De samenleving verandert voortdurend onder invloed van evolutionaire en revolutionaire processen, alsmede door toeval.
Die veranderingen vinden plaats op elk niveau. Lokaal, regionaal, landelijk en mondiaal. Van een evolutionair proces spreken we als een omzetting logisch verklaarbaar is. Een 'markt' voor ideeën, goederen en mensen genereert een optimale uitkomst. 'Darwin'. Bij een revolutionair proces verwisselen de daders en de slachtoffers van plaats. Dat kan abrupt zijn, en met veel bloedvergieten gepaard gaan, maar dat is geen voorwaarde. Kenmerkend is die rolwisseling, waarbij de macht overgaat in andere handen. En toeval is een 'Black Swan Event' dat interfereert met een evolutionaire, of revolutionaire ontwikkeling. Iets wat niemand aan zag komen, óf iets wat over het hoofd werd gezien.
Door die bril bekeken begrijpt u het wellicht beter als ik zeg dat Rusland en China in een evolutionaire fase van hun ontwikkeling zitten, terwijl wij midden in een revolutie zitten, die overigens al verscheidene decennia duurt. Wat fascinerend is aan deze revolutie, is dat de daders die de macht grijpen weigeren de overwinning uit te roepen, maar zich blijvend presenteren als slachtoffers, terwijl iedereen die geen poep in de ogen heeft kan zien dat er een rolwisseling heeft plaatsgevonden, waarbij op laconieke wijze wordt omgesprongen met de macht. Iets wat niet meteen opvalt als je je in het westen bevindt, ook al merk je het wel op lokaal, regionaal of zelfs landelijk niveau aan zekere omzettingen die strijdig zijn met de 'kwaliteitstoets' die in het evolutionaire proces de norm is. Maar tegenover landen die onze 'gekkigheid' afwijzen vormen we één front, en weigeren we elke vorm van dialoog.
De nieuwe machthebbers onderdrukken elk oppositioneel geluid in onze eigen samenleving eerder steeds hardhandiger, en ze prijzen zichzelf daarbij aan als 'bevrijders'. Wat daarbij opvalt, is dat we niet te maken hebben met louter vertegenwoordigers van enige onderliggende partij, waarvan je kan verwachten dat ze ontevreden zijn. Vele revolutionairen zijn nadrukkelijk extreem bevoorrecht, tot miljardair aan toe, of ze zitten in het centrum van de macht, maar op de één of andere wonderbaarlijke wijze geloven we hen als ze zich afficheren als slachtoffer. In religieuze termen doet het denken aan de uitspraak dat het geniale van de duivel is dat hij mensen ervan heeft weten te overtuigen dat hij niet bestaat.
Nou ben ik zelf niet religieus, en langs die weg zoek ik de verklaring dan ook niet. Die rolwisseling tussen dader en slachtoffer is niet van recente datum. Tijdens de 'studentenprotesten' van de zestiger jaren werd er door de 'revolutionairen' op gewezen dat we niet goed bezig waren. Formeel hadden we het kolonialisme vaarwel gezegd, maar in Zuid-Oost Azië, en elders, maakten we op afzichtelijke wijze misbruik van onze macht om volkeren te bombarderen en economisch uit te kleden. En velen werden zich bewust van minder fraaie wetgeving, en discriminerende praktijken in ons eigen land. Tijd voor iets anders!
Talloze integere, weldenkende mensen kwamen met puike voorstellen om de wereld te verbeteren, de verspilling van bodemschatten te stoppen, een einde te maken aan oorlog en geniepige manieren om andere landen een hak te zetten, en de 'markt' weer zijn zuiverende, evolutionaire werk te laten doen. Het was de machthebbers een gruwel! Maar zeker na de ineenstorting van het Sovjet-rijk, en de transformatie van andere formeel communistische landen tot 'marktpartijen' die zich terugtrokken uit het verlangen om wereldwijd het communisme te laten zegevieren, en gewoon praktische keuzes maakten in het belang van de welvaart van de eigen bevolking, voelden de machthebbers nattigheid.
Wat ze hebben gedaan, is de 'revolutie' van de jaren zestig, die geen revolutie was, omdat hij gedragen werd door de 'bevoorrechte klasse' van de 'studenten' en 'docenten, die zich weliswaar 'solidair' verklaarden met de 'arbeiders' en de 'onderdrukten' elders, maar als 'oplossing' de vervolmaking van de consumptiemaatschappij en de export van 'vervuilende industrie' en 'mijnbouw' naar landen in de 'Tweede' en 'Derde' wereld hadden, terwijl we in het westen een 'Feesteconomie' optuigden vol sport en spel, zang en dans, en 'feestpakketten' op de scholen en universiteiten, betaald door het 'slim' afromen van de verdiensten in die andere landen. Het was niet de uitkomst van een brede consensus onder de 'revolutionairen'. Maar op het mentale vlak vond er een perverse omzetting plaats die van daders mensen maakte die zich verkochten als slachtoffers. Niet geheel vreemd aan revolutionaire stromingen, overigens, die niet zelden eerder een afrekening in het criminele milieu zijn, waarbij de 'massa' wordt ingezet om de macht te veroveren, waarna de 'revolutie' haar eigen 'kinderen' opeet.
Een bestuurlijke klasse die opzichtig aan 'zelfhaat' doet, is de uitkomst van een psychologisch proces dat vanaf de start al ongezond was. Misdadigers die slachtoffers waren, van het 'systeem', of hun ouders en de verschrikkelijke onderwijsinstellingen die 'prestatiegericht' waren. Psychisch 'verwarde' mensen die we hun plek in de samenleving teruggaven, mét de opdracht aan de politie om hen met rust te laten, omdat ze alleen 'anders' waren. En we introduceerden doelbewuste discriminatie waar we die konden verkopen als 'positief', wat bepaalde mensen geen windeieren legt. Mensen die bleker zijn dan perkament roepen om het hardst dat ze 'eigenlijk' zwart zijn, en het slachtoffer. Drugsverslaafden, misdadigers, salafistische moordenaars en pedoseksuele 'drama-queens' krijgen een podium, en schrijven 'bestsellers' als ze dicht tegen de macht aanschurken. Het is één grote, afzichtelijke kermis.
Buiten ons deel van de wereld benoemt men sabotage van een kerncentrale als 'nucleair terrorisme', is iemand die wegens corruptie wordt veroordeeld geen 'Napoleon', en dienen overheden er op toe te zien dat burgervliegtuigen niet over oorlogsgebied vliegen, binnen schootsafstand van de opgestelde wapensystemen. En daar is iedere burger voor de wet gelijk, en wordt geen onderscheid gemaakt op basis van ras of geslacht, of religie. Wat daar wil zeggen dat ras, geslacht of religie niet boven de wet gaan die voor iedereen geldt. Als Allah zegt dat je lekker veel kinderen op de wereld moet zetten, terwijl de wet zegt dat geboortebeperking goed is voor de hele mensheid, en er dus beperkingen zijn, dan is de wet het laatste woord. En ook geen argument om te pleiten voor 'afscheiding'.
Dit alles verwijst terug naar onze (inmiddels) finaal verknipte kijk op 'Democratie', losgeweekt van elementaire principes die ooit als fundament golden, zoals onder andere tot uitdrukking kwam in de Amerikaanse grondwet, die expliciet tot doel had de macht van enige regering aan banden te leggen. Om de regering te dwingen het land te dienen, en zich te beperken tot 'Macro'. Moet je kijken wat we ervan gemaakt hebben! Eén grote, doorgesnoven orgie, Een permanent, maar dystopische 'Woodstock', met per dag wisselende regels en wetten, en permanent improviserende machthebbers, die vrienden maken in de meest onmogelijke kringen. Die aanslagen (laten) plegen, bombarderen, ontwrichten, opheffen, sanctioneren, en subsidiëren op grond van overwegingen die iedere rationele grondslag missen, en niet alleen geen enkele continuïteit bieden, maar zelfs opzichtig zo zijn ingericht dat het een semi-permanente gehoorzaamheidstest is. Naakte macht.
Tegen iedereen die hierin een 'Groot Complot' ziet, zeg ik nogmaals dat het beslist zo is dat het wemelt van de lieden die 'valsspelen' en opportunistisch zijn. Die een ander aanwijzen als dader waar het hun verantwoordelijkheid was. Hun oorlog, die zij zijn begonnen. Hun 'regime change' operatie. Hun straaljagers die bommen afwierpen, waardoor er luchtafweer werd opgesteld om die straaljagers af te schieten. Die verdragen sluiten, en ze weer opzeggen, om dan moord en brand te schreeuwen als de ander zich ook niet meer gebonden voelt. Die salafisten bewapenen in de strijd tegen een seculier regime, om vervolgens dat seculiere regime de schuld te geven van de slachtingen die hun salafistische vrienden aanrichten. Het is geen 'Groot Complot', het is een cynische uitwas van machtsdenken die we hebben gecultiveerd, als was het leven één grote 'Game'. En ja, 'Games' kennen winnaars, maar het is niet uniek hun inzicht en strategie die de uitkomst bepalen. Veel belangrijker zijn toeval, en het stupide, 'doorgesnoven' gedrag van hun opponenten.
Je zou kunnen opmerken dat het gewoon onze beurt is. In Rusland en China zijn ze genezen van hun revolutionaire aandrang, en zijn ze teruggekeerd op aarde, maar de mensheid heeft revolutionaire omwentelingen nodig om evolutionair stappen te zetten. Iets in die geest. Maar mij bent u dan kwijt. Dat soort voorbeschikking, of zo'n 'natuurwet' is volgens mij je reinste kolder. Vandaar ook dat ik niet zo makkelijk loslaat, en er op blijf hameren dat we zelf onze ergste vijand zijn. Maar ik geef toe dat dit gouden tijden zijn voor mensen met wilde 'Complot-Gedachten', of het idee dat iets op een 'wolk' een 'Plan' met ons heeft waar we niks aan kunnen veranderen. Zonder tegenbewijs houd ik het er echter op dat we zelf zo 'stom zijn als het achtereind van een varken, of erger. Niet ieder van ons individueel. Maar de 'Sociaal Darwinistische' optelsom. Een beetje meer nederigheid zou ons niet misstaan.