'Place your bets'.
Wie verstoken is van betrouwbare informatie, is aangewezen op gokken. In bepaalde filosofische kringen, ondersteund door psychologisch onderzoek, is al langer bekend dat wie het volk kan laten twijfelen aan wat zijn ogen zien en zijn oren horen, kan bepalen wat het volk gelooft. Dat proces wordt versterkt als je bepaalde informatie uit beeld drukt, en niet laat horen. Die hele dynamiek gaat nog vooraf aan de fase waarin we zelf moeten zien vast te stellen hoe datgene wat we horen, en zien, in een logisch beeld van de wereld om ons heen past. Naast de 'zuivere' signalen is er altijd veel 'ruis'.
Dit verwijst ook naar de tegenstelling waar ik gisteren enige woorden aan wijdde. 'Macro' versus 'Micro'. Velen die achteraf probeerden te analyseren waarom zoveel mensen op Hitler stemden, kwamen met verklaringen die hout sneden. Anderen klampten zich vast aan geselecteerde voorbeelden die volgens hen 'tekenend' waren, zonder duidelijk te maken hoe de bekering, de hypnotisering van die geselecteerde groep de massa in vervoering bracht. Voor mij zijn er verschillende auteurs die inspirerend schreven over die duistere kant. Op mijn blog heb ik al vaker verwezen naar Hannah Arendt en Elias Canetti, maar ook het werk van Menachem Samuel Arnoni, of de verhalen over de controversiële, opportunistische 'nar' Max Lewin waren voor mij 'erfgoed' waar je van kon leren. Het tekent mijn eigen werk hier.
Naast mensen die wel degelijk zagen waar Hitler op uit was, waren er ongetwijfeld velen die niet, of slecht zagen wat er te gebeuren stond, want eenzijdig en onvolledig geïnformeerd. Die meenden dat een keuze voor Hitler hen zou bevrijden van de slepende ruzie met de buren. Of omdat ze een hekel hadden aan een bepaald familielid met zijn 'linkse' praatjes. En noem het hele 'Micro'-tableau maar op. Met andere woorden, velen kozen 'op gevoel', en kwamen terecht aan de verkeerde, of aan de goede kant van de geschiedenis door toeval. 'Rood' of 'Zwart'. 'Even' of 'Oneven' Een speling van het lot.
Dit blog gaat over 'Macro'. 'Micro' zoekt u het maar uit. En 'Macro' giert het nu dramatisch uit de klauw. Een centraal thema hier op dit blog, tot vervelens toe, ben ik bang, is dat Rusland en China zich verzetten tegen een mondiaal 'Micro-Klimaat', met selecte oligarchen die 'Macro' de dienst uitmaken in ons deel van de wereld. Die 'autoritair' geleide landen hebben een volslagen andere kijk op de taken van de overheid. Meer 'Adam Smith'. En ze laten zich niet gek maken. Wat belangrijk is, is dat de bevolking in die landen dat lijkt te appreciëren. Waarmee echter nadrukkelijk niet gezegd is dat ze uitkijken naar een confrontatie met de 'Wereld-van-Woke' die er op uit is hen te 'bevrijden', zoals ze dat al meer dan twintig jaar doen in andere landen, met gruwelijke consequenties voor de volkeren in die landen, en voor onszelf, hier in het westen.
De narigheid is dat wie zich afkeert van 'Woke', van 'Micro', het verwijt krijgt 'Fout' te zijn. Niet te zien hoe belangrijk een thema als 'racisme' is. Maar het tegenovergestelde is het geval. Alleen kiezen degenen die zich er 'Woke' druk over maken voor alles wat verkeerd is, en zij zijn het die van een schrijnende situatie een etterende wond maken. Leg mij uit hoe een zwarte man, George Floyd, die stijf staat van de drugs, sterft op straat nadat hij zich verzette tegen zijn aanhouding, op verdenking van het betalen met een vals briefje van twintig Dollar, terwijl de zoon van de huidige president een 'bestseller' uit heeft over zijn verslaving aan 'crack', en als junkie een topbaan krijgt bij 'Burisma' in Oekraïne. En hoe zit dat met 'wapenbezit'? Dát is het probleem in een notendop. En dan stemt 'Woke'-Amerika vóór de vader van die junk, die ergens zijn 'laptop' kwijtraakt vol met spectaculaire aanwijzingen over de corrupte familie, en begraven de media dat omdat het 'Russische desinformatie' zou zijn. Waar maak je dan aanspraak op? Hoe gaat die keuze de situatie redden? En leg mij uit hoe het haten van niet-racistische blanke mensen gaat leiden tot een betere wereld? Dit is 'Charlie Manson', dames en heren. Totaal verknipt. Doorgesnoven. Onbereikbaar voor realistische perspectieven, elementaire tolerantie en solidariteit. Het is een morbide verlangen naar het einde.
De alles overheersende vraag op dit moment, is of we nog tot inkeer kunnen komen, of dat we al te ver heen zijn. En wat wordt dan de vonk die de vlam in de pan doet slaan? Is dat Joe Biden's geliefde Oekraïne? De Russen trekken massaal troepen samen aan de grens met dat land, als reactie op de voortgaande provocaties en escalatie sinds Biden tot president werd benoemd. Wat de rol van Zelensky, of 'Europa' is laat ik maar even in het midden. In mijn optiek zijn dat in dit verhaal van die wereldvreemde lieden waar ik hierboven over schreef. Die dachten dat een stem op Hitler hen zou verlossen van het conflict met hun irritante buren. 'Micro'. Maar voor de Russen is dit overduidelijk 'Macro'. Ze hebben een akkoord, gesloten in Minsk, en ze willen dat we het uitvoeren.
In de 'Micro'-wereld werkt het niet zo. Daar sluit je een akkoord, zonder intentie het ooit uit te voeren. Na enige tijd zeg je het op, of je regelt nieuwe 'schermutselingen', waarbij je oproept om weer te gaan 'onderhandelen'. En zo schuif je incrementeel op in de richting van totale overheersing van die goedgelovige flapdrol die niet beseft dat je geen enkele intentie hebt om ooit vrede te sluiten. Oekraïne is niet de enige plek waar 'Micro' en 'Macro' tegenover elkaar staan. Ook binnen de wereld die wordt gedomineerd door 'Micro'-breinen, is er nog altijd een 'Macro'-oppositie. Getuige dit blog, onder andere. Mensen die klaar zijn met de leugens, de 'spin', de 'Newspeak' en 'Doublespeak' en de 'experts'. En niet alleen waar het de geopolitieke verhoudingen betreft, maar ook waar het de 'Covid'-, 'Klimaat'-, de 'Gender'- en de 'Racisme'-strategie betreft.