Toen de 'ontkerkelijking' in ons land op stoom kwam, traden er allerhande 'Verlichte Zielen' naar voren die schamper deden over de 'lichtgelovige' generaties voor hen, die zonder spoor van bewijs in een 'Almacht' geloofden, conform de 'Joods/Christelijke' leer.
Bevrijd uit die ketenen stortten wij ons op de 'Wetenschap' die ons op zou stuwen in de vaart der volkeren. Maar helaas. De wetenschap die al functioneerde, en de ene na de andere technische doorbraak realiseerde, had die bevrijding niet echt nodig. De verbeteringen hadden moeten komen op het niveau van de 'menswetenschappen', maar het tegenovergestelde gebeurde. De 'Wetenschap' op dat niveau werd steeds meer een religie.
De basis van alle (echte) wetenschap, is twijfel. De op consensus gestoelde 'Menswetenschappen', zoals die nu functioneren, doen exact het tegenovergestelde. Ze begraven de dissidente mening om bestuurders bij de overheid en in de politiek te kunnen adviseren. Ook waar het zonneklaar is dat wat de consensus binnen de discipline voor 'waar' aanneemt je reinste flauwekul is, houdt men er aan vast. Tenminste totdat de resultaten van het beleid radicaal gaan afwijken van de predictie zoals die uit het gehanteerde model kwam.
Ten tijde van de 'Krediet-Crisis' heb ik uitvoerig aandacht besteed aan de fundamentele fouten die zitten ingebakken in de alom gehanteerde economische theorie, waarvan men wéét dat het onjuist is. Maar tot die 'Krediet-Crisis' kwamen de verwachtingen redelijk uit, en als die zekerheden uit de modellen werden gehaald, restte er slechts twijfel, en daar betalen bestuurders niet voor. Na die 'Krediet-Crisis' deed men geen stap terug, maar gaf men gas. Alles werd op alles gezet om de ontwikkeling van de economie te laten aansluiten bij wat het 'Heilige Model' voorspelde, wat betekende dat 'Centrale Banken' en overheden op onwaarschijnlijk grote schaal de 'markt' manipuleerden.
Het is niet het enige voorbeeld van 'Wetenschap-als-Religie', waar het voldoende is om geaccepteerd te krijgen dat iets 'juist' is door het simpelweg steeds te herhalen. Voor dat herhalen heb je een 'kanaal' nodig, en waar dat voorheen 'de Kerk' was, is dat in onze tijd 'de Pers'. Net als eerder in 'de Kerk', is er wel volop ruzie over de details, maar stelt niemand nog fundamentele vragen die raken aan de kern van wat wij geloven (moeten) dat 'waar' is. Het is een 'Kleren-van-de-Keizer'-verhaal in optima forma. Geen complot. Het is niet de schuld van deze of gene. Het zit (blijkbaar) in de aard van het beestje.
'De Pers' droeg in niet onbelangrijke mate bij aan het proces van 'ontkerkelijking', waar journalisten die geen boodschap hadden aan wat de 'Autoriteiten' wilden dat ze publiceerden, en de ene na de andere onthulling naar buiten brachten, waarbij ze veel aandacht schonken aan schrijvers en documentairemakers die naar buiten brachten hoe we werden gemanipuleerd. Maar zoals vaker bij een revolutie, vrat die haar eigen 'kinderen' op, en vestigde men de dictatuur van de (Plutocratische) consensus, die twijfel en kritiek verstikte ten bate van het 'Hogere Doel'.
In DIT artikel veegt Jonathan Cook de vloer aan met de weigering van 'de Pers' om de realiteit rond Assange onder ogen te zien. Het offeren van een journalist wordt bij 'de Pers' gezien als nuttig en nodig, zoals 'de Kerk' zo nu en dan ook een recalcitrante priester een kopje kleiner maakte om de meute duidelijk te maken dat het hen menens was. Overigens is Assange volgens zijn advocaat ernstig ziek, maar ook dat blijft verborgen. Niet, zo vermoed ik, omdat censuur journalisten dwingt om hun mond te houden. Maar het past niet in 'het Verhaal'. De consensus staat het niet toe.
Idem met de bevindingen van het OPCW, dat de 'gifgasaanval' in Douma 'hoogst waarschijnlijk' een 'False Flag'-operatie was, zoals tal van échte journalisten, én 'Damascus', én 'de Russen' al meteen zeiden. Dat ze bij het OPCW direct de jacht inzetten op degene die dat 'gelekt' zou kunnen hebben, terwijl die 'zuiver wetenschappelijke' organisatie eigenlijk geacht wordt zich te houden aan haar opdracht om de feiten te onderzoeken, en verder niks, onderstreept nog eens dat 'Wetenschap' is ingevangen om 'Zekerheid' te bieden waar 'Twijfel' van de bewijslast spat.
Wat hier belangrijk is, en waarom ik het opvoer, is dat je niet kunt zeggen dat alle betrokkenen op dezelfde pagina van 'het Handboek' zitten. Ze hebben geen gemeenschappelijke ideologie. Sterker nog, zoals de Amerikaanse, of Britse, of Europese praktijk laat zien: Ze bijten elkaar waar ze kunnen de kop af. Maar de consensus van 'het (gelogen) Verhaal', daar tornen ze niet aan. Het biedt houvast en inkomen. En waar ze wel begrijpen dat er volop ruimte is voor 'Twijfel' reageren ze net als de priesters in vervlogen tijden. De 'Kudde' heeft een 'Herder' nodig.
En nee, dit is géén verbetering, omdat het een eind maakt aan de scheiding van 'Kerk' en 'Staat'. En dat gaat ons een 'Arm en een Been' kosten.