Wat wil je nou écht?
Stel, je wilt een kortere route naar de overkant van een watertje. Je duikt ergens een brede plank op die lang genoeg is, legt 'm over die sloot, en triomfantelijk begeef je je op weg. Halverwege breekt de plank. Niet goed genoeg over nagedacht. Die fout maak je niet nog eens. Dus je schakelt een ingenieursbureau in om voor jou een brug te 'tekenen' die sterk genoeg is, en geeft dat bureau opdracht om een constructeur te vinden die 'm wil bouwen. Negen jaar verder, en vele tienduizenden Euro's armer, is er nog altijd geen kortere weg naar de andere oever. Bij het ingenieursbureau en de ingeschakelde constructeur zijn het perfectionisten die steeds weer met nieuwe vragen komen. Moet die brug ook een kruiwagen kunnen dragen? Hoeveel mensen tegelijkertijd? Wil je investeren in een langere levensduur? Grotere sterkte dan strikt nodig, en duurdere materialen.
Daar blijft het niet bij, want die bedrijven moeten rekening houden met 'Regelgeving', bezwaren van 'omwonenden' in de ruimste zin van het woord, waaronder mogelijke toeristen die zo'n brug 'geen gezicht' vinden. Danwel organisaties die zich 'opwerpen' als 'vertegenwoordiger' van die toeristen, en kevers en paddestoelen op de waterkant. Academici die geld van de belastingbetaler krijgen om 'na te denken', trekken de besluitvorming naar zich toe via 'procedures', of via een verzoek van de overheid die de door hen aangestelde 'experts' aan het 'werk' wil zetten, en zij voelen geen begin van enige 'druk'. De media bemoeien zich ermee, omdat mensen het 'recht' hebben op 'informatie'. In 'Den Haag' is een politicus wakker geworden die meent dat 'aanvullende regelgeving' geboden is………..
Op gezette tijden vragen mensen mij wel 'waar ik de tijd vandaan haal' om, naast het schrijven voor dit blog, nog al die dingen te doen die ik doe. Het korte antwoord is dat ik mij niet opwind over 'flauwekul', wel op voorhand nadenk voor ik iets in gang zet, maar tegelijk ben ik een 'snelle beslisser'. Gelukkig is mijn vrouw 'in de uitvoering' eveneens niet iemand die perfectie nastreeft, maar wel langer nodig heeft om de vraag te beantwoorden of we iets ook echt 'nodig' hebben, wat in haar geval te maken heeft met de vrees dat je anders blijft zitten met 'troep' die je eigenlijk niet nodig hebt, wat tot een gezonde dialoog leidt. Niet iedereen heeft een brug naar de overkant nodig, omdat de besparing niet opweegt tegen de investering, in tijd, geld en moeite. In de 'Bollenstreek' dachten ze daar in het verleden duidelijk anders over, en als je langs een 'vaart' fietst, heeft elk huis daar een eigen brug, waarbij de laagste en smalste bepalend is voor de vraag met welke boot of praam je er nog varend van 'A naar Beter' kunt komen.
Hoe groter de groep is waarmee je een werkbaar compromis moet zien te bereiken, en hoe complexer de kwestie is door de vele belangen, hoe groter de kans dat er nooit een brug komt, ofschoon er *bakken* met geld in rook opgaan, en mensen al 'Ouwehoerend', 'studerend', 'actievoerend' en procederend hun hele leven laten vervliegen zonder ooit te genieten. En breek mij de bek niet los over mensen die zaten te pitten toen de plannen gemaakt werden, om achteraf wakker te schrikken voor de consequenties, en dan iedereen en alles petitioneren om in te grijpen. Je bouwt je huis *naast* een luchthaven, schat. Wat had je *dan* verwacht? Je wilde *in* de stad wonen..... Je wilde vrije natuur met veel wolven…..
Volgens 'de politiek' is het belangrijkste thema de 'woningnood'. Of zijn er teveel mensen? Of maakt diezelfde 'politiek' wonen onnodig duur met al hun regelgeving? Zonder 'instroom' van 'nieuwe Nederlanders' zou de bevolking van ons land *krimpen*, zéker als we kijken naar de groep die hier al meerdere generaties woont. 'Kinderen krijgen' is binnen die groep behoorlijk impopulair. Er zou dus geen 'woningnood' zijn als de influx tot staan werd gebracht. De 'nood' zou eveneens verdampen zonder 'regelgeving' die ervoor zorgt dat je niet 'zomaar' ergens een versterkte plank over de sloot legt. Heel Nederland staat vol 'vakantieparken' met onderkomens die in een niet gering aantal gevallen beter zijn dan wat de 'vakantievierders' thuis hebben, 'vier-hoog-achter' zonder voorzieningen, en waarvoor ze in het 'hoogseizoen' een Godsvermogen betalen, maar de rest van het jaar is er leegstand. Gespreid over een heel jaar valt de huur mee. Er is ook leegstand in kantoorpanden en industriële gebouwen, maar voordat je het 'bestemmingsplan' hebt aangepast ben je al dood en begraven.
Is het 'goede idee' dan het schrappen van de regeldruk? Of het stoppen van de influx? Of moeten we terug naar een tijd waarin we niet om het minste of geringste gingen scheiden? Met elke volwassene een 'eigen huis', mét voldoende kamers voor de kinderen die slechts de helft van de week daar wonen? Plus 'kinderopvang' voor de 'tweeverdieners', die autonoom de prijzen van koophuizen opdrijven als er schaarste is? Of moeten we, zoals de PvdA/GL-combi wil, mensen die 'uit de kinderen zijn' uit hun 'te grote huis' jagen, zodat er plek vrijkomt voor verse vluchtelingen? Of moeten we nóg meer miljarden, die we niet hebben, naar onze vrienden in de 'academies', de ingenieursbureaus, de constructiebureaus, de onderzoeksbureaus, de overlegorganen, de 'think-tanks', de 'NGO's' en 'vluchtelingenhulp' schuiven in de hoop dat er iets uit komt?
Systeemfalen, niet voldoende over nagedacht, *of* geen knopen door kunnen hakken, leidt vroeger of later tot een volksopstand, of erger. Wijsheid is: Nadenken voor je zekere stappen zet, maar accepteer dat je het niet iedereen naar de zin kan maken. Dat laatste begint ermee dat je zonder verdere discussie de eisen of verwachtingen van mensen die hier niet wonen afwijst. En *alle* groepen die het voor die mensen opnemen de deur wijst. Dan heb ik het niet alleen over alles en iedereen die elke dag piekert over hoe dat nou moet in Gaza, Oekraïne, Afrika, Saoedi Arabië, of noem maar op. Begin maar met 'Brussel'. En vergeet ook 'Den Haag' niet buiten de vergaderzaal te houden. Het is *mijn* brug, of *onze* brug.
Je moet niet de bevolking in alle kwesties het laatste woord geven, maar als je via een referendum een oorlog kan voorkomen, dan heeft dat mijn uitgesproken voorkeur.