Dat je niet gezegend bent als je in Venezuela woont op dit moment, dat bestrijdt geen mens.
Al twee decennia lang doen de Verenigde Staten en haar bondgenoten alles wat binnen hun mogelijkheden ligt om het leven in dat land te ontwrichten. In hoeverre het beleid van Chavez en Maduro de effecten van de buitenlandse inmenging hebben beperkt, of juist versterkt, is met geen mogelijkheid objectief vast te stellen.
De keuze van de Verenigde Staten om te proberen Maduro de doodsteek te geven door de bevolking een worst voor te houden van een stuk of wat vrachtwagens met voedsel en medicijnen, mits ze bereid zijn Juan Guaidó te accepteren als alternatief voor Maduro, is zó onfatsoenlijk, onethisch en cynisch, dat ik niet kan begrijpen dat enig Europees land daar in meegaat. Maar dat is uiteraard wel de praktijk. Nederland, met haar directe belangen in het gebied als neo-koloniale mogendheid, heeft altijd de kant van de Amerikanen gekozen.
Om het conflict te benaderen vanuit een klassieke 'socialisme' versus 'kapitalisme' tegenstelling, is jezelf voor de gek houden. Dito voor 'Oost' versus' West'. We hebben een geheel nieuwe taal nodig om grip te krijgen op de vele conflicten in de wereld. En urgent!
Na de taal van de grote ideologische conflicten nam de 'beeldtaal' bezit van ons. Via de televisie, de krant, in tijdschriften en al dan niet geromantiseerde semi-documentaire films en series kwam de wereld van het menselijk leed binnen. Gevolgd door de oproep 'iets te doen'. Na Afghanistan, Irak, Libië, Syrië, Oekraïne en Yemen rolt langzaam het besef binnen dat we alleen maar onszelf iets wijsmaken als we volhouden dat die mensen geholpen zijn door onze inspanningen.
De Franse president Macron schetst in een 'brief', die als 'opiniestuk' verschijnt in diverse kranten in heel Europa, de contouren van een 'nieuwe taal', uitgaande van Europa als eenheid. Projecteer het op een land als Venezuela, en je krijgt een ander beeld van de situatie.
Om te beginnen wil Macron de 'buitengrenzen' bewaken, wat een breuk is met de praktijk. Hij wil tevens een eigen Europees leger, en degelijke pan-Europese sociale zekerheid, waarbij ook op het gebied van de handel een 'blok' moet worden gevormd tegen China én de Verenigde Staten. Hij waarschuwt voor buitenlandse 'manipulaties' door machten die de 'woede uitbaten', en er moet een verbod komen op buitenlandse financiering van politieke groeperingen binnen Europa. Dag Guaidó.
Europa moet haar 'soevereiniteit' verdedigen. Wat alleen maar werkt als Europa de soevereiniteit van andere landen ook eerbiedigt, wat we de laatste twintig jaar beslist niet hebben gedaan. Daarbij heeft hij het over het verdedigen van de 'democratie', wat betekent dat we de uitslag van verkiezingen elders ook zullen moeten leren accepteren, lijkt mij. En dan kun je je verliezen in beschouwingen over de 'kwaliteit' van die verkiezingen, maar dan kan dat hele prachtige vergezicht meteen in de vuilnisbak. Want Europa en democratie, met een evenredige vertegenwoordiging, is zelfs op dit 'beschaafde' continent nog verscheidene bruggen te ver. Het systeem dat we in Europa hebben lijkt meer op dat van China, dan op dat van Nederland als Europese provincie.
De grootste bedreiging voor het concept van Macron zijn niet de uiteenlopende 'populisten', maar hijzelf, als blijkt dat hij het niet meent. Pogingen van Macron om in eigen land drijvend te blijven in de strijd tegen 'Gele Hesjes' en mevrouw Le Pen, leunen onvoldoende op deze 'nieuwe taal' van soevereine landen, respect voor grenzen, je eigen defensie, en de strijd tegen inmenging van buitenaf, bij het gelijktijdig versterken van het respect voor de 'volkswil' via democratische representatie. Zelfs Fransen die ik persoonlijk ken, die het niet met zijn beleid eens zijn, wat nog iets anders is dan zijn 'nieuwe taal', en die het 'Gele Hesje' fier achter de voorruit hebben liggen, hadden respect voor zijn bereidheid om de 'ordinaire Fransen' te ontmoeten, en met hen in discussie te gaan, zonder voorwaarden vooraf. Maar wie bedacht ondertussen dat het een goed idee was om die oppositie weg te zetten als 'antisemieten'? Dat is zo doorzichtig 'Old School', en zet zoveel kwaad bloed bij mensen die het willen hebben over échte problemen, en niet over 'Identity Politics', dat je bijna zou gaan denken dat een 'buitenlandse mogendheid' Macron een loer probeert te draaien.
Zijn er dan geen antisemieten in Frankrijk? Absoluut zijn die er wel. Zoals er ook Moslim-haters, Russofoben en anti-Amerikanen zijn. Alsmede allerlei 'vreemde snoeshanen' die niet terugdeinzen voor een 'False Flag'-operatie. Noch zijn ze daarin uniek, zoals recent nog eens werd onderstreept door acteur Jussie Smolett. En wereldwijd trapte men er met open ogen in, omdat het té 'lekker' was ('Old School') om het te laten schieten. En niet alleen in eerste instantie, maar ook in tweede instantie toen de twijfels begonnen te circuleren. Maar het was dus politiek geladen 'Nepnieuws' uit de hoek van de 'Identity Politics'. Antisemitisme en andere vormen van rassenhaat staan in alle beschaafde landen in het wetboek van strafrecht, en zijn een zaak voor de politie, de officier van justitie, en de rechter. En Frankrijk is een beschaafd land, als politici tenminste de verleiding kunnen weerstaan om nu 'door te pakken' in 'Old School' technieken door die antisemitisme-kaart bij te vijlen teneinde er een dodelijk wapen van te maken.
'Nieuwe taal'. Soevereiniteit, herkenbare buitengrenzen, een defensie die op eigen benen kan staan, en zich beperkt tot defensie, en volop ruimte voor handel, en een dikke vette streep door donaties aan politieke partijen, anders dan via het lidmaatschap, en dan beperkt tot de contributie. Geen leningen aan politieke partijen meer, en een volledig transparant fonds dat partijen geld toekent voor campagnes via een redelijke verdeelsleutel. En ook geen 'achterom' via subsidie aan 'Think Tanks'. Net als veel burgers denk ik liever zelf.
En o ja: Niks mis met het geven van hulp aan mensen die het nodig hebben, ongeacht of ze bereid zijn hun olie af te staan, of dat ze er andere plannen mee hebben, zoals verkopen op een écht vrije markt, zodat ze verder hun eigen broek op kunnen houden.