Het belangrijkste sentiment dat de oorlog in Oekraïne voedt, is 'Revanchisme'.
De belangrijkste, maar niet de enige groep mensen die nog een 'Appel' te schillen hebben met de Russen, zijn de 'Nazi's', en hun nageslacht, voorzover ze hun ouders en grootouders zijn gaan zien als slachtoffers. Aangevuld met mensen waarvan de voorouders op enig moment de benen namen uit Rusland nadat de communisten er de macht overnamen, waaronder velen met een Joodse achtergrond, alhoewel er ook veel Joden fanatiek communist waren, maar ook de Trotskisten die door Stalin terzijde werden geschoven. Het is een vreemde mix, die verklaart hoe het mogelijk is dat Joden in deze strijd tegen Rusland zij aan zij optrekken tegen Poetin met mensen die ideologisch verknocht zijn aan de Duitse rassenwetten, en wat daar uit voortkwam, en Trotskisten broederlijk met oligarchen uit de 'WEF'-stal in 'ThinkTanks' plannen smeden voor het verder uitbreiden van de oorlog. 'Revanchisme'. Een primitief sentiment, en niet het product van een intellectueel proces.
Een ander woord voor 'Revanchisme' in deze vorm is 'Onsportief Gedrag', al mag je nooit uit het oog verliezen dat bepaalde mensen een zekere rancune hebben opgebouwd omdat zij zelf, of hun voorouders, op 'Onsportieve' wijze uit hun verschoning werden geholpen. En in een enkel geval is het brute onrecht waaraan iemand individueel is blootgesteld een begrijpelijke verklaring voor impulsiviteit. Waar dat sentiment echter overgaat van de ouders op de kinderen, zonder dat die kinderen beseffen dat het hun strijd niet is, wordt dat sentiment een 'Verhaal', ontbloot van persoonlijk leed. Een vorm van 'Eerwraak'. Hele families zijn fan van een bepaalde voetbalclub, en ze beschikken over een collectief geheugen voor alle onterechte strafschoppen, gele- en rode kaarten, en onopgemerkte overtredingen van de club die in feite de enige tegenstander is die 'telt'. De 'aartsrivaal'.
Het gratis bewijs voor mijn stelling dat we in ons deel van de wereld inmiddels zo 'geprogrammeerd' zijn, is het gretige gebruik dat we maken van sancties in de sfeer van sport en cultuur. Dat is ziek. Ernstig ziek. Ik begrijp het als je als speler, of team, zelf besluit om niet op te willen treden in een bepaald land, of voor bepaalde mensen. Maar teams, of individuele sporters of artiesten uit die landen, of iemand met een onuitstaanbare mening niet kunnen waarderen om hun prestaties, of hen buitensluiten, is achterlijk, bekrompen.
Hier op mijn blog maak ik mij sterk voor tolerantie in de 'klassieke' betekenis van het woord. Een vreemde toevoeging die helaas nodig is omdat Orwelliaanse omkering in ons deel van de wereld schering en inslag is. Opgelegde tolerantie via de wet is geen tolerantie, maar intolerantie, zoals 'positieve discriminatie' gewoon discriminatie is. Niks mis met intolerantie als iemand vurig betoogt dat het de hoogste tijd wordt om revanche te nemen op die ellendige Russen, met hun jaloersmakend populaire president, en groeiende welvaart door gebruik te maken van een weelde aan bodemschatten in dat uitgestrekte land. Tolerantie is begrensd, maar het heeft exclusief betrekking op daden, of wat iemand bepleit, en niet op zijn of haar vaardigheden of sportieve prestaties. Als je dat wat hij of zij heeft bereikt wilt evenaren, of zelfs overtreffen, dan zul je beter je best moeten doen, en niet gaan jatten wat zij bijeen hebben gesprokkeld, of middels 'Sancties' en subsidie proberen de competitie te vervalsen.
'Revanchisme' inzake Oekraïne is, zoals ik probeer duidelijk te maken, niet exclusief gekoppeld aan teleurstelling over de afloop van de Tweede Wereldoorlog, ook al wemelt het in de 'Hoogste Kringen' van mannen en vrouwen met ouders en grootouders die opzichtig 'fout' waren in de oorlog, en vinden we het grootste enthousiasme voor deze oorlog in landen waar de Nazi's met groot succes de Joden, Roma en Communisten van het toneel lieten verdwijnen via gaskamers, vuurpelotons, en 'Carpet-Bombing', en dat geeft toch te denken.
Een andere bron van 'Revanchisme' is het vernuft van Poetin en zijn regering in 2014, waardoor 'Team Nuland' achter werd gelaten met een lege huls, na de door Victoria Nuland, met haar Oekraïense 'wortels', namens de Verenigde Staten georganiseerde en betaalde staatsgreep in dat land, en de daaropvolgende bloedneus in de 'Donbas', met het vernederende 'Minsk Akkoord' dat van Oekraïne weer een democratie zou maken tot gevolg, terwijl de Krim definitief Russisch grondgebied werd. Als een 'Aap in een Roestig Horloge'.
En dan is er bij een andere groep de blinde woede omdat Poetin, en Xi, de Globalistische agenda van het 'World Economic Forum' onderuit haalden, door het 'Financieel Kapitalisme', met haar streven naar de overdracht van alle macht aan het 'Grootkapitaal', in hun landen de pas af te snijden. Zoals ik op mijn 'In English' blog, dat u via de 'header' op de 'Homepage' kunt bereiken, al noteerde, was het belangrijkste nieuws van afgelopen week dat Saoedi Arabië en Iran weer diplomatieke banden aanknopen, en de 'Revanchistische' handdoek in de ring gooien. Die opening werd bereikt door China, waar Xi Jinping een unieke 'derde termijn' in de wacht sleepte met zijn depolariserende, verzoenende politiek, terwijl Poetin in Rusland onverminderd populair is, wat de ganse niet-westerse wereld de schellen van de ogen doet vallen. Terug naar de 'Sportieve' competitie van het 'Industrieel Kapitalisme', weg van ongezond 'Revanchisme' en de macht van de 'PetroDollar' waarmee het westen 'wedstrijden' koopt, en van de economie een 'Casino' maakt.
De narigheid is dat veel mensen in ons deel van de wereld ook veel liever terug zouden keren naar de tijd waarin je nog met je gezin naar een voetbalwedstrijd kon zonder het risico te lopen in elkaar te worden gebeukt door de 'Ultra's'. Naar een wereld van eerlijke concurrentie, zonder subsidies voor vrienden van de politieke elite. Naar een competitie op basis van kwaliteit, en vrij handelsverkeer om je 'topproduct' winstgevend te kunnen verkopen, zonder dat een 'Revanchistische' politieke beunhaas als Mark Rutte, na instructies te zijn wezen halen bij zijn gewetenloze Amerikaanse evenknie het verbiedt, zoals nu met ASML gebeurt, het laatste Nederlandse bedrijf met een oogstrelend product dat nog niet was gesloopt door 'de Politiek'. Maar als ze zich bewust worden van de destructieve trend, hoe moeten ze dat tij dan keren?
Traditioneel stemde iemand die zich zorgen maakte over 'Onsportief' gedrag in de samenleving 'Links'. Maar die vleugel staat vooraan bij het uitdelen van privileges en subsidie voor onrendabele activiteiten, terwijl ze onderdak bieden aan alles en iedereen die nog een 'Appel' te schillen heeft met wie je maar kan bedenken, waaronder Rusland, China, Poetin en Xi. Tegelijkertijd sluizen ze het schaarse geld dat we nog eerlijk weten te verdienen weg naar wapenfabrieken, waarna ze hun 'Regenboog'-instructies gaan halen bij multimiljardair George Soros en consorten, die 'Verdeel en Heers' weliswaar niet heeft uitgevonden, maar wel sterk heeft verbeterd. 'Rechts' is ondertussen klassiek vergeven van onfrisse lieden met fascistische idealen en neofeodale ambities. In het verleden schreef ik dat de enige 'Terp' die nog uitkomst leek te bieden als veilige grond tegen het wassende water van de 'Revanchistische' politiek, met zijn 'Rules Based' uitgangpunten en het 'Gezonde Volksgevoel' als maatgevende norm, het 'Politieke Centrum' was. Maar voorzover dat mij, en anderen die er net zo over dachten als ik, op het spoor heeft gezet van het CDA, heeft Wopke Hoekstra, samen met de Hugo de Jonge en andere cynici in die partij, die terp grondig met het omliggende land gelijk gemaakt, om niet te zeggen dat ze er een peilloos diepe kuil van hebben weten te maken, waar het goed toeven is voor 'Revanchisten' die als 'Wij' samenklitten in hun schuttersput.
Op dit blog heb ik mijn bewondering voor een keurige politicus als Pieter Omtzigt niet onder stoelen of banken gestoken, en ook een Caroline van der Plas waardeer ik omdat ze zich de kop niet gek laat maken. De enige partij in ons land die geen vrede heeft met de overheersende 'Revanchistische' politiek, die maakt dat er meer Blauw-Gele en Regenboog-vlaggen wapperen in ons land dan de nationale driekleur, waar die laatste vooral ondersteboven hangt, en die zich afzet tegen het streven van de NAVO om de Russen op hun bek te slaan, om dat land daarna om te kunnen ploegen zodat onze 'bankiers' er kunnen zaaien en oogsten, is 'Forum'. Echter, en dat is voor mij een niet gering bezwaar, 'Revanchisme' zorgt in die kringen voor frequente disrupties en scheuringen, en zo nu en dan opportunistische 'Honger' die uitspraken over 'Tribunalen' voedt waar dat verwijst naar een 'Afrekencultuur' die slechts het spiegelbeeld is van wat de 'regeringspartijen' en de rest van de 'oppositie' (minus voornoemde Omtzigt en van der Plas) voorstaan. Dus waar moet ik heen met mijn stem?