Als het eenmaal weg is, komt het niet meer terug.
Dat geldt voor veel begeerlijke zaken, maar niet voor onkruid, criminaliteit, armoede, oorlog en politici. Zeker als u opgroeide in een tijd waarin mensen het niet breed hadden, bent u bekend met ouders die kinderen de keuze lieten, waarbij ze waarschuwden dat een keuze voor het één betekende dat ze het andere niet konden krijgen. Naarmate de welvaart toenam veranderde dat, behalve in die gezinnen die onderaan bleven bungelen, omdat het gezinsinkomen te wensen overliet. Of omdat de ouders erg zelfzuchtig waren, en dure huizen, grote auto's, boten en exclusieve goederen en diensten ten bate van hun eigen status aanschaften, en de kinderen vergaten, in het bijzonder na een scheiding. Maar er zijn ook verstandige ouders die hun kinderen al vroeg proberen bij te brengen dat keuzes vaak onomkeerbare consequenties hebben, en als de keuze eenmaal gemaakt is weigeren hun kind tegemoet te komen als die spijt heeft van die keuze. In elk geval tot de les geleerd is dat de bomen niet tot in de Hemel groeien.
Wat geldt voor de accumulatie van begeerlijke zaken, geldt ook voor het weggooien van iets wat je niet langer gebruikt. Je kunt niet alles bewaren, maar breng het dan naar de 'Kringloop' als het nog wel bruikbaar is. Ook verstandige mensen die goed in de 'slappe was' zitten, maar weten dat je een met hard werken verdiende Euro maar één keer uit kunt geven, waaronder ondergetekende, zie je bij de 'Kringloop', op 'Marktplaats', bij de handelaar in gebruikte auto's, of daaraan verwante zaken die failliete boedels opkopen en de spullen met hoge kortingen aanbieden. Het veel goedkopere model van 'vorig jaar' is vaak zelfs beter dan wat net op de markt is, omdat de 'kinderziektes' eruit zijn gehaald, en je weet wat je eraan hebt.
Generaties die geboren werden met een 'Gouden Lepel' in de mond zijn gewend aan een 'Fatbike', en het laatste model van 'Apple' als telefoon, de nieuwste 'Games', de sportschoenen die nét uit zijn, kleding van een merk dat hun status binnen de groep markeert, en schoolreisjes naar het buitenland. Ze beseffen niet dat onkruid, criminaliteit, armoede (van anderen), oorlog en politici een bedreiging vormen. Een kostenpost die ook hun eigen welvaart bedreigt. Ik realiseer mij dat de toevoeging van 'politici' hier controversieel is, in die zin dat u zelf vast en zeker een lijstje, of lijst hebt van politici die een 'plaag' zijn, terwijl u anderen eerder ziet als de 'verlossers'. Maar weet dan dat uw buurman het eerder andersom ziet. En dat ik 'politici' hier ook heb toegevoegd omdat de praktijk leert dat u niet verlost bent van hen op het moment dat ze afscheid nemen van de politiek, omdat ze dan elders opduiken, waar ze doorgaan met grote schade aanrichten aan uw belang. In de EU, de VN, de NAVO, in besturen van ondernemingen, gesubsidieerde stichtingen, 'ThinkTanks', en tal van andere 'parachute-baantjes' voor destructieve persoonlijkheden. Daarbij blinken 'politici' uit in elkaar uitmaken voor incompetente 'Rotte Vis', dus als ik daar hier bij aansluit zullen ze zelf toch ook wel begrijpen hoe ik dat bedoel?
Ben ik te streng? Ja, want er zijn beslist politici die knokken voor het landsbelang, en er zijn voorbeelden van mensen die in de ogen van overheden crimineel zijn, zoals Julian Assange, om maar een prominent voorbeeld te noemen, terwijl rechtschapen mensen daar héél anders over oordelen. En breek mij de bek niet los over de verschillen van inzicht over oorlogen, die de één kenmerkt als defensief en volkomen gerechtvaardigd, terwijl de ander het de expressie van zuivere tirannie vindt. Sterker nog, waar de één klaagt over armoedige leefomstandigheden, fronst de ander de wenkbrauwen, omdat hij of zij prima rond kan komen van dat geld, en nog overhoudt. Dito waar het fatsoensregels betreft, die de één mist, klagend over maatschappelijk verval in de omgangsvormen, terwijl de ander er niet aan moet denken dat ze ooit terugkomen.
Samengevat wil ik daarom graag pleiten voor het uitbannen van de termen 'Links' en 'Rechts' in de politiek, omdat ze volkomen hol en betekenisloos zijn (geworden), en terugkeren naar 'Vernieuwend', 'Conservatief' en 'Reactionair'. Waarbij 'Vernieuwend' niet persé een verbetering is, soms een terugkeer naar het verleden inhoudt, en daarmee 'Reactionair', en niet 'Vernieuwend', terwijl we moeten beseffen dat als we daarvoor kiezen, dat wat we nu hebben verloren gaat. En als we terug willen naar wat was, de prijs hoog zal zijn. Maakt niet uit of je het hebt over normen en waarden, de industrie, de agrarische sector, of de vrede. Verkeerde keuzes hebben dramatische consequenties. Radicale veranderingen zijn alleen al daarom buitengewoon riskant, omdat het extreem lastig, zo niet volkomen onmogelijk is om op alle effecten te anticiperen.
De industriële productie in ons land is in één jaar tijd gekrompen met ruim negen procent. De agrarische productie staat op de nominatie om te worden gesloopt, alsmede de transportsector. Ouderwets fatsoen was al weg, de strijd tegen criminaliteit hebben we opgegeven, en we steunen enthousiast alle oorlogen die ons worden aangeboden. Het is 'Vernieuwend', maar is het een verbetering? Of krijgen we spijt als haren op ons hoofd? Ik denk dat laatste. Sterker nog, alle signalen staan op 'Rood'. Er is sprake van een in kracht toenemende 'Reactionaire' onderstroom, die echter onderling verdeeld is, wat logisch is, omdat alles wat ooit 'was', niet perfect was, maar meer en meer mensen krijgen heimwee naar die tijd, omdat het dystopische Utopia dat opdoemt uit de 'WEF'-mist, om het maar even gemakzuchtig zo weg te zetten, in hun optiek een complete nachtmerrie is. En daar fietsen dan de 'Vernieuwende' mensen nog doorheen die vele eeuwen terug willen in de tijd, vanuit een misplaatste romantiek, of artificieel opgewekt schuldgevoel.
Hier op mijn blog positioneer ik mij maatschappelijk gezien (overwegend) als 'Conservatief', wat concreet betekent dat ik mij keer tegen 'Vernieuwend' én tegen 'Reactionair', zonder angst voor 'Vernieuwing', of de bereidheid om terug te keren op onze schreden waar we overduidelijk ernstige fouten hebben gemaakt. Je kunt de tijd niet terugdraaien, waarbij ik graag nog eens onderstreep dat wat wordt verkocht als 'Vernieuwing', in veel gevallen juist extreem 'Reactionair' is. Je kunt de verworvenheden van de 'Industriële Revolutie', de rijkdom uit de 'Gouden Eeuw' door de handel, of de vooruitgang van de gemechaniseerde landbouw wel terugdraaien, maar noem het geen 'Vernieuwing'. Je kunt de rechtsstaat slopen, waarin iedereen voor de wet gelijk is, om die te vervangen door een 'Rules Based' systeem dat gestoeld is op geïnstitutionaliseerde ('positieve') discriminatie, gedogen, uitvoeringsbepalingen, jurisprudentie en andere vormen van willekeur, maar realiseer je dan dat je druk bent met de herintroductie van het feodalisme. Dat hebben we al geprobeerd, en dat is toen niet zo goed bevallen. Zou de hoogtechnologische versie ons dan wel gelukkig maken?
De huidige maatschappij en de politieke mores zijn niet 'Vernieuwend', niet 'Conservatief', en niet 'Reactionair'. Het is een grabbelton, een chaos, een zooitje, een casino, neigend naar evolutionaire 'Oersoep', bijeengehouden door een 'Verhaal' waarvan we weten dat het niet klopt. Het zit zo bomvol leugens en 'wishful thinking', dat iedereen zit te wachten op de 'Oerknal' die er een eind aan maakt. Joe Biden of Donald Trump als 'Leider van de Vrije Wereld'? Wat is dat voor een keuze? Wie bedenkt er dat je best de ene na de andere oorlog kunt voeren, en verliezen, zonder consequenties? Wie stuurt aan op een militair treffen met nucleair bewapende grootmachten zonder de industriële capaciteit, of de grondstoffen om zo'n avontuur tot een goed einde te brengen? Wie sloopt de grondwettelijke beveiligingen om ruim baan te maken voor het 'Gezonde Volksgevoel', ondanks de bar slechte ervaringen die we daarmee opdeden in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog? Wie verlangt er nog naar 'Raszuivere' oplossingen? Welk doel dient het om aarts-'Reactionaire' groepen te ondersteunen die herstelbetalingen en herschikkingen eisen voor iets wat hun verre voorouders is aangedaan? Wie bedenkt het dat nieuwkomers het recht moeten krijgen om te bepalen hoe wij moeten leven? Hoezo dienen we de temperatuur op aarde vast te plakken aan een 'Baseline' van gebrekkige 'waarnemingen' uit de negentiende eeuw, op een planeet die al miljarden jaren meegaat, in een universum dat niet stabiel is?