We komen hulpbehoevend ter wereld, en als we niet omkomen door een tragisch ongeval, oorlog of suïcide, gaan we hulpbehoevend dood.
Dat is de 'natuurlijke weg'. Tussen die twee fasen van afhankelijkheid zijn we in de kracht van ons leven. In die periode hebben we doorgaans nog steeds anderen nodig om er het beste van te maken, maar als die daar geen oren naar hebben weten we ons als regel nog wel staande te houden. We zijn 'volwassen', en nog niet 'versleten'. In de traditionele samenleving zorgden de ouders en familie voor de kinderen en de bejaarden. Volwassenen, en nog niet versleten mensen sloegen opgedrongen hulp af, wat hier en daar conflictstof opleverde binnen het gezin, of de familie, wanneer iemand in de kracht van zijn of haar leven keuzes maakte die de ouders of de familie onverstandig vonden.
Een 'categorie' in de these van Carlo Cipolla over 'Human Stupidity' zijn de 'Hulpelozen', de 'Naïeve' medemensen, die onvoldoende oog hebben voor hun eigenbelang, en 24/7 bezig zijn met anderen helpen, waardoor ze een 'Drag' zijn vanuit Cipolla's idee dat een samenleving moet streven naar meer 'Wealth', in economische termen uitgedrukt als 'Groei'. Critici die zagen dat de grondstoffen op onze mooie blauwe planeet 'eindig' waren kwamen daar eind vorige eeuw tegen in het geweer. Ze vergaderden erover, en brachten rapporten uit: 'Grenzen aan de Groei'. De boodschap was dat we moesten 'conserveren' om te voorkomen dat onze kinderen, en de generaties na hen, met lege handen achterbleven. Op zich een prima gedachte, maar in een universum vol grondstoffen zijn er ook opties, en technologie kan helpen om de functie overeind te houden zonder verspilling.
Parallel daaraan groeide het evangelie van het 'utilitarisme' waarvan de Australische ethicus Peter Singer de Hoge-Priester is. Ik schreef daar in het verleden al over, en waarom die vroeg-Christelijke visie op mens en maatschappij, verkocht als een 'logisch' concept, voor spanningen zorgt waar vrijwillige zelfopoffering en nederigheid uitmondt in dwang om alles wat je met jouw noeste arbeid, in de kracht van je leven produceert te delen met anderen, die niet veel meer bijdragen dan hun hand ophouden. Niks mis met volwassen mensen die kiezen voor een sober leven, of die de traditionele zorgtaak van de ouders en familie overnemen om hulpbehoevenden, kinderen en versleten medemensen, te verzorgen. Laat daar geen enkel misverstand over bestaan. En al helemaal in een samenleving die de ouders weghaalt bij de kinderen, omdat ze nodig zijn voor de vele 'BullShit'-banen die de overheid heeft geschapen, op jacht naar de vervolmaking van de maatschappij, vanuit een visie die betoogt dat we pas volmaakt gelukkig zijn als we niks meer bezitten, maar alles wat we nodig hebben toegewezen zullen krijgen door een almachtige overheid die goed voor haar burgers zorgt.
Van mijn kant wees ik erop dat het 'domesticeren' van mensen die in de kracht van hun leven liever zelf hun eigen glazen ingooien op zich al een hele klus zal worden, die gaandeweg op meer weerstand zal stuiten. En dat er een levensgroot gevaar in schuilt waar degenen die leidend zijn in dat 'domesticeren' in de praktijk nou niet direct de evenknie zijn van Jesus Christus, maar eerder een stel snoeiharde criminelen die er voor zichzelf pure winst uithalen, en het gemesmeriseerde volk op het oorlogspad sturen. Fascisme in optima forma.
De narigheid is dat je het de 'fanclub' niet kwalijk kunt nemen dat ze zo'n ogenschijnlijke 'Hemel op Aarde' als ideaal koesteren. Sterker nog, 'verzorgd worden' zodat je je 'eigen ding' kunt doen is net zo goed het ideaal van de volwassenen die juist wars zijn van dat 'utilitarisme'. Waar de frictie op dat punt goed zichtbaar wordt, is waar de één op een geheel andere manier 'verzorgd' wil worden, dan de ander. De één wil hulp bij het verwezenlijken van een 'A+++'-Energielabel op kosten van de belastingbetaler, en de ander wil ruime wegen als biljartlakens waar hij of zij zonder snelheidsbeperking in minder dan geen tijd van 'A-naar-Beter' kan racen.
Zoals gemeld heb ik één zoon die het voor gezien houdt in Nederland, en druk is met het verkopen van zijn huis. Om je huis goed 'in de markt' te zetten heb je een gunstig 'Energielabel' nodig. In zijn onschuld dacht hij dat een 'Energielabel' betrekking had op stookkosten en kosten voor elektriciteit, wat hem ertoe bracht een nieuwe HR-Ketel te laten installeren. Mispoes. Daar gaat dat 'Energielabel' helemaal niet over. Dat 'label' is een werkgelegenheidsproject van de overheid met als doel meer 'BullShit'-banen te creëren in een onproductieve sector. Het verplicht mensen die hun huis willen verkopen om een 'rapport' op te laten stellen door iemand die een uurtje op de koffie komt, notities maakt, de 'data' in een wereldvreemd computermodel laadt, waarna er een 'Energielabel' uit komt rollen, waarvoor hij of zij dan driehonderd Euro kan vragen.
Voor het huis van mijn zoon kwam daar 'G' uit. Slechter kan niet. Die nieuwe HR-ketel, die zonder enige twijfel het gasverbruik nog zal verminderen, waar hij nu honderddertig Euro per maand betaalt voor een huis met een woonoppervlak van om en nabij zestig vierkante meter, noch de dubbele ramen aan de voorzijde, waar de wind vandaan komt, of de radiatorfolie die jaren gelden al werden aangebracht, hebben invloed op dat 'label'. Evenmin als het gegeven dat de woningen van zijn buren rechts van hem, en die boven hem, alsmede de overdekte 'achterom' links van zijn woning, en de fietsenstalling/opbergruimte achter zijn huis, zorgen voor isolatie van wat voor hem de buitenmuren zijn. Als zijn huis in het open veld had gestaan, met een decennia oude gasinstallatie, en een maandelijkse energierekening van zevenhonderd Euro, had het ook een 'G'-label opgeleverd.
Sterker nog, een huis met een 'A+++'-label kan heel goed een maandelijkse last voor de bewoners genereren die significant hoger is dan voor iemand met een huis in de 'G'-categorie. Zeker als je meeneemt dat de kosten voor onderhoud, en 'teruglevering' aan het stroomnet, je in veel gevallen nog een arm en een been kunnen kosten. Al helemaal als door oorlogen en sancties onderdelen voor al die in China gemaakte zonnepanelen, en wat daar allemaal aanhangt, niet meer leverbaar zijn. Wat op geen enkele manier begrepen moet worden als kritiek op het gebruik van zonnepanelen om energie op te wekken. Mijn andere zoon verdient daar zijn brood in, waardoor hij recent een huis heeft kunnen kopen, mét een 'A+++'-label.
Wat mij dwars zit, is die flessentrekkerij eromheen, waardoor *alles* duurder wordt, én je niet langer je gezonde verstand mag gebruiken, omdat een 'Label-producent' met een computerprogramma, waarin een onrealistisch model de ingevoerde 'bagger' verwerkt tot 'bagger' als uitkomst, een greep in jouw portemonnee doet, waarna je denkt dat je iets hebt gekocht dat nut heeft. Volkomen analoog aan doneren aan een 'Goed Doel'. Ik fiets onlangs langs een 'Call-Center' voor 'Goede Doelen' in een mooi gebouw, met ruime parkeergelegenheid voor de bezoekers. Daar gaat het eerste deel van uw donatie naartoe. Daarna volgt het deel dat wegvloeit naar de klanten van dat 'Call-Center', die in de royale gastenruimte worden ontvangen, nadat ze hun auto 'kosteloos' voor de deur geparkeerd hebben op het royale 'eigen terrein' van het 'Call-Center', om in de kantoren van dat 'Call-Center' te onderhandelen over de prijs voor die 'dienstverlening' voor hun gesubsidieerde 'NGO', rekening houdend met hun eigen 'vergoedingen' en bonussen, alsmede 'inspectiereizen' en declaraties.
Je zal maar in de kracht van je leven zijn, en niets beters kunnen verzinnen dan geld verdienen met oplichterspraktijken. Dat is toch geweldig sneu? Zo wil je toch niet oud worden? En aan het eind een 'Pilletje van Pia' om zelfmoord te plegen, zodat je niet nóg langer een blok aan het been van de samenleving bent, terwijl je in de kracht van je leven als een blok viel voor de illusie dat je lekker bezig was. Dat is toch ontzettend tragisch? En als je zo geprogrammeerd ook nog eens stemde voor meer geld voor dingen die 'BOEM!' zeggen, en steun aan oorlogen, met voorrang slechter voor het Klimaat dan enige andere menselijke activiteit, en de rust die mensen nodig hebben om zonder donoren een *eigen* bestaan op te kunnen bouwen, en optimaal te kunnen profiteren van de jaren waarin ze krachtig en vindingrijk zijn, wat ben je dan voor loeder?