Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Stampvoeten

De Verenigde Staten waarschuwen de wereld.

 

Een handelsakkoord met China blijft voor de Verenigde Staten buiten bereik. Dus escaleert 'Washington' in die oorlog door de 'tarieven' voor Chinese producten flink te verhogen. Ondertussen zijn ze nog druk met Venezuela, waar ik gisteren uitgebreid bij stilstond. En ze sturen een vliegdekschip en bommenwerpers richting Iran.

 

Dat laatste omdat de Verenigde Staten vrezen dat Iran toch gewoon olie blijft exporteren, hoewel de Verenigde Staten dat verboden hebben. 

 

Jaren geleden begon dit fiasco zich af te tekenen, toen de Amerikanen zich steeds nadrukkelijker opwierpen als de mondiale wetgever, rechter én politieagent. Dat negeren van de 'scheiding der machten' is typerend voor het denken in 'Washington'. En de Europese 'partners' hebben daarbij een dubieuze rol gespeeld. Het leek er even op dat Trump een andere koers zou gaan varen, maar hij heeft zich in laten pakken door de 'Warparty', en dat is geen gelukkig huwelijk. 

 

De escalatie van de strijd tegen China werd niet verwacht. De afgelopen maanden waren er steeds opnieuw berichten dat een akkoord binnen handbereik was. Eerder schreef ik al dat de EU tussen neus en lippen door al wel tot overeenstemming met de Chinezen kwam. Althans, op het niveau van 'Brussel'. Individuele landen zoals Nederland sputteren nog wel tegen. 'Brussel' kan hen niet dwingen als het er op aan komt. Waarom Nederland zo opzichtig tegen 'Washington' aan schurkt is mij een raadsel. 

 

Neem de kwestie van 'spionage' bij ASML. De kranten stonden vol met berichten dat het 'Chinese' spionage betrof. Maar de ex-werknemers die bedrijfsgeheimen ontfutselden bij de Nederlandse fabrikant begonnen in Amerika een eigen bedrijf. Niet in China. En het was een Amerikaanse rechter die het bedrijf veroordeelde tot een mega-boete, waarvan ASML echter geen cent zal krijgen, naar verwachting, omdat de 'Start-Up' in Amerika faillissement heeft aangevraagd. Daarbij stelde men bij ASML dat er geen aanwijzingen waren voor Chinese overheidsbemoeienis bij die affaire, en ontkende China in alle toonaarden. 

 

Aanvullend op de 'handelsoorlog', en de gijzeling van een topvrouw van Huawei, varen Amerikaanse marine-eenheden af en aan door de Straat-van-Taiwan, en provoceren ze in de Oostzee en de Zwarte Zee zoveel ze maar kunnen de Russen. Dan speelt er nog ergens die poging om Assange in handen te krijgen, om zo een 'signaal' af te geven aan échte journalisten dat ze beter hun snavel kunnen houden. En knettert het in 'Washington' tussen de regering, en de 'Resistance', waarbij het inmiddels onbegonnen werk is om te bepalen wie nou in het ene 'kamp' zit, en wie in het 'andere'. 

 

Tegelijk zijn de 'Sociale Media' en Amerikaans geregistreerde 'zoekmachines' begonnen met het monddood maken van lieden die de campagne van de 'Resistance' geen warm hart toedragen. En als ik dan lees dat er wellicht sprake is van censuur in China, omdat men het nieuws van Trump's schuimbekkende reactie op het uitblijven van een 'akkoord' niet op de voorpagina zet, denk ik bij mijzelf: 'Of ze zijn niet verrast'. Ze doen hun 'eigen ding', en sturen gewoon delegaties richting 'Washington' tot ze daar weer normaal gaan doen. En anders maar niet.

 

Europa houdt vol dat ze zich ook niet zullen storen aan dat vliegdekschip en die bommenwerpers die dreigend richting Iran worden gedirigeerd. Maduro stoort zich niet aan Guaido. De Russen negeren 'Washington' al langer. 

 

Het grote gevaar is eigenlijk alleen dat 'Washington' gaat stampvoeten, en eist dat de wereld naar hem luistert. Wat dan?

Go Back

Comment