Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek zijn de woonlasten gedaald.
In het boekje 'How to Lie with Statistics', in 1954 gepubliceerd, wordt uitgelegd waarom dat soort 'nieuws' in feite erger is dan een leugen. Er wordt gewerkt met wat in het Nederlands 'maatmannen' heet. Fictieve mensen die niet bestaan. De weerzin tegen statistiek, erger dan een leugen volgens verscheidene 'intellectuelen' die er in boeken, toespraken en interviews hun gal over spuwden, is niet van recente datum. Zelf kwam ik dat boek van Darrell Huff op het spoor via een video waarin Bill Gates zijn 'volgers' attendeerde op interessante boeken die hij recent had gelezen. Hij had er overduidelijk veel van opgestoken, wat hem geen windeieren legde in de tijd van de 'pandemie'.
Dat boek is in zekere zin een 'tweezijdig zwaard', zoals de auteur in de inleiding ook zelf zegt. Je kunt het lezen om jezelf te beschermen, of je kunt het lezen om wegen te vinden om anderen te besodemieteren. In het geval van Gates heb ik zelf het idee dat hij langs die weg van die video zijn eigen geweten in slaap probeerde te sussen, want hij had 'het publiek' toch gewaarschuwd? En als ze er dan tóch met open ogen intrappen, dan is het hun eigen begrafenis. Niet bij hem komen janken, dan.
In al die jaren dat ik hier mijn kijk op gebeurtenissen, en de plannen van illustere types die het niet goed voor hebben met u en met mij bespreek, heb ik in alle openheid toegegeven dat ik zelf steeds zekere keuzes maakte die tot doel hadden mijzelf te beschermen, maar dat ik steevast heb geweigerd om mensen die 'schaapachtig', met open ogen, verkeerde keuzes maakten (vanuit mijn perspectief), een poot uit te draaien. 'Gewetensvol' handelen is voor mij niet iets wat samenhangt met een geloof of ideologie, of een verlangen om te worden 'herinnerd' als een 'goed mens'. Dat laatste heb je hoe dan ook geen controle over in een wereld waarin het 'narratief' wordt gedomineerd door opportunisten, geheel los nog van het gegeven dat onze normen en waarden die worden gebruikt om 'goed' te definiëren welhaast met de dag veranderen. Bij mij hangt het samen met mijn 'gecultiveerde' overtuiging, gestoeld op wetenschappelijke observaties, dat het streven naar 'Win-Win' de mensheid als geheel vooruit helpt, en oorlogen en pandemieën helpt te voorkomen.
Mijn eigen keuzes leg ik niet dwingend op aan anderen, ook al ben ik niet zelden behoorlijk 'uitgesproken' in mijn adviezen, zeker ook waar het mijn eigen vrienden en familie betreft, maar uiteindelijk is het hun leven, en elementen die voor mij de doorslag geven kunnen voor hen minder gewicht in de schaal leggen. Zo heb ik twee zoons, waarvan de één nu druk is met het verkopen van zijn huis, en plannen om te emigreren, omdat hij 'het' niet meer vertrouwt in Europa, terwijl de ander, die de kritiek op zich met hem deelt, zojuist zijn eerste huis heeft gekocht, na jarenlang te hebben gehuurd. Ik wens hen allebei alle succes, en bemoei mij niet 'inhoudelijk' met hun keuze, ook omdat hun 'omstandigheden' niet identiek zijn. Maar mijn zoon die zijn huis verkoopt en vertrekt naar een land buiten Europa, zal zeker geen hogere woonlasten voor zijn kiezen krijgen, terwijl mijn zoon die zojuist flink heeft moeten 'overbieden' op zijn eerste koopwoning zijn woonlasten spectaculair ziet stijgen.
Ergens op die 'grafiek' van het CBS zijn zij beiden een 'puntje' in de ruis, waarbij degene die Nederland verlaat verder ook niet meer meetelt. Voor allebei geldt dat ze 'over twintig jaar' de betere keuze gemaakt *kunnen* hebben, puur en alleen gebaseerd op stijgende, of dalende woonlasten, afhankelijk van factoren die zij, noch ik, of iemand anders met zekerheid kunnen voorspellen. En vergeet 'trends' in statistieken. Zeker in deze bizarre 'consensus'-wereld waarin steeds meer mensen een 'greep in de kas' doen ten behoeve van hun eigen individuele ambities, via de 'overheid'. Zo werkt het nu nog niet in dat land waar mijn zoon die alles verkoopt naartoe gaat, maar wat niet is kan nog komen. Daarnaast is het uiteraard zo dat bepaalde collectieve voorzieningen wel degelijk ten goede komen aan je eigen 'bottom line', en een land met lage belastingen en lage woonlasten, en bescheiden voedselprijzen, *kan* slecht uitpakken als je op enig moment aanspraak moet maken op voorzieningen die bij ons collectief geregeld zijn, maar daar niet.
Uitgangspunt hier, op mijn blog, is dat er niks mis is met 'risico-lopen', waardoor de kwaliteit van je eigen keuzes eerder toeneemt, en dat een 'verzorgingsstaat' ook te ver kan gaan, waardoor iedereen een 'huilbaby' wordt met een onrealistisch verwachtingspatroon, terwijl de 'overheid', op jacht naar 'stemmen', elk pijntje vertaalt in een subsidie of 'regeling'. Deels ging mijn bijdrage van gisteren daar ook over, waar 'Europa' er nadrukkelijk naar streeft om elk risico voor het 'volk' zoals het wordt 'onderzocht' door de statistici uit te bannen met meer en meer publiek geld. 'Europa' regeert over 'maatmannen', en niet over échte mensen van vlees en bloed. Sterker nog, daar hebben ze helemaal níks mee. Die kunnen sterven aan het front.
Ambitieuze politici, bestuurders en 'onderzoekers' varen wel bij het bestaan van 'peiling-bureaus' en de 'CBS-en' van deze wereld. Ze ontlenen hun rechtvaardiging aan de 'maatmannen', waarbij ze links en rechts enorme bloedbaden aanrichten, omdat niemand in het land een 'maatman' is. Wat zich serieus begint te wreken indien iemand, met een statistiek in de hand, subsidies en 'regelingen' maakt voor de 'maatmannen' binnen een bepaalde 'geïdentificeerde' groep, waardoor die 'beleidsmaker' geld tekort komt op andere vlakken. Bij ons in het 'Collectieve Westen' is de 'oplossing' dan het ene gat dempen met de grond uit de volgende afgraving. Bijlenen, bijdrukken, en afpakken van mensen die er, volgens het CBS, warmpjes bij zitten, omdat hun 'woonlasten' gedaald zijn.
Dat is al de voorbode van een catastrofe voor de samenleving als geheel, maar het wordt pas écht dodelijk als een ambitieuze beleidsmaker ver buiten de landsgrenzen 'bestedingsdoelen' identificeert waarvan 'peilingbureaus' aangeven dat de 'maatmannen' er best geld voor over hebben. Zo komen we aan al die oorlogen. Op zich 'liegen' veel van die statistieken niet, in die zin dat ze binnen de extreem beperkte vraagstelling wel leiden tot een 'Bell-Curve' die de suggestie wekt dat burgers bezorgt zijn over 'Gaza', 'Oekraïne', het 'Klimaat', de 'Oeigoeren', ook al hebben ze de klok wel horen luiden, maar weten ze zelfs bij benadering niet waar de klepel hangt. Meningen zijn als aarsgaten: Iedereen heeft er één. Maar zegt zo'n statistiek dat de burgers er geen probleem mee hebben dat de beleidsmakers de economie slopen, woningnood creëren, alsmede voedselschaarste en groeiende armoede, omdat we veertig procent van de 'beleidsruimte' reserveren ten bate van 'Project Oekraïne', zoals Rutte wil?
Gisteren schoof bij mij door het beeld een fragment van een persconferentie waarin Rutte de aanwezige broodschrijvers voorhield dat er nog nooit een grotere macht was geweest dan de NAVO. Hij stelde onomwonden dat het 'Romeinse Rijk', en het rijk dat Napoleon schiep, verbleekten bij de NAVO. Daaruit blijkt onverkort zijn eigen ambitie, én die van onze leiders die de NAVO een warm hart toedragen, en best bereid zijn de welvaart die we hebben opgebouwd te slopen, ten bate van het 'onderhoud' aan dat imperium, door Rutte in diezelfde persconferentie getypeerd als een 'alliantie' die niet zozeer een vast omlijnd territorium verdedigt, maar, wereldwijd met militaire middelen, tot vér buiten Nederland, of het 'Verdragsgebied', onze superieure 'normen en waarden'. Klinkt als?
En straks gaan uw woonlasten omhoog, omdat het CBS heeft 'vastgesteld' dat er volop ruimte is voor hogere huren, en hogere belasting op 'eigen huizen', omdat de NATO geld nodig heeft voor haar expansie. Nou hoef ik u niet te vertellen dat deze 'maatman' die dit artikel schrijft daar mordicus tegen is, en één van mijn zoons vertrekt om die reden uit Europa, omdat hij niet de minste behoefte heeft om ergens in een greppel te sterven voor Rutte's Keizerrijk. Maar hoe ver zijn de mensen die nu nog geestdriftig zijn over meer geld voor de NAVO bereid om te gaan? Mijn andere zoon, die net dat huis kocht, gokt er impliciet op dat we nog bij zinnen komen, en zelf hoop ik het vurig. Maar is het realistisch? Het lot van het Romeinse Rijk, en Napoleon's natte droom, alsmede die van A.H., die net als de NAVO streefde naar 'Lebensraum' in het oosten voor de superieure 'Europeanen' (Germanen), suggereert dat er voorbij een zeker kantelpunt domweg geen houden meer aan is. Wat zegt dat over ons, als product van een evolutie die geacht wordt te selecteren op de 'sterkere' soort, waarbij wij als mens op enig moment de conclusie trokken dat wij boven kwamen drijven door onze intelligentie? Niet 'IQ' of 'schoolprestaties', maar ons vermogen om 'Win-Win'-oplossingen te vinden, en afscheid te nemen van 'Winner-Takes-All'-expansionisme, kenmerkend voor de roofdieren in de rest van het dierenrijk.
Niet geheel verrassend voor de regelmatig terugkerende lezers, maar voor mij zijn 'peilingbureaus', statistici die de beperkingen van hun métier niet onder ogen zien, of welbewust manipuleren met hun 'nieuws' ten behoeve van de roofdieren die hun salaris betalen, en 'consensus wetenschap', waar statistiek een religie is, slecht nieuws. Ja, het is onze eigen begrafenis, maar hoe stupide moet je zijn om zulke beestachtig onverantwoorde risico's te nemen?