Jammerjoh

Website voor mensen die niet klagen

Heeft u interesse in de Erasmusbrug?

Wat is de oplossing van het 'Palestijnen-vraagstuk'?

 

De hele wereld, minus Israël en de Verenigde Staten, en een paar gekochte 'proxies', ontkent het bestaan van een 'Palestijnen-vraagstuk'. Dat is niet zo vreemd, want het hele gebied heet al eeuwen 'Palestina', en niet (deels) 'Israël'. Objectief is er dan eerder een 'Joden-vraagstuk', maar dat is problematisch vanwege de Tweede Wereldoorlog, waar dat 'vraagstuk' in Europa uitmondde in het vergassen, en anderszins ombrengen van zes miljoen Joden. 

 

Reeds voor de Tweede Wereldoorlog vestigden zich Joden in Palestina, een Brits 'protectoraat', dat eerder door de Britten zelfstandigheid beloofd was, in de tijd van de Eerste Wereldoorlog, als de Palestijnen de Britten zouden helpen in hun strijd tegen het Ottomaanse Rijk, wat de Palestijnen deden, om daarna bedrogen uit te komen. Ze waren niet de eersten die door de Britten besodemieterd werden, en ze zullen niet de laatsten zijn. Het zit die 'eilanders' in het bloed. Het 'Perfide Albion'. Zie ook Oekraïne.

 

Conflicten tussen de nieuwe bewoners, en de oorspronkelijke Palestijnen, brachten de Britten in de problemen. Terroristische Joodse organisaties pleegden aanslagen op de Britten in de hoop hen te verjagen, waarna ze zelf wel met de Palestijnen af konden rekenen. De haat van de in Palestina gevestigde Joden voor de Britten was zo groot, dat radicale Joodse organisaties meer zagen in samenwerking met Hitler, tégen de Britten. Ook omdat Hitler's beleid er op gericht was de Joden op de trein te zetten naar een gebied buiten zijn gedroomde Germaanse Rijk, en waarom dan niet Palestina? Tot ver in de Tweede Wereldoorlog bleven die contacten bestaan, iets waar niemand in Israël het nog over wil hebben, hoewel die organisatie verschillende na-oorlogse premiers en ministers leverde. 

 

Medewerking aan de oprichting van een Joodse Staat kwam voort vanuit een collectief schuldgevoel, over het 'wegkijken' tijdens de Holocaust, danwel actieve participatie, waarbij niet alleen Duitsland fanatiek haar best deed om de Joden op te ruimen. Ook andere Europese landen, met het Katholieke Polen voorop, en wat nu Ukraine heet, alsmede de Baltische landen, lieten zich niet onbetuigd. In Nederland waren we vooral erg goed in het 'wegkijken'. 

 

Dat 'Joden-vraagstuk' in Duitsland had niet direct iets van doen met Hitler's speurtocht naar 'Lebensraum'. Hij was gewoon een onverzadigbare racist, waarbij hij in de Joden tevens de 'gangmakers' zag die schuil gingen achter de 'Sovjet-Unie', zijn 'aartsvijand'. In die richting zocht hij wél 'Lebensraum' voor het superieure Germaanse ras, en in zijn 'schotschrift' met de titel 'Mein Kampf' gooit hij de 'Slaven' en de 'Joden' op één hoop. Bij veel Russofoben nu zie je dat ze hun anti-semitisme 'voor de vorm' onderdrukken, en alleen die haat jegens de 'Russen' over hebben gehouden, maar in de kern is het allemaal te herleiden tot hetzelfde vunzige sentiment. 

 

Dat de Joden die de Holocaust overleefden weg wilden uit Europa, dat kan niemand ze kwalijk nemen. Dat ze hun heil zochten in Palestina, dat lag voor de hand. Dat de Palestijnen daar grote moeite mee hadden, dat lijkt mij ook nogal logisch. Na een zware aanslag op het King David-hotel in Tel Aviv, door een Joodse organisatie onder leiding van de latere premier Menachem Begin, en de moord op een Zweedse representant van de Verenigde Naties, en nog heel wat meer van dat soort 'akkefietjes', besloot de VN tot een verdeling van Palestina, met een deel voor de Palestijnen, die dus land kwijtraakten, en een deel voor de nieuwe staat Israël. Een kind kon begrijpen dat dat een recept was voor oorlog, en daar hebben we dan ook al meer dan tachtig jaar van kunnen 'genieten'. 

 

De exclusief voor Joden bestemde staat, met hier en daar een excuus-Palestijn, is al vanaf de geboorte uit op meer 'Lebensraum', waarbij er plannen circuleren die er vanuit gaan dat de Joodse Staat uiteindelijk het grootste gedeelte van het Midden Oosten zal beslaan. Trump wil daar kennelijk graag bij helpen door alle Palestijnen in Gaza te deporteren. Exact wat Netanyahu hoopte te bereiken. En waarom hij Hamas steunde, waar nu ook niemand in Israël nog aan herinnerd wil worden. Behalve Israël en de Verenigde Staten wil niemand dat Grote Israël. Of nee, laat mij dat herroepen, want je hebt natuurlijk ook in Europa de 'Christenen Voor Israël' die zich, net als de zionistische Joden, tooien met het predicaat zionisten, en Trump heeft er een aantal in zijn kabinet zitten, waaronder zijn kersverse minister van oorlog. Als 'legitimatie' wordt verwezen naar de Bijbel, wat dan een effect heeft dat vergelijkbaar is met de extremisten aan de kant van de Moslims. Daarmee 'praten' gaat niet werken.

 

Laat mij benadrukken dat er Christenen, Moslims en Joden zijn die wel degelijk voor rede vatbaar zijn, en liever 'gisteren' in vrede met elkaar zouden verder gaan dan morgen. Maar net als met die expansionistische NAVO, zijn er op expansie gerichte Joden die, tot de tanden bewapend, geen Palestijns leven zullen sparen om hun 'droom' te verwezenlijken. In de begin jaren van de Joodse staat was die fanatieke sectie eerder een soort 'F-Side' bij Ajax. Een 'Harde Kern'. Maar inmiddels is de halve 'club' aan boord via Netanyahu, waarbij sommige van zijn aanhangers, tot ministers aan toe, uitspraken doen waarvan het bloed in je aderen bevriest. Zo stelde de vrouwelijke minister van emancipatiezaken dat ze de Holocaust onder de Gazanen van harte toejuichte, en ze zei te te hopen dat de Palestijnen er over tachtig jaar nog getraumatiseerd aan terug zouden denken. 

 

Eenieder die denkt dat 'onderhandelingen' daar de oplossing gaan brengen, mag bij mij een bod uitbrengen op de Erasmusbrug. 

Go Back

Comment