Op zeker moment moet je 'loslaten'.
Een suïcidaal mens redden is niet altijd mogelijk, en dat geldt ook voor een suïcidaal volk. Als u al wat langer meegaat herinnert u zich wellicht nog de hilarische 'sketch' van Bram en Freek, 'Neerlands Hoop in Bange Dagen', waarin Freek iemand over de telefoon tracht te weerhouden van het plegen van zelfmoord, door te wijzen op al die leuke dingen die er nog zijn. 'Straatje van Vermeer, Stier van Potter, Sanders Meubelstad……'. Ik heb het hier op mijn blog al wel eerder aangehaald.
Wanneer het gaat over een 'sombermans' is het iets anders dan wanneer je het hebt over een roekeloze sensatiezoeker, of iemand met een lust voor drugs. Naast gekozen suïcide, omdat iemand er geen gat meer in ziet, of dermate depressief is, danwel ingevangen is door een obsessieve 'eetstoornis' dat een fysiek einde onafwendbaar is, zijn hoogmoed en zelfoverschatting, of slaafse adoratie van 'Verkeerde Types' ook uitgesproken slecht voor de gezondheid.
NRC besteedde dit weekend enige tekst, met foto, aan een Russische auteur die fel anti-Poetin is. Anders zouden ze er in NRC ook geen aandacht aan schenken, uiteraard. Maar de man blijkt in Navalny een 'Moderne Napoleon' te zien, en daarom is het zijn held, en meent hij dat Poetin bang is voor hem. In mijn perceptie is Poetin niet echt bang uitgevallen. Maar los daarvan zit ik persoonlijk niet te wachten op een 'Nieuwe Napoleon'. Omdat dat slecht is voor de gezondheid. Maar bij NRC zijn ze idolaat van oorlog, 'Koud', of 'Warm'. En moet je hen dan negeren, of juist bestrijden met feiten en argumenten? Loslaten, of confronteren? Lastig.
Hier op dit blog kies ik overduidelijk voor confronteren. Maar ik weet uit ervaring dat het bereik van een welgemeende waarschuwing, en argumenten, niet opweegt tegen een suïcidale 'drive'. Hooguit bereik je het gehoor van dergelijke hitsers, maar reken jezelf niet rijk. We denken allemaal dat we op rationele gronden kiezen, maar in de praktijk zijn we kwetsbaar voor gemakzucht. Er is veel onderzoek naar gedaan, vooral op het gebied van wat dan 'consumentenbelangen' heet. Hoe is het mogelijk dat iemand een auto koopt van 'Beun de Haas'? Waarom mensen gaan roken, veel suiker of vet eten, blowen, slikken, prikken en snuiven, daar hebben we wel zicht op, waar we het over het fysieke proces van de 'gewenning' of de 'verslaving' hebben. En dankzij Edward Bernays zijn we ook gedetailleerd op de hoogte van de technieken die er zijn om mensen te verleiden een auto van 'Beun' te kopen. Maar wat bezielt 'Beun'?
Het is beslist niet zo dat ik claim volkomen ongevoelig te zijn voor krachten die mij wegzuigen van een volkomen logische, doordachte keuze. Maar omdat ik mij er bewust van ben dat we allen kwetsbaar zijn, en ik mij concentreer op 'Macro', en er voor pleit om niet voor anderen te beslissen, maar wel rekening met anderen te houden, terwijl ik opkom voor mijzelf, dwing ik mijzelf om te zoeken naar argumenten om te overtuigen. Met andere woorden, ik laat niet los, maar accepteer dat ik geen macht heb over mensen die persé iets anders willen. En ik wil voor mijzelf ook die ruimte. Daarom ben ik ook mordicus tegen alle 'Micro' bemoeizucht vanuit de 'politiek'.
Een groeiend aantal ooit toonaangevende bedrijven is inmiddels failliet, of staat op de nominatie, dankzij de 'Intelligente' aanpak van de 'Covid'-pandemie. Begin vorig jaar waarschuwde ik daarvoor, en nu kan ik het loslaten. Het doet wel pijn, en ik zie dat de gevolgen zich als een diepe, donkere schaduw over ons deel van de wereld uitspreidt. Maar ik heb geen zin om met een 'zie je wel!' iedereen die daardoor zijn of haar baan verliest, of aan kwaliteit van het leven inboet, achterna te zitten. Ik accepteer het alleen niet als mensen zeggen dat ze geen andere keus hadden, als ze begin vorig jaar de schouders ophaalden, en mij vertelden dat ik het los moest laten.
Tegelijk, en in het verlengde van die kwestie, worstel ik zelf enorm met alle 'maatregelen' en de vaccinatie-campagne. Meer in het bijzonder waar het inmiddels volslagen onmogelijk is om betrouwbare informatie te krijgen. Eveneens in NRC dit weekend een artikel over mensen die boos waren nadat AstraZeneca voor hen onbereikbaar werd, omdat ze de schone leeftijd van zestig nog niet hadden bereikt. De krant liet mensen aan het woord die claimden zelf wel te kunnen kiezen, op basis van een analyse van de risico's. Hoogmoed en zelfoverschatting. Want waar de 'autoriteiten' eerst nadrukkelijk ontkenden dat er een relatie was tussen die stolsels en het vaccin, geven ze nu schoorvoetend toe dat het toch niet goed zit. Iets waar ze vooraf voor werden gewaarschuwd. Overigens ook bij Johnson en Johnson (Jansen). Waar ik zelf vóór de vaccinatiecampagne van start ging al verwees naar vragen van medische specialisten die zich specifiek dáár zorgen over maakten, wat opzichtig buiten elke publieke discussie werd gehouden, werd ook gewaarschuwd voor veel meer gevallen op de wat langere termijn. Het is niet mijn expertise, maar iemand die claimt al wel te weten wat het risico is, kletst volgens mij uit zijn of haar nek. Kip-zonder-Kop.
Natuurlijk, als je van een gokje houdt, verzot op 'thrill-rides', dan doet het er allemaal niet toe. Maar dan nog blijf ik zitten met de vraag wat dan de 'opbrengst' is? Je hoort iedereen op de televisie zeggen dat ze denken dan weer hun vrijheid terug te zullen krijgen. Maar geen gebrek aan autoriteiten die waarschuwen dat daar geen sprake van zal zijn. De vaccins maken niet immuun. Je kan nog steeds ziek worden, dood gaan na besmetting, en dat virus doorgeven. En dan hebben we het nog maar niet over de komende 'varianten' waar de nu uitgerolde vaccins geen vat op hebben, zodat we steeds weer 'open/dicht' gaan, en je geen plannen kunt maken. En als we eenmaal hebben geaccepteerd dat je volledig gevaccineerd dient te zijn tegen de laatste 'variant' alvorens te mogen reizen, winkelen, feesten, mensen ontmoeten, uit eten te gaan en noem maar op, is de rest van je leven gegarandeerd een hel. Waarbij, en ik zeg het er nog maar eens nadrukkelijk bij, mensen die écht op de hoogte zijn met klem waarschuwen dat als je gaat vaccineren met zo'n 'lekkend' vaccin (dat je niet immuniseert), je gegarandeerd potentere 'varianten' kweekt. Wat in dat geval betekent dat iedereen die nu een 'shot' gaat halen, het leven van 'morgen' belast op een wijze die volstrekt onverantwoordelijk is. Maar ik hoor het de mensen zeggen: 'Als iedereen het doet, en ik alleen maar mag winkelen, uitgaan, reizen met een vaccin in mijn lichaam, dan doe ik dat'.
En dan zijn er de media en de huisartsen die nu eisen dat de autoriteiten zich niet bemoeien met wie er 'AstraZeneca' krijgt, en wie niet, en binnenkort ook 'Jansen', waar hetzelfde speelt. Dat maakt de dokter wel uit met zijn (aanstaande) patiënt, zeggen zij. De toon in de media over die opstandelingen en dwarsliggers is beduidend anders dan waar artsen stelden dat ze mooie resultaten hadden met het spotgoedkope 'ivermectin', 'Hydroxychloroquine' en vitamines. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat de eerste groep artsen op hun blauwe ogen vertrouwd moet worden, terwijl die laatste groep als een stel charlatans wordt afgeserveerd. Zelfde diploma's.
Loslaten is al lastig als mensen hun eigen ondergang bespoedigen, maar het is onmenselijk zwaar als je moet concluderen dat ze de hele mensheid naar de afgrond sleuren. Uiteindelijk zullen ze zeggen dat het onafwendbaar was. Er was geen andere keuze. En het was trouwens ook niet hun verantwoordelijkheid. Maar waar ik zelf geen heil zie in vaccineren, maar wél mijn vrijheid terug wil, en ook aanspraak maak op zorg en goede medicijnen als ik ziek word, zoals ik het ook anderen gun als zij ziek worden, wordt het lastig als mijn medemensen druk zijn met het opkweken van potentere 'varianten', en het afknijpen van de individuele vrijheid van 'niet-gevaccineerden'. Het zijn gouden tijden voor de 'Napoleons' onder ons. Ik kan niet wachten op 'Waterloo'. Maar liever zou ik hen overtuigen dat ze niet zo mal moeten doen, met die steek op hun hoofd, dat rare pak aan, en die hand in hun tuniek, met die malle pretenties en grootheidswaan.