Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Probeer eens een olijftak

Valt het u ook op, dat activisten die de mond vol hebben over 'natuurherstel', zo slecht overweg kunnen met de menselijke natuur? 

 

Het is een generalisatie uiteraard, en je kunt niet iedereen die een punt maakt van zorg voor de natuur onder één noemer vangen, en hen vervolgens een gemakzuchtig etiket opplakken, om je daarna niet meer te verdiepen in hun argumenten. Dat is beslist ook niet wat ik voorstel. In tegendeel! Je kunt mensen evident ook niet dwingen om met jou in discussie te treden. De behoefte om tot een oplossing te komen van conflicterende belangen moet van twee kanten komen, dat lijkt mij duidelijk. 

 

Dat gaat niet snel lukken in een omgeving waarin 'Domrechts' op de vuist gaat met 'Deugkneuzen', en andersom. Een 'speerpunt' in mijn verhandelingen hier is dat streven naar 'Win-Win', en dan moet je niet aan komen zetten met een 'Cordon Sanitaire', of (positief) discriminerende voorstellen, of arbitraire gedoog-uitzonderingen, en andere hoogdravende 'argumenten' om niet met een ander te hoeven discussiëren. Ik begrijp het als een populaire man of vrouw in de 'antwoord-sectie' onder zijn of haar bijdragen op 'X' wordt doodgegooid met ad hominem aanvallen en erger, dat je dan het bestand opschoont om door de gifwolken weer zicht te krijgen op de meer constructieve reacties. Mijn eigen ervaring is dat er zekere types zijn die het oneens zijn met mij, een felle reactie plaatsen, en meteen de deur in het slot gooien door mij geen kans te geven hen van repliek te dienen: 'Geblokkeerd', of meteen janken bij de censor, objectief zonder reden, maar 'het' voelt zich 'gekwetst'. 

 

Tot voor kort hadden de 'Deugkneuzen' en hun chaperonnes vrij spel, omdat 'Domrechts' en alles wat daarmee in verband werd gebracht 'geveegd' werd op de toonaangevende platforms. 'Deugkneuzen' konden ongehinderd uit hun plaat gaan, terwijl 'Domrechts' paars aanliep van woede, en buiten de poort op (soms) obscure, of nauwelijks bezochte platforms die nog wél pal stonden voor de vrijheid van meningsuiting, hun hart luchtten. 

 

In die totaal opgefokte omgeving ineens een groot, veelgebruikt platform bevrijden van de censuur, levert gegarandeerd een 'heksenketel' op, waarbij het twee kanten op kan. Met de tijd zakt de woede en frustratie, over aangedaan onrecht, danwel de verstoring van de 'Safe Space' door de influx van échte mensen, met een *eigen* mening, óf het wordt oorlog. 

 

Individuen, de media, en politieke partijen hebben in die overgangsfase elk een eigen verantwoordelijkheid om te trachten de redelijkheid terug te laten keren. Zoals eerder beschreven waren negatieve ervaringen op forums in het verleden voor mij de aanleiding om mijn eigen 'niche'-blog op te zetten, waar ik niks te maken had met de 'censuur', met de 'moderatoren', maar keerde ik in feite 'terug' naar het openbare debat nadat Musk 'X' kocht, en de damwand van censuur sloopte waardoor mensen met 'correcte' meningen ineens werden overspoeld door mensen met 'incorrecte' meningen, en zich genoodzaakt zagen hun standpunten ook te verdedigen. Dat ging, en gaat hen niet goed af. Met als gevolg een apart fenomeen: Ze zetten het op een lopen. Terug naar hun moeder. 

 

Ze verdedigen die stap in kleurige 'Pamfletten', en 'Verklaringen', maar kansloos dat ze over die keuze in discussie gaan. Voor hen is 'Twitter', zoals het voorheen heette, 'Koorzingen' in de 'Consensus-Kerk', en ze gebruikten het medium als een reclamezuil. De EU wil die situatie herstellen, en is daarom een oorlog begonnen tegen Musk, enthousiast gesteund door het complete 'Koor'. Fel aangevallen door 'Domrechts', zoals de 'Deugkneuzen' hen minachtend noemen, de mensen die ook 'gehoord' willen worden. 

 

Nou is het beslist zo dat er in alle geledingen 'extremisten' zitten in die zin dat elk spoor van fatsoen hen vreemd lijkt te zijn. Degene met een 'andere' mening is de vijand, en zij nemen met liefde plaats in het vuurpeloton. Voorbij zekere 'Rode Lijnen' moet er worden ingegrepen, ongeacht of het standpunt van meneer of mevrouw nou 'correct' is, of niet, als de vorm waarin het wordt gepresenteerd niet door de beugel kan, dat begrijpt eenieder. De ander met de dood bedreigen, of dood wensen, lijkt mij niet gezond. Helaas leven we in een wereld waarin onze leiders 'voorgaan in het gezang', met van diepe haat vervulde boodschappen, in ons deel van de wereld in het bijzonder tegen 'De Russen', aangevuld met 'De Israëli's', 'De Palestijnen', 'De Iraniërs', 'De Moslims', 'De Joden', 'De Chinezen', 'De Aanhangers van Trump', en ga het hele rijtje maar langs. 

 

Om terug te grijpen naar de opening van dit essay, vraag ik mij af of je kunt zeggen dat mensen die zo begaan zijn met 'De Natuur', maar kennelijk niets begrijpen van de menselijke natuur, met inbegrip van hun eigen natuur, zo zijn geboren, of is dat wellicht toch eerder een het gevolg van conditionering? Ik stel die vraag vooral omdat ik talloze mensen ken die verrekte goed zorgen voor de natuur, en niet zelden stevige meningen hebben over onze tekortschietende zorg voor onze leefomgeving, waar ik tegenop kijk, en graag van leer wat ik zelf nog beter kan doen. Maar dat geldt niet voor de zeloten die van 'De Natuur' een totem hebben gemaakt. Die keuzes maken die, vanuit de opdracht om zuinig te zijn op de natuur, volledig 'van de pot gerukt' zijn. Slecht voor henzelf, slecht voor de samenleving, én slecht voor de natuur bovendien. 

 

Bij deze bied ik iedereen een olijftak aan, het symbool van de vrede. Evenals de witte duif, en de handdruk, omdat het laat zien dat je geen wapen vasthoudt, alsmede kinderen als teken van hoop voor een goede toekomst. En die laatste groep dan niet als lustobject, of een schepsel dat nodig 'getransformeerd' dient te worden omdat de natuur hem of haar in het verkeerde lijf ter wereld liet komen. 

 

Go Back

Comment