Slechte mensen doen slechte dingen, maar vlak de mensen met goede bedoelingen niet uit.
Hoewel we allemaal onze momenten hebben waar we, achteraf, niet trots op zijn, ongeacht of ze anderen opgevallen zijn, of niet, zijn de meesten van ons er voor zichzelf van overtuigd dat ze geen slechte mensen zijn. Slechte mensen, dat zijn 'De Anderen'.
Tijdens mijn rondreis over Sicilië de afgelopen twee weken, gebeurde er van alles in de wereld, maar bleef het hier op mijn blog stil. Wel reageerde ik kort, en 'vanuit de heup', op sommige 'Twitterberichten', doorgaans met pogingen om de hoog oplaaiende emoties op dat medium enigszins te temperen. En om mensen wakker te schudden voor het gegeven dat ze door cynische, op macht beluste types worden misbruikt. Waarbij ik niet de ogen sluit voor het gegeven dat die cynische machtswellustelingen zichzelf allerminst zien als de verpersoonlijking van 'Het Kwaad'. Ze hebben bijna allemaal hun 'redenen' om afschuwelijke dingen te doen.
Het is uiteindelijk aan de 'gewone burger' om die machtswellustelingen tot de orde te roepen. Zoals al wel vaker hier op dit blog geponeerd is dat 'Gezonde Volksgevoel' dat zou moeten corrigeren echter geen betrouwbare norm. Iets wat vele 'wijsgeren' en 'staatslieden' door de eeuwen al was opgevallen, met als uitkomst dat die 'rechtschapen', intellectuele mensen steeds terugkeerden naar de noodzaak van een 'Benevolent Dictator', bij voorkeur in de vorm van een op schrift vastgelegde 'Grondwet', of een religieus, of ideologisch principe waar niemand zich aan kon onttrekken. Ook het staatshoofd en de ministers niet.
Een kind beseft dat dit in de praktijk kan leiden tot uiteenlopende systemen die 'Goed' anders omschrijven. De 'God' van het 'Oude Testament' is een tamelijk tirannieke persoonlijkheid, vergeleken met de 'God' van het 'Nieuwe Testament', of de 'God' van Mohammed. Alledrie zijn ze nogal barbaars als je het afzet tegen de liberale principes zoals (onder andere) vastgelegd in de Amerikaanse 'Constitution', en daarop gebaseerde 'Bill of Rights'. De lovenswaardige poging om, na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, te komen tot een 'Grand Unifying Theory' (om het maar even in natuurkundige termen te vatten) via 'Universele Mensenrechten', was een 'doodgeboren kindje', omdat het een weelde aan interne contradicties bevatte.
Het communistische 'Oostblok' haalde er andere opdrachten uit dan de kapitalistische NAVO-landen, maar ze vermeden een groot, beslissend conflict over wie het laatste woord mocht hebben. Op het moment dat het 'Oostblok' uiteen viel, hing de NAVO de vlag uit. Het 'Unipolaire Moment' was aangebroken. De 'Rules Based Order' kon worden geïmplementeerd. En dat viel praktisch samen met de 'ontkerkelijking' in de 'Westerse' landen, generaliserend gesproken. 'God' werd er nog wel bijgesleept als het nuttig en nodig was om de 'Simpele Zielen' mee te krijgen, maar dat was louter uit 'Public Relations' overwegingen. Zoals er ook gewetenloze schurken bleven uitventen dat ze 'socialist' waren, en dat ze opkwamen voor de 'arbeider', terwijl ze hen plukten ten bate van het 'Groene Ideaal', of hen naar het front dirigeerden om daar te sterven voor de eindoverwinning van de 'Rules Based Order'.
Het cynisme kreeg vleugels, en straalmotoren, 'Smart Bombs' en geleide projectielen, en er was geen houden meer aan. Argumenten om oorlogen te beginnen werden eenvoudigweg verzonnen, of een gewapende strijd werd via 'proxies' uitgelokt. Doden aan de 'Eigen' kant geen bezwaar. Want je moet het 'Grote Plaatje' zien, en dan kan het nuttig en nodig zijn om 'Offers' te brengen, om de 'Eindzege' veilig te stellen.
Producten van dat 'denken' waren 'A Clean Break - A Stategy for the New Realm', en 'Project for a New American Century' (PNAC), beide 'beleidsdocumenten' geschreven door overlappende groepen die droomden van een 'Unipolaire' wereld waarin zij de baas waren.
Laat mij nogmaals benadrukken dat de auteurs van die 'beleidsdocumenten' zichzelf beslist niet zien als slechte mensen. Integendeel! Ze zien zichzelf als mensen met uitgesproken nobele bedoelingen! En waar Netanyahu vanuit dat denken de conclusie trok dat de beste methode om een 'Groot Israël' te realiseren het versterken van Hamas was, was dat een 'logische' gevolgtrekking. Terwijl zijn achterban droomde, en droomt, van een 'Groot Israël', iets waarin ze vooral in de 'Westerse' landen nagenoeg onvoorwaardelijk werden gesteund, uit schaamte voor de rol van die landen bij het faciliteren, of het 'wegkijken' ten tijde van de Holocaust. Maar veel Israeli's willen liever rust, en in vrede leven. Het zijn er vooralsnog echter niet genoeg om de ambitieuze Netanyahu te stoppen.
De massa-immigratie waar Europa en de Verenigde Staten door zijn overspoeld, nagenoeg geheel het gevolg van de oorlogen die zelf het gevolg waren van de praktische invulling van het 'denken' dat is neergelegd in die 'Clean Break' en 'PNAC' documenten, waarin openlijk de wens werd uitgesproken om een 'New Pearl Harbor' (9/11, 7 oktober 2023, 7 juli 2005/Londen, 22 februari 2022/Oekraïne) te faciliteren om de neuzen dezelfde kant op te krijgen, dreigt nu roet in het eten te gooien, voorzover dat 'Unipolaire Ideaal' democratisch gelegitimeerd moest zijn om de schijn van vooruitgang op te houden.
Mijn stelling hier op dit blog is steeds geweest dat er geen sprake is van een 'Groot Complot' van een 'Elite', maar van vele complotten van cynische machtswellustelingen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen, omdat ze, ieder voor zich, uit zijn op de 'Numero Uno'-plek, en alleen 'samenwerken' vanuit opportunisme. Hun 'beleidsdocumenten' zijn daarbij openbaar, zoals ook het 'WEF' de publiciteit niet schuwt, dus kun je lastig spreken van een 'Groot Complot'. Ze zeggen wat ze hopen te bereiken, en zorgen ervoor dat een meerderheid van 'ons' dat ook wil, of in elk geval niet tegenstribbelt. En daar krijgen we spijt van! Wie wat wist, wanneer, en waarom ze het lieten gebeuren, of initieerden, is en blijft echter doorgaans wel verborgen in een mist van geklungel. 'Stupidity' in de betekenis van wat Cipolla daarover opmerkte. Niet aangeboren slechtheid, maar keuzes maken die slecht zijn voor de samenleving, én voor jezelf. Uiteindelijk. Maar voor dat kwartje valt zijn we wel weer een paar miljoen doden verder. En is de welvaart die onze voorouders opbouwden door het putje weggespoeld.
(Zie ook het 'In English' gedeelte van dit blog voor meer achtergrondinformatie).