Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Muziek

De economische destructie die het gevolg was, en is, van beleid rond 'covid', en nu 'Oekraïne', klinkt bepaalde 'Groene Dromers' als muziek in de oren.

 

Zoals u HIER kunt lezen had Poetin, in antwoord op vragen die hij kreeg in Samarkand, tal van praktische tips voor ons als we serieus zouden zijn. Lees dat artikel, en constateer met mij dat onze leiders degenen zijn die het voor iedereen, met inbegrip van mensen in arme landen, verzieken. En ik zeg dat dat geen falen is, maar boze opzet. Los van de vraag of ze beseffen wat de gevolgen zullen zijn. Want de 'Groene Dromers' in het 'Planbureau' zijn er voor zichzelf van overtuigd dat we hen dankbaar zullen zijn. 

 

In die kringen, de kringen van de 'Groene Dromers', meent men dat impopulaire maatregelen nodig zijn om ons van onszelf te redden. Met praten komen we er niet. Tijd voor actie, om weerstanden in de samenleving te overwinnen, op weg naar het 'Duizend Jarige Rijk', het 'Paradijs op Aarde', het beloofde 'Utopia'. Het is dan ook marsmuziek die door de luidsprekers schalt. In Duitsland, met name, oefenen de 'Groenen', die bij de laatste verkiezingen slechts vijftien procent van de stemmen haalden, onevenredig veel invloed uit op het beleid, iets wat in dat land eerder gebeurd is, en dat liep niet goed af. Maar, net als na 1933, ligt het vooral aan de 'zwakke schakels' op de achterhand, van de SPD-kanselier die van voren niet weet dat hij van achteren nog leeft door de talloze compromissen die hij heeft moeten sluiten op weg naar de top, en een CDU/CSU die inzake 'Oekraïne' geen oppositie voert, maar nog kolen op het vuur gooit, nu olie en gas op rantsoen zijn, terwijl de 'Groenen' vasthouden aan het sluiten van de kerncentrales, die overigens, net als in Frankrijk, problemen schijnen te hebben waardoor open houden hoe dan ook al een gepasseerd station is. 

 

In ons eigen land ligt het ook niet zo eenvoudig. Geen politicus kan het zich nog veroorloven om 'gezien' te worden als een scepticus waar het over 'Groene Dromen' gaat, maar dat betekent niet dat ze allemaal op dezelfde pagina zitten. Waar de één een doorgewinterde 'Wereldverbeteraar' is, ziet de ander vooral 'Eurotekens' bij varianten op de 'Mondkapjes-deal'. De bestuurlijke lethargie die het kabinet nu wordt verweten is niet exclusief te wijten aan een 'Groene Agenda' die tot doel heeft de 'Big Reset' naderbij te brengen, en de kassa te laten rinkelen van de 'bedrijven' die de vette contracten al klaar hebben liggen, ten koste van de belastingbetaler, zo is mijn stellige indruk. Er waren beslist leidende politici in ons land die oprecht dachten dat Rusland in minder dan geen tijd zou bezwijken onder de sancties, terwijl het land verstrikt zou raken in een onregeerbaar bezet Oekraïne, nadat het door de NAVO gedroomde Russische offensief van hun marionet in Kiev een 'president in ballingschap' had gemaakt, met 'Stay Behind' saboteurs die het leven van de bezetter, en de bevolking van dat land, tot een hel dienden te maken.

 

Als dat scenario was uitgekomen, zouden de prijzen voor gas en olie slechts tijdelijk voor stress hebben gezorgd, en wellicht dat zelfs niet, waarna de prijzen gedicteerd zouden zijn door het westen via stromannen in Rusland, dat volgens plan opgeknipt moest worden in machteloze 'onafhankelijke' staten, die eenvoudig tegen elkaar uitgespeeld konden worden. Hoewel men in 'Brussel', 'Washington', 'Londen' en 'Den Haag' de champagneflessen nog niet uit de koeling heeft gehaald, begint het in de westerse landen zelf nu serieus problematisch te worden, met zelfs in Nederland bijna de helft van de bevolking die aangeeft niet rond te kunnen komen. 

 

Dat laatste klinkt ongeloofwaardig, maar niet als je bedenkt dat zelfs de snuif cocaïne van de student nog is gekocht op afbetaling. Je kunt bezuinigen door niet meer te snuiven, maar die schuld blijft open staan, de rente stijgt, en de baantjes die 'voor het oprapen liggen' betalen niet, of je komt in de knel met je geweten. 

 

Wat te denken van de man die een taxi neemt, en na een interessante rit niet blijkt te kunnen betalen. Politie erbij, man blijkt 'seriepleger', en de taxichauffeur kan fluiten naar zijn geld, want het is 'flessentrekkerij', en dat mag gewoon in Nederland. De chauffeur kan wel 'aangifte' doen, wat hem nog tijd kost bovendien. En dan maar zeggen dat het met de criminaliteit in ons land de goede kant op gaat. Als je bij de politie werkt, en je moet dat zien te verkopen, en de chauffeur moet waarschuwen dat hij zijn boosheid en frustratie niet moet laten blijken, omdat hij dan in één cel komt met de 'Boze Boeren', hoe hou je dat dan vol? Bedenk daarbij dat de passagier in kwestie ook niet geweigerd kan worden, want hij had een donkere huid, en je ervaring als chauffeur kan je zeggen dat je die passagier beter kunt laten staan, maar dan ben je helemáál de Sjaak, want dan 'profileer' en 'discrimineer' je, en dáár weten ze bij de politie wel raad mee! Niet iedereen die zijn rekening niet kan betalen moet vrezen voor oplopende schulden, en een 'hulpverlener' die in je nek hijgt om te voorkomen dat je aan de 'voedselbank' ontkomt, omdat de leverancier van elektra en gas prioriteit heeft. Ruim baan voor de 'flessentrekkers'. 

 

Er zijn van die dagen dat je geneigd bent de 'Pijp aan Maarten' te geven, en vandaag is zo'n dag. Omdat ik vandaag te horen kreeg dat een goede vriend, die slachtoffer werd van mensen met 'Goede Bedoelingen', die als ware 'Stay Behind'-saboteurs een boomstronk over een veel gebruikt pad voor mountainbikers hadden gelegd, vermoedelijk om de natuur te bevrijden van mountainbikers, omdat ze er hun hondjes uitlaten die zich eraan storen, zich gewonnen geeft, en het tijdelijke met het eeuwige zal gaan verwisselen. De pijn en de beperking maken het leven ondraaglijk, ondanks alle lieve mensen om hem heen. En dan kijk ik naar die boomstronk die de beleidsmakers over de weg hebben gelegd, en dan kan ik die marsmuziek van de mensen met 'Goede Bedoelingen' niet meer aanhoren!

 

Doorgaans pak ik in Amsterdam de tram, als ik niet op de fiets ben, of lopend, maar voor het eerst nam ik de metro. Dat had ik op zo'n dag als vandaag beter niet kunnen doen. De steriele, ongeïnspireerde stations, en een trein vol 'zombies' die allemaal slechts oog hadden voor hun telefoon, versterkte het gevoel van deze 'Prinsjesdag' die me nog lang bij zal blijven: Het slaat nergens op, het gaat nergens over, en het 'nieuws' gaat over de 'hoedjes' van het vrouwelijke klapvee in de schouwburg. Doe maar de 'Marche Funèbre' als het nieuwe volkslied.

Go Back

Comment