Principes worden ons, als regel, aangereikt door onze ouders.
Het zijn *hun* principes, *hun* leerstellige leefregels waar ze hun kinderen op afrekenen. Hopelijk weloverwogen, coherent en consistent toegepast, en niet dusdanig beklemmend dat het kind geen individuele vrijheid overhoudt. Ze vormen de 'grondwet' binnen het gezin, waar alle andere instructies uit voortvloeien. Vergelijk het met de 'Tien Geboden'.
Onze eigen ouders kregen die principes aangereikt door hun ouders, en waar nodig sloten ze compromissen toen ze met elkaar in het huwelijk traden. Dat is de 'klassieke' versie. Daarnaast komen er invloedrijke mensen langs die ons hun eigen principes trachten te slijten. Leerkrachten, ooms, tantes, een geloofsgemeenschap, zekere 'televisiepersoonlijkheden' of 'bloggers'. Een principe is daarbij niet een mening over actuele voorvallen, maar een heldere 'Leefregel'. Een 'Gebod'. Die 'informeert' onze mening op een wijze die ervoor kan zorgen dat we 'hard' oordelen, in strijd met onze compassie of lust.
Voor de één zijn die 'Leefregels' zo vanzelfsprekend, dat ze er totaal geen moeite mee hebben om ermee om te gaan. Voor een ander is het een worsteling. Hij of zij begrijpt de noodzaak van die specifieke 'Leefregels', en wat er fout kan gaan als men ze negeert, maar het blíjft lastig. Structuren van straffen en belonen zijn daar nodig om te voorkomen dat het een ratjetoe wordt. Opportunistische chaos. Een samenraapsel van ingevingen en lustgedreven voorkeuren die zo veranderlijk zijn als het weer.
In een 'klassieke' samenleving prevaleert de 'Grondwet' die voor elke burger in gelijke mate geldt. Zonder 'gedogen', zonder (positief of negatief) discrimineren, en zonder opportunistische 'jurisprudentie' die aan de wetten een 'draai' geeft om in bepaalde gevallen de Kool en de Geit te sparen. Alleen daarom al dient zo'n 'Grondwet' kristalhelder geformuleerd te zijn, zodat zelfs een jurist het begrijpt, en hij of zij niet in de verleiding komt eraan te gaan morrelen. Kansloos. Zonde van je tijd. De individuele principes komen daar bovenop. Waarbij mijn principes *mijn* principes zijn, en die van u zijn vergelijkbaar, of niet echt. Een stuk 'strenger', of zelfs absent, omdat de 'Grondwet' voor u al wel genoeg is. Voor u kan de 'Zondagsrust' heilig zijn, maar ik heb er geen boodschap aan. In het geval van spanningen treden we in overleg om eruit te komen, en slaan we elkaar niet de hersens in, of plaatsen we die ander in een 'Cordon Sanitaire'.
Het aangaan van een relatie met een levensgezel die er *volkomen* andere principes op nahoudt, is een spannend avontuur. De lust laten prevaleren en de principes aan de kant schuiven is het recept voor knallende ruzies ergens in de toekomst. Dat besef inspireert mensen die zich verzetten tegen 'MultiCulti'. Je kunt echter probleemloos naast elkaar leven, in een 'Verzuilde' samenleving, mits iedereen tenminste de 'Grondwet' respecteert, en probeer er geen hutspot van te maken. Anderzijds kan het geen kwaad om de eigen principes eens goed tegen het licht te houden zo nu en dan, om te bezien of ze nog wel 'van deze tijd' zijn. Dat geldt in laatste instantie uiteraard ook voor de 'Grondwet'.
Het 'Unipolaire' avontuur schoof dat hele bouwwerk dat ik hierboven schets van tafel. Wat nou 'Grondwet'? Wat nou 'principes'? Ineens werden we geconfronteerd met de 'Rules Based Order'. Een volkomen ander 'beest'. Voor een deel van de voorstanders van die 'Rules Based Order' was het een logische, en *positieve* stap. Uitgaande van zulke hoogdravende gedachten als: 'We zijn toch allemaal volwassen!' Voor de 'Roofkapitalisten' die het einde van de geschiedenis predikten na de val van de Sovjet-Unie, en als 'Nieuwe Conservatieven' (Neocons) of 'Nieuwe Liberalen' (Neolibs) hun kans schoon zagen om zich te verrijken en hun macht uit te breiden lag dat anders, en zij gaven de aftrap voor een 'Man Bites Dog' avontuur waar ik mij op dit blog tegen verzet. In de film waar de link naar verwijst loopt dat niet goed af, maar in de realiteit van nu werken we ons ook steeds verder in de nesten.
Er is niet één in beton gegoten matrix die elke samenleving als een handschoen past. Ik begrijp de weerzin tegen starre principes, tegen een 'Grondwet' die in praktische zin een 'Dictator' is, maar met een beetje goede wil een 'Benevolent Dictator' die de bevolking ontlast, de zwaksten beschermt en het fundament legt voor welvaartsgroei van de hele bevolking. Voor eenieder die nooit zelfs maar de neiging op voelde wellen om zich te misdragen, om te handelen in strijd met wat de 'Grondwet' dicteert, of de principes waarmee men opgroeide, is het logisch om te veronderstellen dat we die 'Grondwet' en die principes helemaal niet nodig hebben. 'We zijn allemaal volwassen!'
De 'Neocons' en 'Neolibs' wilden af van de beklemmende wetten om de hele wereld te veroveren door overal waar nog werd vastgehouden aan onbuigzame wetten en principes chaos te stichten met hun 'Rules Based Order', en opportunistische technieken om mensen het hoofd op hol te brengen, waardoor ze zich zouden keren tegen 'God' en 'Gebod', en toe zouden geven aan hun impulsieve, hedonistische geluksverslaving. De 'We zijn allemaal volwassen!'-steunkousen, zoals ik hen in mijn bijdrage van gisteren typeerde, vermoordden de vader, en trouwden met hun moeder, waar de vader hier symbool staat voor 'Grondwet' en principes, en de moeder elke hedonistische geluksverslaving omarmt, waar de moeder haar kinderen gelukkig wil zien. Punt.
Om alle misverstanden te voorkomen: In de praktijk kan de moeder uiteraard eerder 'principieel' zijn dan de vader, die 'met een natte vinger te lijmen is'. En in een relatie die in balans is zullen de partners elkaar aanvullen. Tevens valt uit het voorgaande op te maken, hoop ik, dat 'rigide' de eigen principes erdoor rammen, zonder ooit na te denken over de vraag of ze nog wel 'van deze tijd' zijn, niet getuigt van de kwaliteit die nodig is om de eigen kinderen een kans te geven, terwijl men het eigen leven er ook niet dragelijker op maakt. Maar maak er geen 'Democratie' van, waarin de 'meeste stemmen' de dienst uitmaken zonder enige toetsing aan vast waarden, want je eindigt met tirannie. Zoals we nu zien in Europa, waar partijen die de meeste stemmen (dreigen) te halen, omdat ze tegen de oorlog met Rusland zijn die door de 'Neocons' en 'Neolibs' welbewust werd uitgelokt, op de nominatie staan om te worden verboden. Niet vanuit enig principe, of artikel in de 'Grondwet', maar op basis van de 'Rules'.
Europa is een product van het 'Unipolaire' streven bij uitstek. Geen 'Grondwet'. Geen principes. Argwaan tegen burgers die wél principes hebben, en hun kinderen in die geest opvoeden. En totale chaos en smijten met geld zonder enige gedachte die valt te herleiden tot welvaartsgroei. Pure, impulsieve, hedonistische geluksverslaving. Nu gaan er weer honderden miljoenen naar het aantrekken van 'wetenschappers' uit de VS. Met welk doel? Over wat voor 'wetenschappers' hebben we het? Wat hoopt moeder Ursula hiermee te bereiken? Wat maakt haar zo trots op de kinderen die bereid zijn de vaders om zeep te helpen die elders in de wereld proberen de 'Multipolaire' wereld weer te herstellen, in 'BRICS', en met resultaat?