Wat ‘waar’ is, en wat niet, is tot op grote hoogte niet veel meer dan een afspraak.
Mijn niet aflatende ijver om onderscheid te maken tussen wetenschap, en ‘wetenschap’, zal bij talloze lezers van dit blog wringen, omdat ze ‘wetenschappelijk’ geschoold zijn. Of omdat ze deel uitmaken van een organisatie, bedrijf, onderzoekscentrum, overheidsinstelling of opleiding die deels wel is gebaseerd op wat de wetenschap heeft voortgebracht, maar volledig ingepakt in ‘wetenschap’. Dat is nou eenmaal onvermijdelijk, omdat er niets meer uit ons handen komt als we geen stap zetten zonder eerst absoluut zeker te weten wat de consequenties zijn. In die zin heb ik totaal geen moeite met ‘wetenschap’. Het wordt pas problematisch als ‘wetenschap’ (religie, ’narrative’) zich hult in de mantel van de wetenschap, en verkondigt dat wat men aan consensus bijeen heeft gegrabbeld ‘waar’ is.
Die hele ‘toeslagenaffaire’ is terug te voeren op de fictie dat wat een ‘computermodel’ als uitkomst genereert, ‘waar’ is. Die computer, en de ‘exacte’ software, geconstrueerde en geschreven door wetenschappers die zijn opgeleid om te denken in ‘enen’ en ‘nullen’, genereert gegarandeerd een uitkomst die ‘waar’ is, in die zin dat je die exact kunt uitrekenen, want dat is het wat die computer doet. De identieke ‘invoer’ geeft keer op keer dezelfde resultaten. Exact. Een wetenschapper weet dat het zonder betekenis is in de realiteit, omdat het maar een fractie van die realiteit beschrijft, en niet de realiteit is, maar een ‘wetenschapper’ denkt in ‘magische modellen’, en ziet de slachting die wordt aangericht niet tot het veel te laat is. ‘Computer Says No’. Daar is het gat van de deur. Sorry meneer/mevrouw, maar zo is het afgesproken. Dat is de wet.
En nu, met ‘Big Tech’ aan het roer, gaan we nog wat beleven! Het zijn niet de wetenschappers, de ‘techneuten’ waar we bang voor moeten zijn, maar de ‘wetenschappers’ die zich in de leiding van het bedrijf hebben genesteld, en denken dat wat hun wetenschappelijke collega’s construeren, uitkomsten geeft die ‘waar’ zijn. Die ‘exact’ zijn. Wat ze ook zijn, in wetenschappelijke zin, als een uitkomst die je na kunt rekenen, als je voldoende tijd hebt, en goed kunt rekenen. Maar met onze menselijke realiteit heeft het helemaal niets uitstaande. Het deelt de mensheid op in groepen die het op elkaar gemunt hebben, tot er geen mens meer over is, alleen nog ‘automaten’. Slaven. Volgelingen. Apathische broedmachines. Platgespoten en geprogrammeerd om te falen.
In mijn krant stond dat Trump 30.000 keer had gelogen. Niet 30.001, en niet 29.999 keer. Nee, exact 30.000 keer. Elke wetenschapper die zoiets leest slaat vol walging de krant dicht. En niet omdat hij of zij niet weet dat Trump grossierde in wartaal, en/of feitelijk onjuiste informatie, maar omdat die wetenschappelijke geest zich er bewust van is dat héél veel mensen alles aan elkaar liegen. Veelal zonder het te beseffen. Of omdat het in hun métier de norm is, waardoor je winst kunt maken. Of ‘stemmen’ kunt scoren. Of invloedrijke mensen voor je kunt winnen. Of abonnees en adverteerders voor je krantje binnen kunt harken, inderdaad. Waarbij ik nog maar eens in herinnering roep dat je ook kunt liegen door iets niet te melden, terwijl je wéét dat het ‘waar’ is, en cruciaal voor het begrip dat iemand nodig heeft om de wereld te kunnen begrijpen. Of in elk geval te weten dat wat voor ‘waar’ wordt verkocht minimaal omstreden is.
Mijn eigen kijk op vooruitgang is dat we er samen uit moeten zien te komen. Maar dat bepaalde kwesties dermate complex zijn, dat we niet oeverloos kunnen blijven kletsen over wat nou ‘waar’ is. Dat genereert een noodzaak voor ‘simpele’ keuzes, die eenvoudig zijn uit te leggen, maar niet ‘waar’ zijn zoals ‘1+1=2’ ‘waar’ is. Dergelijke keuzes moeten echter tot een minimum worden beperkt. Ze zijn een rigide obstakel, en in sommige gevallen een ‘Steen des Aanstoots’, omdat er ook onnodige beperkingen uit voortvloeien voor mensen die zich dienen te conformeren, waardoor hun individuele vrijheid wordt beperkt, ten bate van het collectief, en dat is lastig. Begin 2020, toen de ‘Corona’-pandemie de kop opstak, stelde ik dat we óf kort, kordaat, en krachtig in moesten grijpen, zoals ze in verschillende Aziatische landen en Nieuw-Zeeland hadden gedaan, óf niks doen, en jammer dan voor de mensen die het niet zouden overleven. Ik sprak er met tal van ‘wetenschappers’ over, en met de ‘Man-in-de-Straat’, en eigenlijk iedereen verwierp die keuze tussen twee ‘kwaden’, en wilde liever ‘Schipperen’. En dat werd het. Bent u er gelukkig mee? Nee. Maar het was wel de reflectie van onze eigen keuze, in meerderheid.
Bent u voorgelogen? Ja, over allerlei aspecten, in die zin dat de ‘Intelligente’-aanpak keuzes vroeg zonder dat er een wetenschappelijk antwoord voorhanden was, dus werden het ‘wetenschappelijke’ antwoorden, die kwispelend als een trouwe hond door het leven gaan. Maar niet noodzakelijk in die zin dat degenen die u bij de hand namen ook wísten dat ze stonden te liegen. In hun ‘briefing-paper’ stond ’30.000’, en dat is exact. Daar kun je wat mee!
Het is niet alleen dat die ‘exacte’ bagger niet exact is, maar het zegt ook nog eens niks over de ‘kwaliteit’ van die leugens. In een ‘alternatieve’ kijk op de gezondheidsproblemen van de Russische rechts-extremist Navalny staat dat hij nou niet direct de ‘top-fitte’ sportman is waar mijn krant hem voor houdt. Sterker nog, als ik dat zo lees, is hij een ‘Dead Man Walking’, en doen ze er in Rusland verstandig aan om hem niet te arresteren als hij vandaag aankomt in dat land. Als hij overlijdt is het natuurlijk altijd hoe dan ook de schuld van ‘Poetin’, waar hij ook verblijft in de wereld, en al springt hij zelf voor de bus, maar in een Russische cel aan zijn einde komen is toch nog altijd een tandje erger, publicitair gesproken. En hopen op openheid in de ‘Westerse’ media is hopen op een wonder. Al helemaal nu de censuur hand over hand toeneemt, en zelfs die enkeling die nog wel eens iets ‘ondeugends’ durfde te schrijven, nu ook angstvallig naar de eigen navel staart om niet ‘Gecanceld’ te worden.
Na mijn bijdrage van gisteren dook het aantal bezoekers weer spectaculair omlaag, na een voorzichtige groei de afgelopen week. Of had dat niks te maken met mijn bijdrage, maar was dat het 'Toeslagen-effect'? Als ik kijk naar de oorsprong van het ‘verkeer’ dat op dit adres terechtkomt, dan is het aantal verwijzingen van ‘Google’ inmiddels verwaarloosbaar. ‘Bing’ genereert nog wel verkeer, maar ondanks mijn pogingen om het ‘midden’ te promoten als een verstandig vertrekpunt voor uw beschouwingen in deze controversiële tijden, met oproepen om uw ziel niet te verkopen, en uw hoofd erbij te houden, en na te blijven denken, wordt dit blog, samen met vergelijkbare websites, meer en meer een uithoek waar je alleen nog maar komt als je beschikt over een ‘Geheime Schatkaart’. Daarvoor waarschuwde ik al meer dan een jaar geleden. Het is wat het is. De ‘wetenschap’ wil het. U wil het in meerderheid. Het is de ‘Intelligente’-weg. Maar ik denk van niet.
Er zijn eerder steeds meer aanwijzingen voor ‘regie’ inzake de bestorming van het ‘Capitool’, waar de reeds in mijn vorige bijdrage uitgelichte ‘BLM’-activist kennelijk gezelschap had van een ‘CNN-Oppasser’ die de ‘liaison’ was met de ‘Gevestigde Jongens en Meisjes’. Een ‘Duo-rol’ die vaker voorkomt. Ik had u in dit verband nog de Brits/Syrische ‘Syrian Danny’ in herinnering willen brengen, die zelf aanslagen pleegde waarover hij dan ‘rapporteerde’, maar een video waar Wiki naar verwijst is inmiddels door YouTube verwijderd. Ook andere ‘Onafhankelijke Journalisten’ willen nog wel eens niet écht onafhankelijk zijn. En ook buiten 'Washington' speelt dit. Schimmige figuren met onduidelijke financiële bronnen die dingen doen die niet bij hun publieke profiel passen. Nadat die ‘BLM-activist’ die nu volop in het nieuws is verkondigde dat hij via ‘chat-groepen’ al dagen van tevoren die stormloop op het ‘Capitool’ had gecoördineerd, werd het lastig vol te houden dat binnen de overheid verder niemand er ooit iets over had gehoord. De politiechef die eerder al ontslag nam, nadat hij had aangegeven dat zijn verzoeken aan de bewakingsdienst, die onder verantwoordelijkheid van Nancy Pelosi staat, doof was geweest voor zijn verzoeken om extra menskracht, wordt nu onder de bus gegooid, las ik op ’Teletekst’. Hij is kennelijk de ‘Fall Guy’.
Uw ‘Intelligente’-wereld is erg levendig, en ik begrijp het als u het al stressvol genoeg vindt zonder die ‘muizenissen’ over zaken die in de marge lijken te spelen. Dat is klassiek waarom mensen op zeker moment kwetsbaar worden wanneer hoofdzaken en bijzaken dooreen gaan lopen. Waar téveel aandacht wegvloeit naar extreem complexe, onoplosbare problemen die op hun beloop worden gelaten, die we slechts de baas zouden kunnen door simpele oplossingen door te voeren. Want als je de vraag al niet eens meer begrijpt, hoe kun je dan hopen op het vinden van een oplossing?