Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

We hebben de ziel uit onze samenleving gehaald

Wat wil je later worden?

 

Zelf behoorde ik tot die niet al te grote groep jeugdigen die dat al op betrekkelijk jonge leeftijd wist, en uiteindelijk ook wist te bereiken. Die jeugdige ambitie kan heel specifiek zijn, of eerder iets in de sfeer van 'beroemd', 'rijk', 'boer zoals pappa', of 'moeder', met (als het goed is) meerdere wegen die open staan om dat doel te bereiken, en ruime criteria voor het claimen van succes. Veel meer jongeren zijn echter niet zo 'gedetermineerd'. Ze nemen het leven zoals het komt, en maken er het beste van. 

 

Geen enkele jongere die ik ooit sprak had als ambitie om een lijk in een ongemerkt graf ver van huis te worden. Hermann Göring, de volgevreten Duitse Nazi die één van de architecten van de Tweede Wereldoorlog aan Duitse zijde was, begreep hoe je die jongere desondanks zo gek kon krijgen. HIER het relevante citaat. Ook relevant voor deze tijd, wat eigenlijk bizar is. Bizar omdat we elkaar na die Tweede Wereldoorlog hadden beloofd: 'Nie Wieder!'.

 

Niet alleen trappen we er opnieuw in, maar zelfs de ambities van de leiders van 'Hitler Duitsland', de verovering van Rusland en het stichten van een groot 'Europees Rijk', zijn exact hetzelfde. Zelfs de wijze waarop de vijandschap wordt gezocht en aangewakkerd vertoont grote overeenkomsten. Er is hooguit wat geschoven met de 'labels' om de ambities te verdoezelen, en omdat de Russen het communisme hebben afgezworen. Daarnaast mogen we concluderen dat een deel van wat in de Tweede Wereldoorlog nog de 'Verzetshelden' waren, nu in praktisch opzicht zijn toegetreden tot het 'Europese Rijk', waarin de democratische bestuursvorm is 'opgeschort'. 

 

Zeker als u mijn 'lezing' van de voorgeschiedenis van die Tweede Wereldoorlog accepteert, waarin de Britten de 'motor' waren achter de opkomst van 'Hitler Duitsland'. Niet als een vergissing. Maar met het doortrapte idee dat die 'Zuurkool-Vreters' bruikbare 'proxies' waren om de Sovjet Unie te slopen, waarna de Britten de boel bij elkaar konden vegen, om zo hun 'Global Empire' te vervolmaken. De overeenkomst is, goed beschouwd, verbluffend. Deze ronde geen 'Molotov-von Ribbentrop Pact' waardoor grote 'spraakverwarring' ontstaat, maar wel een (mogelijke) politieke aardverschuiving in de Verenigde Staten door de hernieuwde uitverkiezing van Trump waar die Britse oorlogshitsers niet op gerekend hadden. 

 

Met andere woorden, de geschiedenis herhaalt zich niet, maar het rijmt wel. 

 

Voor mij zijn de ambities van de leiders niet echt een openbaring. Dat gaat over macht, geld en grondstoffen. Dat was in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog niet anders. Mijn eigen focus ligt meer bij de vraag hoe het mogelijk is dat doodgewone mensen, die als kinderen droomden van een mooie toekomst, akkoord gaan met een voortijdig einde in een ondiep graf ver van huis, in dienst van leiders met grootse visoenen over wereldmacht, waar ze zelf alleen maar slechter uitspringen. Hoe komen mensen aan hun vijandsbeeld? 

 

Dat is in de praktijk volkomen anders dan het tot ons komt via de geschiedenisboeken. Daarin wordt het dan gesimplificeerd tot een strijd tussen religies, of ideologieën, alsof een heel volk als één man/vrouw achter dat gedachtengoed stond. In de praktijk is zo'n religie of ideologie een lange lijn met vele flexibele vishaakjes. Bij zorgvuldige analyse zie je zelfs zonder bril hoe inconsistent de leiders zijn, en hoe religieus, of ideologisch wendbaar ze zelf zijn op zoek naar het pad dat voert naar de macht, en de offensieve oorlog die ze wensen. Defensief, of offensief, vloeit primair voort uit het antwoord op de vraag of een leider consistent is, en er een interne logica zit in de stellingen die hij of zij betrekt. Of zo'n leider tijdig waarschuwt voor naderend onheil. En of men bereid is te praten. 

 

Wat mij opvalt in de manier waarop wij onszelf nu ophangen, is hoe 'banaal' de technieken zijn. Hoe leiders onze voedselzekerheid slopen, onze levensstandaard omlaag brengen, spanningen in de samenleving voeden, en ruzie zoeken met de buren, om alle 'Verelendung' die daar het gevolg van is af te schuiven op 'de Vijand'. En dat mensen daar intrappen. Wat een 'Zombies'!

 

Nadat ik klaar was met werken had ik een nieuwe ambitie nodig. Die had ik mij al eigen gemaakt voordat ik bij de werkgever werd uitgezwaaid. Toespelingen op mogelijke 'losse opdrachten' vanuit die werkkring wees ik, dankbaar voor de erkenning, maar vriendelijk en weloverwogen af. Want ik moest nog reizen om dingen te zien, volkeren beter te leren kennen, een boot bouwen, en nog zo wat zaken die lastig te verenigen waren met een betaalde baan, of opdrachten die mij bonden aan een werkgever. En daarna wilde ik de rest van mijn dagen sluiten als 'ondeugende, maar onschuldige oude man'. Aan die laatste fase ben ik nog niet helemaal toe, maar zoals de vlag er nu bijhangt krijg ik daar de kans ook niet voor. 

 

Er is geen plek voor 'ondeugende, maar onschuldige oude mannen en vrouwen' in een wereld die wordt overgenomen door 'Zombies'. Door mensen die haten, boos en gefrustreerd zijn, op zoek naar ruzie, omdat ze last hebben van ondergelopen kelders, torenhoge inflatie, onbetaalbare rekeningen voor energie, en een dreigende Derde Wereldoorlog. Allemaal hun eigen fout, of dat van hun leiders, maar volgens hun leiders de schuld van Poetin, Xi, Trump, de 'Joden' of de 'Marokkanen', de 'Wappies' en, bovenal, de pacifisten. Het kan niet liggen aan het slopen van dammen, het opblazen van gaspijpleidingen, het toelaten van eindeloze stromen nieuwkomers, regime change operaties, moordende sancties, en steeds weer nieuwe oorlogen. 

 

Geen betaalbare woningen kan niet komen omdat je niet bouwt, en tegelijkertijd de grenzen wagenwijd openzet voor meer en meer mensen. Het gebrek aan natuur voor recreatie kan niet komen omdat je die natuur afsluit om de wolf vrij baan te geven. Of omdat een 'heideroosje' is opgekomen in een gebied waar met veel publiek geld eerder de duinen zijn doorgestoken, of bossen zijn omgezaagd, om dat 'heideroosje' vervolgens tot 'beschermde soort' te verklaren, en het gebied af te sluiten. Geen vakmensen kan niet komen omdat je mensen opleidt tot nutteloze leuterkous en 'influencer'. Meer incidenten met 'groomende' pedofielen kan niet komen omdat je mensen die een pedofiel een pedofiel noemen voor de rechter sleept, die hen vervolgens een stevige boete en een taakstraf opleggen wegens smaad. Polarisatie in de samenleving kan onmogelijk het gevolg zijn van een 'stoephoer' die mij op 'X' uitmaakt voor 'Poetinpijper'. En nee, ik had haar niet eerst uitgemaakt voor 'stoephoer', en heb dat woord in de communicatie ook na die onfrisse diskwalificatie niet in de mond genomen, maar wel beleefd gevraagd of ze wellicht was opgegroeid in de 'Rosse Buurt'? 

 

Voor onschuld is geen plek meer in deze steeds harder wordende samenleving. Die hardheid moet je niet willen, maar je moet ook niet over je laten lopen, of de gordijnen sluiten om niet te hoeven zien wat er op straat allemaal gebeurt wat het daglicht niet kan verdragen. Vanuit onze leiders bezien is die hardheid nodig om mensen voor te bereiden op een ondiep anoniem graf in een kille, kale woestenij nadat onze leiders er, na veel aandringen en provoceren, in zijn geslaagd de nucleaire Holocaust af te dwingen. Steeds als ze verder escaleren spreken ze ons moed in. 'Zie je wel! Geen atoombommen!' Nee. Nog niet. En misschien wel nooit. Maar ondertussen gaat er links en rechts wel van alles onherstelbaar kapot. Wij krijgen alleen de berichten te lezen over 'vermoedelijke' Russen of Chinezen, maar onze 'eigen' saboteurs zetten al geruime tijd de toon. Nu is er weer een man opgepakt die geboren is in ons geliefde Oekraïne, maar die de Duitse nationaliteit had, en samen met Olaf Scholz op de foto ging, omdat hij in maart in Kaliningrad een olie- en gaspijpleiding opblies. Een theater in Moskou. Aanslagen op journalisten. Alles wordt uit de kast getrokken om er een heuse Wereldoorlog van te maken.

 

En weet u wat? We gaan er, net als de Nazi's, in met boter en suiker. Het blinderen van onze ziel, onze cultuur, onze normen en waarden, levert wel kanonnenvoer op, zoals ook bleek in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog, maar die 'Zombies' weten aan het eind van de dag niet eens waarvoor ze nou eigenlijk als 'Zombies' bommen liggen terug te koppen in een greppel ver van de beschaafde wereld. Iets met 'LGBT+'? Gingen we niet het klimaat redden? Strijd tegen het antisemitisme wellicht? Of toch tegen de Moslimhaat? Waren onze kinderen nou kwetsbaar? Of de pedofielen? Waren we te laat met 'Wappies' tegen de muur te zetten? 

Go Back

Comment