Vannacht publiceerde ik al een korte bijdrage over de aanval op Iran op het ‘In English’ gedeelte van dit blog.
Voordat ik gisteravond met goede, dierbare, academische geschoolde, overwegend naïeve vrienden, vanuit mijn gezichtspunt, in een favoriet restaurant ging ‘tafelen’, had ik al gelezen dat de NAVO een aanval op Iran voorbereidde. In die bijdrage die er vannacht uitging leg ik uit waarom het niet Israel is, maar de NAVO die hier de regie heeft. Zonder ‘Onze’ tankvliegtuigen, ‘Onze’ F-16’s, ‘Ons’ geld, en ‘Onze’ wapens geen oorlog met Iran. Israël zou aangewezen zijn op diplomatie. Zelfde beeld voor Oekraïne. Beide ‘proxies’ zijn door ‘Ons’ zorgvuldig losgeweekt van het idee dat je moet praten met tegenstanders om bloedvergieten en grootschalige destructie te voorkomen, door de ‘bescherming’ die wij die enclaves binnen ‘Onze’ invloedssfeer, aan de rand van ‘Ons’ formele territorium bieden. Ook in de ‘Verenigde Naties’, waardoor ze overal mee wegkomen.
Nou gaat het hier in deze bijdrage niet over wie er ‘Gelijk’ heeft. Deze bijdrage ligt enigszins in het verlengde van wat ik gisteren schreef over het belonen van ‘Falen’ via een ondoorgrondelijk ‘Juridisch systeem’, dat grossiert in het buitensluiten van ‘Anderen’ op basis van wisselende ‘Regels’, als een levensvatbare strategie om de wereld te ‘Managen’. Meer in het bijzonder schreef ik over straf dat het effect per individu anders is, en dat er zekere individuen zijn die er niet door getraumatiseerd worden, en ook hun gedrag niet aanpassen, maar dat er altijd ‘veroordeelden’ zijn die er, binnen de eigen groep, status aan ontlenen. In het bijzonder als de veroordeling geen basis heeft in heldere, universeel voor elke burger in gelijke mate geldende wetten, maar elk proces een ‘Fishing Expedition’ is op basis van ‘Regels’ die niemand begrijpt, zelfs de rechter en de wetgever niet.
Op welk moment is de groep ‘gestraften’ die verwijderd zijn uit de samenleving, lokaal, regionaal, nationaal, of internationaal groter dan de groep ‘voorbeeldige burgers’? En wie zitten er dan ‘gevangen’? De NAVO-landen, op zoek naar expansie van hun territorium, waarbij ze zich als een ‘Keystone Cop’ ontpopten, als een ‘Bromsnor’, overtuigd van hun eigen superioriteit na het ‘winnen’ van de ‘Koude Oorlog’, hebben zichzelf geïsoleerd. Ze hebben zich geïsoleerd van het productieve deel van de wereld. Het deel waar we de grondstoffen vinden, de geschoolde werkers, en de productiemiddelen. Naar analogie van de autocratische heersers uit het feodale tijdperk, die nog niet begrepen wat er boven hun hoofd hing tegen de tijd dat het volk in opstand kwam omdat het geen brood meer had, waarop Marie Antoinette suggereerde dat ze dan toch gewoon ‘Cake’ konden eten? Haar hoofd was niet het enige dat in het mandje terechtkwam toen de revolutie losbarstte. (En nee, het doet er helemaal niet toe of ze dat écht gezegd heeft).
Als mijn reeds geruime tijd geleden overleden vader een ‘knorrige’ bui had, dan mocht hij graag verzuchten dat er meer ‘gekken’ los rondliepen, dan er veilig opgeborgen in de inrichting verbleven. Dat was ver voor we op de gedachte kwamen dat inrichtingen voor die mensen niet de juiste plek was, en we hen loslieten op de samenleving. Zoals we ook onze opinie herschikten over terroristen en neo-nazi’s, drugsverslaafden, drugsproducenten, en allemaal andere mensen die we liefdevol opnamen in onze ‘liberale rechtsstaat’ als mensen waar we goed voor moesten zorgen. Mijn vader zou hebben uitgeroepen: ‘Dat kun je niet maken!’ Ik propageer een ‘realist’ te zijn, en dan zeg ik van mijn kant dat je het wél kunt maken. Als je bereid bent met de consequenties te leven. En dat laatste blijkt dus niet het geval te zijn, wat ik niet verwonderlijk vind.
Dito met ‘Cordon Sanitaire’ optrekken, ‘sancties’ opleggen, ‘social shaming’ promoten, en ‘slimme plannetjes’ bedenken om landen die ‘normaal’ blijven doen uit hun verschoning te helpen, omdat ze geen tijd hebben voor die ‘gekkigheid’, en niet zwemmen in het geld om iedere ‘LifeStyle’ te kunnen subsidiëren, terwijl ze hard moeten werken voor hun brood, en alleen maar kunnen dromen van cake.
Op dit blog heb ik mijn vingers ‘blauw’ getypt om ‘Ons’ te waarschuwen voor wat er boven ‘Ons’ hoofd hing. En dat bij ongewijzigd beleid ons hoofd in het mandje terecht zou komen. Dat we druk in de weer waren met het creëren van een tegenmacht van de ‘paupers’. Als ik al een reactie kreeg, dan was dat doorgaans minachtend, omdat ik ‘begrip’ toonde voor het ‘vullis’, de pariahs, het uitschot. Pas nu, nu er een ‘paleisrevolte’ dreigt omdat de ‘onderklasse’ in ons eigen opulente paleis klaar is met de subsidies waar ze zelf voor opdraaien, terwijl het geld dat hen als welvaart toekomt, omdat ze ervoor *gewerkt* hebben in de laatste productieve sectoren die er nog over zijn binnen de paleismuren, er met bakken uitvliegt richting ‘schermutselingen’ elders in de wereld, slaat de paniek de vredige, naïeve opzichters om het hart. Beetje laat. En met een verkeerde dynamiek.
Ik begrijp de impuls van de opzichters in ons deel van de wereld die zich tegoed hebben gedaan in de afgelopen periode, waar zij hun superieuren petitioneren om de ‘onderklasse’ af te kopen door de subsidies op te schroeven en méér zorg in het vooruitzicht te stellen, maar mede omdat we ons nu internationaal volkomen geïsoleerd hebben van de landen met de grondstoffen, de bruikbare kennis, en de productiefaciliteiten, terwijl we nog steeds meer hulpbehoevenden helpen naar de zorg-loketten die we voor hen hebben ingericht in de paleistuin, die ze moeten delen met de eveneens in groten getale hierheen gehaalde wolven en andere roofdieren, plus ‘beschermde planten’, gaat dat niet *werken*. De interne destructie nog wat extra brandstof geven, terwijl de ‘buitengesloten’ delen van de wereldbevolking plannen maken voor een nieuw begin in Kazan, waarin verder geen plek is voor mondiaal opererende ‘Keystone Cops’, omdat ze daar terugkeren naar diplomatie en overleg om hun geschillen te beslechten, betekent in praktische zin dat wij ‘Onszelf’ gevangen hebben gezet in een ‘Gouden Kooitje’, als een kanarie. Maar omdat we nogal vals zingen, bestaat de kans dat we aan het eind van het jaar geen zaad meer krijgen van onze eigenaar.