Voorkomen is beter dan genezen.
Tenzij je een onethische medicus of farmaceut bent, en 'genezen' je verdienmodel is dat de hoogste prioriteit krijgt, zelfs al valt er niks te 'genezen'. In mijn jonge jaren placht mijn vader een discussie naar aanleiding van zijn welgemeende advies zo nu en dan schouderophalend te concluderen met de woorden: 'Wacht maar tot de dokter het zegt!' Hij had een blind vertrouwen in artsen. Als kind hoefde je ook niet thuis te komen met klachten over leerkrachten of de politie. Tegen het eind van zijn leven was hij volledig genezen van die 'authority bias'. Er was in Nederland een heel andere wind gaan waaien.
Dingen stuk maken omdat het 'onder de streep' profijtelijk is voor jezelf kreeg vleugels. Zekere producten rolden van de band met een ingebouwde levensduur nét voorbij de garantieperiode. Meer en meer mensen liepen geen stap harder dan vereist, en lieten zonder enige wroeging de hele zaak in het 'honderd' lopen, en artsen kregen eerst meer en meer een 'negen-tot-vijf', en vervolgens 'deeltijd'-mentaliteit. Ik zag een verhaal voorbijkomen over een medewerkster van Trump's beveiliging op de dag dat hij bijna van het leven werd beroofd, die tijdelijk haar 'post' had verlaten om haar kind te voeden. Niet het enige wat er mis ging op die dag, wat vervolgens weer complot-theorieën voedt. Maar waarom zou het niet gewoon nonchalance en ingebouwde incompetentie kunnen zijn, in een wereld die gestript is van plichtsbesef?
Rond 'C' kregen artsen van bovenaf dwingende instructies om zich te houden aan de voorgeschreven behandelmethode en adviezen. Je eigen inzichten, kennis en compassie benutten om te komen tot een traject dat de kans op genezing verhoogde, of 'progressie' van de aandoening voorkwam door patiënten meer te bieden dan 'neem maar een paracetamolletje, en kom maar terug als blauw aanloopt wegens ademnood', was strikt verboden. Artsen die zich er niet aan hielden werden weggezet als charlatans, en actief vervolgd.
Leerkrachten die bemerken dat de ingeruimde tijd, en de voorgeschreven methode om leerlingen de basisvaardigheden van rekenen, lezen en schrijven bij te brengen opzichtig falen, en voorstellen om terug te keren op onze schreden, krijgen de wind van voren, en de 'Inspectie' op hun dak.
Het is lang niet altijd terug te voeren op boze opzet. Velen die het zich aan laten leunen, en geen moeite meer doen om het goed te doen, zijn in die geest geconditioneerd. Van jongsaf kregen ze te horen dat je verstand gebruiken, uitblinken, en werken om jezelf te verbeteren op een wijze die ten goede kwam aan de samenleving getuigde van een onjuiste mentaliteit. De ultieme vraag was of het goed was voor 'Number ONE'. Je eigen hedonistische bevrediging. Waarbij de samenleving meer en meer werd ingericht als een loterij, en een 'ballenbak', met prijzen voor het 'Meedoen', selectiecriteria die met je capaciteiten, noch inzet, iets van doen hadden, en 'hulp' op afroep.
Het ultieme voorbeeld voor mij, in Nederland, is Mark Rutte. Hij smeerde zijn glijbaan naar zijn volgende functie met miljarden aan belastinggeld, en liet ons land berooid en kapot achter, afgezet tegen hoe hij het kreeg, en dat was al 'sub-optimaal'. Ik realiseer mij dat ik tegen de wind in sta te plassen, in die zin dat een enorme schare medelanders nu al nostalgisch terugblikt, en zijn 'afscheidsborrel' in een strandtent werd druk bezocht door de coryfeeën die hem door dik en dun steunden, zelfs al zaten ze formeel in de oppositie.
Toch heb ik argumenten om die stelling te onderbouwen, en heb ik de neiging om mijn vader zaliger te parafraseren, en mijn tegenstrevers voor te houden: 'Wacht maar tot de dokter het zegt!' De inflatie giert volledig uit de klauw. Het 'Klimaatbeleid' kost ons een arm en een been, en waarvoor? 'Project Oekraïne', Rutte's baby van vóór de regime-change operatie in 2014, toen hij nog 'gas-deals' van de Shell met de afgezette president regelde, is een regelrechte catastrofe. Het 'immigratie-beleid' was een puinhoop, mede door een rem op de woningbouw vanwege 'stikstof', waarvoor de 'norm' een 'dikke duim'-verhaal is zonder solide wetenschappelijke onderbouwing. Het streven om boeren het land uit te jagen, nadat eerder de industrie de deur werd gewezen, om ruimte te maken voor 'datacenters', wapen- en munitiefabrieken, windmolenparken, velden vol zonnepanelen, en de wolf, is economisch en sociaal zelfmoord. Alles aan het beleid rond 'C' is om te janken, exact omdat de wetenschap, de échte wetenschap, de exacte wetenschap, niet werd gevolgd, en de regering het oor liet hangen naar wat 'Big Pharma' en haar lobbyisten dicteerden, met volop ruimte voor hysterische politici die volledig de kluts kwijt waren.
We weten allemaal dat Mark Rutte gemesmeriseerd is door het 'WEF' als inspiratiebron. Hij maakt daar geen geheim van. Veel, zo niet alles van wat hij heeft gedaan, en als spreekbuis van de NAVO nog zal doen, is te herleiden tot het gedachtengoed dat daar leeft. Daar ziet men al die gebreken die ik benoem niet als een probleem, maar eerder als een 'noodzakelijke fase' waar we doorheen moeten, om er 'aan de andere kant' beter uit te komen. Zij zien een glorierijke toekomst voor zich, waarin u niets meer zult bezitten, maar 'volmaakt' gelukkig zult zijn in een 'gesteriliseerde' wereld na de 'energietransitie'. Dingen stuk maken, mensen ziek maken met een laboratorium-product dat voor dat doel is ontwikkeld, oorlog, en 'runaway inflation' die onze betaalmiddelen waardeloos maken, waardoor we dankbaar zullen zijn met ons 'Sociaal Krediet', is onderdeel van het plan.
Een kind kan zien dat het gedoemd is als een groot gedeelte van de wereldbevolking niet meedoet. Los nog van de vraag of u zo'n dystopische samenleving daadwerkelijk zou leren appreciëren, of dat het slechts zou lukken door u permanent te drogeren, en uw geheugenfuncties uit te gummen. De 'waterdragers' voor die toekomst zijn zich in meerderheid niet bewust van wat ze doen, vrees ik. Mijn 'Tijdlijn' bij 'X' staat nu bol van de oproepen om 'vermogende' mensen zwaar te belasten. Dat is, vanuit dat streven naar een wereld waarin u niets meer bezit volkomen logisch. De inflatie zorgt ervoor dat belasting op inkomen en BTW niks meer oplevert, waarna je mensen met een 'eigen woning', of bedrijf moet dwingen om de waarde daarvan 'te gelde' te maken door te verkopen, door hen 'aan te slaan' via de belastingdienst. De kopers zijn daar in laatste instantie de peilers van het 'WEF', de banken en de 'megalomane-fondsen', direct, of indirect bestierd door de 'George Sorossen' en 'Bill Gatesen' van deze wereld.
Als ik zo nu en dan nostalgisch overkom, en de wereld waarin ik opgroeide vergelijk met die dystopische toekomstvisie, dan is dat niet uit een verlangen naar de restauratie van die 'schitterende tijd', alhoewel ik blijf volhouden dat ik een 'gelukkige jeugd' heb gehad, ondanks ervaringen die anderen traumatiseerden, of getraumatiseerd zouden hebben als ze toen jong waren geweest, met hun hedendaagse mentaliteit. Maar ik mis bepaalde cruciale elementen, zoals beroepseer, plichtsbesef, openheid, en het streven naar 'Win-Win', bij nederig besef dat we niet almachtig zijn, maar wel ons best moeten blijven doen, die in het verleden gemeengoed waren. De huisarts die onaangekondigd een kopje koffie kwam drinken om te kijken of iedereen nog wel lekker in zijn of haar vel stak, en of ouders wellicht behoefte hadden aan enige steun van een medische autoriteit, die ook midden in de nacht op zijn fiets met zijn dokterstas kwam aangesneld als je belde omdat er een crisis was. En dat was in de Randstad, en niet eens in een dorp. Vakmensen die vakwerk afleverden, en adviezen gaven die erop waren gericht de levensduur van apparatuur, een verflaag of bouwkundige constructie te verlengen, zonder de noodzaak hen om de haverklap te bellen. En die belangeloos lieten zien wat je zelf kon doen om te voorkomen dat je hen nodig had.
De destructie van die trots, die cultuur, was niet eenvoudig, maar het is ons gelukt. En hier moet ik er een waarschuwing aan toevoegen waar sommigen wellicht de neiging hebben om de 'import-Nederlander' daar op aan te kijken. Dat is niet mijn ervaring. Er zijn er zeker die weinig aanmoediging nodig hebben om zich de voordelen goed te laten smaken, maar juist onder 'allochtonen' met een baan in de échte economie, van koerier tot installateur, tot ondernemers, kom ik zelf veel vaker die 'ouderwetse' mentaliteit tegen dan onder de 'oorspronkelijke bewoners' die vanaf de 'kinderopvang' geconditioneerd zijn in het 'nieuwe denken'.