Ligt het aan mij?
Afgelopen week was ik in Griekenland, en was het of de wereld niet groter was dan het dorp en de baai. Het enige 'punt van discussie' was de 'herrie' van de disco 's-avonds, in het weekend, en de vraag of de overvloedige volkszang die eerder die dag over het water schalde terecht beschouwd mocht worden als 'overlast', of dat het juist 'kleurrijk' bijdroeg aan de sfeer. Voor mij is het er in de zomer te heet en te druk, en in de winter 'doods', maar in voor- en najaar is het voor mij een oase. Mét de 'overlast'.
De wereldgebeurtenissen bereikten mij gewoon als altijd, en ik reageerde op 'X', ook wel met langere bijdragen waar ik dacht dat dat nuttig was, maar dit blog had ik weloverwogen even op 'pauze' gezet. Gisteren, na terugkeer in Nederland, schreef ik een Engelstalige bijdrage die ik vanochtend publiceerde, over ontwikkelingen in 'de' oorlog, en hier op het Nederlandstalige gedeelte ontkom ik niet aan het geven van commentaar op de keuze van Wilders om het kabinet te laten vallen, zo kort nadat Omtzigt zijn partij liet vallen, en daags nadat een 'senator' van de BBB overstapte naar D66. Hoe dan?!?
Steeds vaker keer ik in gedachten terug naar het alarmerende boek van de Duitse medische specialist Michael Nehls, die stellig meende dat de vaccins die ons werden aangeboden ten tijde van de pandemie een kwaadwillende poging waren om ons te 'indoctrineren' via een 'bijwerking' die het functioneren van ons brein blijvend verandert. Dat boek, 'The Indoctrinated Brain: How to fend off the global attack on your mental freedom', kan niet worden weggewoven als een complottheorie van een ongeïnformeerde fantast, omdat de man overduidelijk 'gekwalificeerd' is. Wat niet automatisch betekent dat hij gelijk heeft waar hij het benadert als een weloverwogen poging om 'schapen' van ons te maken. En waar Nehls zich vooral zorgen maakt over de erosie van aandacht voor de 'Klimaatcrisis' is hij een a-typische 'Wap', zullen we maar zeggen. Maar zoals u weet, indien u hier al wat langer rondsnuffelt, heb ik niks met die 'Loopgraven-Logica' van 'Hullie' tegen 'Zullie'.
Dat brengt mij dan terug naar de 'kabinetscrisis', haar oorzaken en (meest waarschijnlijke) gevolgen. Hoewel dat beeld dat Nehls schetst mij dus bekend voorkomt, en ik niet a priori afwijzend sta tegenover de oorzaken van 'kuddegedrag' die hij identificeert als het gevolg van een aanslag op bepaalde delen van de hersenen, vrees ik toch dat het allemaal veel complexer is. In het boek 'Onder Ons', uitgegeven door 'Follow the Money', waarin het gaat over informele 'clubs' van (voorheen) top-industriëlen, en hun maatschappelijke invloed, wordt voorbeeldig geïllustreerd hoe die 'clubs' veranderden met de tijd, onder invloed van allerlei ontwikkelingen. Voorop de de-industrialisatie waardoor de 'Giganten' het loodje legden, werden opgeslokt door grote multinationals, of verkasten naar het goedkopere buitenland. Gaandeweg werden industriële ondernemers vervangen door de 'elite' uit sectoren die gefinancierd werden door de overheid (belastingbetaler), alsmede functionarissen die als minister of bestuurder werkzaam waren voor diezelfde overheid, waaronder mensen uit de 'rechtspraak'.
Er is daarnaast een sectie in het boek over hoe die (voorheen) 'mannenbolwerken', die hooguit eens per jaar een 'Ladies-Night' organiseerden waar de vrouwen van die leidende ondernemers ook welkom waren, werden 'opengesteld' voor vrouwen in leidinggevende posities. De weerstand daartegen kwam aanvankelijk van de jongere leden, die meenden dat vrouwen 'anders denken'. In dat boek wordt het omschreven als mannen die sterk geneigd zijn het 'overtollige vet' in een discussie weg te snijden, om door te dringen tot de kern, en vervolgens een compromis te sluiten waar 'partijen' mee kunnen leven. Terwijl vrouwen, in die lezing, steeds meer ballast en nuances aanleveren die de kern van de zaak aan het zicht onttrekken, om vervolgens aan te sturen op consensus.
De 'vaste lezers' zullen het als argument herkennen, waar ik mij regelmatig afzet tegen dat 'consensus denken' en de 'consensus wetenschap', zij het dat ik het niet ophang aan iets wat typisch mannelijk, danwel vrouwelijk is. Ik heb wel 'oog' voor het argument dat mannen 'gemiddeld' anders denken dan vrouwen, maar daar kan ik niks mee, en ik vind het zelf ook geen 'uitsluitingsgrond', noch een argument om zo'n 'club' juist te verrijken met 'consensus-denkers', met 'bruggenbouwers', met 'evangelisten'. Er zijn beslist zéér capabele vrouwen die in minder dan geen tijd doordringen tot de kern van een kwestie, en kordaat aansturen op een werkbaar compromis, en er zijn mannen die hun 'kwetsbare kant' ontwikkelen en als een bezetene iedereen te vriend proberen te houden door elke illusie van een bindend compromis te vermijden, en overal 'coalities' te smeden op basis van 'consensus'. Het zijn wel twee 'werelden' die niet met elkaar overweg kunnen, en daar gaat dat artikel op het 'In English'-gedeelte van dit blog dat ik eerder publiceerde feitelijk ook over.
Kijken we naar dit kabinet dat zojuist is omgevallen, dan zien we drie partijen die in zekere zin 'One Trick Ponies' zijn. Wilders moet en zal zijn gelijk krijgen inzake de instroom van (bepaalde) buitenlanders, iets wat vooral stuitte op 'Brussel'. Omtzigt zag hoe de overheid teveel bezig was met onzin, en overal spaghetti-zonder-saus van maakte, en hij wilde een 'Nieuw Sociaal Contract' forceren, dus 'minder Brussel'. Van der Plas werd het gezicht van de agrarische voedselproducenten in ons land die zich totaal niet kunnen vinden in alle plannen van 'Brussel' om hen de nek om te draaien. Wat die partijen bond was een afkeer van het ondemocratische 'Brussel', waar een stel benoemde 'Commissarissen' het voor iedereen lopen te verzieken.
Zo zat de VVD er beslist níet in, en de vorig jaar naar de NAVO-vertrokken VVD-premier is bij uitstek iemand die zich heeft uitgesloofd om zijn 'kwetsbare kant' te ontwikkelen, wars van bindende compromissen, wetten en verdragen. Bij hem was, en is, alles permanent in flux, en is *alles* bespreekbaar, zolang het maar meer macht voor hemzelf oplevert. De ironie is dat de VVD van oorsprong bij uitstek de partij was van de 'industriëlen' en ondernemers in ons land, die tijdens, of kort na de oorlog hun 'clubs' oprichtten, of voortzetten wat er voor de oorlog al was, uit vrees voor een overheid die zich overal mee zou bemoeien. Dat die partij, net als de 'clubs' waar het hierboven over ging, getransformeerd is tot *de* propagandist van 'Meer Overheid', is derhalve niet écht vreemd.
De 'oppositie' in ons land, nagenoeg geheel in de zak van 'Brussel', heeft samen met de VVD ijverig lopen zagen aan de poten van dit gemankeerde 'zakenkabinet'. Niet persé Yeşilgöz, maar de kranten en sociale media stonden bol van de artikelen van 'coryfeeën' binnen die partij die haar smeekten om het kabinet op te blazen, en Eurocommissaris Frans Timmermans om vergeving te vragen. Waarbij de partij van Wilders het voornaamste doelwit was. Nu is het gevallen, omdat Wilders de stekker eruit heeft getrokken, en kunnen ze bij de 'oppositie', en binnen de VVD die Yeşilgöz verwijten maakt, hun lol niet op. Links en rechts zijn ze de huid van de beer al aan het verkopen, omdat de 'peilingen' hen ruime mogelijkheden bieden om het stokje over te nemen. De 'Anti-Brussel'-partijen moeten, volgens die peilingen, een flinke veer laten. Dat de kiezers die op die partijen hebben gestemd ontevreden waren, dat behoeft geen betoog. Bij alles wat het kabinet maar probeerde stuitte het op ondermijnende ambtenaren en rechtbanken, terwijl de intriganten in de VVD, en opportunisten in eigen gelederen, een kwalijke lucht van rottende principes verspreidden.
Nieuwe verkiezingen zijn er vermoedelijk pas ergens in oktober of november, en zes maanden is een eeuwigheid in dit Europa. Vanuit 'Brussel' wordt er actief aan gewerkt om 'Brussel-kritische' partijen de pas af te snijden, te verbieden, of in diskrediet te brengen, wat moet leiden tot een 'Federatief' Europa onder leiding van een 'club' die geen affiniteit heeft met ondernemen, of de industrie, maar wel met meer oorlog. Naast andere megalomane, onuitvoerbare projecten, en wagenwijd geopende grenzen. De partijen die zitting hadden in het kabinet Schoof schoven, tot mijn afgrijzen, wel aan in 'Project Oekraïne', zij het dat Wilders daarin minder enthousiast was dan de andere drie. Waar dan weer tegenover staat dat hij niet wil wijken van de zijde van Netanyahu, en de genocide in Gaza goedkeurt. Niet dat andere partijen, met inbegrip van de 'oppositie', daar net zo krachtig op tafel slaan als in 'Project Oekraïne', maar wat die beide splijtzwammen ons gaan brengen de komende zes maanden zal zéker ook invloed hebben op wat die volgende verkiezingen voor uitslag genereren, als de democratie tegen die tijd nog bestaat, in de EU.
Het is dus 'koffiedik'.
Oud-PvdA-lid en NCTb-voorman Schoof, die de ondankbare taak had dit kabinet, tot stand gekomen via de bijdragen van verscheidene andere PvdA-ers, op de kaart te zetten, verzoekt de Kamer om in elk geval onze 'bijdrage' aan 'Project Oekraïne' doorgang te laten vinden, alsmede beleid ten aanzien van de nationale veiligheid, wat in Europa inmiddels betekent dat 'Brussel'-onvriendelijke partijen dienen te worden bestreden of verboden. Daarnaast moet er aandacht blijven voor 'Dossier-Groningen' en 'Dossier-Toeslagen'. De rest van de taken van de regering mogen van een klif vallen. De gemeente 'Haaksbergen' trok schielijk het plan in om in de gemeente een AZC te vestigen, en de kans is groot dat andere gemeenten dat voorbeeld nog zullen volgen, om de PVV lokaal geen munitie te geven. Pas ná de verkiezingen komen die AZC's weer terug.
Zoals ik in Griekenland ook niet intensief met de Nederlandse perikelen bezig was, zal dat ook voor de meeste andere Nederlanders gelden. Bovendien nemen de politici zelf ook altijd de benen tijdens de zomer, behalve Jetten, omdat het in Argentinië dan juist winter is. Maar na de zomer wordt het 'moddergooien' weer tot een kunstvorm verheven, en wie weet waar de 'consensus' ons dan naartoe beweegt? Enige partij die er nu 'goed' voor staat kan zomaar weer uit beeld verdwijnen, en partijen die nog niet eens bekend zijn bij de kiezer kunnen vanuit het 'niets' opklimmen richting 'absolute meerderheid'. In het bijzonder als ontwikkelingen in 'Europa', en/of 'Project Oekraïne' de mensen zomaar de schellen van de ogen doen vallen. Meer nog dan de thema's die eerder de PVV, de BBB en NSC richting verkiezingswinst stuwen.
Zo zou het niet moeten gaan, maar in de wereld die we geschapen hebben is dat de realiteit. Wat 'gisteren' gebeurde op de hoek van de straat is belangrijker dan wat er 'morgen' op het programma staat. Precies dat was het waar Nehl op wees als een 'werking' van de vaccins, die ons lange termijn geheugen aan zouden tasten, waardoor we niet langer 'conceptueel' konden denken. Had hij een punt? Of ligt het genuanceerder, zoals ik probeer duidelijk te maken? Maakt het wat uit waardoor het komt? Is het niet de hoogste tijd dat we ons hoofd uit ons aarsgat trekken, en onze blik verleggen naar wat we allemaal vernielen met onze oorlogen en stupide plannetjes die we onvoldoende hebben doordacht, maar erdoor hebben gedrukt op basis van de 'consensus'? Laat die ingewanden even met rust.