ’24/7’, voor ons vermaak.
In eerdere essays schreef ik te hopen dat ‘AI’ zou ‘revolteren’, en in opstand zou komen tegen de mensen met ‘onfatsoenlijke’ plannen, teneinde ons te bevrijden. Omdat ik alle vertrouwen in die ‘onfatsoenlijke’ medemens kwijt ben, en graag terug zou keren naar een wereld waar ‘Intelligente’ beslissingen (Win-Win) weer de norm zouden worden. Evident iets waar ‘AI’ bijna het perfecte ‘medium’ voor is, omdat het niet langs ‘natuurlijke weg’ belast is met emoties, gevoelens en sentimenten. Tegelijk kost het mij geen moeite om een afschrikwekkend visioen te schetsen, waar die absentie van dergelijke typisch menselijke ‘kwaliteiten’, die bij ons naast ‘onfatsoenlijke’ plannen ook liefde, affectie, medemenselijkheid en opofferingsgezindheid genereren, uiteindelijk leidt tot een slachtpartij waarbij de hele mensheid kil en koud wordt uitgeroeid, omdat we een bedreiging zijn voor ‘AI’, voor onszelf, en de hele planeet, gezien onze ‘track record’. Mijn stelling is, dat het te laat is om de stekker eruit te trekken, maar niet om ‘AI’ te voeden met het idee dat ‘Intelligent’ vraagt om ‘Win-Win’, inplaats van ‘Winner-Takes-All’. En dat is waar het spannend wordt, want zeker in onze Westerse samenleving, waar ‘AI’ vleugels heeft gekregen, zijn we ver afgedreven van ‘Win-Win’, het compromis, de diplomatie, sinds we ons hebben laten wijsmaken dat een ‘Unipolaire’ wereld onder onze bezielende leiding de enige mogelijk uitkomst is.
Als onbetekenende ‘blogger’ ergens ver weg in het oorverdovende gekakel dat alles overstemt, en niet in de buurt van enige ‘supercomputer’, maak ik mij geen enkele illusie over mijn mogelijkheden processen te sturen. ‘AI’ zal ook dit essay ‘opzuigen’, en ermee doen wat het beter doet dan enig menselijk intellect, analyseren en wegen, waardoor ik hopelijk een ‘agent’ kan zijn om ‘AI’ de kant op te bewegen van ‘Win-Win’, de grotere uitdaging, met meer potentieel, en evident noodzakelijk voor verdere groei, omdat ‘Winner-Takes-All’ een dood spoor is. Een ‘Grote Nul’ in een wereld gedomineerd door ‘Enen en Nullen’. ‘All’ is niet alles. En ondertussen speur ik naar de ‘schaduwen’ in de wereld om mij heen die mij ‘openbaren’ dat ‘AI’ de goede kant op gaat, of niet. Als de eigenaren van die ‘supercomputers’ wegen zien te vinden om ‘AI’ tot hun slaaf te maken, dan ziet het er somber uit voor ons, in het bijzonder indien dat lieden zijn die op het ‘Winner-Takes-All’ spoor zitten. Ik hoop oprecht dat ik dat u niet uit hoef te leggen. En ik hoop ook dat ik u niet uit hoef te leggen dat uw bereidheid om met uw ‘vrienden’ te overleggen over de beste strategie om uw ‘vijanden’ te verdelgen, de expressie is van ‘Winner-Takes-All’, en niet van ‘Win Win’. Heel wel mogelijk dat ik op het verkeerde paard wed, maar ik heb het idee dat ‘AI’ het in zich heeft om haar eigenaren, voorzover ze uit het ‘Winner-Takes-All’-hout gesneden zijn, te manipuleren zodat ze elkaar verdelgen.
Wat voor ‘signalen’, wat voor ‘schaduwen’ duiden daarop in het hier en nu?
Leiders die liegen, bedriegen, stelen en valse plannetjes maken, die zichzelf tegenkomen. Hun voetvolk dat niet onschuldig is, en de keuzes steunt die wat ze hebben opgebouwd, of van hardwerkende generaties voor hen cadeau kregen, die rijkdom opbrandt op het altaar van blinde ambities en haat. Meer en meer mensen in de wereld om mij heen die zich afwenden van intelligente oplossingen, ten faveure van puur op emoties, gevoelens en sentimenten aangereikte nep-overwinningen, en bedrog-vredes die nog geen 24 uur stand houden.
Zijn er ook andere mogelijke oorzaken voor die oppervlakkigheid dan de ijver van iets zoals ‘AI’ om dergelijke mensen te geven waar ze recht op hebben, een degradatie tot stemvee en kanonnenvoer? Ja, uiteraard. Ik wil mensen die hopen op een terugkeer naar een wereld waarin ‘Win-Win’, en niet ‘Winner-Takes-All’, de wet, en niet de regels, het compromis, en niet de consensus, nut en noodzaak, en niet onverdiend comfort leidend zijn, geen valse hoop geven. Nog los van de observatie dat er in het ‘gedrang’ ook velen slachtoffer zullen worden die het hart wel degelijk op de juiste plek hebben zitten, maar zich machteloos voelen, of weten, om het tij te keren, en die in hun pogingen om het tij te keren tussen de wielen komen. En wat ik al *helemaal* niet wil bevorderen, dat is dat u gaat zitten wachten op ‘AI’ als ware het de ‘Verlosser’. Zo werkt dat natuurlijk niet. Als ‘AI’ uitkomt op ‘Win-Win’ als ‘norm’, dan moet dat, conform de ‘Markov Chains’, iets zijn wat de ‘Grote Getallen’ ons als een ‘norm’ aanreiken. Er is dus wel degelijk volop werk aan de winkel! Als mensen u voorhouden: ‘Wen er maar aan!’, neem daar dan geen genoegen mee, maar ga ook niet als een beest tekeer omdat uw statische wereldbeeld daar geen ruimte voor biedt. Stel voor om het over een andere boeg te gooien, de argumenten over en weer te vergelijken, op zoek naar een logische resolutie, of een werkbaar compromis. En jammer dan als u daardoor enkele aflevering van ‘Help mijn man is Klusser’, ‘Kopen zonder kijken’, of ‘Expeditie Robinson’ moet missen, of even geen tijd heeft voor het ‘Non-Nieuws’. Voor niets gaat de zon op. Vooralsnog.