‘Je vraagt erom!’
In de ‘Grijze Oudheid’ was dat de vooraankondiging van concrete, onaangename consequenties bij ongewijzigd gedrag. Poetin die in 2007 op de ‘Security Conference’ in München waarschuwt dat verdere uitbreiding van de NAVO betekent dat er klappen vallen. Gekoppeld aan de uitnodiging om te trachten dat je voorkomen, door er als volwassenen over te praten, en tot een verstandige oplossing te komen. In de optiek van ‘Westerse’ mogendheden, de ‘Media’, en de ‘Consensus Wetenschap’, was dat ‘autoritair’, en daarnaast overspeelde hij zijn hand, omdat hij de macht niet had om ons pijn te doen. Dachten we.
In ons deel van de wereld waren we die ‘autoritaire’ fase ontgroeid. In de vakliteratuur werd ons alternatief aangeduid als de ‘permissive society’, waarin dreigen met klappen, of oorlog, iemand zonder verdere discussie diskwalificeerde. Voordat u nu de conclusie trekt dat ik mij ‘sterk’ maak voor ‘autoritaire’ oplossingen, wil ik graag benadrukken dat ik daar juist allerminst van gediend ben. Mijn stelling hier is dat ver doorgevoerde ‘permissiveness’ leidt naar ‘fascisme’, wanneer de burgers smeken om een ‘Harde Hand’. En dat bepaalde ‘slimmeriken’ dat weten, en er misbruik van maken door de chaos te voeden, opdat we er op enig moment letterlijk ‘Om Vragen’.
Met andere woorden, ze dwingen ons nergens toe, maar ze beperken zich in eerste instantie geduldig tot het ‘bouwrijp’ maken van de grond. Hun optreden is optisch het tegenovergestelde van wat je verwacht van iemand met totalitaire ambities. Ze lopen voorop bij het promoten van ‘fratsen’, en je vindt hen vooraan in bewegingen die zich afzetten tegen welke autoriteit dan ook. Ze zijn uw vriend, mijn vriend, en de vriend van de Nazi’s, de communisten, de terroristen, de homo’s, de hetero’s, de vrienden van ‘trans’ en van de ‘haters’. Van de mannen, en van de vrouwen, en vooral ook van de kinderen. Elke ingang die zich presenteert om autoriteit verdacht en belachelijk te maken exploiteren ze. Elke idiote ingeving kan rekenen op steun, materieel en immaterieel. Ze dwingen ons niet. Ze coachen ons. Ze ‘Nudgen’ ons. Tot we hen smeken ons tot ‘slaaf’ te maken, en ons te bevrijden van de chaos, in het bijzonder de chaos in ons hoofd.
Mensen die de opkomst van het ‘fascisme’ bestudeerden struikelden allemaal over de vraag hoe het mogelijk was dat voorheen ordentelijke, goed functionerende, intelligente mensen zich beestachtig gingen gedragen voorbij een omslagpunt. Ze konden er niet omheen dat grote groepen er om vroegen te worden geslagen en geschopt, en als kanonnenvoer naar het front te worden gestuurd. Het ‘Gesundenes Volksempfinden’. Een enigma, voor wie er vanuit gaat dat de mens als een ‘onbeschreven blad’ ter wereld komt, en slechts ontspoort als ‘autoritaire’ medemensen zich met hen bemoeien. Als we denken aan slaven, dan gaat dat over ‘Tot Slaaf Gemaakten’, en niet over verslaafden, de mensen die er voor kiezen om zich te onderwerpen aan iets of iemand. De ene keer om te ontsnappen aan een uitzichtloze maatschappelijke positie, maar anderen vergooien een leven dat hen toelachte in ruil voor een ‘roes’. Wat voor het individu opgaat, blijkt ook voor groepen op te gaan, en hele landen die hun hele welvaart er doorheen jagen zonder ook maar een moment te aarzelen.
Hoe ondervang je die ontwikkeling?
Met ‘tucht’ en ‘discipline’, waarbij u moet denken aan termen als de ‘Tucht van de Markt’, die genadeloos ‘Domme Dingen’ afstraft, zolang er geen overheid is die de ‘Domme Dingen’ subsidieert. En wie wil slagen in zo’n omgeving moet ‘Gedisciplineerd’ werken aan een productieve omgeving, waarin contracten en afspraken ‘hard’ zijn. Ergo, de ‘Industrieel Kapitalistische’ omgeving, die op termijn een ‘Socialistische’ (sociale) samenleving voortbrengt, door grotere investeringen in het ‘Collectief’ ten bate van projecten die de draagkracht van het private vermogen ontstijgen. Dat is, binnen dat concept, geen van bovenaf opgedrongen verdeling van de rijkdom in de vorm van ‘inkomenspolitiek’, maar een organische ontwikkeling die ook de private ondernemer geen windeieren legt. ‘Win-Win’.
Binnen dat concept is ‘autoriteit’ geen ‘vies woord’. Integendeel! Eenieder heeft binnen dat concept de kans om zich te ontwikkelen tot een ‘autoriteit’. Iemand die het volste recht heeft om middels ‘tucht’ en ‘discipline’ jongeren en ongeëmancipeerde medemensen de weg te wijzen naar volwassen keuzes, opdat ze zich vanaf een bepaald moment staande kunnen houden in een ‘Vrije Markt’, wat voor elke individuele jongere, en elke ongeëmancipeerde medemens, een andere benadering vergt. Wat, waar het de jongeren betreft, de ouders tot de eerst verantwoordelijken maakt, met in hun kielzog de leerkrachten, omdat zij het kind beter kennen dan wie ook. Het is degenen die uit zijn op het vestigen van een ‘fascistische’ dictatuur een gruwel, en het ‘bouwrijp’ maken van een samenleving voor hun ‘eindoplossing’ vergt dat ze die jongeren opzetten tegen hun ouders, en tegen de leerkrachten, door de ‘Candyman’ uit te hangen met belastinggeld. Elke volkomen bezopen ontsporing moet worden aangemoedigd om de chaos te voeden. Geldverslindende onzin, bomaanslagen, steekpartijen, criminaliteit, en overal oorlog, is koren op hun molen. Op enig moment is het geld op. En dan smeken de verslaafden om te worden verlost van hun bezit in ruil voor een korstje brood, en een infuus met ‘entertainment’. En er is maar één ‘persoon’ die hen dat kan geven: ‘Big Brother’. Niet echt een persoon, geen mens van vlees en bloed, geen Joe Biden, of Donald Trump. Maar een collectief van ‘machtige’ mannen en vrouwen die we in de huidige constellatie zien als (bijvoorbeeld) het ‘World Economic Forum’, echter zonder individuele leden van dat bonte gezelschap te kunnen identificeren als de ‘architecten’, want het gros van wat daar hand-en-spandiensten verleent aan de agenda die ik hierboven schets is te ‘Stom om voor de Duvel te Dansen’. Ze zitten vol ‘Goede Bedoelingen’, en hebben geen notie van wat er op het programma staat, of waarom het maar niet wil lukken hun idealen dichterbij te brengen. Dat zijn de ‘Nuttige Idioten’. Leden van D66, GL, PvdA, ‘Extinction Rebellion’, ‘Amnesty’, ‘Greenpeace’, maar ook partijen en organisaties die zich tegen die maatschappelijke groepen afzetten met een ‘Oerschreeuw’ om hun individuele vrijheid te respecteren.
Het is mijn hoop dat u uit het bovenstaande destilleert dat ik nadrukkelijk geen ‘Kant-en-Klaar’ recept in de aanbieding heb om het onheil, dat steeds donkerder schaduwen over ons welvarende land projecteert, het hoofd te bieden, anders dan de aanbeveling om terug te keren naar respect voor ‘autoriteit’, een status die iemand moet verdienen in een ‘Vrije Markt’, door een algemeen erkende bijdrage te leveren aan ons collectieve welbevinden. Met uitzondering van de ouders, die binnen het klassieke concept die status kregen in relatie tot de eigen kinderen, totdat onomstotelijk bleek dat ze de weelde niet aankonden. Geen onfeilbaar concept, maar zoveel weldadiger dan totale chaos, moord en doodslag, en permanente oorlog, of ‘Big Brother’ die ons ‘Tot Slaaf Maakt’. Toch?