Een grondige planning vergroot de kans op het realiseren van het gestelde doel.
Als de Chinese overheid bedenkt dat het goed zou zijn voor het land als alle grote steden middels hoge-snelheidslijnen verbonden zouden zijn, dan krijgt een groep ambtenaren de verantwoordelijkheid om een plan uit te werken, in nauwe samenwerking met bedrijven die het benodigde materiaal moeten leveren. Die 'werkgroep' presenteert vervolgens een plan zonder losse eindjes, waarna de politiek verantwoordelijken er een klap op geven, of het afwijzen. Met de uitvoering bemoeien ze zich verder niet. Volgende project. Of even niks, omdat de lopende en aanbestede projecten samen al duur genoeg zijn.
Met wel of geen 'democratie' heeft dát niks te maken. Wel is het zaak dat de politiek verantwoordelijken voor continuïteit zorgen, en hun verantwoordelijkheid serieus nemen. In de voorbereiding moeten ze zich ervan hebben vergewist dat er geen losse eindjes zijn, geen 'wishful thinking'. Wat de communisten door schade en schande leerden, waar ze aanvankelijk dachten dat je de héle maatschappij zo kon 'plannen'. Wat echter leidt tot zulke catastrofes als de 'Holodomor' in de voormalige Soviet-Unie, en de 'Culturele Revolutie' in China. Ook grote multinationals kost het niet zelden de kop als ze 'altijd alles voor iedereen' willen zijn, en alle ballen in de lucht willen houden.
Hoofdzaken onderscheiden van bijzaken. En er (nagenoeg) zeker van zijn dat je plan veilig, uitvoerbaar en betaalbaar is. Op enig moment waarop jij het als leidinggevende, en eindverantwoordelijke, niet meer begrijpt, en niemand het je kan uitleggen, gaat het van tafel. Nieuw plan. Onderdeel van die manier van leidinggeven is dat je dagelijks de 'clutter' verwijdert uit je 'in-box' en van je bureau en agenda. Niet zwichten voor de verleiding om iedereen te woord te staan. Daarom hebben in onze 'liberale democratie' de politici geen leidinggevende functie, en geen verantwoordelijkheid, en kijkt niemand raar op als ze zichzelf binnen een uur twintig keer tegenspreken, of inhoudelijk niet op de hoogte zijn. Dat is niet de fout van 'democratie' als bestuurlijke structuur. In een democratie waarbij de politici een beperkt mandaat hebben wordt dat probleem ondervangen, en gaat de bestuurlijke kwaliteit omhoog.
Slechts die vraagstukken die zich lenen voor een geplande aanpak, met een vér boven gemiddelde waarschijnlijkheid dat het doel, binnen het budget, gehaald zal worden, lenen zich voor politieke besluitvorming. Twee plannen die mij hier op dit blog bovengemiddeld veel tijd kosten, omdat ze aan elkaar hangen van de losse eindjes en 'wishful thinking', zijn de 'policies' geschreven voor de NAVO-landen en haar proxies, 'Which way to Persia', waarin je kunt lezen waaróm Netanyahu en Trump Iran aanvallen op de manier zoals ze nu doen, en dat het *oogmerk* een grotere oorlog is, als noodzakelijke stap op weg naar globale dominantie, en landelijke en regionale repressie, en 'Overextending and Unbalancing Russia from Advantageous Ground', waarin staat uitgespeld waaróm, en op welke manier, de NAVO-landen Rusland moesten verleiden tot een gewapend conflict met Oekraïne, eveneens onderdeel van dat streven naar globale dominantie.
Als je ze legt naast zo'n, toch ook niet bepaald onbeduidend plan om heel China vol te leggen met railverbindingen voor treinen die harder rijden dan waar ook ter wereld, en veilig en goedkoper bovendien, dan zie je zonder bril meteen de verschillen. Die plannen waar de NAVO mee aan de slag ging zijn niet veel meer dan ideologisch gedreven ingevingen. Zeker, er staan concrete stappen in die geacht worden het beoogde doel dichterbij te brengen, maar 'nul' zekerheid over de haalbaarheid, of de betaalbaarheid. Degenen die er de schouders onder hebben gezet realiseerden zich dat ze grip moesten zien te houden op de 'politiek', en ervoor moesten zorgen dat dáár overwegend 'Dom Volk' zat dat zich op sleeptouw liet nemen, wat maakte dat je hen niet moest *ontlasten* zodat ze tijd hadden om zich te verdiepen in die plannen, maar juist volop bezig moest houden met 'clutter'.
Het is denigrerend om die 'volksvertegenwoordigers' aan te duiden met 'Dom Volk', maar begrijp het in de context van mijn consequente gebruik van de term 'Stupiditeit' als iets wat *niets* te maken heeft met 'IQ', opleidingsniveau, of goede bedoelingen, maar met een neiging om te kiezen voor acties die objectief slecht zijn voor betrokkene (ook al ziet hij of zij dat niet), én voor de samenleving als geheel. Die plannen die ik aanhaal zijn, eveneens binnen die context van wat Carlo Cipolla (en anderen) daarover schreven, 'crimineel'. Het met geweld jezelf een weg banen langs de tegenstand om je eigen imperialistische natte dromen te kunnen realiseren is geen nobel streven.
Het totaal valt niet binnen de categorie planning, laat staan grondig. Het is avonturisme. De analogie gaat mank, maar ik tracht altijd te ontdekken waarom de hazen lopen zoals ze lopen, en dan moeten we oog hebben voor het gegeven dat veel mensen het 'saai' vinden als alles gepland is. Niet dat ze liever de 'Fyra' hebben dan een trein die wél snel rijdt, en op tijd af is, zonder budgetoverschrijdingen, om vervolgens te blijven zitten met een 'boemeltje' dat overal stopt, en waarvoor je nog een 'toeslag' moet betalen ook, maar hun hang naar avonturisme wint het van hun gezonde verstand. En anders is het in de praktijk een peulenschil om hen weg te lokken bij een goed en degelijk plan door een weelde aan 'Bling-Bling' in het vooruitzicht te stellen, zonder over de kosten te praten.
Hoeveel planning er in die onfrisse initiatieven van de NAVO zit, voorbij de ruwe schets die iedereen op het internet kan vinden, is lastig te doorgronden. Die ruwe schetsen zijn evident geen 'spoorboekje', maar gaandeweg vallen de bouwstenen wel op hun plek. Vanochtend in het nieuws dat tienduizenden banen zullen verdwijnen als gevolg van het krimpen van de veestapel. Net op een moment waarop de NAVO volop kanonnenvoer nodig heeft. Toeval? Ik waag het te betwijfelen. En de afgedwongen economische recessie, door ons af te koppelen van betaalbare energie, bij het uitbreken van de welbewust uitgelokte oorlog met Oekraïne, en nu Iran, als de Straat van Hormoes dichtgaat als vergelding voor de doelloze oorlogshandelingen van Israël en de VS, zal zorgen voor een kaalslag in de sectoren waar de 'BullShit'-banen nu nog voor het oprapen liggen. Ook die medelanders kunnen naar het front. Toeval? Denkt u dat nou echt? Hoe naïef, afgeleid of overwerkt bent u?