U ziet wellicht een levendige, bruisende samenleving, waar ik chaos zie.
De ondernemer, de werknemer met langlopende verplichtingen, alsmede de gepensioneerde werknemer, en de oprechte investeerder zijn gebaat bij stabiliteit om hun inkomen te optimaliseren en hun plannen te realiseren. De speculant, de querulant en de profiteur genereren chaos om hun winst te maximaliseren, ten koste van anderen. Als gevolg van de onthullingen rondom ‘FTX’ is de chaos nu compleet, en kiezen sommigen in allerijl voor een sprint naar de uitgang, terwijl anderen naar mogelijkheden zoeken op te profiteren, of in hoge nood de verliezen goed te maken. Maar voor de eerstgenoemde categorie, die stabiliteit nodig heeft om te kunnen functioneren, ziet het er niet hoopgevend uit. Wat sommigen ertoe brengt de vraag te stellen of we hier wellicht te maken hebben met een vooropgezet plan, en niet met het simpelweg falen van toezichthouders en degenen die ‘FTX’ het levenslicht lieten zien, onder applaus van grote delen van de ‘Financiële Pers’, die in Sam Bankman-Fried al de nieuwe ‘Warren Buffett’ zagen.
Toen was daar, op zes oktober, dat ‘Forbes’-artikel waarin Sam-the-Man aangaf dat hij geen interesse had in persoonlijke rijkdom, en dat hij hoopte dat zijn fortuin lang genoeg ‘in de boeken’ bleef staan om het allemaal weg te kunnen geven. Dat is niet gelukt, omdat er al geen geld meer ‘in de boeken’ stond toen de verdenkingen begonnen te circuleren. Sterker nog, het heeft er alle schijn van dat er geen ‘boekhouding’ was, en dat elke stuiver waar hij de hand op wist te leggen werd weggesluisd naar het bevorderen van de doelstellingen van het ‘World Economic Forum’, met inbegrip van alles rond Covid. Eerder schreef ik al dat er een niet geringe kans was dat Sam en zijn vriendenclub zich er op zouden beroepen dat hen niets te verwijten viel, omdat hun jeugdigheid en gebrek aan ervaring voldoende waarschuwing hadden moeten zijn voor serieuze investeerders, en dat wie met hen in zee ging overduidelijk in de categorie speculanten viel. ‘Casino-Kapitalisten’. Gegokt, en verloren. Pech.
Eén van de goklustigen is het Canadese pensioenfonds voor leerkrachten in Ontario, en dat is knap zuur voor die oud-leraren, waar de koopkracht in ons deel van de wereld toch al zwaar onder druk staat door de economische oorlogsvoering, de aanschaf van oorlogstuig voor Oekraïne, afdrachten aan de doelen van de ‘Klimaatkerk’, en andere hobby’s van politici ‘Met Goede Bedoelingen’. Niet geheel toevallig ook bestedingsdoelen waar Sam Bankman al die miljarden naartoe wegsluisde. Desalniettemin ziet hij zichzelf blijkbaar als een hedendaagse ‘Robin Hood’, die steelt van de rijken, en geeft aan de armen. Terwijl anderen hem zien als een ‘Deep State Insider’ die door zijn strapatsen de ‘Deep State’ aan het wankelen heeft gebracht. Zou het?
Het hele punt is, dat wat critici de ‘Deep State’ noemen, in de praktijk een veel grotere aanhang heeft dan die critici denken. Voor critici die zien waar het geld van ‘FTX’ naartoe ging, en dan denken dat het ‘Grote Publiek’ vast en zeker wakker schrikt als ze dat lezen, heb ik een onaangename mededeling, ben ik bang. Dingen als ‘vaccinatiedwang’, ‘lockdowns’, ‘klimaat’, ‘gender’ en bommen voor oorlogen van de NAVO zijn veel minder impopulair dan enkele decennia geleden. Met daarnaast bovendien een grote, nog altijd groeiende groep mensen die het niks kan schelen. Geef hen hun ‘Chats’, hun ‘Games’ en hun films, series, soaps en sport, en verder zoeken ze het maar uit in ‘Den Haag’ of ‘Brussel’. Als er iets anders van hen verwacht wordt dan ze tot nu toe voor gewoon hielden, dan lezen ze het wel in de krant, op Teletekst, of ze zien het langskomen in hun favoriete ‘praatprogramma’.
Ze zijn niet apathisch, en niet flexibel, maar ‘Den Haag’ en ‘Brussel’, dat is ‘Above Their Pay Grade’. En als hun ‘Pay’ min of meer aan hun minimale verwachtingen voldoet, en ze er niet op achteruitgaan in verhouding tot hun buren, ook al wordt hun koopkracht gesloopt, hoor je hen niet. Ze zijn ook niet dom in de zin van een laag IQ, en je kunt erover discussiëren of je hen dom kunt noemen binnen de matrix van Cipolla, als mensen die consequent keuzes maken die slecht zijn voor henzelf, én voor de samenleving als geheel, omdat het sterk afhangt van wat je meent dat optimaal is voor die samenleving, terwijl ze zelf vrede hebben met hun keuze om niet mee te doen. Een overstap naar een systeem met ’Social Credit’ inplaats van geld merken ze niet eens, zolang de ‘Chats’, ‘Games’, films, series, soaps en sport niet worden onderbroken. En waar voedsel voor hen iets is in de geest van benzine voor je auto, is smaak minder belangrijk dan de vraag of het wel of niet ‘in de mode’ is. Als dat gefrituurde krekels zijn, dan eten ze gefrituurde krekels. En dat geldt eigenlijk voor alles. En zo komen ze ook aan hun ‘Crypto’, hun ‘aandelen’, hun ‘gender’, en hun ‘toeslagen’, ‘vaccins’, ‘oorlogen’ en ‘hulplijnen’.
Waar Sam Bankman-Fried over die ‘Woke’-wereld zegt: ‘(It is a) dumb game we (woke) westerners play where we say all the right shibboleths and so everyone likes us’, zie ik niet meteen hoe je dat type mensen je ‘vriend’ kunt noemen, maar nagenoeg niemand besteed er ook maar de minste aandacht aan. Eerder schreef ik al eens een bijdrage over Bill Gates die het boekje ‘How to Lie with Statistics’ van harte aanbeval, naast een boek over vaccineren en stoppen met vlees eten, buiten de krekels om, voordat het duidelijk werd hoe hij daar nóg rijker en machtiger van werd dan hij al is toen covid uitbrak. Maar mensen gunnen het hem van harte, en het maakt hen allemaal niet uit. Ze stropen de mouw van hun shirt op voor hun prik als het hun beurt is, en ze slikken de gemanipuleerde statistieken zonder ook maar ergens over na te denken. Hoe kan dat?