We zijn allemaal mensen, en mensen maken fouten.
Grote fouten, kleine foutjes, soms met grote consequenties. Consequenties voor onszelf. Consequenties voor anderen. Consequenties voor mensen die we helemaal niet kennen. In bepaalde beroepen hebben zelfs kleine foutjes enorme consequenties. In andere beroepen kan een olifant in de porseleinkast rondbanjeren, en alles vertrappen, maar is er altijd geld om wat er gesneuveld is te vervangen. Tot het op is, en dan is Leiden in last.
In mijn eigen professionele omgeving, voordat ik met pensioen ging, konden kleine, bijna ongemerkte foutjes honderden mensenlevens kosten, en voor honderden miljoenen schade aanrichten, met volop media-aandacht. Directe schade, en 'vervolgschade', naast 'imagoschade'. Daarbij was de kans bijzonder groot dat als het mis ging, je het zelf ook niet meer na kon vertellen. Dat laatste maakt een mens behoedzaam, en gerichte trainingen kunnen veel fouten voorkomen. Maar als je vervolgens angstig niet meer van je plek komt alvorens elke kans op een onverwachte gebeurtenis en fouten uit te sluiten, gebeurt er niks, terwijl de kosten oplopen, en daar wordt ook niemand wijzer van. 'Skin in the Game' is wat volgens Nassim Nicholas Taleb, de schrijver van het boek 'Black Swan', ontbrak bij de (centrale) bankiers die roekeloos 'Credit Default Obligations' als product in de markt zetten, of wisten dat ze werden uitgegeven, en wat het gevaar was, maar niet optraden, waardoor in 2008 de 'Kredietcrisis' op een haar na voor een totale ineenstorting van het mondiale monetaire systeem zorgde.
Marion Koopmans, hoogleraar virologie aan het 'Erasmus', 'Tweette' over het 'volgende virus', en ze stelde de vraag of we er klaar voor waren? Toen 'Covid' eerst China en Iran te grazen nam, maar vervolgens ook de rest van de wereld in een gevangenis veranderde, was zij één van de 'experts' die werd gevraagd om uit te zoeken of dat virus wellicht een 'laboratorium-product' was. Geen absurde vraag, want nadat aan het 'Erasmus' werd ontdekt hoe je virussen in het laboratorium kon modificeren, startte Anthony Fauci een programma om virussen gevaarlijker te maken voor mensen, wat 'Gain of Function' onderzoek werd genoemd. Al snel verboden in de Verenigde Staten zelf, en tal van andere landen, maar met Amerikaans geld werd in Wuhan, maar ook op andere plekken in de wereld, zoals in Oekraïne, dergelijk onderzoek gewoon voortgezet.
Het clubje waar Koopmans in zat concludeerde dat 'Covid' echter 'hoogst waarschijnlijk' een natuurlijke oorsprong had. Inmiddels is de consensus echter dat het wel degelijk in 'Wuhan' werd ontwikkeld. Alleen is er nog strijd over de vraag of het dan toch door een fout ontsnapte, of welbewust in 'Wuhan' werd uitgezet om dat te suggereren, hoewel het 'bioterrorisme' was, met als bijvangst de mogelijkheid om de experimentele 'mRNA-vaccins' uit te rollen. Volgens onderzoeksjournalisten die zich er in hebben vastgebeten ontving Fauci een jaar vóór de uitbraak dat gemodificeerde virus, en is het opmerkelijk dat zekere Amerikaanse inlichtingendiensten al waarschuwden voor 'Covid' in Wuhan, terwijl de Chinese autoriteiten nog van niks wisten. Daarnaast is het opmerkelijk dat er praktisch op datzelfde moment ook een uitbraak was in de Iraanse Heilige Stad Qom, waardoor vele 'geestelijke leiders' het tijdelijke met het eeuwige verwisselden. 'Don't shoot the messenger!', ik geef het alleen maar door.
Wel vond ik het opportuun om mevrouw Koopmans, in reactie op haar 'Tweet', te vragen of ze daar op doelde? Want het is uiteraard nog iets anders als een virus een 'Black Swan' natuurproduct is, of een door mensen ontwikkelde 'verbeterde' versie. Om de samenleving te beschermen tegen kwaadwillenden die met levensbedreigende virussen strooien zijn andere voorzorgsmaatregelen nodig dan wanneer het toeval is. U zult beseffen dat ik het niet erg vind als we nog eens héél goed kijken naar die Fauci, en de mensen in zijn 'orbit' die betrokken waren bij dat 'Gain of Function' onderzoek, en al die laboratoria die Fauci en de zijnen wereldwijd hebben ingericht, op kosten van belastingbetalers. Fouten maken doen we allemaal. Maar sommige mensen zíjn fout, en om onduidelijke redenen hebben we daar geen 'antenne' meer voor. Hoe komt dat?
Laat mij, met de grootst mogelijk klem, benadrukken dat niemand schuldig is, als hij of zij als verdachte is aangemerkt. Maak geen fouten! Denk na. Een verdachte kan heel goed zelf slachtoffer zijn door naïviteit, of een moment van onoplettendheid. Maar laat u ook niet afschrikken door georganiseerde weerstand vanuit kringen die liever niet willen dat overheden, of mensen die voor hen werken, zelf in het beklaagdenbankje terecht komen. Maakt niet uit of het gaat over 'Toeslagen', '9/11', of 'Covid' en 'vaccins', of cynische spelletjes en leugens om staatsgrepen en oorlogen uit te lokken.
De tragiek van deze tijd, is dat we in verwarring zijn over wat we moeten doen om het 'kwaad' uit te bannen, ook omdat er eerder steeds meer mensen komen die dat wat ooit uitgesproken 'slecht' was, nu omarmen als iets dat eerder 'goed' is. Terwijl we tegelijkertijd de messen slijpen om mensen die 'foute' slavendrijvers die honderden jaren geleden leefden verdedigen te bestrijden, ook al maken die mensen die nu leven die fouten zelf niet in het hier-en-nu. Het is vaak zo simpel. De heer Timmermans, over komen waaien uit 'Brussel', waar hij enige jaren door de porseleinkast heeft lopen stampen, op jacht naar een revival van 'Paars' in Nederland, waar veel problemen waar we in ons land nu nog mee worstelen op terug te voeren zijn, omdat 'Paars' een broertje dood had aan duidelijkheid, maakt weer een punt van Moslima's die bij de politie willen, maar dan wel met een hoofddoek. Niks mis met Moslima's bij de politie, maar in uniform. En dat heeft een reden. Zoals Wierd Duk schreef, stel je voor dat een agent met een keppeltje gevraagd wordt om op te treden bij een pro-Palestijnse betoging. Dat uniform is functioneel. Die overheidsfunctionaris moet herkenbaar zijn als iemand die eenieder gelijk behandelt voor de wet.
Er zijn beroepen, en takken van sport, waar het simpelweg levensgevaarlijk is om te improviseren, of iedereen een prijs of diploma te geven als ze hebben meegedaan, en maar kijken wat er van komt. Het is altijd mogelijk om er anders over te denken, maar ik heb het liefst een arts aan mijn bed die ernaar streeft mij te genezen, en die niet na de eerste kennismaking begint over euthanasie. In het verlengde daarvan begrijp ik het dat iemand met een academische pet op kan verzuchten dat we met 'teveel' zijn, maar ik maak mij zorgen als die academicus er werk van maakt om de kudde uit te dunnen, anders dan door de productie terug te dringen via voorbehoedsmiddelen. Je kunt als coureur liever in tegenovergestelde richting over het circuit razen vanaf het startschot, maar dat doe je dan maar op je 'Game-computer'. Als iemand storing heeft op de 'antenne', waardoor hij of zij in verwarring is over wat nou ook alweer 'goed' was, en wat 'fout', zie ik graag dat de overheid helder is, en geen fouten maakt bij de opsporing van mensen die in de fout zijn gegaan. Het is daarbij een open deur dat iedereen dan vooraf wel moet weten wat er van hem of haar verwacht wordt, en daar niet tot enkele decennia terug alsnog, of tot vele generaties daarna, op kan worden aangesproken. Of zeg ik nu iets raars?