Met betrekking tot wat ik gisteren schreef, over de onmogelijkheid om al het nieuws op de voet te volgen, is de logische volgende vraag: 'Uw waarheid, of de mijne?'
Als we kijken naar een gebeurtenis in de wereld met ingrijpende consequenties, kan er maar één toedracht volkomen juist zijn. Als die gebeurtenis het directe gevolg is van menselijk handelen, en er zijn meerdere mensen bij betrokken, is het al niet meer mogelijk om een volkomen eenduidige waarheid te reconstrueren, als we daarbij ook de motivatie van iedere participant mee willen nemen. Om zo'n gebeurtenis te analyseren is het niet nodig kennis te hebben van elk detail. Maar bepaalde details mag je niet over het hoofd zien.
Naar aanleiding van een denigrerende opmerking van de 'ombudsman' van NRC over 'complotdenkers' die nog steeds twijfelden aan de toedracht van '9/11', schreef ik al eens over de manieren waarop échte complotten worden gemaskeerd. Post 'Epstein' voegde ik daar nog aan toe dat sommige 'complotten' geen complotten zijn, omdat alle betrokkenen nagenoeg in het openbaar handelen, maar dat de media en opsporingsautoriteiten een oogje toeknijpen, omdat degenen die zich schuldig maken aan strafbare feiten 'onaanraakbaren' zijn. Of, zoals de openbaar aanklager die eerder een 'deal' sloot met Epstein te horen kreeg: 'Above your pay-grade'. En gelet op de verwoede pogingen om van dat verhaal een 'MeToo'-verhaal te maken, en het netwerk niet te benoemen, werkt dat ook nu nog voor het grootste gedeelte van de media.
Waar wél evident sprake is van een complot ('Stuxnet', 'Weapons of Mass Destruction', et cetera), zijn er twee defensieve lijnen. Ontkennen/zwijgen/uit het nieuws drukken. Of verwarring stichten door moedwillig eigen complottheorieën toe te voegen aan de 'narrative', die eenvoudig weerlegd kunnen worden, waardoor je bij associatie alle suggesties over een complot uit beeld kunt drukken. De 'spin-dokter' van mevrouw Thatcher deed ooit een boekje open over dat soort trucs, wat erg bruikbaar was voor wie zijn 'neus' voor wat waar is, en wat niet, naar een hoger niveau wilde tillen.
Op dit blog heb ik nooit een geheim gemaakt van mijn scepsis over '9/11', zonder aan te haken bij de meer uitzinnige complottheorieën. Mijn scepsis levert mijn geen alternatieve waarheid, in de vorm van een voldragen beeld van wat er écht gebeurd is, die dag. Maar bepaalde feiten, en dan heb ik het over klip-en-klaar bewezen gebeurtenissen op die dag, die onlosmakelijk verbonden zijn met het hele onsmakelijke verhaal, en de periode daarvoor en daarna, zijn onverenigbaar met (delen van) het officiële verhaal, of ze zetten het in een andere context.
Op gezette tijden heb ik er hier aandacht aan besteed als er weer iets te melden viel. En nu is dat een afgeronde, vier jaar durende studie van een universitair team in Fairbanks, Alaska, waarin de conclusie wordt getrokken dat 'WTC-7' Godsonmogelijk ingestort kan zijn als gevolg van brand, zoals het officiële rapport stelt. Het is alweer geruime tijd geleden, maar 'WTC-7' was een gebouw dat naast de direct door vliegtuigen getroffen gebouwen stond. Het gebouw werd zelf niet getroffen, maar er brak wel brand uit. In dat gebouw bevonden zich, onder andere, archieven van politiek zwaar beladen zaken, die in rook opgingen. Daarbij was er nog een wonderlijk incident, waarbij het nieuws dat het gebouw was ingestort al wereldkundig werd gemaakt voor het daadwerkelijk instortte. Pijnlijk duidelijk, omdat het gebouw duidelijk in beeld was terwijl de verslaggeefster meldde dat het was ingestort. Bij de BBC leidde dat tot de nodige verwarring, en zelfonderzoek, met uiteindelijk, na enige minder geslaagde pogingen om uit te leggen wat er gebeurd was, DIT verhaal. Het was allemaal de schuld van Reuters. Wat niet wegneemt dat Reuters dat bericht voortijdig de wereld in stuurde.
Dat de BBC en CNN dat bericht klakkeloos overnamen, en zich haastten om het uit te zenden, terwijl achter die verslaggeefster dat gebouw nog fier overeind stond, bewijst niet dat zij in het complot zaten. Wat echter evident wél het geval is, is dat '9/11' een 'conspiracy' was. Hoe die gestructureerd was, wie de bedenkers waren, en wie er, willens en wetens, of zonder het te beseffen, betrokken waren bij de uitvoering en vervolmaking, en met welk doel die aanslag werd uitgevoerd, zal de gemoederen nog wel geruime tijd bezig houden. De twijfel over de vraag of 'WTC-7' instortte door brand, waarmee dat het eerste betonnen gebouw ter wereld zou zijn, terwijl het ook nog eens keurig rechtstandig instortte, net als 'WTC-1' en WTC-2', is zéker wat 'WTC-7' betreft volkomen gerechtvaardigd. Sterker nog, wie geen ruimte laat voor twijfel op dit punt, terwijl men tegelijkertijd wel claimt zich te hebben geïnformeerd, laat zich behoorlijk in de kaart kijken. Wat dus niet betekent dat iedereen die heilig in het officiële verhaal gelooft in de categorie past van mensen die menen zeker te weten dat de aarde plat is. Wellicht zijn ze eenzijdig geïnformeerd? Functioneert hun 'neus' niet naar behoren? Zijn zij behept met 'authority bias'?
Geheel los van het evidente belang van de schuldvraag, mogen we niet vergeten dat die ene afschuwelijke dag een kettingreactie teweeg bracht die niet alleen zorgde voor een hele reeks oorlogen, maar ook voor het opschorten van een lange lijst met fundamentele mensenrechten in de westerse wereld, gekoppeld aan massale 'surveillance', en de bereidheid van 'suffe' landen als Nederland om zich hals-over-kop, om niet te zeggen als-een-kip-zonder-kop, in onbezonnen militaire avonturen te storten. Is dat bijvangst? Of was dat het vooropgezette plan?