Waarop de misogyne grapjas er aan toevoegt: 'Steeds als ik thuis kom, zit die heks op de bank'.
Vanochtend komt er in mijn 'Twitter-feed' een bericht voorbij over een jongen van negentien uit Polen die in Oekraïne sneuvelde. Vanuit Polen was hij naar Engeland gegaan, met de ambitie om dienst te nemen in het Britse leger. Hij eindige als 'huurling' in een open houten kist, voor de propaganda-foto, nog voor zijn volwassen leven goed en wel begonnen was. Ik moet aannemen dat het hem intens gelukkig maakte om, werkend aan de belading van 'zware drones', in feite kleine vliegtuigjes, uitgerust met een bom, zijn steentje bij te dragen aan de oorlog van de NAVO op het grondgebied van Oekraïne en Rusland.
Een iets oudere jonge Amerikaan blies eveneens in Oekraïne zijn laatste adem uit, stond in een andere 'Twitter-boodschap', en vanuit de Verenigde Staten had zijn moeder kennelijk laten weten dat ze geweldig trots was op haar zoon, die eveneens de kans op een normaal leven met de gebruikelijke 'ups and downs' had ingeruild voor de uitdaging om Russen af te knallen, op grote afstand van zijn geboorteland. Beide jongemannen vochten niet voor hun land, maar voor een vage ideologie, danwel de ambitie van topmensen in de NAVO om de 'Sphere of Influence' van die alliantie wereldomspannend te maken.
Het komt mij voor dat van het gros van de mensen die gretig naar een oorlogsgebied in een vreemd land afreizen, en die ideologie als een kapstok gebruiken, gesteld kan worden dat zij gedreven worden door een suïcidale 'neiging', die beduidend verder gaat dan de 'adrenaline-kick' waardoor veel jonge mannen, en steeds meer jonge vrouwen, 'risico bereid' zijn. Een Nederlandse militair kwam vorige week voorbij op 'X' in mijn 'tijdlijn', omdat hij aanstoot nam aan mensen die het hadden over 'stervensbereid' om mensen zoals hij aan te duiden.
In zijn geval vrees ik toch dat 'stervensbereid' wel degelijk de lading dekt, omdat hij zijn eigen motivatie om dienst te nemen niet slechts verklaart vanuit de roeping om Nederland, en haar onderdanen te beschermen, maar tevens zoiets vaags als 'en haar belangen'. Afghanistan, Irak, Syrië, Libië, Oekraïne, Moskou, Beijing, Timboektoe, maakt niet uit waar. Als een ideologisch bevlogen, danwel bovenmatig ambitieuze 'leider' hem nodig heeft om ergens mensen om te leggen, dan is hij hun man. Hij *hoeft* daar van zijn 'leider' niet alleen niet over na te denken, en liever niet natuurlijk, maar dat *wil* hij ook helemaal niet.
Het is van wezenlijk belang om hier een onderscheid te maken tussen jonge mannen die vallen voor de verleiding van het geld, zoals in Rusland, waar velen in arme gebieden zich aanmelden als soldaat, omdat ze na de vervulling van hun contract verhoudingsgewijs rijk zijn, als ze het overleven, of anders hun nabestaanden, die contractueel een forse vergoeding krijgen als ze sneuvelen, afgezet tegen jonge mannen, en jonge vrouwen, die opgroeien in een verhoudingsgewijs welvarend land met tal van mogelijkheden om jezelf te 'bedruipen' zonder tussen zes plankjes te eindigen voordat je leven goed en wel begonnen is. Dat patroon, gebruik maken van jonge mannen in een 'achterstandssituatie' was ook goed zichtbaar in de Verenigde Staten, waar menigeen die geboren werd in 'kansloze' delen van het land, of 'kansloze' groepen, via een contract met het leger zicht kregen op een verbetering van hun perspectief.
Het voorgaande gaat over de beweegredenen van de militair in kwestie, en niet over de redelijkheid van de 'leiders' die van hun diensten gebruik maken, met een focus op de 'beroeps-militair'. Met die kanttekening dat het dus verschil maakt of die 'beroeps-militair' mag verwachten om uitsluitend te worden ingezet voor puur defensieve taken, of tevens als 'killer' in landen ver van huis, omdat deze of gene politicus, of politieke groepering daar een 'belang' heeft. Een 'dienstplichtige' militair, die simpelweg van straat wordt geplukt, in een busje wordt geduwd, en wordt afgevoerd naar het front, zoals in Oekraïne de praktijk is sinds de vrijwilligers van de diverse extreem rechtse militia 'op' zijn, dood en begraven, krijgsgevangen, of ernstig gehandicapt en niet meer inzetbaar, krijg je niet zo gek. En geen wonder dat in één maand tijd liefst drie battalions volkomen desintegreerden voordat ze konden worden ingezet, omdat de 'dienstplichtige' militairen de benen namen, terug naar huis, of overliepen naar de Russen.
Oekraïne *kan* helemaal niet betalen voor een zuiver professioneel leger. Zelfs de media in dat land worden voor meer dan negentig procent betaald vanuit Amerikaanse en Europese hulp, zo bleek afgelopen week, nadat Trump de 'hulp' aan dat land stop zette. En we betalen ook voor die peperdure huurlingen, vandaar dat het volkomen gewettigd is om te onderstrepen dat de NATO wel degelijk 'partij' is, en niet louter op de achterhand wapens verstrekt tegen betaling. Niet alleen dat, maar de CIA en MI-6 zijn actief betrokken bij de planning van de oorlog zelf. Op dit moment is de 'visvijver' voor jonge mannen die gretig toehappen als hen een kans geboden wordt om te sterven in Oekraïne niet zo groot meer, en overal lopen overheden aan tegen een tekort aan manschappen én officieren, nu de oorlog dichterbij komt, en die oorlog meer is dan een excursie naar een land met slecht geoutilleerde tegenstanders in 'Verwegistan'.
Een groeiend aantal serieuze commentatoren die pro-Oekraïne waren, er soms zelfs gevochten hebben, ergert zich groen en geel aan de 'NAFO-warriors' die, overigens net als de CIA en MI-6, en de NAVO, menen dat het controleren van de 'narrative' belangrijker is dan de realiteit. Die sprookjeswereld is geen lang leven meer beschoren, en dan zal die heks op de bank in 'Brussel' (u mag er zelf een uitkiezen, en 'gender-free') in haar volle glorie in beeld verschijnen bij thuiskomst van de 'Koude Kermis'.