Wie had er nou gelijk?
In enige discussie over actuele onderwerpen gaat het erover wie er nou gelijk heeft. De feiten en argumenten vliegen over en weer. Beschuldigingen als het serieus wordt. Suggesties over liegen en bedriegen, halve waarheden, en het bespelen van het publiek met emotionele oproepen en pleidooien.
Gelijk krijgen is eigenlijk veel belangrijker, maar doorgaans is de strijd dan al beslecht, zijn er keuzes gemaakt, en die hebben een nieuwe realiteit geschapen. De klok terugdraaien kan niet. De doden weer tot leven wekken is onmogelijk. ‘Ik had dus tóch gelijk!’ kun je beter niet roepen in gezelschap, want daar leg je geen eer mee in. Degenen die ongelijk hadden zullen dat hoe dan ook niet snel ruiterlijk toegeven. Subtiele hints die mensen de schellen van de ogen doen vallen als ze zich realiseren dat ze het bij het verkeerde eind hadden zijn beter, maar kunnen hun doel ook voorbij schieten als die ander denkt dat je er verder niet zo zwaar aan tilt. Iedereen maakt fouten. En iemand kan claimen gelijk te hebben gekregen, en 'Covid'-patiënten te hebben genezen, compleet met beschuldigingen aan het adres van de autoriteiten, en 'klokkenluiders' met onrustbarend nieuws, maar hoe moet je dat als leek ooit controleren als journalisten niet meewerken, en een 'coalitie voor de bescherming van het internet' druk in de weer is dat soort informatie uit het publieke domein te halen? Dan heb je wellicht gelijk, maar niemand ziet of hoort het. En dat is best eng.
We zijn allemaal kwetsbaar, maar de kwetsbaarsten zijn degenen die aan een half woord, of een sympathiek ogende boodschapper genoeg hebben om hun standpunt te bepalen. In DIT artikel staat de auteur stil bij de ‘Blind’ die de ‘Clueless’ leiden, waaruit verbittering spreekt. Zo denken velen erover, en dat aantal groeit nog met de dag door het ‘Covid’-spektakel. Iedereen kan zonder na te hoeven denken zo enkele stellig verkondigde, ‘wetenschappelijke’ keuzes opnoemen die achteraf onjuist blijken te zijn, of anders wel ‘ongelukkig’, omdat ze slechts een deel van het probleem behelsden.
In een ‘gastoptreden’ stond Joe Mobley, een ‘inspirational speaker’ met een eigen ‘show’, stil bij het fenomeen ‘complot theoreticus’. Hij haalde het ‘Manhattan Project’ aan, een geheim project van de Amerikanen en de Britten om als eersten een atoombom te ontwikkelen. Het project startte in 1939, ver voor de Verenigde Staten betrokken raakten bij de Tweede Wereldoorlog, er waren uiteindelijk rond de tweehonderdduizend mensen die eraan werkten, en er waren ‘nul’ lekken. Wie in die tijd over de schutting had gekeken, om vervolgens te claimen dat de Amerikanen en de Britten druk waren met het bouwen van een verschrikkelijk, alles vernietigend wapen, was een ‘complot-denker’ geweest. Maar hij of zij had wel gelijk gehad, en later ook gekregen, toen het er verder niet meer toe deed.
Mobley zelf, zwart, ‘veteraan’, en Trump-aanhanger, fel gekant tegen ‘Critical Race Theory’ en de ‘Black Lives Matter’ organisatie, is ingehaakt bij de ‘China Did It’-gemeenschap die meent dat China er op uit is de wereld te onderwerpen aan de wil van ‘Beijing’, waarbij ‘Covid’ een ‘plandemic’ is, een Chinees biowapen. Ironische genoeg lees ik dan in NRC dat er liefst twee wetenschappelijke studies zijn verschenen die stellen dat ‘Covid’ al in de Verenigde Staten rondwaarde voordat de Chinezen het ontdekten, maar de redacteur van het artikel blijft volhouden dat het virus ‘Chinees’ is. Ze hebben het als eerste ontdekt, en ze mogen het houden? Ga liggen, en leg uit. En terwijl iedereen in Europa meent dat nu wel bewezen is dat Biden Trump heeft verslagen tijdens de laatste verkiezingen, en als dat toch onjuist mocht blijken te zijn nu ‘audits’ meer en meer bewijs opleveren voor fraude die de uitslag deden 'kantelen', dat er verder niet meer toe doet, vrees ik toch dat dat behoorlijk naïef is.
Organisaties die zijn opgezet om ervoor te zorgen dat we vooraf kunnen bepalen wie een discussie gaat winnen, en dus gelijk heeft, houden geen rekening met de gevolgen als achteraf blijkt dat het toch anders in elkaar stak. Iedereen die het nieuws over Assange een klein beetje gevolgd heeft, en weet dat de enige ‘getuige’ die nog iets aan ‘bewijs’ inbracht voor de zaak van de Amerikanen, heeft gelogen, beseft dat hij onschuldig gevangen zit. De media zwijgen de hele zaak echter dood, ook omdat het voor hen pijnlijk is om achteraf in hun hemd te worden gezet. Eenmaal aangehaakt bij een ‘cause’ wordt het lastig om terug te keren naar de realiteit. Consortiumnews, dat Assange steeds heeft verdedigd, heeft dat probleem niet, maar bokst nu op tegen het verwijt dat ze maar blijven ‘drammen’. HIER legt de redactie uit waarom.
Als mensen al wisten dat ze gelijk hadden, het vervolgens krijgen, maar niemand nog interesse heeft, en de hele zaak wordt onder het tapijt geveegd, dan worden mensen niet zelden boos. Dat zie je ook in DIT artikel, waar het gaat over een zaak die nauw is verweven met het lot van Assange, maar op zichzelf staat. De FBI in je tekst vergelijken met de Oost-Duitse Stasi betekent dat je meteen al een groot gedeelte van je lezers kwijt bent. Die groep interesseert het verder ook helemaal niks wie er destijds gelijk had, en dat de FBI spelletjes speelde om bepaalde aspecten te verdoezelen. Daarnaast trek je wellicht ook lezers aan die je liever niet aantrekt.
Mag ik Bob Marley hier even aanhalen? (Get up, stand up)
We sick an' tired of-a your ism-schism game
Dyin' 'n' goin' to heaven in-a Jesus' name, lord
We know when we understand
Almighty god is a living man
You can fool some people sometimes
But you can't fool all the people all the time
So now we see the light (What you gonna do?)
We gonna stand up for our rights!
Get up, stand up. For the truth to be told! Want anders gaan we een erg zware pijp roken.